Niezwłocznie sięgnęłam po kontynuację serii z Igą i Wiktorem, ciekawa ich dalszych losów.

Radość Igi mąci nieprzychylność przyszłej teściowej oraz ciągła walka z uzależnionym ojcem, nie pomaga też brak wsparcia ze strony partnera. Ich uczucie zostanie wystawione na poważną próbę.
W tej części autorka pochyla się również nad drugoplanowymi postaciami cyklu. Janek spotyka wreszcie miłość, która wywraca jego świat do góry nogami, a i Amelia w końcu daje się przekonać, że ona też ma prawo do szczęścia.

"Wszystkie kolory nieba" Krystyny Mirek to lekka i bardzo przyjemna opowieść o nowych początkach i o tym, że mimo niepowodzeń, warto walczyć o swoje szczęście. Zakochanym nie będzie łatwo, są bowiem tacy, co sądzą, że lepiej wiedzą, co dla nich najlepsze. Myślę, że książka spodoba się wielbicielom ciepłych i uroczych powieści obyczajowych, kochających szczęśliwe zakończenia. Dużą wagę przywiązuję do miejsca akcji, tutaj jest to Kraków nad Wisłą, opisany tak uroczo, że zapragnęłam powtórnie go odwiedzić. A to przecież jeszcze nie koniec...

Niezwłocznie sięgnęłam po kontynuację serii z Igą i Wiktorem, ciekawa ich dalszych losów.

Radość Igi mąci nieprzychylność przyszłej teściowej oraz ciągła walka z uzależnionym ojcem, nie pomaga też brak wsparcia ze strony partnera. Ich uczucie zostanie wystawione na poważną próbę.
W tej części autorka pochyla się również nad drugoplanowymi postaciami cyklu. Janek spotyka...

Nie wiem co się stało, ale przeczytałam ta książkę w 4 godziny, całkowicie mnie pochłonęła, bardziej niż pierwsza część. Na co dzień nie gustuje w romantycznych obyczajówkach, więc sama siebie zadziwiłam. Bardzo polecam, książka lekka, przyjemna, a i wzruszyłam się na koniec.
Natomiast kończy się tak, że mam nadzieję na ciąg dalszy.

Nie wiem co się stało, ale przeczytałam ta książkę w 4 godziny, całkowicie mnie pochłonęła, bardziej niż pierwsza część. Na co dzień nie gustuje w romantycznych obyczajówkach, więc sama siebie zadziwiłam. Bardzo polecam, książka lekka, przyjemna, a i wzruszyłam się na koniec.
Natomiast kończy się tak, że mam nadzieję na ciąg dalszy.

Drugi tom troszkę ciekawszy. Skończyłam drugą serię Pani Krystyny Mirek. I drugi raz brakuje mi zakończenia. Mam takie wrażenie, jakby autorka znowu w pośpiechu chciała zakończyć książkę. Ale to jest moja opinia.

Drugi tom troszkę ciekawszy. Skończyłam drugą serię Pani Krystyny Mirek. I drugi raz brakuje mi zakończenia. Mam takie wrażenie, jakby autorka znowu w pośpiechu chciała zakończyć książkę. Ale to jest moja opinia.

Całkiem niezła powieść.
Zostały w niej ciekawie przedstawione dwie rzeczy. Pierwsza to obraz młodej dziewczyny psychicznie uzależnionej od ojca-alkoholika. Natomiast druga to związek osób pochodzących z dwóch różnych światów (chłopaka dorastającego w zamożnej, wpływowej rodzinie oraz wspomnianej wyżej dziewczyny wychowanej w domu, gdzie królował alkohol),który w oczach społeczeństwa z góry skazany jest na porażkę.
Jednak mimo interesującej fabuły, długo nie mogłam się w lekturę wciągnąć. Przeszkadzały mi przede wszystkim płascy, mało wyraziści bohaterowie, drętwe dialogi i ... nieznajomość pierwszego tomu. I tu ciśnie się na usta pytanie: dlaczego w książkach Pani Krystyny Mirek nigdy nie ma napisane, który to tom? Za to należy się ogromny minus, gdyż trudno czyta się dalszą część, nie znając poprzedniej. A warto wiedzieć, że cykl „Iga i Wiktor” nie jest jedynym w twórczości autorki, w którym tej istotnej informacji zabrakło.

Wracając to fabuły, powiem Wam jeszcze, że historia Igi i Wiktora oraz Amelii i Janka jest dość mocno naciągana, mało realna i nieco infantylna. Nie mniej jednak, jak już wspominałam na początku, ciekawa. Uratowała ją przede wszystkim emocjonalność. Aż mi się ciśnienie podnosiło, gdy czytałam opisy rozmów i spotkań córki z ojcem - alkoholikiem albo przyszłej synowej i przyszłej teściowej, nadających na zupełnie innych falach.

Ogólnie, książkę oceniam jako przeciętną. Spokojnie da radę ją przeczytać, chwilami można wczuć się w sytuację bohaterów, zastanowić się nad ich poczynaniami, a nawet dostrzec ukryte w tej historii pewne życiowe przesłanie, mówiące o tym, że warto wierzyć we własne możliwości, warto wierzyć w drugiego człowieka oraz w to, że los się jeszcze odwróci i pokaże swe jaśniejsze oblicze. I przede wszystkim, że warto spróbować odciąć się od toksycznych relacji i zacząć żyć na własnych zasadach, nawet jeśli wydaje się nam to zadaniem ponad siły. I chociażby dla takich treści warto tę powieść przeczytać.

Całkiem niezła powieść.
Zostały w niej ciekawie przedstawione dwie rzeczy. Pierwsza to obraz młodej dziewczyny psychicznie uzależnionej od ojca-alkoholika. Natomiast druga to związek osób pochodzących z dwóch różnych światów (chłopaka dorastającego w zamożnej, wpływowej rodzinie oraz wspomnianej wyżej dziewczyny wychowanej w domu, gdzie królował alkohol),który w oczach...

"Wszystkie kolory nieba" to kontynuacja losów Igi i Wiktora. Pierwszy tom bardzo mi się spodobał, a drugi był jeszcze ciekawszy. Może z tego względu, że rozwinięte były też wątki Janka i Amelii.

On bogaty z dobrego domu, ona walczy o każdy grosz i zmaga się z toksycznym ojcem. Oboje w sobie zakochani. Niejeden z góry skreśliłby ten związek jednak Pani Krystyna Mirek udowadnia, że gdy chodzi o prawdziwą miłość to status majątkowy nie ma znaczenia, gdyż wygrywa uczucie. Bardzo spodobała mi się Iga, to dzielna i mądra dziewczyna, która chce być sobą, walczy o siebie i nie daje się ustawiać innym.

Można by było pomyśleć że to kolejna ckliwa powieść o Kopciuszku który trafił na księcia, jednak ta książka nie jest banalna i sztuczna. Jest to realistyczna i ciepła opowieść o miłości, o dojrzewaniu do niej, o docieraniu się, o tym jak miłość może zmieniać człowieka i jego życie na lepsze. Powieść, w której toczy się zwyczajne życie, znajdują się w niej bardzo mądre myśli na temat życia i miłości. Autorka bardzo dobrze opisała też charakter każdego z bohaterów.
Bardzo przyjemnie się czytało, polecam obydwa tomy.

"Wszystkie kolory nieba" to kontynuacja losów Igi i Wiktora. Pierwszy tom bardzo mi się spodobał, a drugi był jeszcze ciekawszy. Może z tego względu, że rozwinięte były też wątki Janka i Amelii.

On bogaty z dobrego domu, ona walczy o każdy grosz i zmaga się z toksycznym ojcem. Oboje w sobie zakochani. Niejeden z góry skreśliłby ten związek jednak Pani Krystyna Mirek...

Pierwsza część mnie mocno oczarowała swą prostotą, naturalnością, tak że bez wahania sięgnęłam po kolejną i wcale się nie zawiodłam. Dużym plusem była zarówno kontynuacja losów Igi i Wiktora jak i rozwinięcie wątków pozostałych bohaterów. Całość utrzymana w naturalnej, prostej i życiowej formie. Bez upiększeń ale za to bardzo uroczo.

Pierwsza część mnie mocno oczarowała swą prostotą, naturalnością, tak że bez wahania sięgnęłam po kolejną i wcale się nie zawiodłam. Dużym plusem była zarówno kontynuacja losów Igi i Wiktora jak i rozwinięcie wątków pozostałych bohaterów. Całość utrzymana w naturalnej, prostej i życiowej formie. Bez upiększeń ale za to bardzo uroczo.

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, a za mną tak naprawdę spora większość książek Pani Krystyny, bardzo cenię sobie Jej książki, ponieważ są niezwykle życiowe, poruszające przyziemne sprawy, a każda z tych, które przeczytałam niosła ze sobą głębsze przesłanie, taka jest również powieść "Wszystkie kolory nieba", jest to drugi tom serii #igaiwiktor, dlatego też książki należy czytać w odpowiedniej kolejności. Stylistyka i język jakim posługuje się Pani Krysia jest niezwykle lekki i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się błyskawicznie i z dużym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem. Cieszę się, że "Wszystkie kolory nieba" miałam pod ręką, bo nie wyobrażam sobie czekania na dalsze losy bohaterów, którzy całkowicie skradli moje serce. Zaczynając czytać tą książkę miałam wrażenie jakbym wróciła w odwiedziny do starych znajomych, by sprawdzić co u nich słychać.
Bohaterowie wykreowani przez autorkę są niezwykle autentyczni - nie są krystaliczni, popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, chwili i myślę, dlatego myślę, że śmiało moglibyśmy się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i znoje. Poraz kolejny historia przedstawiona jest z perspektywy kilkorga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą oraz lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to świetny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, dostarczając tym samym wielu emocji. Mam wrażenie, że autorka tym razem skupiła się bardziej na losach postaci drugoplanowych i mi to naprawdę odpowiadało, najbardziej intrygował mnie wątek Janka, Ludwiki i Amelii. Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych i ponadczasowych tematów, problemów z jakimi boryka się społeczeństwo: alkoholizm, manipulacja, bieda, trudność z zaufaniem, które wywołują w czytelniku mieszane odczucia, ale również potęgują chęć dalszego czytania. "Wszystkie kolory nieba" to poruszająca, emocjonująca, pełna mądrości i życiowych prawda opowieść o ludziach, którzy szukają stabilności, bezpieczeństwa, szczęście i miłości. Skłania do głębszych przemyśleń nad własnym życiem i daje nadzieję na lepsze jutro! Cała seria ogromnie mi się podobała i nie ukrywam, że chętnie poznałabym dalsze losy bohaterów. Świetnie spędziłam czas z tą książką i czekam na kolejne powieści autorki! Polecam! Moja ocena 9/10.

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, a za mną tak naprawdę spora większość książek Pani Krystyny, bardzo cenię sobie Jej książki, ponieważ są niezwykle życiowe, poruszające przyziemne sprawy, a każda z tych, które przeczytałam niosła ze sobą głębsze przesłanie, taka jest również powieść "Wszystkie kolory nieba", jest to drugi tom serii #igaiwiktor, dlatego też...

Nigdy nie morza przestać wierzyć, że i nam się uda zrealizować marzenia.

Nigdy nie morza przestać wierzyć, że i nam się uda zrealizować marzenia.

Gdy wyszło na jaw, że Iga tworzy związek z Wiktorem w krakowskiej restauracji przyjazna atmosfera się popsuła. Na dodatek matka mężczyzny nie kryje się z niechęcią do przyszłej synowej i w dość dosadny sposób ukazuje różnice jakie są pomiędzy zakochanymi. Wiktor też nie ułatwia Idzie dopasowania się do jego stylu życia.
Przyjaciel Wiktora, Janek uwielbia towarzystwo kobiet, ale gdy spotyka Ludwikę wydaje mu się, że jest zakochany. Niestety Ludwika jest odporna na jego urok. Jednocześnie Janek okazuje wdzięki Amelii, samotnej matce trójki dzieci.

W tej części poznajemy dalsze losy Igi i Wiktora, choć miłość potrafi uskrzydlać to niestety proza życia potrafi dopaść każdego, tym bardziej gdy różnica społeczna i materialną jest bardzo widoczna. Parę razy miałam ochotę kopnąć Wiktora w piszczel za jego brak wsparcia, miałam wrażenie że jest troszkę zaślepiony swoją pozycją i je domyślał się, że jego partnerce jest trudno.
I mamy trójkąt miłosny. Janek, Ludwika i Amelia. Było to bardzo ciekawe i intrygująco, co powodowało, że zastanawiałam się jak to się zakończy.
Bardzo dobrze, że mamy nie tylko kontynuacja historii Igi i Wiktora, ale dołączają inni bohaterowie, którzy dodają różnorodność książce i nie sposób ich nie polubić. Są autentyczni, mają swoje problemy i rozterki jak każdy z nas. A ja właśnie lubię takich zwyczajnych bohaterów, z którymi można się utożsamić i znaleźć w nich coś z siebie.

Gdy wyszło na jaw, że Iga tworzy związek z Wiktorem w krakowskiej restauracji przyjazna atmosfera się popsuła. Na dodatek matka mężczyzny nie kryje się z niechęcią do przyszłej synowej i w dość dosadny sposób ukazuje różnice jakie są pomiędzy zakochanymi. Wiktor też nie ułatwia Idzie dopasowania się do jego stylu życia.
Przyjaciel Wiktora, Janek uwielbia towarzystwo kobiet,...

Ebook :) Czemu tak trudno nam się przyznać do tego, co na prawdę czujemy ? Nawet przed sobą :)świetna seria Polecam :)

Ebook :) Czemu tak trudno nam się przyznać do tego, co na prawdę czujemy ? Nawet przed sobą :)świetna seria Polecam :)