To moje trzecie podejście do Pana Knoxa i szczęśliwym trafem był to właśnie sławetny bestseller! Ile to się naczytałam na okładkach poprzednich książek, na stronach internetowych, w krótkich biografiach, że to genialna książka i miażdży pozostałe.
Tak, trudno się z tym nie zgodzić.
Pan Knox, stosując tradycyjny schemat (pani archeolog, pan dziennikarz), zabiera nas w kolejną przygodę, pełną brutalnych morderstw, niepokojących ruchów religijnych, okultu, rasizmu, gróźb, policji, poszukiwań - słowem: wszystkiego. Nie oszczędza nas (osobiście ledwie wytrzymałam scenę morderstwa Isobel - nie należę do ludzi o najsłabszej psychice, ale to było już COŚ), nie czaruje nas słodkimi słówkami. Bez ogródek prezentuje rzeczy, o jakich nam się nie śniło i.. i możemy mieć pewność, że większość z nich działa się naprawdę.
Wielokrotnie googlowałam nazwiska czy nazwy miejsc, rzeczy, by się upewnić, bo w głowie mi się mnie mieściła szansa na realność poszczególnych faktów. Można się zdziwić, naprawdę. Jeżeli nawet przesadził w przypadku Hellfire czy Gobekli Tepe (nie doszukiwałam się, ile Knox miał racji), to zrobił to w tak wdzięczny i wiarygodny sposób, iż jestem w stanie uwierzyć mu w każde słowo.
Czapki z głów, bowiem sztuka stworzenia genialnego tekstu, przy jednoczesnym użyciu oklepanych schematów, jest trudną, a Pan Knox sobie radzi.
Ktoś mnie ostatnio zapytał, czy przeczytałabym książkę Knoxa, gdyby mówiono o niej, że jest fatalna i szkoda na nią czasu. Moja odpowiedź była natychmiastowa: "Tak, dlaczego nie?", bo nie wierzę w tendencje spadkowe Knoxa, a nawet jeśli istnieją/zaistnieją - i tak pozostanę mu wierna.
Polecam!

To moje trzecie podejście do Pana Knoxa i szczęśliwym trafem był to właśnie sławetny bestseller! Ile to się naczytałam na okładkach poprzednich książek, na stronach internetowych, w krótkich biografiach, że to genialna książka i miażdży pozostałe.
Tak, trudno się z tym nie zgodzić.
Pan Knox, stosując tradycyjny schemat (pani archeolog, pan dziennikarz), zabiera nas w...