Ale fajnie było poczytać powieść zagranicznego pisarza o naszym kraju i jego historii. Już wcześniej w paru pozycjach przewijały się polskie wątki i pamiętam jak pomyślałam, że byłoby fajnie, gdyby Steve Berry "umieścił" jedną z powieści w Polsce. Doczekałam się. To moja ulubiona pozycja z serii Cotton Malone. I tak, dlatego, że o Polsce :D

Ale fajnie było poczytać powieść zagranicznego pisarza o naszym kraju i jego historii. Już wcześniej w paru pozycjach przewijały się polskie wątki i pamiętam jak pomyślałam, że byłoby fajnie, gdyby Steve Berry "umieścił" jedną z powieści w Polsce. Doczekałam się. To moja ulubiona pozycja z serii Cotton Malone. I tak, dlatego, że o Polsce :D

Mogłem się spodziewać... Zostałem ostrzeżony. Przez Dana Brown'a. przez obrazek umieszczony na okładce. Pomimo tych wszystkich znaków, zacząłem czytać. Ale....nie było marszowego finału w rytm np. arii toreadora... No nic nie było. Zamyślony, zamknąłem po 15 stronach.
Skąd więc sześć gwiazdek? A, bo taką mamy średnią, no to co się wychylał będę.
No. Raczej. Nie warto...wychylać sie(?)

Mogłem się spodziewać... Zostałem ostrzeżony. Przez Dana Brown'a. przez obrazek umieszczony na okładce. Pomimo tych wszystkich znaków, zacząłem czytać. Ale....nie było marszowego finału w rytm np. arii toreadora... No nic nie było. Zamyślony, zamknąłem po 15 stronach.
Skąd więc sześć gwiazdek? A, bo taką mamy średnią, no to co się wychylał będę.
No. Raczej. Nie...

Jako że to ostatni wydany w Polsce tom z tej serii (a nie była krótka, bo zawierała 15 tomów),to czas na dłuższe podsumowanie.

Jestem najszczęśliwszą czytelniczką, ponieważ w ciągu paru miesięcy przeżyłam najlepsze książkowe przygody. Steve Berry dał mi to, co takie Franceski kochają najbardziej. Dobrą akcję, świetnych charakternych bohaterów, dużo zwiedzenia całego globu, historii, tajemnic i sekretów, które wprawiały w palpitacje serca. Mimo że seria o Cottonie Malone ma 15 części, w każdej było coś nowego, dzięki czemu nie dało się wynudzić.

Nie każdy tom był nie wiadomo jak cudowny, ale jednak trafiałam na wyjątkowe perełki, które na pewno zakupię, by mieć je na swojej półce uwielbienia do twórczości Steve'a Berry'ego. Niech pan Berry pisze jak najwięcej, a polskie wydawnictwa wydają te niesamowite thrillery lubiane przez samego Dana Browna.

Nie będę płakać, ale jestem na skraju smutku, że skończyłam "Protokół warszawski", wisienkę na torcie, gdyż książka dotyczyła Polski, polskiego prezydenta i dawnych lat za czasów komunistów. Aprobuję i polecam!

Jako że to ostatni wydany w Polsce tom z tej serii (a nie była krótka, bo zawierała 15 tomów),to czas na dłuższe podsumowanie.

Jestem najszczęśliwszą czytelniczką, ponieważ w ciągu paru miesięcy przeżyłam najlepsze książkowe przygody. Steve Berry dał mi to, co takie Franceski kochają najbardziej. Dobrą akcję, świetnych charakternych bohaterów, dużo zwiedzenia całego...

"Kłamstwa przychodziły Rosjanom z ogromną łatwością, tak jakby rodzili się z talentem do łgania."

Wcześniej nie natknęłam się na twórczość Steve'a Berriego, a szkoda, bo zaoferowane klimaty bliskie były moim gustom czytelniczym, zatem odnotowałam do nadrobienia. W cykl o Cottonie Malone weszłam w piętnastym tomie, jednak nie miałam najmniejszym problemów z odnalezieniem się w przeszłości kluczowej postaci. Autor zwięźle i konkretnie przemycił w opisach najważniejsze informacje o Malone, aktywności w amerykańskim wywiadzie i życiu osobistym. Pięćdziesięcioletni emerytowany pracownik Departamentu Sprawiedliwości zrobił sympatyczne wrażenie.

"Protokół Warszawski" to rozrywka prowadzona w klasycznym rytmie sensacji, wzbogacona elementami historii i mnóstwem tajemnic. Czytałam z zaciekawieniem, dobrze się bawiłam, ale dostrzegałam kilka mankamentów. Zabrakło pogłębionych motywów zachowań postaci, właściwie każda zbyt szybko się na coś decydowała, łatwo dawała się wplątać w narzucony układ. Co zadziwiające, to właśnie czarne charaktery okazały się najbardziej przekonujące, śmiało mogłam mieć do nich zaufanie w przestępczej odsłonie, za nic ich nie popierałam, jednakże po cichu kibicowałam. Kwestia tego, co działo się wokół artefaktów, za szybko przybierała ostateczne rozwiązania, drażniły sposoby traktowania, raził brak reakcji zapobiegawczych. Pierwsze sceny książki jak najbardziej wciągające, zuchwała kradzież relikwii świętej krwi. Szkoda, że autor nie zdecydował się na takie spektakularne opisy w przypadku pozostałych bezcennych skarbów kościelnych Arma Christi (krzyż, korona, kolumna, gąbka, gwoździe),wówczas jeszcze bardziej rozgrzałaby się wyobraźnia. Jednak przy włóczni przeznaczenia emocji nie brakowało.

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2022/10/protoko-warszawski.html

"Kłamstwa przychodziły Rosjanom z ogromną łatwością, tak jakby rodzili się z talentem do łgania."

Wcześniej nie natknęłam się na twórczość Steve'a Berriego, a szkoda, bo zaoferowane klimaty bliskie były moim gustom czytelniczym, zatem odnotowałam do nadrobienia. W cykl o Cottonie Malone weszłam w piętnastym tomie, jednak nie miałam najmniejszym problemów z odnalezieniem...

Jak zawsze w tym cyklu dużo akcji. Autor opisał nam nasze rodzime zabytki, opowiedział historię naszego kraju (było parę błędów),nie zapomniał wspomnieć o tym, że to Polacy uratowali najwięcej Żydów w czasie holocaustu. Trzeba przyznać, że Steve Berry potrafił nawet nakreślić obecną sytuację polityczną w Polsce. Fabuła też dość intrygująca, swoją drogą ciekawe kto w obecnej sytuacji geopolitycznej bardziej zabiegałby o obronę przeciwrakietową na terenie Polski. Autor zdradził nam też której partii w Stanach jest wyborcą, ponieważ prezydent USA -Fox swoim zachowaniem do złudzenia przypomina Trumpa i nie jest to komplement na kartach powieści.

Jak zawsze w tym cyklu dużo akcji. Autor opisał nam nasze rodzime zabytki, opowiedział historię naszego kraju (było parę błędów),nie zapomniał wspomnieć o tym, że to Polacy uratowali najwięcej Żydów w czasie holocaustu. Trzeba przyznać, że Steve Berry potrafił nawet nakreślić obecną sytuację polityczną w Polsce. Fabuła też dość intrygująca, swoją drogą ciekawe kto w...

Wreszcie akcja trafiła na ziemię Polską. Wspaniale się czytało, mając przed oczami miejsca, w których Steve Berry umieścił akcję powieści

Wreszcie akcja trafiła na ziemię Polską. Wspaniale się czytało, mając przed oczami miejsca, w których Steve Berry umieścił akcję powieści

31/2023

31/2023

Tytuł kolejnej książki pana Berry’ego o przygodach emerytowanego asa amerykańskiego wywiadu zaintrygował mnie i ucieszył. Wreszcie autor miejscem akcji uczynił Polskę i jak się spodziewałam (zresztą słusznie) opisał nasze rodzime zabytki i atrakcje turystyczne.

Jednak w trakcie czytania, mina mi zrzedła. Wprawdzie co do tych zabytków to się nie myliłam i pan Berry bardzo ładnie zareklamował Kraków i zabytkową kopalnię soli w Wieliczce, do tego litościwie nie pozwolił wyrządzić w nich żadnych znaczących szkód (co jak wiemy nie jest standardem w działalności Cottona Malone’a),ale nie ustrzegł się pewnych błędów (np. wysokie zapotrzebowanie na sól wynikało przede wszystkim z tego, że przez wieki była skutecznym środkiem konserwacji żywności, a nie z tego, że jest ludziom niezbędna do życia, a Bolesław Chrobry raczej nie rządził krajem z Wawelu) oraz zanadto przecenił pozycję i siłę polskiego prezydenta, jako urzędu (który w książce np. wprowadził „szczodre dodatki rodzinne”; w polskich realiach prezydent może co najwyżej zaproponować coś takiego, a sam z siebie nic wprowadzić nie może; no ale o głównie reprezentacyjnej funkcji prezydenta nie wie też część naszego społeczeństwa, wierząc w przedwyborcze obietnice typu „nikt wam tyle nie obieca co ja” więc może niepotrzebnie się czepiam 😊).

To jednak co mnie zasmuciło najbardziej, to bolesne komentarze w stylu: „Polacy nigdy nie potrafili skutecznie zarządzać swoim państwem”, krytyka wolnej elekcji i wielokrotne podkreślanie, że za komuny miliony Polaków cierpiały nędzę i głód (i najwyraźniej im to pasowało, skoro pogodnie znosili taki stan rzeczy przez ponad 40 lat). Nie chcę tu teraz wchodzić w szczegóły, ale są to uogólnienia i stereotypy z gruntu nieprawdziwe i nie oddające realnej i globalnej sytuacji na przestrzeni ponad tysiącletniej (!!!) historii kraju i narodu.
Pomijając jednak fakt, że pan Berry uraził moje na wskroś polskie ego niezbyt dyplomatycznymi i niesprawiedliwymi uwagami, to trochę słabo wypadają mi motywy działania poszczególnych frakcji zaangażowanych w całą aferę. Potrafię zrozumieć tych, którzy robią to dla pieniędzy, a także rosyjskich agentów, ale czemu rządy np. Francji, czy Korei Północnej miałyby jakiś interes w kupowaniu za grubą kasę materiałów kompromitujących polskiego prezydenta, tego doprawdy nie ogarniam i co lepsze również autor tego dobrze nie uzasadnił. Jak na mój gust, intryga została trochę przekombinowana i tyle.

Przyznaję jednak, że tę pozycję (podobnie jak wcześniejsze) czyta się dobrze i szybko. Akcja dosłownie zapiera dech w piesiach, bohaterowie przemieszczają się z miejsca na miejsce z prędkością błyskawicy, trup ściele się gęsto, a wrogowie (lub niewygodni świadkowie) są bezlitośnie eliminowani przez konkurencję.

Krótko mówiąc: niezła książka akcji, ale napisana po słabym rozeznaniu realiów historyczno- politycznych.

Tytuł kolejnej książki pana Berry’ego o przygodach emerytowanego asa amerykańskiego wywiadu zaintrygował mnie i ucieszył. Wreszcie autor miejscem akcji uczynił Polskę i jak się spodziewałam (zresztą słusznie) opisał nasze rodzime zabytki i atrakcje turystyczne.

Jednak w trakcie czytania, mina mi zrzedła. Wprawdzie co do tych zabytków to się nie myliłam i pan Berry bardzo...

Wysoka ocena , bo po pierwsze ocena dla całego cyklu , a po drugie bo Cotone Mallone stał się moim ulubionym bohaterów ( jednym z wielu ) . Tym razem akcja rozgrywa się głównie w Polsce , a historia dotyczy czasów solidarności. Ta wysoka ocena to także podziw dla Berrego za to , że naprawdę przygotował się do napisania tej powieści . Geografia , historia , legendy , polska polityka przedstawiona perfekcyjnie . A trzeba wziąć pod uwagę, że Berry to Amerykanin , a z nimi to różnie bywa .

Wysoka ocena , bo po pierwsze ocena dla całego cyklu , a po drugie bo Cotone Mallone stał się moim ulubionym bohaterów ( jednym z wielu ) . Tym razem akcja rozgrywa się głównie w Polsce , a historia dotyczy czasów solidarności. Ta wysoka ocena to także podziw dla Berrego za to , że naprawdę przygotował się do napisania tej powieści . Geografia , historia , legendy , polska...

Steve Berry to pisarz, którego książek do tej pory nie czytałam i nie do końca wiedziałam czego mogę się spodziewać. Nie często sięgam po ten gatunek literacki i muszę przyznać, że sama byłam zaskoczona tym, jak ta książka mnie wciągnęła.
Autor stworzył intrygujący thriller polityczny, wplatając w historię sporo faktów historycznych.
„Protokół warszawski” to już kolejna część przygód Cottona Malone, ale możecie je czytać osobno. Ja się odnalazłam w tej historii bez problemu.
Nasz bohater podejmuje własne śledztwo, aby rozwikłać zagadkę znikających artefaktów. Niestety nie wszystko idzie tak jak sobie zaplanował i sytuacja się komplikuje.
Steve Berry stworzył powieść, w której akcja toczy się szybko, a fabuła jest interesująca. Autor włożył ogrom pracy, aby poznać historię naszego kraju oraz opisywane przez siebie miejsca, jak Wieliczka czy Krakow.
Do tego świetnie zbudowane napięcie i ciekawi bohaterowie sprawiają, że książka zapewnia sporo emocji i dobrą rozrywkę. Nie można też nie wspomnieć o świetnym połączeniu faktów historycznych z fikcją. Autor naprawdę potrafi to robić.
Cóż więcej mogę napisać. Czytajcie!

Steve Berry to pisarz, którego książek do tej pory nie czytałam i nie do końca wiedziałam czego mogę się spodziewać. Nie często sięgam po ten gatunek literacki i muszę przyznać, że sama byłam zaskoczona tym, jak ta książka mnie wciągnęła.
Autor stworzył intrygujący thriller polityczny, wplatając w historię sporo faktów historycznych.
„Protokół warszawski” to już kolejna...