Obowiązkowa lektura dla nauczycieli. Czy pełna humoru to nie wiem, ale może mam po prostu inne poczucie humoru. Na pewno ciepła i z takim wyczuciem opowiadająca o dzieciach nieradzących sobie w szkole.

Obowiązkowa lektura dla nauczycieli. Czy pełna humoru to nie wiem, ale może mam po prostu inne poczucie humoru. Na pewno ciepła i z takim wyczuciem opowiadająca o dzieciach nieradzących sobie w szkole.

Moim zdaniem, najmniej udana z przeczytanych przeze mnie powieści tej autorki (Przegwizdane, Łut szczęścia),chociaż traktuje o jednej z najważniejszych miejsc i ludzi w życiu człowieka: szkole i nauczycielach.
Czegoś tu jednak brakuje. Być może pisarka zbyt mocno zaangażowała się w temat i przedobrzyła - zamiast wzruszeń mamy momenty nudy, zamiast charakterów - stereotypy.
Rozczarowanie.

Moim zdaniem, najmniej udana z przeczytanych przeze mnie powieści tej autorki (Przegwizdane, Łut szczęścia),chociaż traktuje o jednej z najważniejszych miejsc i ludzi w życiu człowieka: szkole i nauczycielach.
Czegoś tu jednak brakuje. Być może pisarka zbyt mocno zaangażowała się w temat i przedobrzyła - zamiast wzruszeń mamy momenty nudy, zamiast charakterów -...

Może trochę zbyt łopatologiczna, może za mało zniuansowana, operująca stereotypami, ale wzruszająca, sympatyczna, dająca nadzieję książka o trudnej drodze Gustave'a, dziecka wymykającego się szkolnym szufladkom, a przez to piętnowanego i przez uczniów, i przez nauczycieli, do zrozumienia własnych potrzeb, samoakceptacji, osiągnięcia sukcesu. Nie ułatwiały mu niczego pochodzenie (jakże częsty w literaturze francuskiej motyw awansu społecznego),posiadanie starszej "genialnej" siostry, kłopoty rodziców, okropny dyrektor szkoły czy sfrustrowani nauczyciele. A jednak były też pomocne dłonie, była miłość matki i siostry, ale głównie uświadomienie sobie własnej siły i odpowiedzialności za swój los. Świetna lektura.

Może trochę zbyt łopatologiczna, może za mało zniuansowana, operująca stereotypami, ale wzruszająca, sympatyczna, dająca nadzieję książka o trudnej drodze Gustave'a, dziecka wymykającego się szkolnym szufladkom, a przez to piętnowanego i przez uczniów, i przez nauczycieli, do zrozumienia własnych potrzeb, samoakceptacji, osiągnięcia sukcesu. Nie ułatwiały mu niczego...

Książka opowiada o chłopaki Gustawie, który musi zmagać się z problemami w szkole - przez nauczycieli nazwany nieukiem, przez wszystkich nazywany Gogusiem. Chociaż ciężko pracuje ma niskie stopnie. To, oraz brak wiary w jego możliwości powoduje, że coraz bardziej zamyka się w sobie i jest załamany.
Kiedy jest już tak źle, że Gustaw nie chce wracać do domu pojawia się Pani Celine, która namiesza bardzo dużo w życiu naszego głównego bohatera.
Ciężka jest praca nauczyciela, jednak bardzo niewiele trzeba aby skreślić jednego ucznia, który nie był leniwy, tylko potrzebował więcej czasu na przyswojenie wiedzy. W książce ukazani są jako Ci surowi, niewyrozumiali, a niektóre zdania kierowane w stronę Gustawa powodowały, że jeżyły się włosy na głowie.
”Urodzony pod szczęśliwą gwiazdą” jest to z jednej strony smutna opowieść o chłopaku, który widać, że naprawdę chciałby udowodnić wszystkim, że potrafi i nie zawodzi, z drugiej strony widzimy piękną przemianę, który nagle nie jest Gogusiem, z którego wszyscy się śmieją, staję się pewnym siebie Gustawem.
Z drugiej strony mamy też relacje chłopaka z rodziną, która pomimo trudności zawsze jest przy Gustawie. Mama, która stara się jak może w zadaniach domowych oraz siostra (bardzo irytująca),najlepsza uczennica w klasie, nawet jeśli jej intencje nie są szczere i jest złośliwa to potrafi pomoc Gustawowi.
To co mi się nie podobało w tej książce to niektóre wątki mogłyby być rozwinięte, bardzo szybko przechodzimy przez kolejne lata. Ponadto z zakończeniem mam problem, ponieważ w momencie ważnego wątku, autorka go ucina i przechodzimy 15 lat później. Wolałabym rozwinięcia historii do końca.

Książka dla mnie na 7 ⭐️ Mam do niej zastrzeżenia, ale to była dobra, ciepła i tez otwierająca oczy książka. Myślę, że właśnie te zdanie z mojego zdjęcia pokazuje jej kwintesencję.

Książka opowiada o chłopaki Gustawie, który musi zmagać się z problemami w szkole - przez nauczycieli nazwany nieukiem, przez wszystkich nazywany Gogusiem. Chociaż ciężko pracuje ma niskie stopnie. To, oraz brak wiary w jego możliwości powoduje, że coraz bardziej zamyka się w sobie i jest załamany.
Kiedy jest już tak źle, że Gustaw nie chce wracać do domu pojawia się Pani...

Daje do myślenia...

Daje do myślenia...

Gustave Aubert jest szczupłym, sześcioletnim chłopcem o marzycielskim temperamencie, bardzo skrytym. Niewiele mówi, nie szuka towarzystwa, najlepiej rozumie się ze zwierzętami. W każdym doszukuje się podobieństwa do zwierząt. Jego bujanie w obłokach nie podoba się nauczycielom i już pierwszego dnia dostaje karę. Zawsze rozkojarzony, często o czymś zapomina lub popełnia gafy. Myśli wyprzedzają ruchy jego ciała. Przyjaźń z kolegą z klasy rozjaśnia jego dni lecz nie obywają się one bez szkolnych kłopotów. Nie było tygodnia w szkole, żeby nie zostawał w klasie na przerwie. Często musiał kończyć pracę, która pozostali zrobili już wcześniej. Jego zeszyty pełne były uwag. Wszystko jest dla niego skomplikowane, nawet najprostsze rzeczy. Gustave nie urodził się pod szczęśliwa gwiazdą. A może jednak?

Chłopiec, który wkłada całą energię w to co robi w końcu się poddaje. Tonie, a zamiast udzielić mu pomocy, wpycha się mu głowę głębiej pod wodę. Słysząc wciąż, że jest nieukiem, leniem zaczyna w to wierzyć. Ma dość etykietek i przegródek, w które nauczyciele uparcie próbują go wcisnąć. Wzrasta w nim poczucie, że jest nic niewart.

"Urodzony pod szczęśliwą gwiazdą" wbrew pozorom nie jest wesołą książką. Aurelie Valognes ukazała realia współczesnej szkoły, w której próbuje się wcisnąć uczniów w sztywne ramy. Książka opowiada historię wyobcowanego, zagubionego chłopca, który mimo trudnego startu, gdy trafi na odpowiednią osobę jest w stanie rozwinąć swoje skrzydła. Wystarczy jedna osoba, która w przeciwieństwie do pozostałych w niego uwierzy.

Autorka w ciepły sposób opowiada o ważnych tematach. Tym razem mamy bardzo wrażliwego, pozostającego w tyle chłopca, który stara się jak może by zadowolić innych. Czytając o tym ile wysiłku we wszystko wkłada było mi go ogromnie żal. "Urodzony pod szczęśliwą gwiazdą" to ogromnie poruszająca historia. Książka tak inna od pozostałych a mimo to niezwykła i czarująca. Gustave to bohater obok którego nie można przejść obojętnie a jego historia chwyta niezwykle mocno za serce. Polecam!

Gustave Aubert jest szczupłym, sześcioletnim chłopcem o marzycielskim temperamencie, bardzo skrytym. Niewiele mówi, nie szuka towarzystwa, najlepiej rozumie się ze zwierzętami. W każdym doszukuje się podobieństwa do zwierząt. Jego bujanie w obłokach nie podoba się nauczycielom i już pierwszego dnia dostaje karę. Zawsze rozkojarzony, często o czymś zapomina lub popełnia...

Książka ukazała się 21 czerwca nakładem Wydawnictwa Soniadraga.

Nowa powieść Aurelie Valognes „Urodzony pod szczęśliwą gwiazdą” dorównuje jej poprzednim wydanym w Polsce książkom („Przegwizdane”, „Łut szczęścia”, „Wisienka na torcie”).
To kolejna ciepła opowieść, w której subtelne poczucie humoru przeplata się z pełnymi wzruszeń emocjami.
Gustav Aubert, zwany pieszczotliwie w rodzinie Gugusiem, jest wrażliwym marzycielem. Bardzo lubi przyglądać się ptakom i wyobrażać sobie różne przedziwne historie. Ma kochającą mamę, nieco postrzeloną starszą siostrę – prymuskę i wymagającego, oschłego ojca.
Jego pierwszy dzień w szkole okazuje się przykrym przeżyciem. Wychowawca to pozbawiony poczucia humoru sztywniak, który lubuje się w dręczeniu uczniów. Rówieśnicy nie chcą bawić się z Gustavem, a starsi uczniowie szybko zaczynają go dręczyć.
Mimo iż chłopiec dużo się uczy, trudno skupić mu się i w szkole, i w domu, gdy odrabia lekcje pod okiem mamy. Robi dużo błędów, często pod wpływem stresu zapomina podczas lekcji tego, czego nauczył się dzień wcześniej. Wciąż czuje, jakby miał w brzuchu wielki kamień i jest mu bardzo przykro, że martwi rodziców.
W szkole szybko chłopiec zyskuje opinię lenia, nieuka i ograniczonego umysłowo dziwaka. Słysząc i od nauczycieli, i od rówieśników, że do niczego się nie nadaje, zaczyna w to wierzyć. Popada w apatię, ale wciąż próbuje się starać, bo chciałby, by ukochana mama wreszcie usłyszała na jego temat coś pozytywnego, tym bardziej, że to jedyna osoba, która wierzy w jego możliwości.
Przypadkowe spotkanie z pewną obcą kobietą wiele zmienia w życiu Gustava, ale nie dzieje się to jak za pomocą czarodziejskiej pałeczki.
W domu chłopca pojawiają się kolejne kłopoty, grozi mu powtarzanie klasy, a on wcale nie chce się pracować nad sobą, bo jest pewien, że to niemożliwe…
Czy w życiu zakompleksionego Gugusia w końcu coś się zmieni na lepsze?
I jak zakończy się ta poruszająca historia?
Żeby poznać odpowiedzi na te pytania, wystarczy przeczytać powieść.
Jest to książka pełna ciepła i tchnąca optymizmem, ale też realistyczna i rzeczowa. Nie ma tu miejsca na banały i cukierkowość.
Mimo iż wiele fragmentów śmieszy, bo Gustav ma rozbrajające przemyślenia, przemądrzałość jego siostry bywa przezabawna, a pomysły nielicznych kolegów potrafią rozłożyć na łopatki, to jest tu też dużo miejsca na smutne refleksje, wzruszające rozmowy i sytuacje.
Autorka pokazała współczesną szkołę w krzywym zwierciadle, ale jednocześnie zwróciła uwagę na ważne problemy: wyobcowanie, odrzucenie, przemoc słowną i fizyczną, brak empatii ze strony części nauczycieli, bezduszny system, który stawia na pierwszym miejscu wyniki w rankingach, a nie uczenie dla wiedzy i przyjemności.
Odrębnym problemem, który przewija się przez całą fabułę, jest samotność dziecka. To temat, który aż boli, gdy czyta się o perypetiach Gustava i kilkorga innych bohaterów, którzy nie znajdują zrozumienia ani w domu, ani poza nim, bo są „inni”.
Czym jednak jest ta „inność”?
Czy to coś gorszego?
Wstydliwego?
Piękna jest ta nowa powieści pani Valognes - napisana prostym, ale jedynym w swoim rodzaju językiem, w którym autorka często bawi się słowem, przemawia i do serca, i do umysłu czytelnika.
Całość potrafi rozbawić do łez, ale i wzrusza, skłania do refleksji, sprawia, że po odwróceniu ostatniej kartki ma się ochotę sięgnąć po kolejny tytuł tej autorki.
Czekam niecierpliwie, a książkę odkładam na regał pt. ULUBIONE.
Polecam z czystym sumieniem, zwłaszcza rodzicom, nauczycielom, psychologom, terapeutom oraz wszystkim, którzy byli kiedyś uczniami 🙂

Książka ukazała się 21 czerwca nakładem Wydawnictwa Soniadraga.

Nowa powieść Aurelie Valognes „Urodzony pod szczęśliwą gwiazdą” dorównuje jej poprzednim wydanym w Polsce książkom („Przegwizdane”, „Łut szczęścia”, „Wisienka na torcie”).
To kolejna ciepła opowieść, w której subtelne poczucie humoru przeplata się z pełnymi wzruszeń emocjami.
Gustav Aubert, zwany...

To historia chłopca, który nie pasuje do szkoły, to historia zagubionego dziecka, które nie wierzyło w siebie i czuło się nieudacznikiem. To też historia pewnego spotkania z panną Bergamote, cudowną zresztą nauczycielką, które sprawiło, że życie Gustavo, bo o nim ta historia zmieniło się na lepsze. Chłopiec uwierzył w siebie i niczym poczwarka zmienił się w motyla. Dzięki sile, którą nauczył się czerpać ze swojej odmienności i kreatywności stał się najlepszą wersją siebie. Uwierzył w swój talent, bo przecież świat potrzebuje wszystkich typów inteligencji. Z zagubionego chłopca, syna sąsiadki z siódmego piętra stał się bohaterem. Skoro jemu się udało to inni też mogą pójść jego śladem, trzeba tylko nie rezygnować i wstać gdy się upadnie. Polecam tą ciepła i poruszającą opowieść o chłopcu, któremu od początku całym sercem kibicowałam.

To historia chłopca, który nie pasuje do szkoły, to historia zagubionego dziecka, które nie wierzyło w siebie i czuło się nieudacznikiem. To też historia pewnego spotkania z panną Bergamote, cudowną zresztą nauczycielką, które sprawiło, że życie Gustavo, bo o nim ta historia zmieniło się na lepsze. Chłopiec uwierzył w siebie i niczym poczwarka zmienił się w motyla. Dzięki...

🔎 "Nie­wie­le było trze­ba: nieco tro­ski, wy­cią­gnię­tej dłoni i odro­bi­ny mi­ło­ści. Cza­sa­mi wy­star­czy coś ma­łe­go, żeby zo­stać oca­lo­nym". 🔍

Do historii Gustawa podeszłam z całkowitą niewiedzą a otrzymałam wzruszającą i dającą nadzieję opowieść napisaną z lekkością i humorem 💙

A o czym jest "Urodzony pod szczęśliwą gwiazdą"?
⚡️ o chłopcu z trudnym startem, który ma trudności z nauką, który się nie liczy, który mimo ogromu pracy ciągle upada, który wątpi w swoje umiejętności, który idzie pod prąd
⚡️ o pełnej pasji i misji nauczycielce Pannie Bergamote
⚡️ o rodzicielstwie, rozwodzie i rodzeństwie
⚡️ o szkole i uczniach
⚡️ o miłości i nadziei oraz wierze w drugiego - nawet tego najmniejszego - człowieka
⚡️ o życiu na peryferiach Francji
⚡️ i ostatecznie - o przekuwaniu swoich wątpliwości oraz swojej inności w siłę

Książkę powinien przeczytać każdy - były lub obecny - uczeń a także każdy nauczyciel oraz rodzic 🔝

Naprawdę polecam, porusza serduszko 😍

🔎 "Nie­wie­le było trze­ba: nieco tro­ski, wy­cią­gnię­tej dłoni i odro­bi­ny mi­ło­ści. Cza­sa­mi wy­star­czy coś ma­łe­go, żeby zo­stać oca­lo­nym". 🔍

Do historii Gustawa podeszłam z całkowitą niewiedzą a otrzymałam wzruszającą i dającą nadzieję opowieść napisaną z lekkością i humorem 💙

A o czym jest "Urodzony pod szczęśliwą gwiazdą"?
⚡️ o chłopcu z trudnym startem,...

Wspaniała opowieść!

Wspaniała opowieść!