Nie wiem jak ocenić tą książkę.
Z jednej strony bardzo spodobali mi się bohaterowie i dobrze mi się czytało ich historię, ale... dorośli ludzie, którzy w prawie każdej rozmowie mówią jak tęsknią i myślą o sobie, jednak nie są razem bo, hm, no właśnie co? Nie rozumiem tego wątku niedopowiedzenia i braku rozmowy, tak samo jak wielu akcji poruszonych w książce. Są bezsensowne i nie wnoszą wiele, albo rozdmuchane i takie ' z niczego'.
Książka jest też za długa, przez co jest sporo powtórzeń,całkiem niepotrzebnych, skoro historia Vika i Nas zostala już przedstawiona we wcześniejszej części.

Nie wiem jak ocenić tą książkę.
Z jednej strony bardzo spodobali mi się bohaterowie i dobrze mi się czytało ich historię, ale... dorośli ludzie, którzy w prawie każdej rozmowie mówią jak tęsknią i myślą o sobie, jednak nie są razem bo, hm, no właśnie co? Nie rozumiem tego wątku niedopowiedzenia i braku rozmowy, tak samo jak wielu akcji poruszonych w książce. Są bezsensowne...

Zamysł fajny i mogło być super, ale jak dla mnie nie było. Czułam się jakbym nie wiedziała co czytam, w jednym momencie było ok , a za chwile nie wiedziałam co czytam.

Zamysł fajny i mogło być super, ale jak dla mnie nie było. Czułam się jakbym nie wiedziała co czytam, w jednym momencie było ok , a za chwile nie wiedziałam co czytam.

""Vik " to druga część z serii Shot Callers autorstwa bestsellerowej autorki @thebelleaurora. Dzięki współpracy reklamowej/recenzenckiej z @wydawnictwoniezwykle @niezwyklezagraniczne dziś mogę się z wami podzielić swoimi odczuciami po lekturze.

Vik to człowiek przestrzegający zasad, człowiek pracowity, uczciwy, honorowy i pomocny. Jednak gdy w grę wchodzi Nastasia wszystkie zasady i zdrowy rozsądek mężczyzny biorą w łeb. Młodsza siostra najlepszego przyjaciela owszem była mu bliska ale nie w takim sensie w jakim on był bliski i ważny dla niej. Ana pokochała go dziewczęcym niewinnym uczuciem a Vik starał się w sobie te zakazane uczucia stłumić.Czy mu się to uda?

Vik to typ bohatera którego nie da się nie polubić. A Ana wcale swojemu obiektowi westchnień nie ułatwia niczego. Czy bestia poskromi swoją małą złośnicę? A może to Nastasia zarzuci sieci na Vika jednym pocałunkiem ? Jakie konsekwencje czekają naszych bohaterów i czy miłość w świecie mafii ma szansę przetrwać każdą burzę?.

Ponad 550 stron gorącego i zakazanego romansu w świecie mafii,gdzie każdy dzień może być tym ostatnim, a jak już taki niebezpieczny facet odda swoje serce kobiecie to wiadomo że będzie to na zawsze i na wieczność.

Znacie twórczość Belle Aurora? A może omijacie szerokim łukiem wszystko co ma w fabule mafię?

""Vik " to druga część z serii Shot Callers autorstwa bestsellerowej autorki @thebelleaurora. Dzięki współpracy reklamowej/recenzenckiej z @wydawnictwoniezwykle @niezwyklezagraniczne dziś mogę się z wami podzielić swoimi odczuciami po lekturze.

Vik to człowiek przestrzegający zasad, człowiek pracowity, uczciwy, honorowy i pomocny. Jednak gdy w grę wchodzi Nastasia...

Moim zdaniem ta historia jest rewelacyjna, nie mogłam się od niej oderwać, bo tak bardzo mnie pochłonęła. ❤️ Nie jest to krótka książka, a mimo to ani przez chwilę nie poczułam się znudzona. Wręcz przeciwnie, byłam przeszczęśliwa, że nie musiałam zbyt szybko żegnać się z postaciami. Absolutnie nie zgadzam się z tym, że ta powieść jest rozwleczona. Fakt, akcja nie pędzi jak szalona, ale ja to akurat uważam za ogromny plus, bo właśnie takie opowieści lubię najbardziej. Według mnie jest to powieść pełna emocji, chwilami poruszająca, wzruszająca, do tego wciągająca, elektryzująca, dojrzała z fantastycznie wykreowanymi bohaterami. I dodam, że mnie osobiście ten tom podobał się o wiele bardziej niż „Lev”. 😊 Myślę, że to przede wszystkim ze względu na bohaterów, ponieważ uwielbiam Nas i Vika ( a szczególnie Vika 🔥). Czekam teraz z wielką niecierpliwością na historię Sashy i Aniki! 🥰

Moim zdaniem ta historia jest rewelacyjna, nie mogłam się od niej oderwać, bo tak bardzo mnie pochłonęła. ❤️ Nie jest to krótka książka, a mimo to ani przez chwilę nie poczułam się znudzona. Wręcz przeciwnie, byłam przeszczęśliwa, że nie musiałam zbyt szybko żegnać się z postaciami. Absolutnie nie zgadzam się z tym, że ta powieść jest rozwleczona. Fakt, akcja nie pędzi jak...

Kiedy w pierwszej części poznałam Vika, miałam inne zdanie o nim, jednak tutaj autorka mnie zaskoczyła. I kolejny raz, pojawiła się myśl: nie oceniaj książki po okładce.

Kiedy w pierwszej części poznałam Vika, miałam inne zdanie o nim, jednak tutaj autorka mnie zaskoczyła. I kolejny raz, pojawiła się myśl: nie oceniaj książki po okładce.

Słuchałam. Sześć godzin i nie wiem o czym. Pozostałe dwie już sobie darowałam, bo uznałam za stratę czasu i cierpliwości.
Ten jeden plus jest za nazwisko na okładce. Poza tym zupełnie nic tam nie dość że nie porywa, to nie przykuwa uwagi.

Słuchałam. Sześć godzin i nie wiem o czym. Pozostałe dwie już sobie darowałam, bo uznałam za stratę czasu i cierpliwości.
Ten jeden plus jest za nazwisko na okładce. Poza tym zupełnie nic tam nie dość że nie porywa, to nie przykuwa uwagi.

Muszę przyznać, że pierwsza część bardzo mnie wciągnęła. Jednak druga niewyobrażalnie mi się dłużyła. Nie mogłam się przekonać do bohaterów. Dla mnie fabuła, bohaterowie i cała otoczka była tak niespójna i długa, że nie raz miałam ochotę odłożyć książkę i już do niej nie wracać.

Muszę przyznać, że pierwsza część bardzo mnie wciągnęła. Jednak druga niewyobrażalnie mi się dłużyła. Nie mogłam się przekonać do bohaterów. Dla mnie fabuła, bohaterowie i cała otoczka była tak niespójna i długa, że nie raz miałam ochotę odłożyć książkę i już do niej nie wracać.

Oj długo trzeba było czekać na tę część. A szkoda, bo niestety ciężko mi się było odnaleźć w tej rodzinie po takiej przerwie. Miałam tylko jakieś przebłyski co do poprzedniego tomu. Książka troszkę za długa, zważywszy na to, że mało się działo. Nas potrafi doskonale manipulować innymi. Jednak jeśli chodzi o jej własne życie to ma klapki na oczach i nie dostrzega tych istotnych rzeczy. Vik z kolei dla swojej rodziny jest w stanie zrobić wszystko, nawet walczyć z samym demonem.

Oj długo trzeba było czekać na tę część. A szkoda, bo niestety ciężko mi się było odnaleźć w tej rodzinie po takiej przerwie. Miałam tylko jakieś przebłyski co do poprzedniego tomu. Książka troszkę za długa, zważywszy na to, że mało się działo. Nas potrafi doskonale manipulować innymi. Jednak jeśli chodzi o jej własne życie to ma klapki na oczach i nie dostrzega tych...

Siedzę i myślę. Siedzę i myślę i nie potrafię zebrać słów w całość. Na pewno wiem, że to była najsłabsza książka od Belle Aurory jaką daną było mi czytać. Już teraz mogę zaliczyć ją do moich październikowych rozczarowań. Historia, którą męczyłam kilka dobrych dni, a zastrzeżenia nasuwały mi się praktycznie od pierwszych stron…

Gdy sięgałam po „Vik" spodziewałam się niezapomnianych wrażeń, dobrej zabawy i.. no właśnie, chyba świetnego romansu, bo do takich autorka mnie przyzwyczaiła. I co? I nic. Kompletna klapa, która do tego momentu brzmi mi jeszcze w głowie. Po pierwsze nie czułam chemii między bohaterami. Miała to być wieloletnia złamana miłość, a ja przez większość fabuły zastanawiałam się co ich łączy. Niezobowiązujący seks, dziwna miłość czy tylko pożądanie 🙈 Bohaterowie wykreowani na niby dojrzałych, ale jednak nie do końca. Teoretycznie nie są parą, a w praktyce wychodzi różnie. Czasem bucha od nich niezasadną zazdrością, potrafią urządzić dziwne sceny. Kłótnie i szorstkie wymiany zdań to standard. Jednym słowem mnóstwo sprzeczności między słowami, a czynami. Co w pewnym momencie staje się dość irytujące. Między Natasią i Viktorem przez większość fabuły brakuje szczerej rozmowy. Tajemnica tworzy między nimi barierę, która tworzy niepotrzebne niejasności. I tak koło się zatacza.. Moim zdaniem autorka za długo trzyma ułamek układanki w sekrecie. Przedłuża fabułę i przeciąga niepotrzebne kłótnie. Miałam wręcz wrażenie, że gdy w końcu poznałam problem Viktora, wszystko stało się lżejsze i płynniejsze, a fabuła jakby nareszcie ruszyła. Zaczęło się dziać, wszystko stało się dużo ciekawsze 🤷‍♀️ Szkoda jednak, że 3/4 wieje kompletną nudą 🙈
.
Coś co mnie cieszyło to powrót do bohaterów z poprzedniej części. Miło było ponownie spotkać Lev i Minę. Spojrzeć co u nich, jak sobie radzą i jak poprowadzili wspólne życie. To było moje światełko w tej historii, które sprawiało, że zawzięcie czytałam, choć czasami brakowało mi ochoty.
.
Jeśli chcecie zakochać się w piórze Belle Aurora to dla fanów słodkich romansów bardzo polecam serię „Friend-Zoned”! Przecudna! Dla lubiących coś mroczniejszego „Raw Familly”, a reszta będzie dobra na deser 😁

Siedzę i myślę. Siedzę i myślę i nie potrafię zebrać słów w całość. Na pewno wiem, że to była najsłabsza książka od Belle Aurory jaką daną było mi czytać. Już teraz mogę zaliczyć ją do moich październikowych rozczarowań. Historia, którą męczyłam kilka dobrych dni, a zastrzeżenia nasuwały mi się praktycznie od pierwszych stron…

Gdy sięgałam po „Vik" spodziewałam się...

Bardzo długo męczyłam ten tom. Czytanie szło mi jak po grudzie. Główna bohaterka sprawia wrażenie albo rozpieszczonego bachora albo naiwnej sierotki. Duże rozczarowanie szczególnie po pierwszym tomie, który naprawdę dobry.

Bardzo długo męczyłam ten tom. Czytanie szło mi jak po grudzie. Główna bohaterka sprawia wrażenie albo rozpieszczonego bachora albo naiwnej sierotki. Duże rozczarowanie szczególnie po pierwszym tomie, który naprawdę dobry.