Autorka ociepliła i odczarowała mi Afganistan, dziękuję)

Autorka ociepliła i odczarowała mi Afganistan, dziękuję)

Piękna i poruszająca historia afgańskiej kobiety Setery vel Arjany zamkniętej w traumatycznych wspomnieniach.
Jako dziesięcioletnia dziewczynka w wyniku zamachu stanu traci swoich najbliższych,a najgorsze jest to ,że jest naocznym świadkiem tego mordu.Jej jedynym marzeniem już jako dorosłej kobiety,mieszkającej w Ameryce jest dowiedzieć się prawdy i pochować godnie swoją rodzinę.
Jest to trudna i zarazem smutna opowieść o skutkach wojny,traumie i tęsknocie za najbliższymi.

Piękna i poruszająca historia afgańskiej kobiety Setery vel Arjany zamkniętej w traumatycznych wspomnieniach.
Jako dziesięcioletnia dziewczynka w wyniku zamachu stanu traci swoich najbliższych,a najgorsze jest to ,że jest naocznym świadkiem tego mordu.Jej jedynym marzeniem już jako dorosłej kobiety,mieszkającej w Ameryce jest dowiedzieć się prawdy i pochować godnie swoją...

Piękna, wzruszająca powieść. Pierwsza część dzieje się w 1978 roku, w Kabulu. Dziesięcioletnia Setara mieszka z rodzicami i małym braciszkiem w pałacu, przyjaźni się z dziećmi prezydenta. Jej najbliższą przyjaciółką jest Nilab, są nierozłączne. Pewnej kwietniowej nocy, ,życie Setary zmienia się na zawsze. Podczas zamachu stanu, na jej oczach ginie jej rodzina a ona przemycona z pałacu przez strażnika, trafia do dwóch Amerykanek, które się nią opiekują. W wieku 10-ciu lat całe jej życie rozsypało się , trafia do innego kraju, pozbawiona przyjaciół i znajomych. Zaczyna wszystko od nowa. Mija trzydzieści lat, Setara nazywa się teraz Arjana, jest lekarzem chirurgiem onkologiem. Tragedia, którą przeżyła w dzieciństwie, cały czas jest w niej. Nagle wydarzy się coś, co każe jej wrócić do Afganistanu, aby znaleźć odpowiedzi na ciągle nurtujące ją pytania. Przejmująca powieść, którą warto przeczytać.

Piękna, wzruszająca powieść. Pierwsza część dzieje się w 1978 roku, w Kabulu. Dziesięcioletnia Setara mieszka z rodzicami i małym braciszkiem w pałacu, przyjaźni się z dziećmi prezydenta. Jej najbliższą przyjaciółką jest Nilab, są nierozłączne. Pewnej kwietniowej nocy, ,życie Setary zmienia się na zawsze. Podczas zamachu stanu, na jej oczach ginie jej rodzina a ona...

To nie było moje pierwsze spotkanie z Autorką. Jej “Afgańska perła” zrobiła na mnie ogromne wrażenie w ubiegłym roku. Kiedy tylko pojawiła się propozycja przeczytania i zrecenzowania “Iskier..” nie wahałam się ani chwili.

Pierwszą z rzeczy, dzięki którym ponownie przepadłam w jej prozie są dwie linie czasowe. Pierwsza z nich prowadzi przez beztroskie dzieciństwo Sitary, które zostaje brutalnie przerwane przez zamach stanu. Na własne oczy widzi jak jej rodzina zostaje zamordowana, a ona sama zmuszona jest uciekać, aby przeżyć. Trzydzieści lat później Aryana, świetna chirurżka żyjąca w stanach musi zmierzyć się z traumami i przeszłością.

“Iskry jak gwiazdy” to historia o tym, jak bardzo doświadczenia z dzieciństwa, strata najbliższych mogą osadzić się w człowieku i wpłynąć na dojrzewanie. To także pokaz tego, jak bardzo postrzeganie pewnych zdarzeń, osób może się zmienić bez dostępu do szerszego kontekstu zdarzeń. Napędzające główną bohaterkę żal i trauma, od której tak ciężko jest się uwolnić kierują ją do Kabulu, gdzie kobieta w końcu ma szansę poznać odpowiedzi na nurtujące ją pytania.

Niesamowicie przypadł mi do gustu portret psychologiczny Aryany. Autorka zbudowała postać, z którą współprzeżywa się jej historię, kibicując na kolejnych etapach życia. “Iskry jak gwiazdy” to wzruszająca, choć bardzo trudna powieść, która nie pozwala pozostać obojętnym.

To nie było moje pierwsze spotkanie z Autorką. Jej “Afgańska perła” zrobiła na mnie ogromne wrażenie w ubiegłym roku. Kiedy tylko pojawiła się propozycja przeczytania i zrecenzowania “Iskier..” nie wahałam się ani chwili.

Pierwszą z rzeczy, dzięki którym ponownie przepadłam w jej prozie są dwie linie czasowe. Pierwsza z nich prowadzi przez beztroskie dzieciństwo Sitary,...

Książka z którą do Was przychodzę przeniosła mnie do Kabulu, bezpiecznego świata dziewczyny której pewnego dnia życie wali się w gruzy, na jej oczach zostaje zamordowana cała jej rodzina. Zamach stanu na prezydenta i jego ludzi doprowadza do rewolucji, a Setara zdana na łaskę i nie łaskę jednego z buntowników nie wie co dalej będzie z jej życiem. Dziesięciolatka w końcu trafia do domu amerykańskiej dyplomatki, a ta robi wszystko, żeby uratować jej życie i bezpiecznie wywieźć ją z Afganistanu. Nie jest to takie proste, Setara nie ma dokumentów, jest rodowitą Afganką, do tego jej ojciec był bliskim pracownikiem zgładzonego prezydenta, ale dla upartej kobiety nie ma rzeczy nie możliwych.

Powieść naładowana bolesnymi emocjami, strata rodziców, obcy dom i brak zaufania do dorosłych, do tego panująca wokół wojna i obezwładniający strach. Tu nic nie jest proste, łatwe, życie w Ameryce też ma swoje minusy, a żeby tam wyjechać Setara musiała przybrać tożsamość swojej nieżyjącej siostry, co też otwiera ranę z jej przeszłości.

Akcja książki to dwie przestrzenie czasowe, Kabul 1978 roku i Nowy Jork w roku 2008 gdzie dorosła już Afganka próbuje uporać się z demonami przeszłości, ratując ludzkie życie, nie potrafi pomóc sobie.

Całym sercem polecam Wam ta pełną emocji powieść. Zapomniałam wspomnieć o cudnej okładce, idealna dla okładkowych srok, jednak w tej książce najbardziej urzeka treść .

Książka z którą do Was przychodzę przeniosła mnie do Kabulu, bezpiecznego świata dziewczyny której pewnego dnia życie wali się w gruzy, na jej oczach zostaje zamordowana cała jej rodzina. Zamach stanu na prezydenta i jego ludzi doprowadza do rewolucji, a Setara zdana na łaskę i nie łaskę jednego z buntowników nie wie co dalej będzie z jej życiem. Dziesięciolatka w końcu...

Do tej książki przyciągnęła mnie piękna okładka i tytuł, który wiele obiecywał.
Nadia Hashimi zabrała nas do Afganistanu. To tutaj zaczyna się opowieść o szczęśliwym dzieciństwie Sitary. Tę beztroskę przerywa przewrót i zamach stanu. Rodzina dziewczynki, zgromadzona wokół prezydenta, zostaje brutalnie zamordowana. Sitara miała wielkie szczęście, została wywieziona z pałacu. Ale na własne oczy widziała brutalną śmierć matki, ojca i braciszka.
Jako Aryana zaczyna nowe w Stanach. I tutaj zaczyna się druga część tej historii. Widzimy jak Aryana funkcjonuje, z jakimi traumami się mierzy i jak przeszłość, wciąż ma na nią przerażający wpływ.
To smutna i bolesna opowieść. Pokazująca jak trauma z dzieciństwa, zostaje w dziecku, i razem z nim dojrzewa. To trudna, ale mimo wszystko pasjonująca lektura.

Do tej książki przyciągnęła mnie piękna okładka i tytuł, który wiele obiecywał.
Nadia Hashimi zabrała nas do Afganistanu. To tutaj zaczyna się opowieść o szczęśliwym dzieciństwie Sitary. Tę beztroskę przerywa przewrót i zamach stanu. Rodzina dziewczynki, zgromadzona wokół prezydenta, zostaje brutalnie zamordowana. Sitara miała wielkie szczęście, została wywieziona z...

Setara to dziesięcioletnią dziewczynka, która ma beztroskie, pełne miłości życie. Jednak kiedy w Afganistanie dochodzi do przewrotu jest świadkiem zamordowania całej rodziny i do tego cudem uchodzi z życiem.

Autorka przedstawia świetny obraz psychologiczny osoby, która przeszła ogromną traumę i próbuje z nią żyć. Pokazuje jak wpływa na życie, emocje, myśli, jak kształtuje osobowość i pozwala odbierać rzeczywistość.
Akcja toczy się dwutorowo widzimy małą dziewczynkę, której świat diametralnie się zmienia i dorosłą kobietą, która postanawia wrócić tam, gdzie wszystko się zaczęło.

To wzruszająca historia, trudna, ale warta poznania, gdyż pięknie napisana i niedająca się odłożyć. Widzimy walkę o siebie, własne poczucie tożsamości, sprawiedliwość. To powieść, której przenika się orientalna kultura, polityka, a przede wszystkim trauma i piętno jakie pozostają po przeżytych tragediach.
Bardzo polecam!

Setara to dziesięcioletnią dziewczynka, która ma beztroskie, pełne miłości życie. Jednak kiedy w Afganistanie dochodzi do przewrotu jest świadkiem zamordowania całej rodziny i do tego cudem uchodzi z życiem.

Autorka przedstawia świetny obraz psychologiczny osoby, która przeszła ogromną traumę i próbuje z nią żyć. Pokazuje jak wpływa na życie, emocje, myśli, jak kształtuje...

Zachwycająca okładka i poruszający opis najnowszej powieści Nadii Hashimi nie pozostawiły mi wyboru, musiałam przeczytać tę książkę. „Iskry, jak gwiazdy” to jedna z tych historii, które jeszcze długo po przeczytaniu gnieżdżą się w umyśle czytelnika i zmuszają do wielu przemyśleń.

Kabul, 1978
Dziesięcioletnia Sitara Zamani wiedzie beztroskie życie u boku rodziców i młodszego brata. Wszystko się zmienia, kiedy pewnej kwietniowej nocy przeciwnicy władzy dokonują zamachu stanu, zabijając prezydenta oraz najbliższych dziewczynki. Sitara cudem uchodzi z życiem, uratowana przez jednego z ochroniarzy, który potajemnie wyprowadza ją z pałacu. Trafia do domu amerykańskiej dyplomatki, która gotowa jest zrobić wszystko, by uratować dziewczynkę.

Trzydzieści lat później, do gabinetu lekarskiego Sitary alias Aryany trafia człowiek, który przed wieloma laty uratował jej życie. To spotkanie budzi w kobiecie wiele pytań o wydarzeniach z przeszłości. By znaleźć na nie odpowiedzi, kobieta decyduje się wyruszyć w podróż do Kabulu…

„Iskry, jak gwiazdy” to na wskroś poruszająca, a jednocześnie piękna powieść, w której autorka w bardzo obrazowy sposób przedstawia nam historię młodej kobiety, której życie od najmłodszych lat naznaczone jest bolesną traumą.
Historia, którą przelała na papier Nadia Hashimi przepełniona jest bólem, ciepieniem i rozdzierającą serce tęsknotą. Czytelnik, przewracając kolejne strony, nie potrafi przejść obojętnie obok rozgrywających się na nich wydarzeń. Emocje, jakie towarzyszą nam od pierwszych stron, są nie do opisania. Osadzona na dwóch płaszczyznach czasowych, ukazująca tragiczne wydarzenia, jakie miały miejsce w Kabulu w 1978 roku, poruszy niejedno czytelnicze serce.
Jestem zachwycona kunsztem pisarskim autorki. Nadia Hashimi ma wspaniały dar przelewania emocji na papier. Pięknym językiem kreśli losy bohaterki, jednocześnie ukazując nam, jak na przestrzeni lat zmieniała się sytuacja panująca w Afganistanie, w bardzo realistyczny sposób oddaje nam klimat i kulturę kraju. Jednak to nie Afganistan jest głównym wątkiem w powieści, autorka oddaje głos dziecku naznaczonemu traumą.
„Iskry, jak gwiazdy” to przerażający obraz wojny widziany oczami dziecka, pozostawiający ból, smutek i wyrwę w sercu na całe życie. To powieść przepełniona melancholią, której fabuła toczy się powolnym rytmem, ale wciąga czytelnika tak mocno, że nie sposób jest się oderwać od lektury. To jedna z tych historii, które zmuszają nas do refleksji i na długo pozostają w pamięci. Polecam.

Zachwycająca okładka i poruszający opis najnowszej powieści Nadii Hashimi nie pozostawiły mi wyboru, musiałam przeczytać tę książkę. „Iskry, jak gwiazdy” to jedna z tych historii, które jeszcze długo po przeczytaniu gnieżdżą się w umyśle czytelnika i zmuszają do wielu przemyśleń.

Kabul, 1978
Dziesięcioletnia Sitara Zamani wiedzie beztroskie życie u boku rodziców i...

Sielankowe życie dziesięcioletniej Setary w jednej chwili przestało istnieć. Rodzice i brat zginęli podczas zamachu stanu, dom został splądrowany i zniszczony, nawet imię które do tej pory nosiła zostało zmienione. Od teraz musi nauczyć się jak być Arjaną i jak żyć z dala od tego co znane i utracone.
Nadia Hashimi w niezwykle barwnej, różnorodnej kulturowo i chwytającej za serce historii przedstawia losy małej dziewczynki a później dorosłej kobiety, która musi mierzyć się z koszmarnymi wspomnieniami, tak bardzo wyraźnymi jakby działy się chwilę temu. Dodatkowo wszystko wraca ze zdwojoną siłą kiedy na drodze Arjany staje człowiek który ją uratował choć dla kobiety to tylko zdrajca i morderca. Otwarte rany nie chcą się zabliźnić a w głowie bohaterki rodzą się pytania na które musi znaleźć odpowiedź by zaznać spokoju ducha.
Czy powrót do Afganistanu okaże się dobrym pomysłem czy przysporzy tylko więcej pytań i cierpienia?
Mimo ze z literaturą piękną mam różne relacje i nie jestem też fanką długich opisów to ta pozycja bardzo przypadła mi do gustu a oglądanie jak Setara z małej dziewczynki zamienia się w świadomą kobietę która w końcu może bez strachu zacząć mówić o tym co ją spotkało napawało mnie ogromem wdzięczności.

Sielankowe życie dziesięcioletniej Setary w jednej chwili przestało istnieć. Rodzice i brat zginęli podczas zamachu stanu, dom został splądrowany i zniszczony, nawet imię które do tej pory nosiła zostało zmienione. Od teraz musi nauczyć się jak być Arjaną i jak żyć z dala od tego co znane i utracone.
Nadia Hashimi w niezwykle barwnej, różnorodnej kulturowo i chwytającej za...

Kabul, 1978.
Dziesięcioletnia Setara wiedzie beztroskie i pełne przywilejów dzieciństwo będąc córką doradcy prezydenta. Jej świat zmienia się na zawsze pewnej kwietniowej nocy, gdy przeciwnicy obecnej władzy dokonują zamachu stanu, zabijając nie tylko prezydenta, ale również rodziców i trzyletniego brata dziewczynki.
Przemycona z pałacu przez jednego ze znajomych żołnierzy trafia pod opiekę amerykańskiej dyplomatki. Dziewczynka przyjmuje imię Arjana.

Nowy Jork, 2008.
Trzydzieści lat po koszmarnych wydarzeniach w Kabulu, zbudowany na ruinach, chwiejny świat Ary zaczyna się chylić ku upadkowi, gdy na jej drodze staje mężczyzna z bolesnej przeszłości.
To spotkanie skłania Arjanę, aby powrócić do Afganistanu. Kobieta pragnie uwolnić się od potwornej zgryzoty, od dręczących koszmarów i myśli, że rodzina znienawidziłaby ją za to, że ocalała.

------------

To przejmująca powieść, nasycona bądź nawet przesycona smutkiem, żalem, zgryzotą, poczuciem winy i zdrady, ogromną tęsknotą za rodziną i dawnym życiem.
To opowieść o traumie, której nie sposób pokonać.

To boleśnie prawdziwy obraz życia ludzi, którzy doświadczyli starty najbliższych, którzy doświadczyli smaku wojny, którzy zmuszeni są uciekać z własnego kraju, aby ocalić życie.

Bohaterka pomimo upływu trzydziestu lat nie potrafi dojść do siebie po traumatycznych wydarzeniach, wciąż wracając do nich wspomnieniami. Całe jej życie zdeterminowała JEDNA noc.
Noc, w której patrzyła jak ginie cała jej rodzina.

Trafiając pod opiekę Antonii – amerykańskiej dyplomatki, która poświęca wszystko, aby naprawić strzaskany świat Arjany - otrzymuje możliwość rozpoczęcia nowego życia. Nie wykorzystuje go jednak w pełni. Pomimo, że została lekarzem, zgodnie z marzeniem ojca, nie potrafi ułożyć sobie życia prywatnego.
Będąc onkologiem ratuje życia innych ludzi, nie potrafi jednak uratować swojego.

Wyprawa do Afganistanu, powrót do przeszłości i znalezienie miejsca pochówku ciał jej rodziny ma ją „uzdrowić”. Czy tak się stanie?

Kabul, 1978.
Dziesięcioletnia Setara wiedzie beztroskie i pełne przywilejów dzieciństwo będąc córką doradcy prezydenta. Jej świat zmienia się na zawsze pewnej kwietniowej nocy, gdy przeciwnicy obecnej władzy dokonują zamachu stanu, zabijając nie tylko prezydenta, ale również rodziców i trzyletniego brata dziewczynki.
Przemycona z pałacu przez jednego ze znajomych żołnierzy...