Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Można powiedzieć, że to (w większości) wariacje na temat końca naszego świata. I nawet jeśli ten świat nie ulega zagładzie, to zmienia się. Jest to już inny świat – kończy się nasze, znane jego postrzeganie. Z drugiej strony niesamowite jest to, że mimo wszystko – czasem nawet przez łzy – przebija się nadzieja. Do tego trzeba dodać, że autor bierze na warsztat wątki znane i niemal zużyte, jak kontakt z innymi cywilizacjami lub ich inwazja, ale czyni to w tak odmienny sposób, że porywa świeżością. A choć nie znam się na fizyce, to dostrzegam w niej duży ładunek naukowy. To prawdziwa science fiction i nadzieja dla tego gatunku. Pozytywnym zaskoczeniem jest poetycki język tej jakże naukowej powieści.

Można powiedzieć, że to (w większości) wariacje na temat końca naszego świata. I nawet jeśli ten świat nie ulega zagładzie, to zmienia się. Jest to już inny świat – kończy się nasze, znane jego postrzeganie. Z drugiej strony niesamowite jest to, że mimo wszystko – czasem nawet przez łzy – ...

Rozwiń

Zwiń

Na ten tom przygód królika ronina składają się części: Pojedynek przy świątyni Kitanoji, Wędrówka z Jotaro oraz Ojcowie i synowie. W moim odczuciu na pierwszy plan Stan Sakai stawia tu na relacje Usagiego z Jotaro – synem jego byłej dziewczyny z rodzinnej wioski. Ta relacja pogłębia obraz długouchego samuraja. Niesamowite jest to jak Stan Sakai potrafi powracać do miejsc i bohaterów, których już znamy z wcześniejszych części, a jednocześnie zachować świeżość tej opowieści. Nie odczuwa się tu żadnej wtórności ani znużenia. Opowieść płynie naturalnie jak rzeka i porywa jak górski potok. Chce się więcej (czego nie można powiedzieć już o innym kultowym dla mnie komiksie Thorgalu).

Na ten tom przygód królika ronina składają się części: Pojedynek przy świątyni Kitanoji, Wędrówka z Jotaro oraz Ojcowie i synowie. W moim odczuciu na pierwszy plan Stan Sakai stawia tu na relacje Usagiego z Jotaro – synem jego byłej dziewczyny z rodzinnej wioski. Ta relacja pogłębia obraz ...

Rozwiń

Zwiń

Komiks wierny oryginalnej opowieści Homera i do tego świetnie narysowany. Historia opowiedziana przystępnie. Dla starszych świetne przypomnienie eposu, dla młodszych znakomite wprowadzenie w klasykę.

Komiks wierny oryginalnej opowieści Homera i do tego świetnie narysowany. Historia opowiedziana przystępnie. Dla starszych świetne przypomnienie eposu, dla młodszych znakomite wprowadzenie w klasykę.

To trudna do zdefiniowania opowieść. Narratorka to młoda dziewczyna z dysfunkcyjnej rodziny, na barkach której jest utrzymanie bliskich. Wyjazd do chłopaka, który odbywa służbę wojskową to pretekst, aby ukazać jak różnice społeczne, samoocena, wpływają na postrzeganie świata. W pewnym momencie przestałem się orientować, co jest wspomnieniem, co marzeń, a co antycypacją jej życia.
Dotychczas uważałem, że człowiek dąży do samorealizacji. Po tej lekturze dostrzegam, że samo trwanie, a nawet pustka może być istotą życia. Ale równie prawdopodobne, że odczytasz to zupełnie inaczej.

To trudna do zdefiniowania opowieść. Narratorka to młoda dziewczyna z dysfunkcyjnej rodziny, na barkach której jest utrzymanie bliskich. Wyjazd do chłopaka, który odbywa służbę wojskową to pretekst, aby ukazać jak różnice społeczne, samoocena, wpływają na postrzeganie świata. W pewnym mome...

Rozwiń

Zwiń