Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tragiczne losy ostatnich Romanowów poruszają ludzką wyobraźnię od wielu lat. Początkowa niepewność tego, co ich spotkało stała się polem do popisu dla wielu podszywających się pod wielkie księżne, a zwłaszcza pod najmłodszą Anastazję, kobiet, usiłujących zdobyć w ten sposób sławę i majątek. Do 1991 roku oficjalną wersją wydarzeń był komunikat informujący o straceniu wyłącznie cara oraz o przewiezieniu rodziny w "bezpieczne" miejsce. Dziś wiemy już, że była to nieprawda. Fascynacja Romanowami jest nadal ogromna i wciąż powstają na ich temat liczne filmy, seriale oraz książki. Bryn Turnbull jest jedną z autorek, które podjęły się spojrzenia na tę rodzinę innymi oczami, mianowicie oczami najstarszej córki, Olgi. W "Ostatniej wielkiej księżnej" widać ogrom pracy badawczej wykonanej przez autorkę podczas tworzenia tekstu. Bibliografia robi wrażenie. Wykreowana przez nią fikcja literacka jest wiarygodna. Udało się ukazać zaściankowość carskiej rodziny, ale i to jak silne były między nimi więzi, co paradoksalnie przyczyniło się do śmierci ich wszystkich. Gdyby car wydał starsze córki za mąż, zgodnie z ówczesnym zwyczajem, to prawdopodobnie ocalilby im życie. Jest to jednak kolejna powieść historyczna, którą czytałam w tym roku, gdzie zastosowano niefortunny zabieg niewynikających z siebie przeskoków czasowych. Odbiera to moim zdaniem tragizm tej historii i sprawiło, że nie mogłam się do końca zaangażować emocjonalnie. A szkoda, bo to mogła być książka wybitna.