Maltański łącznik

Sedno sprawy

Sedno sprawy

Pokaż mimo to

Książka dobra na dłuższą podróż czy na weekend. Momentami mam wrażenie, że autor lał wodę. Zwolennikom kościoła mogą nie spodobał się tezy postawione przez autora.

Książka dobra na dłuższą podróż czy na weekend. Momentami mam wrażenie, że autor lał wodę. Zwolennikom kościoła mogą nie spodobał się tezy postawione przez autora.

Pokaż mimo to

Dość długo czytałem ten tom cyklu z Cottonem Malone. Ogólnie całość jest w porządku, z resztą jak zawsze, jednak sama fabuła i treść, w której jest dużo purpury kardynałów chyba sprawiła, że trochę to trwało. Nie mniej jednak polecam bo Berry to mistrz gatunku.

www.bookshirt.cupsell.pl

Dość długo czytałem ten tom cyklu z Cottonem Malone. Ogólnie całość jest w porządku, z resztą jak zawsze, jednak sama fabuła i treść, w której jest dużo purpury kardynałów chyba sprawiła, że trochę to trwało. Nie mniej jednak polecam bo Berry to mistrz gatunku.

www.bookshirt.cupsell.pl

Pokaż mimo to

33/2021 (E)

33/2021 (E)

Pokaż mimo to

Poprzednio przeczytane książki Berry’go „Operacja Goniec” i „Zaginiony rozkaz” mnie nie zachwyciły. Teraz jest trochę lepiej, ale to nie ten Cotton Malone, którego lubiłem.
Cytat przypisywany papieżowi Franciszkowi.
„Wiara w Boga nie jest konieczna aby być dobrym człowiekiem. Można być uduchowionym nie będąc religijnym. Nie jest rzeczą konieczną chodzenie do kościoła i dawanie nań pieniędzy. Dla wielu świątynią może być przyroda. Niektórzy z najlepszych ludzi w dziejach nie wierzyli w Boga, podczas gdy wielu dopuszczało się najgorszych zbrodni w jego imię”.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, ale chyba trochę już „oklepany”;
- przedstawienie chrześcijaństwa z innej strony, lekko szokuje i zmusza do własnych przemyśleń (każdy ma swoje podejście do tego tematu);
- pokazanie, że w każdej instytucji są ludzie bezwzględnie dążący do władzy;
- przedstawienie mechanizmów władzy w państwie kościelnym, walki o wpływy i awanse;
- współczesny Kościół ma niewiele wspólnego z prawdziwą religią, czy wiarą;
- wstawki nawiązujące do Churchilla, Benita Mussoliniego oraz Napoleona;
- opis Malty oraz 900 lat tradycji Zakonu Maltańskiego (joannitów);
Minusy:
- porównywanie do Dana Browna to lekka przesada, książka „przekombinowana”;
- pora chyba zakończyć cykl z „emerytem” Cottonem, akcji jak na lekarstwo;
- lubię tematy religijne w powieściach, ale fikcja literacka musi mieć pewne granice.
Książka dobra, ale bez rewelacji.

Poprzednio przeczytane książki Berry’go „Operacja Goniec” i „Zaginiony rozkaz” mnie nie zachwyciły. Teraz jest trochę lepiej, ale to nie ten Cotton Malone, którego lubiłem.
Cytat przypisywany papieżowi Franciszkowi.
„Wiara w Boga nie jest konieczna aby być dobrym człowiekiem. Można być uduchowionym nie będąc religijnym. Nie jest rzeczą konieczną chodzenie do kościoła i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Recenzja pojawiła się na blogu:
https://naszerecenzje.wordpress.com/2020/07/01/maltanski-lacznik-steve-berry/

Nie zaczytuję się namiętnie w powieściach przygodowo-sensacyjnych w stylu tych tworzonych przez Dana Browna, ale zdarza mi się od czasu do czasu sięgnąć po jakąś książkę tego typu. Tym razem postanowiłam dać szansę „Maltańskiemu łącznikowi” autorstwa Steve’a Berry’ ego, czyli kolejnej części cyklu z Cottonem Malone. Czy to faktycznie gratka dla fanów gatunku?

Na początek dobra wiadomość — choć to już czternasta książka cyklu, wcale nie trzeba znać poprzednich, by móc przeczytać tę i wiedzieć o co chodzi. Tak było właśnie w moim przypadku. O fakcie, że jest to kolejna część z cyklu dowiedziałam się w zasadzie po lekturze. W jej trakcie nie dało się tego w żaden sposób odczuć. Wszystkie ważne kwestie, o których już doskonale wiedzą fani cyklu, zostały przedstawione ponownie na kartach powieści, ale też nie było ich dużo. Każda książka z cyklu to osobna historia, można więc niektóre z tomów pominąć lub wybrać własną kolejność czytania. A co prezentuje Steve Berry w najnowszej części przygód Cottona Malone?

Malone otrzymuje kolejne, tylko z pozoru banalne zadanie. Ma zdobyć zaginioną w czasie wojny korespondencję pomiędzy Mussolinim a Churchillem, której treść może mieć znaczący wpływ na znany obecnie obraz historii. Okazuje się, że listami interesuje się również założony ponad dziewięćset lat temu Zakon Maltański. W tym samym czasie w Rzymie po śmierci papieża trwają przygotowania do konklawe. Udział w nim ma zamiar wziąć kardynał Kastor Gallo, który ucieka na Maltę w poszukiwaniu zagadkowego dokumentu z czasów Konstantyna Wielkiego.

Minęło już wiele miesięcy od kiedy po raz ostatni sięgnęłam po powieść tego typu. Doskonale jednak pamiętam, że zawsze mocno zaciekawiały, wciągały, a akcja pędziła jak szalona. Byłam mocno przytłoczona, zdziwiona i rozczarowana, gdy zaczęłam czytać „Maltańskiego łącznika”. 50, 100, 150 stron i nic. Momentami wręcz zmuszałam się do lektury, a nawet sądziłam, że nie dotrwam do końca. W zasadzie pierwsza połowa książki Berry’ ego to natłok zbędnych informacji i faktów historycznych, których czytelnik nie zdoła zapamiętać. To ogólne zamieszanie i zaplątanie — nie wiadomo kto jest dobrą, a kto złą postacią, bo wszyscy ze sobą w dziwny sposób współpracują; brak jasnego przedstawienia o co tak naprawdę chodzi — czy o listy Mussoliniego i Churchilla, tajemniczy dokument z czasów Konstantyna Wielkiego czy może jednak o konklawe. Później na szczęście pojawia się nieco więcej akcji, sporo kwestii zostaje wyjaśnionych, przez co drugą połowę książki udało mi się za to przeczytać w jedno popołudnie. Wielka szkoda, że nie było tak od początku. W ogólnym rozrachunku uważam, że „Maltański łącznik” to niezła, ale mocno przekombinowana powieść. To nie był mój pierwszy raz z tym gatunkiem i dobrze wiem, że fakty historyczne czy raczej parahistoryczne to coś, bez czego powieści przygodowo-sensacyjne by nie istniały, jednak w pozycjach, z którymi zetknęłam się dotychczas było ich zdecydowanie mniej i przedstawiono je w dużo bardziej atrakcyjnej dla czytelnika formie. Sama kompozycja książki, czyli przeskakiwanie od jednego bohatera do drugiego moim zdaniem również niepotrzebnie skomplikowało i tak już dość zawiłą powieść.

Jakie zalety ma „Maltański łącznik”? Sięgnęłam po tę powieść przede wszystkim dlatego, że liczyłam na niebanalną fabułę i teorie spiskowe. Wszystko to faktycznie zawiera. Pokazuje religię chrześcijańską w innym świetle, szokuje i prowokuje do rozmyśleń na temat własnego podejścia do wiary i instytucji Kościoła. Nie ulega wątpliwości, że autor wie o czym pisze i że zrobił porządny research, mimo że spora część przedstawionych faktów to fikcja literacka. Dobrze się przygotował również jeżeli chodzi o opisy Malty i Włoch. O ile Włochy dość często pojawiają się w literaturze, o tyle z Maltą dotychczas się nie spotkałam i pod tym względem Berry faktycznie mnie zaciekawił.

Na swoim przykładzie widzę, komu ta powieść z pewnością przypadnie do gustu, a kto powinien trzymać się od niej z daleka. Najnowsza książka Berry’ego jest w moim odczuciu przekombinowana i zawiła, ale nadal ciekawa i wpisująca się w nurt powieści przygodowo-sensacyjnych z tymi wszystkimi zaginionymi artefaktami, zagadkami, tajemnicami czy spiskami. Czy faktycznie przypadnie do gustu fanom twórczości Browna? Pewnie części tak, ale nie wszystkim. Pomysł na fabułę jest bardzo podobny, ale cała reszta dużo mniej dynamiczna, bardziej szczegółowa i nieco rozwlekła, co warto mieć na uwadze. Choć nieco żałuję, że po nią sięgnęłam, myślę, że warto się nią zainteresować i wyrobić własną opinię na jej temat. Jeżeli kogoś wciągnie już od pierwszych stron, powinien być ostatecznie nią zachwycony. Jeśli jednak lektura będzie szła jak po grudzie, chyba lepiej odłożyć ją na półkę i wybrać coś innego.

Recenzja pojawiła się na blogu:
https://naszerecenzje.wordpress.com/2020/07/01/maltanski-lacznik-steve-berry/

Nie zaczytuję się namiętnie w powieściach przygodowo-sensacyjnych w stylu tych tworzonych przez Dana Browna, ale zdarza mi się od czasu do czasu sięgnąć po jakąś książkę tego typu. Tym razem postanowiłam dać szansę „Maltańskiemu łącznikowi” autorstwa Steve’a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo lubię czytać przygody o Cottonie Malone, jednak ta książka nie powaliła mnie na łopatki. Może dlatego, że jakoś nie za bardzo lubię klimaty religijne w powieściach (aczkolwiek napisał to Steve Berry), więc tak czy siak musiałem przeczytać, bowiem czytam wszystko co ten autor napisze. Fabuła nie jest taka zła, jest tutaj wiele wątków, które przeplatają się wzajemnie. Mamy zbliżające się konklawe, bracia Gallo oraz ich poplecznicy, knucia, intrygi, akcja (jakby było jej mniej, niż w poprzednich książkach). Wspaniale opisana Malta. Świetne nawiązania do Mussoliniego oraz Napoleona - warto sięgnąć po tę pozycję, udany thriller historyczny.

Bardzo lubię czytać przygody o Cottonie Malone, jednak ta książka nie powaliła mnie na łopatki. Może dlatego, że jakoś nie za bardzo lubię klimaty religijne w powieściach (aczkolwiek napisał to Steve Berry), więc tak czy siak musiałem przeczytać, bowiem czytam wszystko co ten autor napisze. Fabuła nie jest taka zła, jest tutaj wiele wątków, które przeplatają się wzajemnie....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejna cześć przygód Cottona Malone’a, czyta się świetnie. Akcja rozgrywa się nad jeziorem Como, na Malcie oraz w Watykanie. Cotton- zostaje wynajęty przez angielskie służby do pozornie łatwego zadania... akcja toczy się wartko, nie wiadomo do końca kto jest dobrym a kto tym złym bohaterem a jednostka MB jak zawsze staje na wysokości zadania.

Kolejna cześć przygód Cottona Malone’a, czyta się świetnie. Akcja rozgrywa się nad jeziorem Como, na Malcie oraz w Watykanie. Cotton- zostaje wynajęty przez angielskie służby do pozornie łatwego zadania... akcja toczy się wartko, nie wiadomo do końca kto jest dobrym a kto tym złym bohaterem a jednostka MB jak zawsze staje na wysokości zadania.

Pokaż mimo to

Steve Berry to autor mi nieznany, chociaż jego książki stoją na moich półkach, "Maltański Łącznik" to powieść bardzo interesująca i choć to 14 tom, nie czułam się zagubiona. Autor zręcznie prowadzi czytelnika przez fabułę, stopniowo zaciekając go nowymi elementami. Przyznam, że czasami czułam się znudzona, ale w ogólnym rozrachunku oceniam tę książkę jako dobrą.
Cotton Malone to bohater, którego polubiłam i chętnie sięgnę w końcu po książki Berrego, które od dawna czekają na swoją kolej. Mam nadzieję, że będą to udane spotkania, choć po każdym przyda mi się trochę odpoczynku.

Steve Berry to autor mi nieznany, chociaż jego książki stoją na moich półkach, "Maltański Łącznik" to powieść bardzo interesująca i choć to 14 tom, nie czułam się zagubiona. Autor zręcznie prowadzi czytelnika przez fabułę, stopniowo zaciekając go nowymi elementami. Przyznam, że czasami czułam się znudzona, ale w ogólnym rozrachunku oceniam tę książkę jako dobrą.
Cotton...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rzym, Watykan, wybory nowego papieża to zawsze są intrygujące tematy. Z tym miejscem i wydarzeniem wiąże się wiele tajemnic i zagadek. Jeśli byłaby pracownik Wydziału Sprawiedliwości odnajdzie korespondencję Churchilla i Mussoliniego, która zaginęła podczas wojny to może zaowocować ogromną burzą na skalę światową. Czy konklawe się odbędzie? Jaki wpływ na jego wynik będzie mieć Malone, Zakon Maltański oraz sekta Secreti? Jeśli lubisz zagadki z symbolami religii w tle ta książka zdecydowanie jest dla Ciebie

Rzym, Watykan, wybory nowego papieża to zawsze są intrygujące tematy. Z tym miejscem i wydarzeniem wiąże się wiele tajemnic i zagadek. Jeśli byłaby pracownik Wydziału Sprawiedliwości odnajdzie korespondencję Churchilla i Mussoliniego, która zaginęła podczas wojny to może zaowocować ogromną burzą na skalę światową. Czy konklawe się odbędzie? Jaki wpływ na jego wynik będzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to