To już dziewiąta powieść, którą wydał Wojciech Burdelak i muszę przyznać, że podoba mi się twórczość tego niesłychanego pisarza. Wcale mi nie przeszkadza to, że w każdej książce pojawia się wątek śmierci, bo czy tego chcemy czy nie, towarzyszy człowiekowi od pierwszych chwil swojego życia. Bardzo podobały mi się teksty, które wypływały z ust dwóch braci - i co najważniejsze: nierzadko można usłyszeć od jednego z nich wulgaryzmy. Nie odstraszyło mnie od dalszego czytania z tego względu, że później żałował wypowiadanych przez siebie słów, próbował się w jakimś stopniu opanowywać. A drugiemu z nich tylko alkohol w głowie (i ewentualnie Pepsi). Trochę mnie przestraszył autor powieści, bo dużo było opisów szkaradnych i obrzydliwych twarzy, ale dobrze, że tego wcale nie omieszkano czytelnikom pokazać, bo od czego jest wyobraźnia. Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko sięgnąć po książki Wojciecha Burdelaka.

To już dziewiąta powieść, którą wydał Wojciech Burdelak i muszę przyznać, że podoba mi się twórczość tego niesłychanego pisarza. Wcale mi nie przeszkadza to, że w każdej książce pojawia się wątek śmierci, bo czy tego chcemy czy nie, towarzyszy człowiekowi od pierwszych chwil swojego życia. Bardzo podobały mi się teksty, które wypływały z ust dwóch braci - i co...