Czy dziecko do lat trzech powinno zostać przy matce, nawet jeśli ta trafiła do więzienia? Ten kontrowersyjny temat przybliża Katarzyna Borowska w kolejnej książce o polskich więzieniach.

Okazuje się, że w naszym kraju są na tę chwilę dwa więzienia z podjednostkami dostosowanymi do odbywania kary przez młode matki. Jeżeli kobieta jest w ciąży i urodzi podczas odbywania kary, albo ma stawić się do więzienia, a ma małe dziecko, to może podjąć decyzję, czy zostawia je pod opieką krewnych albo instytucji, czy zabiera ze sobą. Do trzeciego roku życia malec może przebywać przy matce. Wtedy nie mieszkają w celach, tylko w salach i mają dostęp do zabawek, ubrań oraz wykwalifikowanego personelu - lekarzy, pedagogów, psychologów. Dla dzieci jest osobna kuchnia.

Niektórzy są zdania, że dzieci są wykorzystywane przez osadzone, by odbywać karę w lepszych warunkach. Inni zwracają uwagę, że pierwsze trzy lata życia dziecka są kluczowe dla rozwoju ich osobowości i nie należy odrywać ich od matek. Prawda pewnie jak zwykle leży po środku.

Pierwszą połowę książki stanowią wywiady z więźniarkami. Drugą połowę rozmowy z personelem ośrodków i działaczami społecznymi. Każda historia jest unikatowa. Wnioski należy wyciągnąć własne.

Czy dziecko do lat trzech powinno zostać przy matce, nawet jeśli ta trafiła do więzienia? Ten kontrowersyjny temat przybliża Katarzyna Borowska w kolejnej książce o polskich więzieniach.

Okazuje się, że w naszym kraju są na tę chwilę dwa więzienia z podjednostkami dostosowanymi do odbywania kary przez młode matki. Jeżeli kobieta jest w ciąży i urodzi podczas odbywania...

Popłakać się można ale należy to przeczytać. Mimo wszystko daje nadzieję. Życie w więzieniu jeszcze nigdy nie zdawało mi się tak realne… tam za kratami są ludzie, którzy zawinili ale są tez dzieci - niewinne

Popłakać się można ale należy to przeczytać. Mimo wszystko daje nadzieję. Życie w więzieniu jeszcze nigdy nie zdawało mi się tak realne… tam za kratami są ludzie, którzy zawinili ale są tez dzieci - niewinne

A mnie ta książka nie zachwyca, nie pozwala, nie wciąga. Jest porostu bardzo przeciętna.

A mnie ta książka nie zachwyca, nie pozwala, nie wciąga. Jest porostu bardzo przeciętna.

reportaż nie tylko wciąga od pierwszych stron, ale także otwiera oczy na tematy często bagatelizowane i niedoceniane. poprzez rozmowy autorki z dealerkami, oszustkami i zabójczyniami, otrzymujemy wgląd w ich życie i przemyślenia. tym samym książka staje się studium ludzkiej natury i różnorodności sytuacji życiowych. a w tym wszystkim mamy dzieci... i pracowników, którzy starają się zapewnić im odpowiednie warunki do życia

reportaż nie tylko wciąga od pierwszych stron, ale także otwiera oczy na tematy często bagatelizowane i niedoceniane. poprzez rozmowy autorki z dealerkami, oszustkami i zabójczyniami, otrzymujemy wgląd w ich życie i przemyślenia. tym samym książka staje się studium ludzkiej natury i różnorodności sytuacji życiowych. a w tym wszystkim mamy dzieci... i pracowników, którzy...

książka rzuca nowe światło na historie kobiet, które wychowują swoje potomstwo w więzieniach. autorka, Katarzyna Borowska opisuje ich historie, opowiada w jaki sposób znalazły się w tym miejscu i omawia krótko ich relację z dziećmi. do tego zbiera informacje od obserwatorów, pracowników więzienia, którzy wypowiadają się na temat tego, jak wychowanie dziecka w takim miejscu wygląda w praktyce i jak wpływa na same więźniarki

książka rzuca nowe światło na historie kobiet, które wychowują swoje potomstwo w więzieniach. autorka, Katarzyna Borowska opisuje ich historie, opowiada w jaki sposób znalazły się w tym miejscu i omawia krótko ich relację z dziećmi. do tego zbiera informacje od obserwatorów, pracowników więzienia, którzy wypowiadają się na temat tego, jak wychowanie dziecka w takim miejscu...

Gdy myślę o rodzicielstwie, wyobrażam sobie radosny obrazek, rodem z amerykańskich filmów: wspólne spacery, wycieczki, obchodzenie w rodzinnym gronie świąt. W tej książce obraz rodzicielstwa jest kompletnie inny. Reportaż jest momentami brutalny i pokazuje różne spojrzenia na nietypowe macierzyństwo... i relację matka dziecko, w więzieniu. Książka jest warta uwagi i naprawdę mogę ją polecić wszystkim fanom kryminałów i tym, których interesuje tematyka więziennictwa.

Gdy myślę o rodzicielstwie, wyobrażam sobie radosny obrazek, rodem z amerykańskich filmów: wspólne spacery, wycieczki, obchodzenie w rodzinnym gronie świąt. W tej książce obraz rodzicielstwa jest kompletnie inny. Reportaż jest momentami brutalny i pokazuje różne spojrzenia na nietypowe macierzyństwo... i relację matka dziecko, w więzieniu. Książka jest warta uwagi i...

Po przeczytaniu wcześniejszej powieści tego samego pióra (Borowskiej),"Miłości skazanych", odczuwałam lekki niedosyt. Na szczęście Borowska napisała osobny reportaż, poświęcony wyłącznie tematyce macierzyństwa. Książka to historie więźniarek i pracowników więzienia, niektóre brutalne, a inne budzące czułość. Jako matka mam wrażenie, że jeszcze łatwiej było mi się utożsamić z kobietami, o których jest reportaż.

Po przeczytaniu wcześniejszej powieści tego samego pióra (Borowskiej),"Miłości skazanych", odczuwałam lekki niedosyt. Na szczęście Borowska napisała osobny reportaż, poświęcony wyłącznie tematyce macierzyństwa. Książka to historie więźniarek i pracowników więzienia, niektóre brutalne, a inne budzące czułość. Jako matka mam wrażenie, że jeszcze łatwiej było mi się utożsamić...

Jako fanka kryminałów muszę przyznać, że tematyka więziennictwa bardzo mnie interesuje. To, jak są traktowani więźniowie, ile im wolno, i jak trafili do takiego miejsca... Bo nie zawsze muszą przecież być mordercami, czasami to ludzie, którzy znaleźli się w złym miejscu o złym czasie, albo po prostu nie potrafili poradzić sobie z męczącą ich przeszłością. Ten tom to przede wszystkim historie matek, ale nie tylko! jest też pokazana perspektywa osób postronnych, które obserwują zjawisko wychowywania dzieci w więzieniach.

Jako fanka kryminałów muszę przyznać, że tematyka więziennictwa bardzo mnie interesuje. To, jak są traktowani więźniowie, ile im wolno, i jak trafili do takiego miejsca... Bo nie zawsze muszą przecież być mordercami, czasami to ludzie, którzy znaleźli się w złym miejscu o złym czasie, albo po prostu nie potrafili poradzić sobie z męczącą ich przeszłością. Ten tom to przede...

zazwyczaj nie czytam reportaży. ale regularnie dla Borowskiej czynię wyjątek. książki tej autorki mają wszystko, czego szukam: fakty i opinie, bez zbyt wielu dodawanych obok przemyśleń odautoskich. plus ich tematyka jest całkiem oryginalna. wcześniej nie byłam w stanie nawet wyobrazić sobie tego, jak wygląda wychowanie dziecka i opiekowanie się nim przez kilka pierwszych miesięcy życia, w sytuacji kiedy jego matka przebywa w więzieniu. książka to zbiór różnych ciekawostek na ten temat.

zazwyczaj nie czytam reportaży. ale regularnie dla Borowskiej czynię wyjątek. książki tej autorki mają wszystko, czego szukam: fakty i opinie, bez zbyt wielu dodawanych obok przemyśleń odautoskich. plus ich tematyka jest całkiem oryginalna. wcześniej nie byłam w stanie nawet wyobrazić sobie tego, jak wygląda wychowanie dziecka i opiekowanie się nim przez kilka pierwszych...

Przeczytałam w tej książce bardzo ciekawe zdanie, jeden z pracowników Służb więziennych powiedział, że resocjalizacja to dla niego danie drugiej szansy. Ja się z tym zgadzam. W mojej opinii książka jest bardzo ciekawa i jak na dobry reportaż przystało pokazuje inną perspektywę na resocjalizację i więzienia. W sumie perspektyWY, bo autorka rozmawia nie tylko z pracownikami służby więziennej, ale też z osadzonymi.

Przeczytałam w tej książce bardzo ciekawe zdanie, jeden z pracowników Służb więziennych powiedział, że resocjalizacja to dla niego danie drugiej szansy. Ja się z tym zgadzam. W mojej opinii książka jest bardzo ciekawa i jak na dobry reportaż przystało pokazuje inną perspektywę na resocjalizację i więzienia. W sumie perspektyWY, bo autorka rozmawia nie tylko z pracownikami...