"Srebrne wrzeciono" Ewa Sobieniewska

Życie nas kobiet nigdy nie było łatwe. Już dzieje historii pokazują, jak trudno było nam żyć w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Zakuwając nas w kajdany konwenansów i bezwzględnego posłuszeństwa sprowadzali kobietę do roli posłusznej żony i matki ich dzieci. To oni mieli prawo napisać za kobietę scenariusz jej życia, a ona zgodnie ze swoją powinnością miała się mu podporządkować i będąc posłuszną, oddaną panu swojego losu pokornie go wypełniać. Choć dziś nadal wiele drzwi na drodze rozwoju i samorealizacji, pozostaje dla nas zamkniętych właśnie z racji płci, to trzeba przyznać, że wiele się w tej kwestii zmieniło. Teraz wydaje się to tak proste i oczywiste, że niestety zapominamy, jak wielką odwagą siłą i poświęceniem musiały wykazywać się kobiety wiele lat wstecz, abyśmy my miały szansę na lepszą przyszłość, w której słowo kobieta nabierze należnego mu znaczenia, a nie będzie inwektywą, jak bywało dawniej. Na szczęście są wspaniali autorzy i ich książki, którzy wkładają mnóstwo serca, pracy i zaangażowania w to, aby poprzez to, o czym piszą nie pozwolić nam zapomnieć i na pewno również mocno trafić do świadomości swoich czytelników. A piszę o tym kochani dlatego, że właśnie dziś chciałabym opowiedzieć wam o książce Ewa Sobieniewska „Srebrne wrzeciono”, która niewątpliwie do takich książek należy.

Autorka oddała w nasze ręce swój wspaniały debiut literacki. Już teraz mogę zdradzić, że jest to mocno zajmująca, poruszająca i refleksyjna powieść historyczna. Na jej kartach poznajemy tak naprawdę dwie zupełnie różne bohaterki, które wydawałoby się, dzieli wszystko, a w istocie łączy bardzo wiele. Ich chwytające za serce i bez wątpienia wzbudzające w nas czytelnikach podziw i uznanie koleje losów poznajemy na dwóch płaszczyznach czasowych.

Przystępując do lektury powieści, zostajemy przeniesieni do roku 1640 i trafiany do Wielkiego Księstwa Litewskiego. Tu poznajemy Vaivę. Młodą, piękną dziewczynę, która w tamtejszej społeczności cieszy się złą sławą. Jest uznawana za czarownice. Diabelskie nasienie, które na ludzi, pośród których żyje, może ściągnąć samo zło. Dla takich jak ona nie ma miejsca na świecie, a piętno, jakim została obarczona, sprowadza na nią widmo śmierci poprzez spalenie na stosie. Dziewczyna wzbudza w mężczyznach pożądanie, co sprawia, że nie może szukać pomocy u kobiet, które pałają do niej tylko nienawiścią i zawiścią. Przemawia przez nie zazdrość. Jest ktoś, kto chce mieć ją tylko dla siebie, ale ona chce móc decydować o sobie i sprzeciwia się woli innych. Jak się przekonacie, czytając książkę, za ten sprzeciw będzie musiała zapłacić bardzo wysoką cenę. Staje się on bowiem początkiem trudnej walki o siebie i swoje życie. Vaiva wkracza na drogę pełną bólu, upokorzeń, cierpienia i niepewnej przyszłości.

Jak już wcześniej wspomniałam, ta historia ma też drugą bohaterkę. Jest nią Wiktoria. Córka powstańca listopadowego. My czytelnicy do życia panienki Wiktorii wkraczamy ponad 200 lat później i stajemy się jego częścią od jej lat dzieciństwa. Wspólnie z nią przeżywamy śmierć ojca, która, choć ona sama jeszcze o tym nie wie, diametralnie odmieni jej życie. A wszystko to za sprawą kogoś, kto nie tylko będzie chciał zająć miejsce ojca, ale także pokierować jej życiem według własnego uznania niekoniecznie myśląc o jej dobru. Szlachcianka nie godzi się na życie u boku tego, którego wybrał dla niej ojczym. Bo właśnie taki los by ją czekał. Ucieka i szuka schronienia przed tym, którego odrzuciła. Wie jednak, że ten wiele może i tylko jeśli porzuci dotychczasowe życie i swoją tożsamość być może zdoła uniknąć karzącej ręki urażonej męskiej dumy. Oczywiście nie zdradzę Wam zbyt wiele, abyście sami mogli odkrywać złożoność perypetii tej młodej kobiety, ale mogę wam zdradzić, że los postawi ją przed wieloma trudnymi wyborami i decyzjami, które w pewnym momencie nie będą miały wpływu tylko na jej życie, ale także na życie kogoś, kogo pokocha. Bo oczywiście jest to także powieść o miłości. Miłości pięknej, ale też takiej, dla której trzeba będzie wiele poświęcić i zaryzykować. Takiej, dla której dobra trzeba będzie się ukorzyć.

„Srebrne wrzeciono” to piękna, niezwykle klimatyczna opowieść o kobietach, które pragnęły być wyłącznymi prządkami swojego losu na wrzecionie życia. Choć owo życie niejednokrotnie ofiarowało im nie najlepsze nici w postaci przeciwności i kłód rzucanych pod nogi, to one swoją siłą, odwagą, determinacją i cierpliwością nieustannie dążyły do tego, aby żyć w zgodzie ze sobą, własnym sercem i pragnieniami.

Jeśli sięgniecie po ten tytuł, do czego namawiam i zachęcam każdego, kto teraz czyta moją recenzję to macie moje słowo, że spędzicie czas z piękną książką, w której autorka wspaniale oddała realia czasów, w których dzieją się opisane na jej kartach wydarzenia. Zadbała o niemalże każdy detal. Z racji tego, że nasze bohaterki poznajemy w dwóch odległych perspektywach czasowych, różni się styl pisania, jakim autorka posługuje się, kreując ich życie. W rozdziałach poświęconych Vaivie zetkniemy się z ludową gwarą. Pisarka postarała się również, aby wiernie odzwierciedlić to, jak wówczas się żyło. Z książki dowiemy się, co wtedy jadano, jak się ubierano, jak się leczono. Poznamy również ciekawe legendy i opowieści. Na uwagę i uznanie zasługuje również bardzo ciekawy i zaskakujący sposób splecenia losów obu kobiet. Ewa Sobieniewska poddaje w rozważanie, kim tak naprawdę jest czarownica i możecie mi wierzyć, że każda z nas mogłaby zostać za nią uznana. A jeśli jesteście ciekawi dlaczego, nie pozostaje wam nic innego, jak przeczytać książkę, ponieważ tam właśnie czeka na was odpowiedź na to pytanie.

Nie mogłabym również nie wspomnieć o tym, że mimo iż jest to powieść historyczna to jednak w dużej mierze ma ona charakter ponadczasowy. Bo choć w życiu nas kobiet wiele zmieniło się na lepsze, to jednak nadal są sytuacje i problemy, z którymi musimy zmagać się tylko dlatego, że jesteśmy kobietami. Bywają sytuacje, kiedy wykazując się odwagą, by zaprotestować przeciwko czemuś, z czy się nie zgadzamy, musimy liczyć się ze skierowaną przeciwko nam krytyką. Autorka dzięki swojej książce daje nam wsparcie do tego, aby się nie poddawać. Nawet jeśli będziemy musiały przejść przez naprawdę trudne i bolesne przeżycia, to warto każdego dnia walczyć o siebie, bo nigdy nie wiemy, co czeka nas jutro. Z tą pozytywną myślą was zostawiam i mam nadzieje, że udało mi się zachęcić was do przeczytania książki.

Dla mnie była to jedna z najlepszych książek, jakie czytałam i jestem przekonana, że wasze odczucia po odłożeniu jej na półkę będą zbieżne z moimi. Czytałam ją z wielkim zaangażowaniem, nie mogąc oderwać się od lektury. Obie jej bohaterki stały mi się bardzo bliskie. I od początku drżałam o ich dobro, trzymając mocno kciuki za szczęście, na które każda z nich bardzo zasłużyła. Nie obyło się również bez łez wzruszenia. Jeśli szukacie książki, która zapewni wam wielowymiarową i niezapomnianą podróż w czasie, ten tytuł będzie idealnym wyborem.

(Materiał reklamowy) Autorka Ewa Sobieniewska

https://kocieczytanie.blogspot.com/2024/04/srebrne-wrzeciono-ewa-sobieniewska.html

"Srebrne wrzeciono" Ewa Sobieniewska

Życie nas kobiet nigdy nie było łatwe. Już dzieje historii pokazują, jak trudno było nam żyć w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Zakuwając nas w kajdany konwenansów i bezwzględnego posłuszeństwa sprowadzali kobietę do roli posłusznej żony i matki ich dzieci. To oni mieli prawo napisać za kobietę scenariusz jej życia, a ona zgodnie ze...

Piękna, wielowarstwowa emocjonalnie opowieść o życiu, jego wadach i zaletach w okresie zaborów.

empikgo #reklama

Piękna, wielowarstwowa emocjonalnie opowieść o życiu, jego wadach i zaletach w okresie zaborów.

empikgo #reklama

“Srebrne wrzeciono” to historia prowadzona dwutorowo, przeplatająca ze sobą dwa wydawałoby się całkowicie różne wątki. Vaiva, wyróżniająca się urodą Litwinka, wzbudza pożądanie większości mężczyzn w wiosce oraz zawiść otaczających ją kobiet. Odrzucony przez Vaivę lokalny kowal wpada na pomysł okrutnej zemsty, a życie młodej dziewczyny staje na włosku. W wyniku chichotu losu, dalsze losy Vaivy potoczą się w sposób całkowicie nieprzewidywalny. 200 lat później Wiktoria odrzuca intratną propozycję małżeństwa z bogatym i wpływowym człowiekiem. Aby uniknąć wściekłości i gniewu ojczyma, dziewczyna ucieka z rodzinnego majątku i podejmuje pracę jako służąca, wyrzekając się pieniędzy i własnej tożsamości. Trudy codziennej pracy, pogarda, którą otrzymuje jako dziewczyna z najniższej warstwy, stanowią dla nienawykłej do harówki i kieratu Wiktorii nie lada wyzwanie. Na jej drodze staje jednak dziedzic okoliczmego majątku, ale czy będzie on w stanie pokochać służącą? Jak potoczą się dalsze losy dziewczyny? W jaki sposób życie Vaivy wpłynie na jej życie? Czy możliwym jest, aby wydarzenia sprzed 200 lat mogły przeplatać się z aktualnymi?

“Srebrne wrzeciono” to debiut Ewy Sobieniewskiej, który wciąga od pierwszej strony. Cała historia jest niesamowicie dopracowana w każdym, najdrobniejszym szczególe, wydarzenia są dokładnie zaplanowane, tu nie ma miejsca na przypadkowość. Dwie kobiety, pochodzące z całkowicie różnych warstw społecznych, które wszystko dzieli i jednocześnie wszystko łączy. Walka o własne szczęście, walka o prawo do decydowaniu o własnym życiu, walka o miłość, walka toczona na przekór całego otaczającego społeczeństwa. Jest to jedna z najlepszych książek, które przeczytałam <3 A autorce życzę niegasnącego natchnienia i z niecierpliwością czekam na kolejne książki! Chapeau bas!

“Srebrne wrzeciono” to historia prowadzona dwutorowo, przeplatająca ze sobą dwa wydawałoby się całkowicie różne wątki. Vaiva, wyróżniająca się urodą Litwinka, wzbudza pożądanie większości mężczyzn w wiosce oraz zawiść otaczających ją kobiet. Odrzucony przez Vaivę lokalny kowal wpada na pomysł okrutnej zemsty, a życie młodej dziewczyny staje na włosku. W wyniku chichotu...

Dwie historie splatające się w jedną - nie podejrzewałam tego z początku, a wyszło niesamowicie! Oj, jak jestem zadowolona z tej lektury!

Dwie historie splatające się w jedną - nie podejrzewałam tego z początku, a wyszło niesamowicie! Oj, jak jestem zadowolona z tej lektury!

Urocze splatanie losów polsko - litewskich.
Pięknie napisana.

Urocze splatanie losów polsko - litewskich.
Pięknie napisana.

Świetnie napisana książka. Wciąga! Wszystko jest dopracowane aż chce się czytać. Doceniam takich autorów bo książka jest naprawdę ciekawa i czuć w niej klimat XIX wieku.

Świetnie napisana książka. Wciąga! Wszystko jest dopracowane aż chce się czytać. Doceniam takich autorów bo książka jest naprawdę ciekawa i czuć w niej klimat XIX wieku.

XIXw konwenanse, przebijającą się zewsząd kwestia narodowości, czas który dla kobiet nie był łaskawy, gdzie tak trudno było walczyć o siebie. I one. Piękna Litwinka i młoda, wysoko urodzona Polka. Połączone klątwą, która wplotła w ich losy magię bezlitośnie warunkującą ich życie. W 1641r, kiedy Vaiva oskarżana o uprawianie czarów próbuje ocalić swoje życie, zapoczątkowano nić niezwykłych zdarzeń, wybiegająca w przyszłość aż o 200 lat. Do losów Wiktorii uciekającej przed małżeństwem z niechcianym mężczyzną. U obu kobiet najważniejszym motywem ich życia już na zawsze pozostanie walka o własną definicję wolności.

Największym sukcesem „Srebrnego Wrzeciona”, jest interesujący moralnie bohater. Trudno wykreować postacie, za którymi chcemy podążać, kiedy jakiekolwiek zrywy charakteru były ograniczone przez etykietę i wychowanie. Autorce udało się zrobić to w sposób na tyle fascynujący, że czytelnik ma okazję nielicho zastanowić się nad każdym ich krokiem, a im głębiej wsiąkałam w historię, tym bardziej martwiłam się o konsekwencje wyborów obu Pań. Bo to książka, w której człowiek czuje, że żyje obok wyśmienicie napisanych bohaterów. Bez względu na to, czy reprezentują charakter pozytywny, czy są typowym antagonistą. Każdy z nich jest kompletny, narysowany z namaszczeniem, pełen pragnień i żądz. Kiedy wewnętrzne dramaty przeplatają się z historią kraju, miłość romantyczna ściera się z miłością za domem, a prosta tęsknota wypiera logikę, książka przekazuje ponadczasowe mądrości. Nie dość, że Autorka prowadziła szereg wątków z ogromnym wdziękiem, w treść „Srebrnego Wrzeciona” włożyła też nostalgiczne tony życiowych dygresji, operując słowem pięknym, stylem przypominającym najbardziej wartościowe klasyki literatury. Wiele kwestii wzięto tu w nawias interpretacyjnej dowolności, jednak powieść demonstruje głównie, że przeszłość zawsze jest obecna w naszej codzienności.

Dorzucając do tego wiernie oddaną historię (szok! jaką Autorka ma wiedzę!),dokładną znajomość z zakresu społecznych nastrojów dawnego wieku, czy nawet tak prozaiczne tematy jak: moda, architektura i dworskie zasady, nie mogę przestać podziwiać tekstu, który mimo swojej wielowątkowości, był tak spójny i na żadnym etapie nie wpędzał mnie w emocjonalną stagnację. „Srebrne wrzeciono” nie zostawi Was takich samych, jakimi byliście przed sięgnięciem po tę książkę. Zostawi Was z własną perspektywą na temat miłości, zapyta o ludzką naiwność, zobrazuje do czego prowadzi wstyd i jak rezonuje trauma. A przede wszystkim zderzy Was z poczuciem, że w życiu często nie ma jednego, właściwego wyboru. Wszystko jest sumą osób i zdarzeń, jakie los postawi nam na swej drodze. I co najważniejsze - wyciągnie konkluzję, że nigdy nie wiemy, jak postąpiliśmy na miejscu innej osoby. Bo nigdy na tym takim samym, identycznym wręcz miejscu nie będziemy. Spodziewałam się po książkach Autorki miłej i przyjemnej sagi rodzinnej, a otrzymałam literaturę wyjątkowej czułości, dość bolesną i refleksyjną, jednak przenikającą do najgłębiej schowanych strun mojego serca. Z bohaterkami, które chciałabym do tego samego serca przytulić.

XIXw konwenanse, przebijającą się zewsząd kwestia narodowości, czas który dla kobiet nie był łaskawy, gdzie tak trudno było walczyć o siebie. I one. Piękna Litwinka i młoda, wysoko urodzona Polka. Połączone klątwą, która wplotła w ich losy magię bezlitośnie warunkującą ich życie. W 1641r, kiedy Vaiva oskarżana o uprawianie czarów próbuje ocalić swoje życie, zapoczątkowano...

Książkę "Srebrne wrzeciono" otrzymałam w prezencie i przyznam, że akurat Przyjaciółka trafiła....na mój kiepski czas. Świetnie się czytało.

Piękna Litwinka Vaira, będąca obiektem pożądania mężczyzn i nienawiści kobiet, zostaje oskarżona o czary. Jest rok 1641, więc dla wiedźm nie ma miejsca na tym świecie. Aby ocalić życie, podejmuje decyzję, która uruchamia lawinę późniejszych zdarzeń.

Ponad 200 lat później los młodej Wiktorii niespodziewanie splata się z losem litewskiej czarownicy. Nie godząc się na małżeństwo z niechcianym adoratorem, Wiktoria ucieka z domu i w wyniku zbiegu okoliczności trafia do majątku, gdzie do dziś imię Vaivy budzi przerażenie.
Znakomity debiut Ewy Sobieniewskiej.

Książkę "Srebrne wrzeciono" otrzymałam w prezencie i przyznam, że akurat Przyjaciółka trafiła....na mój kiepski czas. Świetnie się czytało.

Piękna Litwinka Vaira, będąca obiektem pożądania mężczyzn i nienawiści kobiet, zostaje oskarżona o czary. Jest rok 1641, więc dla wiedźm nie ma miejsca na tym świecie. Aby ocalić życie, podejmuje decyzję, która uruchamia lawinę...

Klimatyczna, pięknie napisana historia. Człowiek zatapia się w świat przedstawiony i pilnie śledzi losy bohaterów. Cudownie plastyczny język! Doskonała, historyczna powieść.

Klimatyczna, pięknie napisana historia. Człowiek zatapia się w świat przedstawiony i pilnie śledzi losy bohaterów. Cudownie plastyczny język! Doskonała, historyczna powieść.

Do połowy trochę mnie denerwowała dużo opisów, wynurzeń nastoletniej panienki. Szczerze, gdyby to była książka a nie audiobook (Pani Domańska Joanna rewelacyjny głos) nie skończyłabym jej.
Dopiero po połowie wciągnęła mnie zaczęło się dziać. Polecam tylko trzeba się uzbroić w cierpliwość.

Do połowy trochę mnie denerwowała dużo opisów, wynurzeń nastoletniej panienki. Szczerze, gdyby to była książka a nie audiobook (Pani Domańska Joanna rewelacyjny głos) nie skończyłabym jej.
Dopiero po połowie wciągnęła mnie zaczęło się dziać. Polecam tylko trzeba się uzbroić w cierpliwość.