Lekka, łatwa i przyjemna. Dość przewidywalna ale dobrze się czytało. Liwia ma narzeczonego, który wobec niej stosuje przemoc domową. Niestety dziewczyna nie potrafi odejść od swojego oprawcy. Dopiero gdy trafia do szpitala pomaga jej koleżanka z pracy. Najpierw pielęgnuje, a później wysyła do swojego brata nad morze na rekonwalescencję. Jednak okazuje się że w każdym miejscu może trafić się ktoś, kto jej xle życzy

Lekka, łatwa i przyjemna. Dość przewidywalna ale dobrze się czytało. Liwia ma narzeczonego, który wobec niej stosuje przemoc domową. Niestety dziewczyna nie potrafi odejść od swojego oprawcy. Dopiero gdy trafia do szpitala pomaga jej koleżanka z pracy. Najpierw pielęgnuje, a później wysyła do swojego brata nad morze na rekonwalescencję. Jednak okazuje się że w każdym...

Niniejsza powieść była moim pierwszym spotkaniem z piórem tej autorki. W „Zakątku nadziei”, bo taki właśnie tytuł nosi historia, poznajemy Liwię, która po dotkliwym pobiciu przez narzeczonego, czego konsekwencją było również poronienie, budzi się w szpitalu, gdzie dochodzi do siebie pod troskliwą opieką koleżanki z pracy – Agaty.

Gdy fizycznie wraca do zdrowia na tyle, że może opuścić szpital, Agata na kilka dni zabiera ją pod swój dach, a ponieważ oprawca Liwii wciąż pozostaje na wolności, koleżanka proponuje jej wyjazd na Pomorze do ośrodka dla weteranów prowadzonego przez jej brata – Daniela.

Mężczyzna godzi się przyjąć kobietę pod swój dach w zamian za pomoc w utrzymaniu czystości w ośrodku. Początkowo nie zna jednak całej prawdy o burzliwych losach kobiety – wie jedynie, że uległa ona wypadkowi w związku z czym potrzebuje czasu i spokoju, by móc całkowicie dojść do formy, a klimatyczny, ukryty wśród lasów zakątek wydaje się być ku temu idealnym miejscem.

Dzięki lekkiemu, a zarazem wciągającemu stylowi autorki stopniowo poznajemy losy Liwii, a także Daniela, który jak się okazuje również przeszedł już niemało… Śledzimy stopniowo rozwijającą się relację tej dwójki i pojawiającą się między nimi zażyłość, której każde z pewnych względów się obawia.

Książka ta niesie w sobie całą gamę różnorodnych emocji. Kibicujemy bohaterom w przeżywanych przez nich radościach i smutkach. Trzymamy za nich kciuki, by wyszli ze swych kłopotów i traum silniejsi i otworzyli się na nowe życie, które jak się okazuje powoli, lecz sukcesywnie staje przed nimi otworem.

Paulina Kozłowska poruszyła w swej powieści bardzo trudne tematy, takie jak np. przemoc w związku, strata dziecka, uszczerbek na zdrowiu podczas policyjnej akcji, który odciska się piętnem na dalszym życiu bohatera oraz toksyczne uczucie, które prowadzi do skrajnych zachowań.

Nie jest to jednak pozycja przygnębiająca czy trudna w odbiorze. Dzięki umiejętnemu prowadzeniu opowieści przez autorkę czytelnik zachowuje balans pomiędzy tym, co trudne i posępne a tym, co radosne i budujące w perypetiach postaci.

A wszystko to osadzone w pięknych okolicznościach przyrody, w otoczeniu życzliwych ludzi i w towarzystwie przesympatycznych czworonogów.

Jak widzicie, powieść tę czytało mi się w gruncie rzeczy bardzo sympatycznie i niewykluczone, że kiedyś jeszcze sięgnę po inne pozycje tej pisarki.

A Wy – zajrzycie na karty „Zakątka nadziei”? Mam nadzieję, że tak właśnie się stanie, a czas spędzony na lekturze tej historii będzie dla Was satysfakcjonujący.

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2023/12/odwiedzcie-wraz-ze-mna-zakatek-nadziei.html

Niniejsza powieść była moim pierwszym spotkaniem z piórem tej autorki. W „Zakątku nadziei”, bo taki właśnie tytuł nosi historia, poznajemy Liwię, która po dotkliwym pobiciu przez narzeczonego, czego konsekwencją było również poronienie, budzi się w szpitalu, gdzie dochodzi do siebie pod troskliwą opieką koleżanki z pracy – Agaty.

Gdy fizycznie wraca do zdrowia na tyle, że...

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2023/11/149-23-zakatek-nadziei-paulina-kozlowska/

“Zakątek nadziei” Pauliny Kozłowskiej przyciąga wzrok piękną, sielską okładką. Niech was ona nie zwiedzie, bo opowiedziana historia przeczołga was emocjonalnie, ale też da nadzieję na lepsze jutro. Autorka porusza trudny, bardzo niewygodny tematy jakim jest przemoc domowa w każdym jej wymiarze, bo fizycznym, psychicznym i ekonomicznym. Sygnalizuje również temat weteranów wojennych i emerytowanych policjantów, którzy nie jedno widzieli, a to zostawiło ślad w ich psychice. Bo nigdy nie można przejść obojętnie wobec zła jakie wyrządza człowiek.

W powieści nie zabraknie pięknych okoliczności przyrody nadmorskiej oraz zwierząt. Autorka zwraca naszą uwagę na adopcję zwierząt, które też zostały skrzywdzone przez człowieka, a mimo to nie tracą nadziei na znalezienie nowego domu. Zło zostaje rekompensowane nadzieją na poprawę losu w każdym z poruszanych aspektów.

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2023/11/149-23-zakatek-nadziei-paulina-kozlowska/

“Zakątek nadziei” Pauliny Kozłowskiej przyciąga wzrok piękną, sielską okładką. Niech was ona nie zwiedzie, bo opowiedziana historia przeczołga was emocjonalnie, ale też da nadzieję na lepsze jutro. Autorka porusza trudny, bardzo niewygodny tematy jakim jest przemoc domowa w każdym jej...

Liwia trafia do szpitala pobita do nieprzytomności przez partnera, którego dziecka się spodziewała. Pomocną dłoń wyciąga do niej koleżanka z pracy, proponując jej rekonwalescencję w "Zakątku weteranów". Początkowo dziewczyna jest sceptycznie nastawiona, lecz szybko zmienia zdanie, gdy jej oprawca sugeruje, że wciąż ma na nią oko. Właściciel Zakątka bardzo szybko ulega czarowi Liwii i robi wszystko, by czuła się u niego dobrze.

Paulina Kozłowska należy do moich ulubionych pisarek i ubolewam, że tak o niej cicho. Kochani Ona nie tylko wygląda jak siedem grzechów głównych, ale tak też pisze. Nie boi się poruszać naprawdę trudnych tematów i robi to z niebywałym wyczuciem. Za każdym razem zachwyca mnie, w jak lekki i finezyjny sposób łączy fenomenalne poczucie humoru i ważkie sprawy, o których warto i trzeba rozmawiać. Nasze społeczeństwo wciąż potrzebuje edukacji w wielu kwestiach, mnie osobiście najbardziej razi brak empatii. Poruszony tu temat przemocy domowej, jest jednym z tych, o których sądzimy, że doskonale wiemy, jakbyśmy postąpili, będąc na miejscu ofiary, podczas gdy tak naprawdę "wiemy tyle, na ile nas sprawdzono". Oddając głos obojgu bohaterom w naprzemiennej narracji, mamy możliwość zajrzeć głęboko w ich serca i umysły. I muszę przyznać, że trudno ich nie polubić, a jeszcze trudniej się z nimi rozstać.

"Zakątek nadziei" jest przykładem na to, że w literaturze kobiecej można zawrzeć mądre i wartościowe treści, przy okazji ofiarowując czytelnikom mnóstwo świetnej rozrywki.

Liwia trafia do szpitala pobita do nieprzytomności przez partnera, którego dziecka się spodziewała. Pomocną dłoń wyciąga do niej koleżanka z pracy, proponując jej rekonwalescencję w "Zakątku weteranów". Początkowo dziewczyna jest sceptycznie nastawiona, lecz szybko zmienia zdanie, gdy jej oprawca sugeruje, że wciąż ma na nią oko. Właściciel Zakątka bardzo szybko ulega...

Pewnego dnia Liwia budzi się w szpitalu. Ledwo otwiera oczy. Przy jej łóżku siedzi przyjaciolka z pracy, ktora sie nia opiekuje. Partner Liwii strasznie skatował ją, przez co kobieta osiem dni spędziła w szpitalu. Co najgorsze mężczyzna uciekł, a jego matka trzyma jego stronę. Przyjaciółka proponuję Liwii wyjazd do "Zakątka weteranow", który prowadzi jej brat Daniel. Liwia nie przyjmuje propozycji, lecz gdy w szpitalu pojawia się matka jej partnera z bukietem kwiatów od niego postanawia skorzystać. Czy kobieta odnajdzie tam spokój, którego tak bardzo potrzebuje?

To moja pierwsze spotkanie z twórczością autorki.
Patrząc na zdjęcie załączone na tyle okładki wizualnie Autorka pasuje mi do odtwórczyni głównej bohaterki. Ona również miała burze czarnych loków na głowie. Liwia bardzo dużo przeszła, przez kilka lat była nastraszana i bita przez partnera. Dzięki sąsiadowi, który w końcu odważył się interweniować przeżyła. W zakątku poznała Daniela, który na pierwszy rzut oka wygląda jak typowy Viking. Ale to bardzo miły i dobroduszny człowiek. Doskonale sprawuje opiekę nad kruchą kobietą.
Podobało mi się to, że wszystko działo się malutkimi kroczkami.
"Zakątek nadziei" to książka, która daje nadzieję. Dostarcza nam masę emocji przez wątek przemocy fizycznej i psychicznej. Pokazuje nam jakie błędy możemy popełnić, kiedy jesteśmy na zabój w kimś zakochani beż wzajemności.
Oby takich ludzi jak Wiktoria i Daniel było więcej, to właśnie oni wyciągając pomocna dłoń wskazują nową drogę. Dają ciepło i wsparcie jakie potrzebne jest w danym momencie.

Pewnego dnia Liwia budzi się w szpitalu. Ledwo otwiera oczy. Przy jej łóżku siedzi przyjaciolka z pracy, ktora sie nia opiekuje. Partner Liwii strasznie skatował ją, przez co kobieta osiem dni spędziła w szpitalu. Co najgorsze mężczyzna uciekł, a jego matka trzyma jego stronę. Przyjaciółka proponuję Liwii wyjazd do "Zakątka weteranow", który prowadzi jej brat Daniel. Liwia...

Ta książka zaskoczyła mnie maksymalnie pod każdym kątem, spodziewałam się czegoś być może bardziej kobiecego czy z nawiązaniem do zwykłego romansu. A dostałam wciągającą i wielowątkową historię, naprawdę atrakcyjnych bohaterów, którzy są perfekcyjnie wykreowani na każdej płaszczyźnie, a do tego jest bardzo emocjonująca. Językowo super czytelnie oraz poprawnie, dzięki czemu przez powieść się płynie czarując nas od pierwszej strony. Ilość pomysłów w tej historii jest naprawdę zaskakująca, a każdy z nich jest lepszy od poprzedniego. Więc jeśli szukacie czegoś co pozwoli Wam na chwilę zapomnienia w jesienny wieczór, aby móc utonąć w książce bez reszty to jest idealna propozycja.
Nasza główna bohaterka Liwia po pobiciu przez partnera budzi się w szpitalu, u jej boku czuwa koleżanka Wiktoria I to właśnie ona jest dla niej największym wsparciem. Aby pomóc dziewczynie po przejściach przemocy fizycznej oraz psychicznej zabiera ją nad morze do ośrodka pomocy i wsparcia dla weteranów wojennych. Tam poznaje Daniela, który jest bratem Wiktorii, ale przed którym też ukrywają dziewczyny prawdziwą przyczynę dlaczego tu się pojawiło. Gdy jednak wszystko wychodzi na jaw Daniel postanawia zareagować na zdarzenie, które miało miejsce we Wrocławiu i rusza tam by rozprawić się z Pawłem, wysoko ustawionym architektem. Czy Liwia znajdzie ukojenie? Czy będzie jej dane zaznać spokoju? Kto jeszcze nie chcę by przebywała w ośrodku?
A gwarantuję Wam, że to tylko namiastka historii. Gorąco zachęcam do sięgnięcia po ten tytuł.

Ta książka zaskoczyła mnie maksymalnie pod każdym kątem, spodziewałam się czegoś być może bardziej kobiecego czy z nawiązaniem do zwykłego romansu. A dostałam wciągającą i wielowątkową historię, naprawdę atrakcyjnych bohaterów, którzy są perfekcyjnie wykreowani na każdej płaszczyźnie, a do tego jest bardzo emocjonująca. Językowo super czytelnie oraz poprawnie, dzięki czemu...

Moi mili, dziś dla Was mam przepiękną i empatyczną powieść @paulinakozlowska „Zakątek nadziei”. To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, ale bardzo przypadło mi do gustu :)
Recenzję piszę z wielką przyjemnością, bo po przeczytaniu tej książki czułam bardzo pozytywną energię mimo trudnych tematów w niej poruszonych. Książka otula jak ciepły kocyk w jesienny wieczór. Bardzo polubiłam bohaterów książki - Liwię i Daniela. To takie spokojne duszki, które sprawiły, że zrobiło mi się ciepło na serduchu. Podoba mi się jak autorka poprowadziła historię głównej bohaterki zawierając w niej temat przemocy domowej - tej fizycznej jak i psychicznej. Paulina Kozłowska pokazuje, że po burzy zawsze wychodzi słońce, że wokół nas są dobrzy ludzie, którzy dla nas są w stanie zrobić wiele, ale także niesie nadzieję, że życie jest nieprzywidywalne, i szczęście może się do nas uśmiechnąć. Polecam!

Liwia budzi się w szpitalu po pobiciu przez męża. Przy niej czuwa Wiktoria, koleżanka z pracy, która jest dla niej jedynym wsparciem. Postanawia pomóc przyjaciółce i proponuje jej wyjazd do ośrodka wsparcia weteranów, który prowadzi jej brat Daniel. Tam odnajduje spokój i stara się stanąć na nogi psychicznie i fizycznie. Daniel wspiera kobietę, która zaczyna odmieniać jego samotne życie …

Moi mili, dziś dla Was mam przepiękną i empatyczną powieść @paulinakozlowska „Zakątek nadziei”. To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, ale bardzo przypadło mi do gustu :)
Recenzję piszę z wielką przyjemnością, bo po przeczytaniu tej książki czułam bardzo pozytywną energię mimo trudnych tematów w niej poruszonych. Książka otula jak ciepły kocyk w jesienny wieczór. ...

Zacznę nietypowo...
Naszykuj koc, zrób kubek gorącej herbaty i przytul powieść do serca. Bo to opatrunek na wszelkie rany, blizny i zranienia. Leczy smutki, koi duszę i niesie nadzieję.

Autorka z wielką empatią i zrozumieniem kreuje postać głównej bohaterki, Liwii, która pewnego dnia budzi się w szpitalu i nosi na ciele ślady brutalnego pobicia. Oprawcą okazuje się być narzeczony, Paweł, wysoko postawiony architekt. Jedynym wsparciem Liwii jest jej koleżanka z pracy, Wiktoria, która wychodzi z nietypową propozycją. Jej brat, Daniel, prowadzi bowiem nad morzem ośrodek pomocy i wsparcia dla weteranów wojennych i to tam Liwia miałaby leczyć ciało i duszę, odpocząć i pomagać w jego prowadzeniu.
Czy tajemniczy Zakątek stanie się jej bezpieczną przystanią i znajdzie tam ukojenie i czy to miejsce uchroni ją przed całym światem? Co jeszcze musi się wydarzyć w życiu dziewczyny, żeby znalazła upragnioną wolność i spokój?

Ta powieść otula jak ciepły koc. Daj się porwać i schronić w jej cieple, odnajdź światełko nadziei w oknie Zakątka i pozwól sobie na odrobinę zadumania. Bo może za ścianą Twojego domu ktoś właśnie czeka na swoje światełko i na dłoń, która niesie obietnicę pomocy.

Ja autorce bardzo zaufałam i na pewno nasza wspólna przygoda będzie miała dalszy ciąg.
Na dobry start wystawiam mocną ósemkę z plusem.

Zacznę nietypowo...
Naszykuj koc, zrób kubek gorącej herbaty i przytul powieść do serca. Bo to opatrunek na wszelkie rany, blizny i zranienia. Leczy smutki, koi duszę i niesie nadzieję.

Autorka z wielką empatią i zrozumieniem kreuje postać głównej bohaterki, Liwii, która pewnego dnia budzi się w szpitalu i nosi na ciele ślady brutalnego pobicia. Oprawcą okazuje się być...

Miesiąc od premiery ❤️, kto czytał ten wie, że Paulina potrafi nieźle zaskoczyć czytelnika. Ta książka jest na mojej liście numer 1 idealna na chwilę relaksu po ciężkim dniu, co prawda książka nie należy do łatwych to czyta się ją z przyjemnością. Zakątek nadziei to książka, w której autorka porusza trudny temat jakim jest przemoc fizyczna i psychiczna, ale i daje nadzieję na lepsze jutro i wiarę w to, że dobrzy ludzie jeszcze istnieją na tym świecie. Ta historia ma w sobie to coś, co potrafi czytelnika zaciekawić, a głównej bohaterki Liwi nie da się nie lubić, mocno jej kibicowałam żeby odnalazła choć chwilę spokoju no i szczęście. Jak to mówią po burzy wychodzi słońce i to się sprawdza u Liwi, po ogromnym nawet gradobiciu ujrzała namiastkę słońca z jakim przyszła jej koleżanka z pracy Wiktoria i jej brat Daniel, osoby zupełnie obce a jednak tak bliskie... Jeżeli nie czytaliście jeszcze najnowszej powieści Pauliny Kozłowskiej to koniecznie musicie nadrobić zaległości, ja osobiście Polecam z całego serducha ❤️ "Zakątek nadziei" to również dobry pomysł na prezent, nie jedna mama, babcia, córka czy też wnuczka ucieszą się z takiego prezentu 😘 tym bardziej, że już długie jesienne wieczory się zaczynają i dobrą książką ucieszy każdego czytelnika ❤️

Miesiąc od premiery ❤️, kto czytał ten wie, że Paulina potrafi nieźle zaskoczyć czytelnika. Ta książka jest na mojej liście numer 1 idealna na chwilę relaksu po ciężkim dniu, co prawda książka nie należy do łatwych to czyta się ją z przyjemnością. Zakątek nadziei to książka, w której autorka porusza trudny temat jakim jest przemoc fizyczna i psychiczna, ale i daje nadzieję...

Z braku laku może być, jak to taki gatunek nie ma elementu zaskoczenia. Od początku do końca wiadomo jaki będzie przebieg fabuły. Można przeczytać. Czytałam poprzednie książki autorki i widzę nawet progres.

Z braku laku może być, jak to taki gatunek nie ma elementu zaskoczenia. Od początku do końca wiadomo jaki będzie przebieg fabuły. Można przeczytać. Czytałam poprzednie książki autorki i widzę nawet progres.