Jestem w życiu w takim miejscu, że potrafię odpuszczać, nie traktuję błędów jako porażek, nie porównuję się z innymi, a zdanie innych osób nie definiuje tego, jakim jestem człowiekiem. To była długa i trudna droga, ale jestem dumna z tego, że udało mi się ją przejść. Tego typu książki traktuję teraz jako ciekawostki, sprawdzam, czy pojawiają się w nich techniki i spostrzeżenia, które doprowadziły mnie tu, gdzie jestem.

Nie ze wszystkimi stwierdzeniami autora się zgadzam, na przykład tymi dotyczącymi małżeństwa, ale trzeba przyznać mu rację na przykład w kwestii pozbywania się niepotrzebnych rzeczy czy tego, że porównywanie się z innymi ludźmi za daleko nas nie zaprowadzi. Każdy z nas jest wyjątkowy, przeszedł inną drogę, ma inne talenty. Autor pokazuje także, że nie warto skupiać się na rzeczach, na które nie mamy wpływu. Mamy za to wpływ na to, jak reagujemy w takich sytuacjach. Sama kiedyś się zamartwiałam na zapas, a połowa z wytworzonych przeze mnie scenariuszy nigdy się nie sprawdzała. Dlatego dzisiaj po prostu reaguję, kiedy coś zaczyna iść nie tak. A, i plus za wskazówki dotyczące tego, jak zapewnić sobie spokojny wieczór i zrelaksować się przed snem.

To całkiem niezła książka, można znaleźć w niej drogowskazy, które mogą zaprowadzić nas nieco dalej, niż sami byśmy doszli. Warto przemyśleć słowa autora. Z częścią się zgodzicie, z częścią nie, ale warto na pewne rzeczy spojrzeć cudzymi oczami. Radzę dawkować sobie czytanie, ja popełniłam błąd i do pewnego momentu czytałam książkę ciurkiem, przez co czułam się nieco przeciążona i słowa autora niekoniecznie do mnie trafiały.

Jestem w życiu w takim miejscu, że potrafię odpuszczać, nie traktuję błędów jako porażek, nie porównuję się z innymi, a zdanie innych osób nie definiuje tego, jakim jestem człowiekiem. To była długa i trudna droga, ale jestem dumna z tego, że udało mi się ją przejść. Tego typu książki traktuję teraz jako ciekawostki, sprawdzam, czy pojawiają się w nich techniki i...

Brat/siostra bliźniaczka dla swojej żółtej siostry. W tym wypadku bardziej skupiamy się na aspekcie negatywnych emocji i próbie odzyskania kontroli nad nimi. Lecz i w tym wypadku przez kilka prostych wskazówek prowadzi nas cudownie płynny i lekki język Masuno. W sam raz do przeczytania na jeden raz jeżeli szukacie czegoś do zrelaksowania się ale nie posiadającego fabuły.

Brat/siostra bliźniaczka dla swojej żółtej siostry. W tym wypadku bardziej skupiamy się na aspekcie negatywnych emocji i próbie odzyskania kontroli nad nimi. Lecz i w tym wypadku przez kilka prostych wskazówek prowadzi nas cudownie płynny i lekki język Masuno. W sam raz do przeczytania na jeden raz jeżeli szukacie czegoś do zrelaksowania się ale nie posiadającego fabuły.

Spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Nie umniejszam autorowi, z pewnością można w tej książce znaleźć wiele cennych, wartościowych treści. Mimo wszystko uważam, że jak na lekturę, która ma dać nam narzędzie do nauki spokojnego życia, lub chociaz poznania jego sztuki, jest w niej zbyt wiele pracy. Wiele przykładów odnosi się właśnie do pracy czy biznesu, co jest zrozumiałe patrząc na to, iż autor ma na co dzień do czynienia z wielką firmą w której pracuje. Jednakże nie była to książka, do której bym wróciła, lub wiele z niej wyniosła. Myślę, że zwyczajnie nie trafiła w moje gusta, uwazam ze jest bardziej odpowiednia dla ludzi dorosłych, posiadających własne rodziny, pracujących w stalym miejscu zatrudnienia.

Spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Nie umniejszam autorowi, z pewnością można w tej książce znaleźć wiele cennych, wartościowych treści. Mimo wszystko uważam, że jak na lekturę, która ma dać nam narzędzie do nauki spokojnego życia, lub chociaz poznania jego sztuki, jest w niej zbyt wiele pracy. Wiele przykładów odnosi się właśnie do pracy czy biznesu, co jest...

Odnośnie do „Sztuki spokojnego życia” – mam mieszane uczucia.

1. Czytało mi się ją bardzo topornie.
2. Spora część treści dotyczyła pracy, relacji biznesowych itp. To nie do końca było dla mnie spójne z tytułem książki, jednak dokopałam się do informacji, że autor jest nie tylko japońskim mnichem, ale też prezesem dużej firmy projektowej. Rozumiem więc, że chciał, by przekaz był w formie, która nie jest mu obca. Nie mniej, po przeczytaniu jego pierwszej pozycji, spodziewałam się innych treści.
3. Podpadł mi przy 46 wskazówce dotyczącej dzieci (drugi kafelek w karuzeli). Oj, bardzo nie lubię, kiedy inni utyskują, że zachowanie dzisiejszych dzieci, czy młodzieży... to efekt wychowania. Już pomijam fakt, że jest to generalizowanie, a generalizowanie... jest złe ;) Ale chodzi też o to, że chyba w każdym stuleciu ludzie marudzili, że rodzice źle wychowują swoje dzieci i jęczęli: „ta dzisiejsza młodzież...”. Nawet Arystoteles w swoich dziełach na to narzekał! Myślę, że każde pokolenie ma swoje plusy i minusy i nie ma co porównywać, bo porównywanie... też jest złe ;) I w ogóle taka negatywna uwaga nie pasuje mi do mnicha :)

Żeby nie było – książka nie jest zła. Jest w niej wiele wartościowych treści i część z nich zanotowałam. Jednak jeśli chcielibyście przeczytać coś autorstwa Shunmyo Masuno, zdecydowanie polecam jego pierwsze dzieło.

Odnośnie do „Sztuki spokojnego życia” – mam mieszane uczucia.

1. Czytało mi się ją bardzo topornie.
2. Spora część treści dotyczyła pracy, relacji biznesowych itp. To nie do końca było dla mnie spójne z tytułem książki, jednak dokopałam się do informacji, że autor jest nie tylko japońskim mnichem, ale też prezesem dużej firmy projektowej. Rozumiem więc, że chciał, by...

"Pozbądź się rzeczy, których nie potrzebujesz. Żyj nieskończenie prostym życiem, wolny od niepotrzebnego niepokoju i zmartwień, bez ulegania wartościom innych ludzi." To sam początek, niby nic odkrywczego a jednak daje do myślenia. To świetny pomocnik w naszym życiu. W końcu nieprzegadany, krótki, skondensowany tekst. Trudno się oderwać. Minus to szata graficzna, fatalny skład i ZUPEŁNIE NIE W STYLU ZEN OKŁADKA. Szkoda, bo z tej książki można zrobić cudeńko a wydano jak zwykły pocket na fatalnym papierze. Książka to nie tylko treść to także cala oprawa graficzna. Tu FATALNA!!!!

"Pozbądź się rzeczy, których nie potrzebujesz. Żyj nieskończenie prostym życiem, wolny od niepotrzebnego niepokoju i zmartwień, bez ulegania wartościom innych ludzi." To sam początek, niby nic odkrywczego a jednak daje do myślenia. To świetny pomocnik w naszym życiu. W końcu nieprzegadany, krótki, skondensowany tekst. Trudno się oderwać. Minus to szata graficzna, fatalny...

Z początku wydawała się trywialna w swoim przekazie, jednak za nim idzie coś głębszego. Zdecydowanie pod koniec się ze sobą polubiłyśmy. Jest to zestaw, pozytywnych, szufladkujących porad i tłumaczeń, niżeli opasłe tomisko tłumaczące zachowania z zakresu psychologii. Zależy co kto lubi - dla mnie ciekawa odskocznia od pozycji naukowych i popularnonaukowych.

Z początku wydawała się trywialna w swoim przekazie, jednak za nim idzie coś głębszego. Zdecydowanie pod koniec się ze sobą polubiłyśmy. Jest to zestaw, pozytywnych, szufladkujących porad i tłumaczeń, niżeli opasłe tomisko tłumaczące zachowania z zakresu psychologii. Zależy co kto lubi - dla mnie ciekawa odskocznia od pozycji naukowych i popularnonaukowych.

Są książki, których nie czyta się z zapartym tchem od deski do deski. Są książki, które możesz odłożyć w dowolnym momencie i potem do nich wrócić. Są książki, które nigdy się nie starzeją, nie wychodzą z mody. Są książki, które mimo, że czasem przekazują nam oczywistą oczywistość, i tak chcemy je czytać, poznawać, smakować, dawkować.
I tak jest właśnie ze „Sztuką spokojnego życia” Shunmyo Masuno.
Bałam się trochę tej książki, że może będzie zbyt uduchowiona, zbyt nasiąknięta wschodnimi technikami, filozofią i podejściem do życia, że może nie odnajdę się w tym wcale. Ale tak się nie stało.
Powoli poznawałam każdą z 48 wskazówek, jak pozbyć się lęku i obaw. Jak przestać ciągle przeć, gonić króliczka, walczyć z poczuciem wiecznej niedoskonałości, zbyt wysoko postawionych progów. Przy czym te progi i te oczekiwania to przede wszystkim te stawiane samej sobie ! Jak nauczyć się równowagi i właściwego postrzegania siebie wśród innych.
Zdradzę Wam dlaczego warto sięgnąć po tę pozycję, nawet jak z góry zakładacie, że to nie dla Was – bo ona jest właśnie dla Was, żeby choć na chwilkę pomyśleć, uświadomić sobie to co niby się wie, ale jednak troszkę zapomniało, a czasem nawet krzyknąć Eureka, jakie to proste.
Mi bardzo dobrze zrobiła ta lektura. I razem z innymi „poradnikami” postawię ją sobie w biblioteczce w sypialni, bardzo blisko łózka, żeby od czasu do czasu przypomnieć sobie wskazówki.

Są książki, których nie czyta się z zapartym tchem od deski do deski. Są książki, które możesz odłożyć w dowolnym momencie i potem do nich wrócić. Są książki, które nigdy się nie starzeją, nie wychodzą z mody. Są książki, które mimo, że czasem przekazują nam oczywistą oczywistość, i tak chcemy je czytać, poznawać, smakować, dawkować.
I tak jest właśnie ze „Sztuką...

"Gdziekolwiek się znajdziesz, stawiaj stopy mocno na ziemi, a rozkwitniesz".
_
Muszę przyznać, że jak nie lubię czytać e-booków tak od tego nie chciałam się odrywać. "Sztuka spokojnego życia" jest jak ciepły kocyk. Otula czytelnika dając mu poczucie bezpieczeństwa i otacza spokojem. Książka jest napisana w bardzo przystępnym i łatwym do zrozumieniu języku. Dzięki czemu wskazówki jakie przygotował dla nas Shunmyo Masuno są łatwiejsze w odbiorze i zrozumieniu, a to z kolei prowadzi do lżejszego wprowadzenia ich w życie.
_
Zdecydowanie do tego poradnika będę wracać z przyjemnością, aby móc się wyciszyć i utrwalić wskazówki prowadzące do spokojnego życia. Po tej lekturze mam ochotę również nadrobić poprzednią publikację "Sztuka prostego życia"

"Gdziekolwiek się znajdziesz, stawiaj stopy mocno na ziemi, a rozkwitniesz".
_
Muszę przyznać, że jak nie lubię czytać e-booków tak od tego nie chciałam się odrywać. "Sztuka spokojnego życia" jest jak ciepły kocyk. Otula czytelnika dając mu poczucie bezpieczeństwa i otacza spokojem. Książka jest napisana w bardzo przystępnym i łatwym do zrozumieniu języku. Dzięki czemu...