Bohaterki niezwykle irytujące i roszczeniowe a panie redaktorki bardzo stronnicze

Bohaterki niezwykle irytujące i roszczeniowe a panie redaktorki bardzo stronnicze

Książka spoko taka na poczytania na plaży, czy przy kawie... Bez ekscesów.

Książka spoko taka na poczytania na plaży, czy przy kawie... Bez ekscesów.

Bardzo słaba książka. Bohaterki są dla mnie niewiarygodne. Wybielają się. Umniejszają swoją winę. Nie znamy szerszego obrazu, tylko punkt spojrzenia osadzonych - skazanych. Idealizują swój obraz jako matki. Wierzą, że po wyjściu wszystko będzie proste i łatwe, choć niejedna z bohaterek siedzi w więzieniu już nie pierwszy raz.

Bardzo słaba książka. Bohaterki są dla mnie niewiarygodne. Wybielają się. Umniejszają swoją winę. Nie znamy szerszego obrazu, tylko punkt spojrzenia osadzonych - skazanych. Idealizują swój obraz jako matki. Wierzą, że po wyjściu wszystko będzie proste i łatwe, choć niejedna z bohaterek siedzi w więzieniu już nie pierwszy raz.

Bardzo ciekawe, czyta się jednym tchem, ciężko się oderwać od tych historii... daje do myślenia

Bardzo ciekawe, czyta się jednym tchem, ciężko się oderwać od tych historii... daje do myślenia

"Skazane. Historie prawdziwe" Katarzyny Borowskiej i Anny Matusiak - Rześniowieckiej to rozmowy z kobietami osadzonymi w zakładzie karnym na warszawskim Grochowie.
Poznajemy historie 12 kobiet w różnym wieku, z różnym wykształceniem i statusem materialnym. Jednak poza zamkniętymi celami te kobiety łączy trudne dzieciństwo, uzależnienia od alkoholu i narkotyków, przemoc, nadmierne zaufanie. Te doświadczenia często doprowadziły do tragedii i w konsekwencji - do wyroku.
Autorki z dużą otwartością i ciekawością podeszły do swoich rozmówczyń, nie ma tu oceniania, raczej jest próba zrozumienia.
Co się musi wydarzyć, żeby doprowadzić kobietę "za kraty"? Jak wygląda życie w zakładzie zamkniętym?

Ja mam uczucie niedosytu, bardzo chciałabym poznać dalsze losy 12 bohaterek. Czy to o czym marzyły, co sobie obiecywały, powiodło się?
Ciekawe, czy jest szansa na kontynuację?

"Skazane. Historie prawdziwe" Katarzyny Borowskiej i Anny Matusiak - Rześniowieckiej to rozmowy z kobietami osadzonymi w zakładzie karnym na warszawskim Grochowie.
Poznajemy historie 12 kobiet w różnym wieku, z różnym wykształceniem i statusem materialnym. Jednak poza zamkniętymi celami te kobiety łączy trudne dzieciństwo, uzależnienia od alkoholu i narkotyków, przemoc,...

"Skazane" to zbiór dwunastu wywiadów z kobietami osadzonymi w zakładach karnych. W podtytule czytamy, że historie opowiedziane przez więźniarki są prawdziwe, jednak już na wstępie jedna z autorek pisze tak: „nie konfrontowałyśmy opowieści dziewczyn z rzeczywistością. Koloryzowały czy mówiły prawdę? Ich wybór”. Przyznaję, że po tym tekście poczułem się nieco oszukany.

Wszystkie wywiady dają do myślenia, a to co je łączy to kobiety, które deklarują, że po odbyciu kary zrobią wszystko by nie powrócić do więzienia. Sprawdziłem, że odsetek recydywy w Polsce to niemal 50%, a statystki nie kłamią. Życzę tym kobietom jak najlepiej bo przed każdą z nich stoją ogromne wyzwania.

"Skazane" to zbiór dwunastu wywiadów z kobietami osadzonymi w zakładach karnych. W podtytule czytamy, że historie opowiedziane przez więźniarki są prawdziwe, jednak już na wstępie jedna z autorek pisze tak: „nie konfrontowałyśmy opowieści dziewczyn z rzeczywistością. Koloryzowały czy mówiły prawdę? Ich wybór”. Przyznaję, że po tym tekście poczułem się nieco oszukany....

Książka o kobietach na rozdrożach życia, o kobietach, które pomimo swojej sytuacji życiowej poszukują miłości, zrozumienia i uwagi. Wierzą i mają nadzieję, że mogą żyć inaczej, lepiej.

Książka o kobietach na rozdrożach życia, o kobietach, które pomimo swojej sytuacji życiowej poszukują miłości, zrozumienia i uwagi. Wierzą i mają nadzieję, że mogą żyć inaczej, lepiej.

Jestem miło zaskoczona! Podobała mi się ta książka, dosyć szybko ją przeczytałam, ale to pewnie ze względu na styl - jest napisana w formie wywiadów. Ciekawie było poznać historię skazanych, nawet dały mi one nieco do myślenia - bo tak jak słusznie zauważono, ludzie, spoza więzienia często z góry oceniają i szufladkują skazanych uważając ich za margines społeczny. Ja niestety gdzieś tam z tyłu głowy też tak myślałam. A dzięki tej książce uświadomiłam sobie, że to przecież też są ludzie, nawet jeśli znajdują się tu gdzie są, bo zawinili to przecież zasługują na szansę na powrót do normalnego życia. Inną sprawą natomiast jest, że panie zadające pytania się nie popisały, często powtarzały pytania, robiły swoje uwagi oraz wstawki. Niepotrzebnie.

Jestem miło zaskoczona! Podobała mi się ta książka, dosyć szybko ją przeczytałam, ale to pewnie ze względu na styl - jest napisana w formie wywiadów. Ciekawie było poznać historię skazanych, nawet dały mi one nieco do myślenia - bo tak jak słusznie zauważono, ludzie, spoza więzienia często z góry oceniają i szufladkują skazanych uważając ich za margines społeczny. Ja...

Ta książka jest genialna. Okropnie prawdziwa, do bólu, do mdłości. Ale taka jest właśnie prawda o molestowaniu…. Brawa dla autorek

Ta książka jest genialna. Okropnie prawdziwa, do bólu, do mdłości. Ale taka jest właśnie prawda o molestowaniu…. Brawa dla autorek

Wiele ludzi zarzuca tutaj umniejszanie winy skazanych. Absolutnie się z tym NIE ZGADZAM. Autorki są dziennikarkami więc zadają profesjonalne pytania. Wyobraża z was ktoś sobie aby któraś z nich mogła nawiązać kontakt i przeprowadzić wywiad z podejściem na zasadzie ‚’’ to są złe osoby/ potwory/ degeneraci”.
No właśnie ja nie…
Z takim podejściem nie mielibyśmy okazji przeczytać nawet tej książki. Niech każdy zrobi sobie rachunek sumienia, bo tak naprawdę według prawa większość z nas by mogła trafić do więzienia. Co gorsze spotkałam się z wieloma sytuacjami w których była popełniana jawna przemoc psychiczna z groźbami karalnymi ale nikt nie reagował bo przecież dana młodzież była z dobrego domu lub wzorowym uczniem. Komentarze niektórych ludzi są naprawdę żałosne.
Książkę czytałam dwa razy. Świetna literatura. Zasłużony z pewnością bestseller. Obsadzone komentarze specjalistów i psychologów. Bardzo duża merytoryka. Polecam przeczytać inne książki Pani Katarzyny Borowskiej, a opinie osób powołujących się na Boga nie brać na poważnie.

Wiele ludzi zarzuca tutaj umniejszanie winy skazanych. Absolutnie się z tym NIE ZGADZAM. Autorki są dziennikarkami więc zadają profesjonalne pytania. Wyobraża z was ktoś sobie aby któraś z nich mogła nawiązać kontakt i przeprowadzić wywiad z podejściem na zasadzie ‚’’ to są złe osoby/ potwory/ degeneraci”.
No właśnie ja nie…
Z takim podejściem nie mielibyśmy okazji...