[...]ubóstwo przede wszystkim działa na zmysły. Na węch, na wzrok, na słuch. Do przełamania tyle wstrętu!"
"Wyspa Teo" Joanny Szczepkowskiej to pięć rozbudowanych, nadzwyczaj ciekawych i niebywale intrygujących opowiadań. Genialnych pod każdym względem. Proza z najwyższej półki. Literatura piękna w dosłownym znaczeniu.
Myśląc o nich nasuwa mi się porównanie z opowiadaniami Erica- Emmanuela Schmitta
"Zemsta i przebaczenie".
Wszystkie równie zaskakują kunsztownością, plastycznością i oryginalnym stylem. Napisane lekkim językiem. Czyta się wspaniale. Finał każdego zdumiewa. GORĄCO POLECAM!

[...]ubóstwo przede wszystkim działa na zmysły. Na węch, na wzrok, na słuch. Do przełamania tyle wstrętu!"
"Wyspa Teo" Joanny Szczepkowskiej to pięć rozbudowanych, nadzwyczaj ciekawych i niebywale intrygujących opowiadań. Genialnych pod każdym względem. Proza z najwyższej półki. Literatura piękna w dosłownym znaczeniu.
Myśląc o nich nasuwa mi się porównanie z opowiadaniami...

“Subtelnym motywem łączącym [opowiadania] jest związek człowieka ze światem przyrody oraz odległe, a jednocześnie jakże bliskie zagrożenie katastrofą ekologiczną.” To zdanie możemy przeczytać na okładce książki. Dla mnie jednak jest ona o czymś innym: o niemożności bycia szczęśliwym, tęsknocie za życiem w zgodzie ze sobą, swoim sumieniem, o konieczności podporządkowania się konwenansom, zasadom, formie. 

Bohaterów opowiadań żyjących w różnych czasach i miejscach: walijskiego hrabiego, Maestrę, panią mecenasową Annę, autystycznego łucznika, łączy jedno. Ich życie z jakiegoś powodu nie jest pełne, szczęśliwe. Zostało pozbawione czegoś, co sprawia, że trapi ich poczucie smutku, braku, pragnienia bycia gdzie indziej lub zrobienia czegoś, co nada mu sens. Jest w nim tajemnica, niedopowiedzenie, niejasna przeszłość lub nieoczywista przyszłość. Są porażki i sukcesy. Nie wszystko jest jednoznaczne, czy oczywiste, mimo to próbują, walczą, upadają i podnoszą się, dążą do urzeczywistnienia swoich zamierzeń, nawet jeśli wymaga to lat.

Poza tym “Wyspa Teo” zawiera sześć opowiadań napisanych pięknym, lirycznym językiem, pozbawionych wulgarności, przemocy, epatowania złem; nie wzbudzają przestrachu, nadmiernego smutku; skłaniają do refleksji, zatrzymania się, zastanowienia. Proza z półki literatura piękna, kiedy to jeszcze były takie półki.

“Subtelnym motywem łączącym [opowiadania] jest związek człowieka ze światem przyrody oraz odległe, a jednocześnie jakże bliskie zagrożenie katastrofą ekologiczną.” To zdanie możemy przeczytać na okładce książki. Dla mnie jednak jest ona o czymś innym: o niemożności bycia szczęśliwym, tęsknocie za życiem w zgodzie ze sobą, swoim sumieniem, o konieczności podporządkowania się...

Całość na: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2023/06/wiesz-gdzie-znalezc-wyspa-teo-joanna.html

Są to dość różnorodne historie, które mogą bardziej lub mniej przypaść do gustu. Nie każda z nich jest oczywista, pokazują różne historie, które mniej lub bardziej dotykają czytelnika. Autorka inspiruje się różnymi stylami, jedna z historycznych powieści kojarzy mi się trochę z Agathą Christie, drugie ma wydźwięk opowiadanej historii rodzinnej. Te bardziej współczesne również ze sobą kontrastują. Pisarka pokazuje przez z pozoru zupełnie niezwiązane historie kwestie natury, człowieka i wzajemnych relacji, które w dzisiejszym świecie często są niewłaściwe.

Nie zagłębiając się w sam przekaz, są to historie ciekawe, wciągające i inspirujące. Dają do myślenia i myślę, że każdy może inaczej je odebrać. Osobiście najmniej zaciekawiła mnie historia pewnej diwy operowej, być może dlatego, że to zupełnie nieznany mi świat. Nie do końca potrafiłam się w nim odnaleźć. Pozostałe cztery z kolej, każde na swój sposób, mnie wciągnęły. Szczególnie tytułowe, ostatnie opowiadanie pokazało dwuznaczność pewnych kwestii, które może trochę zamiatamy pod dywan, a może przyzwyczailiśmy się, że tak właśnie wyglądają w dzisiejszym świecie. To opowiadanie zawiera sporą dawkę realizmu magicznego, który w pewnym momencie staje się głównym punktem historii.

"Wyspa Teo" to zbiór pięciu opowiadań, poprzez które autorka stara się pokazać związek człowieka i przyrody, czasem w sposób nieoczywisty ostrzec przed zagrożeniami, których jesteśmy sprawcami. Bardzo różnorodne historie, które z jednej strony wyróżniają się stylem i historią, a z drugiej łączy je pewna nić. Ciekawe, wciągające, dające do myślenia.

Całość na: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2023/06/wiesz-gdzie-znalezc-wyspa-teo-joanna.html

Są to dość różnorodne historie, które mogą bardziej lub mniej przypaść do gustu. Nie każda z nich jest oczywista, pokazują różne historie, które mniej lub bardziej dotykają czytelnika. Autorka inspiruje się różnymi stylami, jedna z historycznych powieści kojarzy mi się trochę z...

Warto było czekać na nowa ksiazke Joanna Szczepkowskiego. Juz sam projekt okładki zachęca by po te ksiazke siegnąć. 5 bardzo ciekawie napisanych opowiadań

Warto było czekać na nowa ksiazke Joanna Szczepkowskiego. Juz sam projekt okładki zachęca by po te ksiazke siegnąć. 5 bardzo ciekawie napisanych opowiadań