Świetny !!!

Świetny !!!

Sześć świetnych historii o wiedźminie Geralcie z Rivii.
Pierwszy komiks, "Droga bez powrotu", opowiada o rodzicach Geralta - matce czarodziejce i ojcu wojowniku w stylu Konana Barbarzyńcy.
Drugi - "Zdrada", o szkoleniu wiedźminów.
Trzeci - "Geralt", o odczarowaniu strzygi.
Czwarty - "Mniejsze zło" z Renfree.
Piąty - "Ostatnie życzenie" - walka z geniuszem/dżinem, który ma spełnić trzy życzenia, nawet takie jak: "A żebyś pękł!"
Szósty - "Granica możliwości" o polowaniu na smoka, które już zawsze będzie mi się kojarzyło z wielce nieudaną polską adaptacją filmową z Michałem Żebrowskim w roli Geralta ;)

Trochę trudno było mi się przyzwyczaić do hmmm... wręcz turpistycznych rysunków, ale pod koniec zaczęłam je doceniać. Bowiem nikt tam nie jest piękny (no, może poza Jennefer i jedną czy dwiema elfkami). Nawet piękne kobiety wcale piękne nie są, ani elfy z ich ogromnymi oczami i ustami a'la Mick Jagger.
Często zdarzają się "przeszkadzajki" (dodatkowe teksty) jak np. toczące się obok naszych bohaterów rozmowy, które nie mają nic wspólnego z główną fabułą.

Czy jednak warto sięgnąć po to wydanie?
Jak najbardziej, zwłaszcza, gdy równolegle czyta się współczesną komiksową adaptację opowiadań Sapkowskiego. To dwie całkiem różne jakości zwłaszcza rysunków, których nie da się ze sobą obiektywnie porównać. Co najwyżej można odnieść się tylko do kwestii subiektywnego gustu, a jak wiadomo de gustibus non est disputandum.

Sześć świetnych historii o wiedźminie Geralcie z Rivii.
Pierwszy komiks, "Droga bez powrotu", opowiada o rodzicach Geralta - matce czarodziejce i ojcu wojowniku w stylu Konana Barbarzyńcy.
Drugi - "Zdrada", o szkoleniu wiedźminów.
Trzeci - "Geralt", o odczarowaniu strzygi.
Czwarty - "Mniejsze zło" z Renfree.
Piąty - "Ostatnie życzenie" - walka z geniuszem/dżinem, który ma...

Czytałem to w dwutomowym wydaniu stąd mój podział.

Zbiór składa się z trzech graficznych opowieści: Droga bez powrotu, Zdrada i Geralt. Pierwsze inspirowane opowiadaniem, które jednak uległo zmianie (o ile pamiętam) jednak na korzyść. Zdrada to całkowicie „nowy twór” o szkoleniu wiedźmińskim, który nie pasuje do stylu Sapkowskiego (choć ciekawe są wątki młodego Jaskra i młodej garbatej adeptki magii). Ostatni historia „Geralt” to adaptacja opowiadania pt. „Wiedźmin” o walce o odczarowanie strzygi. O ile pamięć mnie nie myli w miarę wierny oryginałowi. Miły powrót do młodzieńczej lektury, choć rysunki Polcha zawsze już będę mi się kojarzyć z Funky Kovalem i Ekspedycją, więc zupełnie nie pasują do świata wiedźmińskiego uniwersum.

W skład drugiego tomu wchodzą komiksowe wersje opowiadań: "Mniejsze zło", "Ostatnie życzenie" oraz "Granice możliwości". Tutaj historie są inspirowane oryginalnym opowiadaniami Sapkowskiego i daje się wyczuć ducha dylematów, z którymi zmaga się Geralt. Mimo to strona graficzna, choć na przyzwoitym poziomie, nie spełnia oczekiwał. A może bardziej główni bohaterowie jak Jaskier i Geralt, którzy ni w ząb nie pasują mi do książkowych wyobrażeń (Wyjątkiem Jennefer w "ostatnim życzeniu".). Pod tym względem lepiej bronią się bohaterowie drugiego planu.

Czytałem to w dwutomowym wydaniu stąd mój podział.

Zbiór składa się z trzech graficznych opowieści: Droga bez powrotu, Zdrada i Geralt. Pierwsze inspirowane opowiadaniem, które jednak uległo zmianie (o ile pamiętam) jednak na korzyść. Zdrada to całkowicie „nowy twór” o szkoleniu wiedźmińskim, który nie pasuje do stylu Sapkowskiego (choć ciekawe są wątki młodego Jaskra i...

Komiks czyta się szybko, pomimo dosyć rozbudowanych jak na tę formę dialogów. Kreska raczej niewspółczesna, nie każdemu może podejść. Mi akurat nie do końca pasowała.
Ładne, kolekcjonerskie wydanie, gratka dla fanów Wiedźmina.

Komiks czyta się szybko, pomimo dosyć rozbudowanych jak na tę formę dialogów. Kreska raczej niewspółczesna, nie każdemu może podejść. Mi akurat nie do końca pasowała.
Ładne, kolekcjonerskie wydanie, gratka dla fanów Wiedźmina.

Klasyczne wyobrażenie wizualne Geralda Jen etc, w dobie dyskusji jak powinny wyglądać postacie z uniwersum wiedźmina, warto sięgnąć ,żeby złapać oryginalny pomysł.
Sama lektura szybka i sprawna ;)

Klasyczne wyobrażenie wizualne Geralda Jen etc, w dobie dyskusji jak powinny wyglądać postacie z uniwersum wiedźmina, warto sięgnąć ,żeby złapać oryginalny pomysł.
Sama lektura szybka i sprawna ;)

Taki prezent na dzień kobiet to ja rozumiem 🥰

Taki prezent na dzień kobiet to ja rozumiem 🥰

Może najpierw kilka słów o Panu Polchu. Kolega ze szkolnej ławy innego ojca polskiego komiksu, Grzegorza Rosińskiego. Znany również z serii o kapitanie Żbiku i "Funky Koval". Lubił czerpać inspirację z otoczenia i utrwalać na kartach swoich komiksów osoby z najbliższego otoczenia. Projekt "Wiedźmin" miał być próbą poszukiwania nowego stylu. Powstawał on w latach 1993 - 95. Dzięki przyjaźni z Sapkowskim i scenarzystą komiksu, Parowskim stworzyli razem niepowtarzalne, miejscami oryginalne dzieło pełne błyskotliwego humoru i świetnych dialogów.

Tak więc, Pan Polch to nie tylko eklektyczny rysynek polskiej szkoły i szata graficzna komiksu, ale też wkład w scenariusz i niebanalne poczucie humoru.
Pierwsze dwa scenariusze są oryginalne i niekanoniczne, niemniej autoryzowane przez Sapkowskiego. Przodujący wspomina rodziców Geralta, a drugi dotyczy jego szkolenia w Kaer Morhen i intryg na linii cechy wiedźmińskie - władza. Kolejne z opowieści to już znane wszystkim opowiadania i co jedno to lepiej ujęte. Widać, że Pan Bogusław bawił się konwencją i rozwijał nieustannie swe talenta przez te lata. "Geralt" to adaptacja jednego z najlepiej rozpoznawalnych wątków o strzydze, zaczerpniętego od Zmorskiego (oryginalne opowiadanie znajdziecie w zeszłorocznej książce "Duchy Nocy Kupały":

https://pijanamorana.blogspot.com/2022/12/duchy-nocy-kupay-recenzja.html ). "Mniejsze zło" jest związane bezpośrednio z folklorem germańskim, a "Ostatnie życzenie" tureckim. Ostatni z komiksów "Granica możliwości" - przyznać trzeba - jest najlepszym. Autorzy w końcu osiągnęli w nim pełnię harmonii. Powiem Wam szczerze, że dawno nie czytłam tak dobrze napisanego komiksu.

Może najpierw kilka słów o Panu Polchu. Kolega ze szkolnej ławy innego ojca polskiego komiksu, Grzegorza Rosińskiego. Znany również z serii o kapitanie Żbiku i "Funky Koval". Lubił czerpać inspirację z otoczenia i utrwalać na kartach swoich komiksów osoby z najbliższego otoczenia. Projekt "Wiedźmin" miał być próbą poszukiwania nowego stylu. Powstawał on w latach 1993 - 95....

W ostatnim czasie sięgnęłam po dwa tytuły z wiedźmińskiego uniwersum. Bardzo długo czekałam na wznowienie komiksu trio Polch-Parowski-Sapkowski, więc gdy doczekał się dodruku, nie mogłam oprzeć się pokusie lektury. Zbiór komiksów pojawił się w wydaniu kolekcjonerskim, ale z góry muszę uprzedzić - zwłaszcza młodszych czytelników - jest to dość specyficzna stylistyka, więc dla kogoś, kto nie jest dinozaurem (jak ja) wychowanym na Thorgalach i innych Conanach, może być trudna w odbiorze. Mnie stylistyka nie odpycha (może nieco bawi),a same historie przedstawione w zbiorze są naprawdę ciekawe (zwłaszcza te, których nie ma w opowiadaniach i sadze Sapkowskiego). Dla fanów Geralta z Rivii pozycja powinna być interesująca i godna uwagi.

W ostatnim czasie sięgnęłam po dwa tytuły z wiedźmińskiego uniwersum. Bardzo długo czekałam na wznowienie komiksu trio Polch-Parowski-Sapkowski, więc gdy doczekał się dodruku, nie mogłam oprzeć się pokusie lektury. Zbiór komiksów pojawił się w wydaniu kolekcjonerskim, ale z góry muszę uprzedzić - zwłaszcza młodszych czytelników - jest to dość specyficzna stylistyka, więc...

Lubię i cenię Wiedźmina. Pozycja ciekawa, ale wolę książki.

Lubię i cenię Wiedźmina. Pozycja ciekawa, ale wolę książki.

Ładnie wydany zbiór komiksów, gratka dla fanów. A przedstawienie rasy elfów może pojawiać się w nocnych koszmarach.

Ładnie wydany zbiór komiksów, gratka dla fanów. A przedstawienie rasy elfów może pojawiać się w nocnych koszmarach.