Tylko cztery słowa potrafią opisać w pełni ostatni tom trylogii "Dziedzictwo Smoczego Serca":
NAIWNOŚĆ - tu westchnienia politowania...
GŁUPOTA - już mam dłoń odbitą na czole od notorycznych uderzeń
PRZEGADANIE - może jedynie miłośniczkom rozwleczonych obyczajówek z wysoką dawką paplających estrogenów nie wyda się takie.
NUDA - kompletna i totalna.

Męczę się z tym gniotem od początku roku wciąż z nadzieję, że może coś w końcu zacznie się dziać i nie będą to jęki "och, ach, biedne dzieciaczki!". Niestety złudna nadzieja.
Atak na smoczęta był gwoździem do trumny i po tej głupocie (i nudzie, nie zapominajmy o wszechogarniającej nudzie) postanowiłam porzucić to... to coś, bo literaturą trudno to nazwać. A już tak niedaleko końca, ale mam już dość.

Nie wiem, jak to coś może mieć tak wysokie oceny (z 10 - czyli arcydzieło włącznie!).
A emocje, o których piszą niektórzy komentujący? Ja tam widzę nudę "odgrzewanych kotletów" i naiwność na granicy głupoty całej fabuły.
To nawet nie powinno być w dziale fantastyka, bo to koło fantastyki (i to tej słabszej) co najwyżej leżało. Półka dla tego tomiszcza jest w dziale rozwleczonych, rozmemłanych, przegadanych i wlokących się jak flaki z olejem obyczajówek o pokoleniach rozgadanych kobietek, które uważają, że są najmądrzejsze, a mężczyźni... no coś takiego chyba jest w pokoju dla służby, albo może to coś do służenia ramieniem...?

ZDECYDOWANIE NIE POLECAM!!!

Tylko cztery słowa potrafią opisać w pełni ostatni tom trylogii "Dziedzictwo Smoczego Serca":
NAIWNOŚĆ - tu westchnienia politowania...
GŁUPOTA - już mam dłoń odbitą na czole od notorycznych uderzeń
PRZEGADANIE - może jedynie miłośniczkom rozwleczonych obyczajówek z wysoką dawką paplających estrogenów nie wyda się takie.
NUDA - kompletna i totalna.

Męczę się z tym gniotem...

Dobre zakończenie trylogii, ale jednak końcówka pokazała, że "bitwy w świecie fantasy" to nie jej główny atut. Można było zakończenie rozbudować w tym zakresie, bo poszło z lekka "szybko" w porównaniu ze spokojnym rozwojem całego tomu i akcji

Dobre zakończenie trylogii, ale jednak końcówka pokazała, że "bitwy w świecie fantasy" to nie jej główny atut. Można było zakończenie rozbudować w tym zakresie, bo poszło z lekka "szybko" w porównaniu ze spokojnym rozwojem całego tomu i akcji

Powrót na szmaragdową wyspę, gdzie znajduje się przejście do magicznej krainy Talamh. W harmonii żyją Fay, elfy, trolle, syreny, wróżki śmigające po niebie. Ma w sobie coś średniowiecznego i celtyckiego. Nie ma elektryczności, pieniądze zastępuje wymiana towarów. Lata się na smokach i jeździ konno. Walczy się mieczem, strzela z łuku albo kuszy, no i wspomaga magią. W tym świecie świetnie odnalazła się Breen Kelly. Dorastała w świecie ludzi, ale w Irlandii i w Talamh, ojczyźnie ojca, odnalazła swoje dziedzictwo. Ma zadanie do spełnienia, musi ocalić to piękne miejsce przed złymi mocami. W poprzednich dwóch tomach powstrzymała mrocznego boga, ale teraz czeka ją ostateczna rozgrywka. Jest miłość, dużo miłości, nie tylko głównych bohaterów, ale prawie każda z postaci spotyka swoją drugą połówkę. Bardzo przyjemnie się ją czyta, bo jest pełna emocji. Taka relaksująca bajka dla dużych dziewczynek.

Powrót na szmaragdową wyspę, gdzie znajduje się przejście do magicznej krainy Talamh. W harmonii żyją Fay, elfy, trolle, syreny, wróżki śmigające po niebie. Ma w sobie coś średniowiecznego i celtyckiego. Nie ma elektryczności, pieniądze zastępuje wymiana towarów. Lata się na smokach i jeździ konno. Walczy się mieczem, strzela z łuku albo kuszy, no i wspomaga magią. W tym...

Zakończenie całej trylogii, pełne całej gamy emocji, Wielka szkoda że to już koniec ;(
Ale zdecydowanie POLECAM! :)

Zakończenie całej trylogii, pełne całej gamy emocji, Wielka szkoda że to już koniec ;(
Ale zdecydowanie POLECAM! :)

Jaka to super lektura i dobre zakończenie historii ❤️

Jaka to super lektura i dobre zakończenie historii ❤️

Ta powieść to pełna magii odyseja, której każda strona wzbudza ciekawość i emocje. W całej serii "Dziedzictwa smoczego serca" czytelnik zanurza się w bogatym świecie stworzonym przez autorkę, śledząc losy bohaterki między dwoma światami. "Wybór" jest świetnym zwieńczeniem serii.

Ta powieść to pełna magii odyseja, której każda strona wzbudza ciekawość i emocje. W całej serii "Dziedzictwa smoczego serca" czytelnik zanurza się w bogatym świecie stworzonym przez autorkę, śledząc losy bohaterki między dwoma światami. "Wybór" jest świetnym zwieńczeniem serii.

Autorka zgrabnie łączy elementy fantasy, mitologii i dramatu rodzinnego. Mroczny bóg, walka o przetrwanie, magia i miłość – wszystko to składa się na porywającą narrację. Historia dziewczyny, której los splata się z losami różnych światów, fascynuje i porusza.

Autorka zgrabnie łączy elementy fantasy, mitologii i dramatu rodzinnego. Mroczny bóg, walka o przetrwanie, magia i miłość – wszystko to składa się na porywającą narrację. Historia dziewczyny, której los splata się z losami różnych światów, fascynuje i porusza.

Zawiodłam się na całej trylogii ☹. Nie twierdzę, że książki są zło, co to to nie! Jedynie po jednej z moich ulubionych autorek spodziewałam się więcej.
Wszystkie książki tej trylogii czyta się szybciutko, i są momenty wciągające ... ale odniosłam delikatne wrażenie jakby pisał je ktoś inny! Szkoda, bo nie mogłam się doczekać tych książek.

Zawiodłam się na całej trylogii ☹. Nie twierdzę, że książki są zło, co to to nie! Jedynie po jednej z moich ulubionych autorek spodziewałam się więcej.
Wszystkie książki tej trylogii czyta się szybciutko, i są momenty wciągające ... ale odniosłam delikatne wrażenie jakby pisał je ktoś inny! Szkoda, bo nie mogłam się doczekać tych książek.

Książka skupia się na Breen, która pochodzi z ludzkiego świata, ale odkryła swoje nadnaturalne korzenie. Autorka stworzyła bogaty świat pełen magii i różnorodnych istot. Pomimo tego, że moje oczekiwania były wysokie, to i tak mam wrażenie, że autorka w większości je spełniła. Dobry finał trylogii!

Książka skupia się na Breen, która pochodzi z ludzkiego świata, ale odkryła swoje nadnaturalne korzenie. Autorka stworzyła bogaty świat pełen magii i różnorodnych istot. Pomimo tego, że moje oczekiwania były wysokie, to i tak mam wrażenie, że autorka w większości je spełniła. Dobry finał trylogii!

Raz jeszcze zostałam porwana przez światy stworzone przez Roberts, które wydają się bardzo realistyczne, dzięki szczegółowym opisom. Pierwsze dwie książki serii Nory Roberts były fantastyczne (nie tylko pod względem gatunku). Bardzo mi się podobały i ta trzyma poziom.

Raz jeszcze zostałam porwana przez światy stworzone przez Roberts, które wydają się bardzo realistyczne, dzięki szczegółowym opisom. Pierwsze dwie książki serii Nory Roberts były fantastyczne (nie tylko pod względem gatunku). Bardzo mi się podobały i ta trzyma poziom.