Wybrany temat jest przedstawiony w sposób przystępny zarówno pod względem użytego języka, jak i samej treści.
Autor zaprasza nas do świata, w którym poznanie to nie wszystko. Nasza wyobraźnia prowadzi nas przez meandry nauki aż do miejsca nicości. Miejsca, w którym zaczynamy się zastanawiać - i odrzucać wszystko to, co znamy.

Wybrany temat jest przedstawiony w sposób przystępny zarówno pod względem użytego języka, jak i samej treści.
Autor zaprasza nas do świata, w którym poznanie to nie wszystko. Nasza wyobraźnia prowadzi nas przez meandry nauki aż do miejsca nicości. Miejsca, w którym zaczynamy się zastanawiać - i odrzucać wszystko to, co znamy.

Książka na tyle przystępnie napisana, że nawet taki laik jak ja był w stanie z niej coś wyciągnąć.
Heller zajmuje się tutaj głównie historią kosmologii zwracając uwagę na jej przełomy, jej spekulacje, jej trudną droge ku udowodnieniu swojej naukowej wartości a następnie konsekwencje z niej płynące.
Mimo krótkości tej pracy, nie da się ukryć, że odczuwa się w trakcie czytania, wspomniany przez autora, "metafizyczny dreszcz", gdy nauka zaczyna brać pod lupę jedno z najbardziej palących pytań a więc pytanie o początek wszechświata.

Książka na tyle przystępnie napisana, że nawet taki laik jak ja był w stanie z niej coś wyciągnąć.
Heller zajmuje się tutaj głównie historią kosmologii zwracając uwagę na jej przełomy, jej spekulacje, jej trudną droge ku udowodnieniu swojej naukowej wartości a następnie konsekwencje z niej płynące.
Mimo krótkości tej pracy, nie da się ukryć, że odczuwa się w trakcie...

Książka ta to filozoficzno-historyczna refleksja nad historią kosmologii. Przyjemna lektura, fajnie się czyta, jednak książka ta skierowana jest bardziej do pasjonatów kosmologii oraz fizyków niż do laików, którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś o kosmologii. Liczyłem na to że książka wyjaśni podstawowe zagadnienia a okazało się coś zgoła innego: aby tę książkę zrozumieć trzeba te podstawowe pojęcia znać. W książce pada sporo pojęć, nazwisk, koncepcji, teorii, które warto znać zanim się zacznie czytać tę pozycje. inaczej mało się wyniesie z tej lektury.
Mimo wszystko książka warta uwagi ale warto znać podstawy z fizyki zanim się po nią sięgnie.

Książka ta to filozoficzno-historyczna refleksja nad historią kosmologii. Przyjemna lektura, fajnie się czyta, jednak książka ta skierowana jest bardziej do pasjonatów kosmologii oraz fizyków niż do laików, którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś o kosmologii. Liczyłem na to że książka wyjaśni podstawowe zagadnienia a okazało się coś zgoła innego: aby tę książkę zrozumieć...

Książka ciekawa, jednak dla czytelnika obeznanego z tematem nauk ścisłych i ich krótką historią. Dla kogoś kto chce się czegoś dowiedzieć od podstaw nie polecam, gdyż dużo przytoczonych pojęć czy dzieł nie jest tłumaczone.

Książka ciekawa, jednak dla czytelnika obeznanego z tematem nauk ścisłych i ich krótką historią. Dla kogoś kto chce się czegoś dowiedzieć od podstaw nie polecam, gdyż dużo przytoczonych pojęć czy dzieł nie jest tłumaczone.

Książka jest wstępem i zwięzłym przedstawieniem nie samej kosmologii, ale historii nauki jaką jest kosmologia, a także implikacji filozoficznych. Obejmuje ona okres od 1917 roku (pierwsza kosmologiczna praca Einsteina ) do 1965 roku (odkrycie mikrofalowego promienia tła). Poznajemy historię wyodrębnienia się z innych dziedzin kosmologii jako odrębnej nauki, jej zakresu oraz metod badawczych i sporów wokół nich. Krystalizowanie się tej nauki jako nauki empirycznej. Skrótowo przedstawienie problemów jakimi zajmowała się kosmologia w tym czasie, prób ich rozwiązania i ludzi którzy wtedy wnieśli największy wkład w rozwój tej nauki. Osią sporu, oprócz wielu innych sporów, było podejście stacjonarne, czy relatywistyczne do wszechświata. Nie wszystkim podobał się model relatywistyczny z jego osobliwością początkową. Oczywiście spory te odbijały się echem w filozofii i teologii. Jedną z ważnych postaci jest ksiądz belgijski Georges Lemaitre, który obok Friedmana znalazł rozwiązania wszystkich równań Einsteina ze stałą , dodatnią krzywizną przestrzeni. Lemaitre zajmował się w badaniach początkową osobliwością, ale stał na gruncie pełnej neutralności między nauką i religią. W każdej z tych teorii było wyjaśnianie wszechświata za pomocą samego wszechświata i nie wychodzenie poza niego. W teologii naruszenie tej strategii było określane hipotezą „Boga od zapychania dziur” jako jeden z błędów ciągnących się od stuleci. Przy tak skrótowej publikacji same problemy i ich rozwiązania, jak też metody badań są jedynie zaznaczone, bez szczegółowego ich omawiania. Autor podchodzi do tej tematyki jako filozof nauki, a w tym wypadku omawia filozofię kosmologii i mierzy się z problematyką rodzącą się na styku kosmologii i filozofii.
Jak zwykle z wielką przyjemnością czytam pasjonujące wywody autora, chociaż wymagają podwyższonej pracy „szarych komórek”, a może właśnie dlatego. Nie powiem żebym w stu procentach pojęła wszystko, ale wszystko przede mną. Ostatnio zwiedzając CERN miałam możliwość zapoznania się ze stroną empiryczną tej nauki i było to fascynujące przeżycie. Jest to jeden z autorów, który potrafi w sposób prosty i jasny, na ile jest to możliwe, wyjaśnić meandry tej nauki.
Polecam wszystkim zainteresowanym światem wokół nas i nie bojącym się wysiłku „szarych komórek” przy czytaniu tej pozycji.

Książka jest wstępem i zwięzłym przedstawieniem nie samej kosmologii, ale historii nauki jaką jest kosmologia, a także implikacji filozoficznych. Obejmuje ona okres od 1917 roku (pierwsza kosmologiczna praca Einsteina ) do 1965 roku (odkrycie mikrofalowego promienia tła). Poznajemy historię wyodrębnienia się z innych dziedzin kosmologii jako odrębnej nauki, jej zakresu...

Więcej tu historii niż filozofii. Widzę też, że Heller w wielu książkach się powtarza ale mi to nie przeszkadza - jestem laikiem a dzięki powtórzeniom historia kosmologii powolutku mi się utrwala.
Lubię język Hellera, lubię to, że nie używa zbędnych słów, że pisze pięknie choć momentami trudno i szczerze przyznaję, że kilku fragmentów nie zrozumiałam ale zrzucam to na mój brak wiedzy na temat fizyki...

Więcej tu historii niż filozofii. Widzę też, że Heller w wielu książkach się powtarza ale mi to nie przeszkadza - jestem laikiem a dzięki powtórzeniom historia kosmologii powolutku mi się utrwala.
Lubię język Hellera, lubię to, że nie używa zbędnych słów, że pisze pięknie choć momentami trudno i szczerze przyznaję, że kilku fragmentów nie zrozumiałam ale zrzucam to na mój...

Bardzo dobrze się czyta. Jest łatwa w odbiorze, nie ma trudnych filozoficznych wywodów. Książka ma podtytuł "Wprowadzenie" i taka faktycznie jest (można by rzec - dla początkujących). Obejmuje pierwszy okres rozwoju kosmologii do detekcji CMB w 1965 roku. Planowane są następne części "Filozofii kosmologii". Mam nadzieję, że ks. prof. M. Heller uraczy nas nimi. Jestem pełen podziwu, jak można jednocześnie zajmować się pracą naukową, dydaktyczną, popularyzatorską, wydawniczą itp. Pozostaje mi tylko życzyć Profesorowi siły na to wszystko i wielu lat w zdrowiu.
Książka pięknie wydana - twarda oprawa, niewielki format, duża wyraźna czcionka, brak literówek. Istna perełka.

Bardzo dobrze się czyta. Jest łatwa w odbiorze, nie ma trudnych filozoficznych wywodów. Książka ma podtytuł "Wprowadzenie" i taka faktycznie jest (można by rzec - dla początkujących). Obejmuje pierwszy okres rozwoju kosmologii do detekcji CMB w 1965 roku. Planowane są następne części "Filozofii kosmologii". Mam nadzieję, że ks. prof. M. Heller uraczy nas nimi. Jestem pełen...

Filozofia Kosmologii to ciekawa pozycja znakomitego autora - Michała Hellera. Niech nie myli fakt, że autor jet księdzem. To doskonały profesor nauk. Książka dostarcza przystępnej wiedzy ogólnej o wszechświecie jako takim. Co także bardzo istotne autor zawarł w książce historię rozwoju kosmologii, co może być nie lada smaczkiem dla każdego zainteresowanego tematem. Polecam tę pozycję.

Filozofia Kosmologii to ciekawa pozycja znakomitego autora - Michała Hellera. Niech nie myli fakt, że autor jet księdzem. To doskonały profesor nauk. Książka dostarcza przystępnej wiedzy ogólnej o wszechświecie jako takim. Co także bardzo istotne autor zawarł w książce historię rozwoju kosmologii, co może być nie lada smaczkiem dla każdego zainteresowanego tematem. Polecam...

Bardzo trudna książka poruszająca arcy-ciekawy temat. Bo któż z nas, patrząc w gwieździste niebo nie zastanawia się - co tam jest? Kiedy i jak to się zaczęło? Co będzie po nas? Doskonale opisuje to sam autor, który pisze: "biorąc jednak pod uwagę krótkość życia obserwatora (czy nawet trwania jego cywilizacji) w porównaniu z wiekiem wszechświata, możemy idealizować obserwatora do poztaci zdarzenia (punktu) w czasie".
Niestety, to co nie zdobyło mojego serca w tej książce to język - zbyt trudny nawet dla absolwenta politechniki i fana fizyki. Przydałoby się, by autor przeredagował tekst i wplótł więcej uproszczeń i wyjaśnień ... Choć, z drugiej strony, czy taka rozprawa filozoficzna nie zostałaby sprowadzona do komercyjnego i rzemieślniczego dzieła?

Bardzo trudna książka poruszająca arcy-ciekawy temat. Bo któż z nas, patrząc w gwieździste niebo nie zastanawia się - co tam jest? Kiedy i jak to się zaczęło? Co będzie po nas? Doskonale opisuje to sam autor, który pisze: "biorąc jednak pod uwagę krótkość życia obserwatora (czy nawet trwania jego cywilizacji) w porównaniu z wiekiem wszechświata, możemy idealizować...

Pozycja ciekawa, ale dla laika napisana nieco zbyt hermetycznym językiem. Nie daje odpowiedzi na pytania, które można przeczytać na okładce, ale to już nie wina autora.

Pozycja ciekawa, ale dla laika napisana nieco zbyt hermetycznym językiem. Nie daje odpowiedzi na pytania, które można przeczytać na okładce, ale to już nie wina autora.