Jacek ciężko przeżywa odejście żony, która do tej pory decydowała o całym jego życiu. Dla naszego bohatera nadszedł czas podejmowania ważnych decyzji oraz próby odszukania własnego JA. Jacek musi zacząć życie od nowa, lecz ex partnerka wcale mu tego nie ułatwia. Światełkiem w tunelu dla bohatera staje się pewna, intrygująca starsza Pani, która pewnego pojawia się w jego życiu.
Czy uda mu się postawić na swoim i zacznie iść własną drogą?
Sięgnijcie, by przekonać się sami.

Czytając tę książkę cały czas towarzyszyło mi nieodłączne uczucie zderzenia z rzeczywistością. Taki los może spotkać każdego z nas. Wykreowana w ten sposób fabuła, umożliwia czytelnikowi utożsamić się z bohaterami i lepiej rozumieć ich decyzje.
Chciałabym kiedyś spotkać na swojej drodze taką osobę, jaką jest dziarska staruszka Maria. Bohaterka, ze swoimi dobrymi intencjami i niecodziennymi poradami z pewnością odmieniłaby niejeden los.
Autor zbudował ciekawą historię, w której bohaterowie zmagają się z problemami codziennego życia. Nieszablonowe postacie, rozbudowane dialogi, a to wszystko okraszone porządną dawką dobrego humoru.
Brzmi dobrze, prawda?

Jacek ciężko przeżywa odejście żony, która do tej pory decydowała o całym jego życiu. Dla naszego bohatera nadszedł czas podejmowania ważnych decyzji oraz próby odszukania własnego JA. Jacek musi zacząć życie od nowa, lecz ex partnerka wcale mu tego nie ułatwia. Światełkiem w tunelu dla bohatera staje się pewna, intrygująca starsza Pani, która pewnego pojawia się w jego...

Dobry wieczór, moje Moliki wieczorową porą ✨

„Droga wolna" - jakiż ten tytuł jest wymowny, a ile w nim ukrytego przesłania i możliwych interpretacji - lubię takie nieoczywiste artefakty. Musicie wiedzieć, że choć fabuła wydaje się tak prosta, to w tej prostocie tkwi jej fenomen. Autor zaserwował nam lekturę mądrą życiowo, z niespieszną akcją i dawką ironicznego i sarkastycznego humoru. Maciej Czujko stworzył powieść o wyjątkowym słodko-gorzkim klimacie. Historia opowiedziana z perspektywy mężczyzny niewątpliwie zyskała moje uznanie i pokazała, że życie nie kończy się po 40.

Tytuł: „Droga wolna"
Autor: @maciejczujko_pisarz
Wydawnictwo: @_dlaczemu
Moja ocena: 10/10

Ta opowieść obyczajowa przedstawia losy poczciwego, może nieco nużącego czterdziestoletniego mężczyzny - Jacka, taksówkarza, który u progu wieku średniego zaczyna życie od nowa. Poznajemy go w trudnych dla niego okolicznościach, porzuciła go bowiem ukochana żona - Wioletta, pewna siebie, powabna i seksowna modliszka, która zamiast miłości w związku zaczęła poszukiwać bogactwa i luksusu. Bywa i tak. Żal mi było Jacka, który zakochany po uszy i wpatrzony w niewierną małżonkę myślał, że zdrada i rozwód, to koniec świata. Los miał dla niego przewidziany inny plan. Jedną z klientek, która zamówiła kurs u mężczyzny była Maria - pogodna staruszka, z wykształcenia psycholożka, która przez wiele lat prowadziła biuro matrymonialne (notabene, to moja ulubiona bohaterka). Jak znajomość taksówkarza z przypadkową staruszką wpłynie na jego życie? Czy kobieta wykorzysta swoje umiejętności swatania w przypadku Jacka? Czy Wioletta odnajdzie szczęście u boku bogatego kochanka?

To jedna z tych opowieści, która potwierdza, że życie pisze różne scenariusze, że nic nie trwa wiecznie, że ostatni mogą być pierwszymi, że po burzy wychodzi słońce, że karma wraca, a nadzieja umiera ostatnia. Ja się z tymi hasłami utożsamiam i je odkryłam na łamach książki. A całość opowiedziana pięknym, lekkim, poprawnym językiem - czegóż chcieć więcej?

Dziękuję Małgosiu @ogrod.ksiazek, że poleciłaś mi tę fantastyczną publikację. Autorowi gratuluję serdecznie tak dobrego debiutu! A Wam, Kochani szczerze polecam ten tytuł.

Dobry wieczór, moje Moliki wieczorową porą ✨

„Droga wolna" - jakiż ten tytuł jest wymowny, a ile w nim ukrytego przesłania i możliwych interpretacji - lubię takie nieoczywiste artefakty. Musicie wiedzieć, że choć fabuła wydaje się tak prosta, to w tej prostocie tkwi jej fenomen. Autor zaserwował nam lekturę mądrą życiowo, z niespieszną akcją i dawką ironicznego i...

Głównym bohaterem tej książki jest Jacek Prystasz, który ma czterdzieści lat i zaczyna wszystko od nowa. Do tej pory decydowała za niego żona Wioletta, ale postanowiła od niego odejść, ponieważ od zawsze mierzyła wysoko. Marzyła by na swojej drodze spotkać bogatego biznesmena, który zapewni jej wygodne życie. Mężczyzna próbuje sobie wszystko poukładać i odzyskać godność, radość z życia i marzenia. Pewnego dnia na swojej drodze spotyka Marię Dunaj, właścicielkę biura matrymonialnego i Annę Majewską- obie te kobiety zagoszczą w życiu Jacka na dłużej. Jednak przewrotny los ma inne plany wobec naszego bohatera i u jego boku znów pojawi się żona, która za wszelką cenę będzie chciała odzyskać utracone uczucia męża. Na wszelkie możliwe sposoby będzie mu się przymilać i kokietować go.

Jednak styl pisania autora nie przypadł mi do gustu. Nie chodzi o to, że mi się nie podobało, bo sam pomysł fajny tylko zabrakło tu lekkości pióra, która sprawia, że przez książkę się niemalże płynie i jest trudno ją odłożyć. Bohaterowie zostali świetnie wykreowani, stają nam się bliżsi, bo tak jak my mają wady i zalety. Od samego początku nie polubiłam Wioletty, ale bardzo mocno kibicowałam Jackowi.

Zachęcam was do sięgnięcia po tę pozycję by poznać całą historię Jacka. Jeśli lubicie debiuty i szukacie czegoś nowego, to powinno wam się spodobać.

Głównym bohaterem tej książki jest Jacek Prystasz, który ma czterdzieści lat i zaczyna wszystko od nowa. Do tej pory decydowała za niego żona Wioletta, ale postanowiła od niego odejść, ponieważ od zawsze mierzyła wysoko. Marzyła by na swojej drodze spotkać bogatego biznesmena, który zapewni jej wygodne życie. Mężczyzna próbuje sobie wszystko poukładać i odzyskać godność,...

Droga wolna Macieja Czujko to debiut autora, a jak doskonale wiecie debiuty kocham pasjami, lubię poznawać nowych autorów i ich świeży powiew jaki wnoszą do literatury. Powieść obyczajowa napisana przez mężczyznę? Dlaczego nie? Nie powinno być słodko i różowo, bo facet ma jednak inne spojrzenie na miłość. Jak wypadł w swojej debiutanckiej książce Maciej Czujko? moim zdanie dobrze, a nawet bardzo dobrze. Poczucie humoru, lekkość pióra i ironia to wszystko przemawia na plus i mam nadzieję, że niejednokrotnie na półkach księgarskich znajdziemy kolejne tytuły Pana Maciej.
Głównym bohaterem debiutanckiej powieści Macieja Czujko jest Jacek, taksówkarz i mąż Wioli, a także ojczym Mai, którą kocha jakby byłe jego biologicznym dzieckiem. Małżeństwo naszego bohatera nie przetrwało próby czasu. Kobieta zapatrzona w siebie i widząca tylko zasobność portfela odeszła do młodszego, bogatszego i pławiącego się w luksusach. To przy boku tego "ekscytującego" mężczyzny Wiola widziała siebie jako jego pachnącą i wyglądającą ozdobę. Jacek został sam i jako czterdziestoletni mężczyzna po przejściach próbuje na nowo ułożyć sobie życie, odzyskać godność, radość i cel w życiu. Czy mu się to uda? Czy będzie to tak łatwe jakby się wydawało?
Jackowi w nowym życiu pomaga się odnaleźć Maria Dunaj, staruszka, której nasz bohater robi zakupy, wozi do lekarza i na cmentarz. Prowadzi z nią długie i pouczające rozmowy, a że w przeszłości pani Maria była właścicielką biura matrymonialnego to.. Sami przeczytajcie i poznajcie koniecznie tę starszą kobietę, której życie rzucało kłody pod nogi, a za swoje ostatnie zadanie na tym ziemskim padole postawiła sobie sprowadzenie Jacka na właściwą drogę. Czy jej się to uda i jak potoczy się znajomość Jacka z Marią? Sięgnijcie po Drogę wolną Macieja Czujko i przekonajcie się sami.
To dobrze napisana książka, którą czyta się błyskawicznie, nie ma w niej miejsca na nudę i wszystko jak w puzzlach wskakuje na swoje miejsce. To powieść o rozstaniu i nowym początku, o poszukiwaniu siebie i odnajdywaniu się w nowej życiowej sytuacji. To książka, która udowadnia, że miłość nie jest przypisana tylko nastolatkom, ale w każdym wieku odnajdziemy swoją drugą połówkę.
Autorowi gratuluję debiutu, a Wam polecam na długie chłodne wieczory i jestem przekonana, że nie pożałujecie.

Droga wolna Macieja Czujko to debiut autora, a jak doskonale wiecie debiuty kocham pasjami, lubię poznawać nowych autorów i ich świeży powiew jaki wnoszą do literatury. Powieść obyczajowa napisana przez mężczyznę? Dlaczego nie? Nie powinno być słodko i różowo, bo facet ma jednak inne spojrzenie na miłość. Jak wypadł w swojej debiutanckiej książce Maciej Czujko? moim zdanie...

recenzja również na www.czytaska.pl

Mężczyzna napisał obyczajówkę. Na dodatek bardzo dobrą. Dziwnie to brzmi, prawda?

Jacek jest porządnym mężem, może nieco nudnym, ale trwale zakochanym w swojej niezbyt lotnej, za to bardzo seksownej żonie, Wioli.
Żona za to jest ambitna, najchętniej cudzym kosztem. Świadoma braków i niedociągnięć swego wykształcenia i obycia, przy jednoczesnych wysokich walorach w zakresie wyglądu i doświadczeniem w komunikacji z zasobnymi kontrahentami swych przełożonych, chciałaby brylować w towarzystwie, pozycja żony zwykłego taksówkarza jej nie wystarcza. No i tu zaczynają się kłopoty.

Świetnie poprowadzona historia, życiowa, taka, która mogłaby zdarzyć się za ścianą, wśród bliższych czy dalszych znajomych. Z maleńkim udziałem wróżki, która nagradza zwyczajne dobro. Materializuje się w prostej i szarej codzienności zdanie wypowiedziane przez nieodżałowanego profesora Bartoszewskiego „Warto być uczciwym, choć nie zawsze się to opłaca. Opłaca się być nieuczciwym, ale nie warto.” Jacek i jego żona Wiola stają się uosobieniem tego cytatu.
Ale poprzez to odwołanie nie chcę dać Wam znać, że „Droga wolna” to dzieło literackie ciężkiego i filozoficznego kalibru. Absolutnie. To lekko, czasem ironicznie i z humorem opowiedziana współczesna historyjka o pogoni za marzeniami. O wyborach dokonywanych kiedyś i ich „obrastaniu” codziennością.
O tym czy je weryfikować, czy to boli i dużo kosztuje. Że nie ma nic na zawsze, a nasze wyobrażenia o życiu księżniczki czasem rozbijają się o zespół niespokojnych nóg.
I nigdy nie pozwólmy sobie na to, żeby przestać marzyć. Żeby przestać do realizacji marzeń dążyć.

Bardzo, ale to bardzo dobrze się bawiłam przy tej lekturze. Wyraziste postacie bohaterów, budzą sympatię lub niechęć, ale nie są płaskie, lekki język, żywe dialogi, ironiczny humor wyśmienicie dopełniają akcję. Samokrytyczne oceny Jacka nadają realności, uczucia poruszają, ale nie są ckliwe czy łzawe. No i naprawdę ciekawa historia z dobrą wróżką, która umiała pomagać wszystkim, tylko nie sobie. Tak przecież bywa. Poza tym pokochałam panią Marię!

Dzięki Maciejowi Czujko traci sens głęboko zakorzeniony we mnie kobiecy szowinizm w odniesieniu do pisania książek obyczajowych, tych lekkich, a przy tym z sensem. Jak widać na tym przykładzie nigdy nie należy się okopywać w swoich przekonaniach. Panowie też potrafią!

Świetna historia!
Mam nadzieję, że autor tworzy już kolejną, bo polubiłam jego sposób pisania, język i humor.
Polecam!

recenzja również na www.czytaska.pl

Mężczyzna napisał obyczajówkę. Na dodatek bardzo dobrą. Dziwnie to brzmi, prawda?

Jacek jest porządnym mężem, może nieco nudnym, ale trwale zakochanym w swojej niezbyt lotnej, za to bardzo seksownej żonie, Wioli.
Żona za to jest ambitna, najchętniej cudzym kosztem. Świadoma braków i niedociągnięć swego wykształcenia i obycia, przy...

Debiut Macieja Czujko to powieść obyczajowa z niespieszną akcją, prezentująca codzienne życie zwykłego mężczyzny, jego wzloty i upadki, a także podejmowane decyzje i ich konsekwencje.

Jacek jest taksówkarzem i mężem Wioletty, dynamicznej i ukierunkowanej głównie na siebie kobiety. Jest również ojczymem Mai, którą bardzo kocha i wychowuje jak własną córkę. Jego życie było do bólu zwyczajne i szare, dopóki nie wkroczył w nie cały zestaw negatywnych emocji. Motorem zmian stała się decyzja Wioli o porzuceniu męża po piętnastu latach pożycia. Kobieta zamieniła znany świat na ekscytującego młodszego mężczyznę, który w dodatku był jej szefem. Życie nabrało intensywniejszych barw, ale tylko dla Wioletty, która pieniądze i luksus traktowała jak artykuły zdecydowanie pierwszej potrzeby. Jacek radził sobie w tej sytuacji znacznie gorzej. Sam nie wiedział, czy jest mu lepiej, czy raczej gorzej. W okolicach czterdziestki trudno zaczynać wszystko od nowa. Z myślami biła się również Maja, która mimo swoich dziewiętnastu lat zupełnie nie wiedziała, jak się zachować w tej sytuacji i przy którym z rodziców zostać. Podsumowując, każdy miał swoje dylematy.

Równolegle z wątkiem rodzinnych perypetii Jacka obserwujemy jego znajomość z niejaką Marią Dunaj, staruszką, której taksówkarz robi zakupy i wozi do lekarza lub na cmentarz, a przy okazji ucina sobie z seniorką wielce pouczające pogawędki. Bardzo przypadła mi do gustu ta bohaterka i z niecierpliwością wyczekiwałam scen z nią w roli głównej. Maria okazała się bardzo interesującą postacią, byłą właścicielką biura matrymonialnego, której życie nie rozpieszczało. Jak potoczy się ta znajomość?

Pierwsze strony powieści przerzuciłam z myślą, że to kolejna powieść o życiu i zmianach w nim zachodzących, jednak z każdym kolejnym rozdziałem akcja stawała się bardziej wciągająca. Autor pisze bardzo przyjemnym językiem, z wyczuciem chwili, prostotą i humorem. Słodko-gorzka historia Jacka to opowieść wbrew pozorom lekka, w sam raz na jesienny wieczór.

Debiut Macieja Czujko to powieść obyczajowa z niespieszną akcją, prezentująca codzienne życie zwykłego mężczyzny, jego wzloty i upadki, a także podejmowane decyzje i ich konsekwencje.

Jacek jest taksówkarzem i mężem Wioletty, dynamicznej i ukierunkowanej głównie na siebie kobiety. Jest również ojczymem Mai, którą bardzo kocha i wychowuje jak własną córkę. Jego życie było...

Mamy tutaj historię Jacka - czterdziestoletniego taksówkarza, którego życie stanęło na rozdrożu, gdy żona opuściła go dla swojego szefa. Swoją drogą ta jego żona to niezłe ziółko.

W sercu tej opowieści jest pani Maria, schorowana, ale pełna życia staruszka, była właścicielka biura matrymonialnego. Jej postać i relacja z przypadkowo poznanym Jackiem dodaje powieści głębi. Pani Maria wchodzi w życie Jacka, oferując mu wsparcie i perspektywę. Idea wyswatania Jacka z jej kardiolożką jest równie dziwna, co zabawna, i tworzy znakomite tło do humoru, który wplata się w książkę niczym promienie słońca między chmurami.

Wnikliwie spoglądałam na wewnętrzny świat Jacka, który autor zarysowuje w bardzo wiarygodny sposób. Znalazłam się w centrum jego myśli, uczuć i rozterek, przechodząc razem z nim przez proces uzdrawiania i samoodkrycia. To z pewnością rzadki dar, móc poznać uczucia i refleksje mężczyzny po rozwodzie. Nie pamiętam, czy czytałam tego typu książkę pokazaną z punktu widzenia poranionego mężczyzny zaczynającego wszystko od nowa. Czuję, że autor wnikliwie i z głębokim zrozumieniem przedstawił tę perspektywę, co uczyniło postać Jacka niezwykle autentyczną.

To nie tylko opowieść o rozstaniu i samoodkryciu, ale także o nadziei i nowym początku. Jestem pewna, że wiele osób, niezależnie od gustu literackiego, znajdzie w tej powieści coś dla siebie. Wierzę, że to, co najlepsze, jeszcze przed nami, a ta książka to znakomite przypomnienie, by wierzyć w życie po czterdziestce i w odnalezienie prawdziwej miłości w każdym wieku.

Polecam gorąco!

Mamy tutaj historię Jacka - czterdziestoletniego taksówkarza, którego życie stanęło na rozdrożu, gdy żona opuściła go dla swojego szefa. Swoją drogą ta jego żona to niezłe ziółko.

W sercu tej opowieści jest pani Maria, schorowana, ale pełna życia staruszka, była właścicielka biura matrymonialnego. Jej postać i relacja z przypadkowo poznanym Jackiem dodaje powieści głębi....

Niektóre książki i autorzy wchodzą na rynek z przytupem, robiąc wokół siebie niezłe zamieszanie, choć często jest to kwestia marketingu. Ale są tacy, którzy debiutują po cichu, a powinno się wokół nich zrobić hałas, żeby trafili do jak największej liczby czytelników. Na szczęście dobre wiadomości rozchodzą się pocztą pantoflową. I tak właśnie dzięki Beacie @an.onim2414 miałam okazję przeczytać rewelacyjny debiut, jakim jest książka Macieja Czujko "Droga wolna".

Jacek miał w życiu szczęście w nieszczęściu- zakochał się i poślubił kobietę, dla której porzucił marzenia. Pokochał Wiolettę, ale też jej małą córeczkę Maję. Ale po 15 latach małżeństwa okazało się, cytując klasyka, że "to zła kobieta była". Wiola wybrała życie u boku swojego szefa, a Jacek, porządny czterdziestolatek stanął przed wyzwaniem, jakim jest rozpoczęcie życia na nowo.

Z racji swojej profesji, nasz bohater poznaje wiele osób, taksówkarz wszakże jest trochę jak barman- czyli powiernik i spowiednik. A że Jacek ma serce na dłoni to szybko nawiązuje ciekawą relację z Marią Dunaj, schorowaną ale przesympatyczną i przebiegłą staruszką, która całe życie poświęciła łączniu ludzi w pary.
Jaką rolę odegra Maria i jak się poukładają losy Jacka, tego już nie opowiem, ale mam nadzieję, że sprawdzicie sami...

Przyzwyczajeni jesteśmy, że powieści obyczajowe są domeną kobiet. Przez nie pisane i do nich kierowane. Ale mężczyzna jak się okazuje też potrafi napisać świetną historię, która wciąga od pierwszej strony do ostatniej kropki. Umie pisać o uczuciach w związku, ale też po jego rozpadzie, a przy okazji możemy poznać męski punkt widzenia. A to istotne, bo faceci często o tym nie mówią.
Od razu zaznaczę też, że to nie jest jakaś "rozmemłana" historia, przepełniona rozmyślaniami o tym co było i co będzie. Nie... Tutaj naprawdę sporo się dzieje i nie raz nawet będziecie się śmiać i dobrze bawić, bo ta powieść ma również zacięcie komediowe i pełna jest bezpretensjonalnego, lekkiego żartu.
Ja polecam "Drogę wolną" i mam nadzieję, że autor już tworzy coś nowego, bo chętnie sprawdzę, czy po dobrym debiucie utrzyma poziom, a może nawet rozwinie warsztat.

Niektóre książki i autorzy wchodzą na rynek z przytupem, robiąc wokół siebie niezłe zamieszanie, choć często jest to kwestia marketingu. Ale są tacy, którzy debiutują po cichu, a powinno się wokół nich zrobić hałas, żeby trafili do jak największej liczby czytelników. Na szczęście dobre wiadomości rozchodzą się pocztą pantoflową. I tak właśnie dzięki Beacie @an.onim2414...

Niby książka taka powszednia, taka, jakich powstało wiele. Jednak ważna i jak najbardziej poważna. Doskonały humor autora, styl i język świadczą o tym, że to doskonały debiut. Należy obserwować Macieja Czujko, bo on zapewne będzie miał jeszcze wiele do opowiedzenia swoim czytelnikom.

Niby książka taka powszednia, taka, jakich powstało wiele. Jednak ważna i jak najbardziej poważna. Doskonały humor autora, styl i język świadczą o tym, że to doskonały debiut. Należy obserwować Macieja Czujko, bo on zapewne będzie miał jeszcze wiele do opowiedzenia swoim czytelnikom.

Gdy zaczęłam czytać tę książkę miałam mieszane uczucia, że to takie "pitu-pitu" mocno wydumane o współczesnych relacjach. Podkolorowane akcentem intymnym dla lepszego efektu. Jednak cała historia w końcu zaczęła się rozwijać i nabierać tempa. Było już na prawdę coraz lepiej.
Historia Jacka i Wioletty i Mai - ich relacje jako rodziny i jej rozpad... po 15-latach. Nieprawdopodobne zdarzenia i poznanie Marii.
Wszystko to podpowiada życie, bo nie raz mówimy - że ono pisze swoje scenariusze. Ot! niby fikcja ale w sumie - samo życie.
Fajnie nakreślone postaci, które łatwo sobie wyobrazić.
Wioletka i Maria i Jacek ... Przecież takich Wioletek z aspiracjami, by istnieć są tabuny. Maria i jej pokolenie to niemal chodzące historie :)
A Jacuś - facet, który musi uwierzyć w siebie :)
Polecam.

Gdy zaczęłam czytać tę książkę miałam mieszane uczucia, że to takie "pitu-pitu" mocno wydumane o współczesnych relacjach. Podkolorowane akcentem intymnym dla lepszego efektu. Jednak cała historia w końcu zaczęła się rozwijać i nabierać tempa. Było już na prawdę coraz lepiej.
Historia Jacka i Wioletty i Mai - ich relacje jako rodziny i jej rozpad... po 15-latach. ...