"Zdarza się" czasami książka antywojenna. I ta pozycja to niewątpliwie ten przypadek. Nie jest to lektura ani prosta ani łatwa. Nie ukrywam, że czytanie nie przyszło bez trudu a sama lektura wymaga koncentracji i skupienia.

"Zdarza się" czasami książka antywojenna. I ta pozycja to niewątpliwie ten przypadek. Nie jest to lektura ani prosta ani łatwa. Nie ukrywam, że czytanie nie przyszło bez trudu a sama lektura wymaga koncentracji i skupienia.

Bardzo dobra adaptacja rewelacyjnej książki. Zawiera prawie wszystko "treściowo" istotne. Jeżeli ktoś miałby nigdy nie zapoznać się z oryginałem, komiks w pewnym sensie wystarczy.
Przypomniał mi jak wybitną książką jest "Rzeźnia nr 5".
(Data orientacyjna)

Bardzo dobra adaptacja rewelacyjnej książki. Zawiera prawie wszystko "treściowo" istotne. Jeżeli ktoś miałby nigdy nie zapoznać się z oryginałem, komiks w pewnym sensie wystarczy.
Przypomniał mi jak wybitną książką jest "Rzeźnia nr 5".
(Data orientacyjna)

Świetna adaptacja powieści Kurta Vonneguta. Oddaje klimat pierwowzoru, absurdalność opisywanych wydarzeń, ale przede wszystkim - traumatyczne doświadczenia głównego bohatera.

Jak pisać o wojnie, aby nie wpaść w patos i egzaltację, ale żeby ukazać jej bezsens i okrucieństwo? Heller odwołał się do czarnego humoru, Vonnegut poszedł w zupełnie inną stronę.

Serdecznie polecam!

Świetna adaptacja powieści Kurta Vonneguta. Oddaje klimat pierwowzoru, absurdalność opisywanych wydarzeń, ale przede wszystkim - traumatyczne doświadczenia głównego bohatera.

Jak pisać o wojnie, aby nie wpaść w patos i egzaltację, ale żeby ukazać jej bezsens i okrucieństwo? Heller odwołał się do czarnego humoru, Vonnegut poszedł w zupełnie inną stronę.

Serdecznie polecam!

Taka sobie . Zdarza się. Pierwsza wierna komiksowa adaptacja klasycznej powieści Kurta Vonneguta, jednego z najważniejszych antywojennych dzieł, jakie kiedykolwiek powstały. To opowieść o życiu Billy’ego Pilgrima, będąca farsowym spojrzeniem na okropności i tragedię wojen, w których walczą i giną dzieci, a także poruszająca rozprawa o niedoskonałości ludzkiej natury. Twórcami tej adaptacji są nagrodzony Eisnerem scenarzysta Ryan North („How to Invent Everything”) oraz nominowany do Eisnera rysownik Albert Monteys („¡Universo!”).

Taka sobie . Zdarza się. Pierwsza wierna komiksowa adaptacja klasycznej powieści Kurta Vonneguta, jednego z najważniejszych antywojennych dzieł, jakie kiedykolwiek powstały. To opowieść o życiu Billy’ego Pilgrima, będąca farsowym spojrzeniem na okropności i tragedię wojen, w których walczą i giną dzieci, a także poruszająca rozprawa o niedoskonałości ludzkiej natury....

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3331-rzeznia-numer-piec-czyli-krucjata-dziecieca

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3331-rzeznia-numer-piec-czyli-krucjata-dziecieca

Bardzo ciekawy i wciągający komiks ukazujący człowieka podróżującego w czasie.

Bardzo ciekawy i wciągający komiks ukazujący człowieka podróżującego w czasie.

Opowieść o życiu Billy’ego Pilgrima towarzyszy mi od prawie czterdziestu lat. Jedno z najważniejszych dzieł antywojennych przeczytałam pierwszy raz w liceum. Potem wracałam do powieści Kurta Vonneguta kilka razy. Gdy zobaczyłam komiksową adaptację tego klasycznego dzieła, byłam prawie pewna, że nie będzie udana. Na wszelki wypadek nie czytałam żadnych o niej opinii. Okazało się jednak, że scenarzysta Ryan North, nagrodzony Eisnerem za „How to Invent Everything” oraz rysownik Albert Monteys, nominowany do Eisnera za „¡Universo!”, poradzili sobie świetnie. „Rzeźnia numer pięć, czyli krucjata dziecięca” wiernie oddaje specyficzny styl Vonneguta - w komiksie pojawiają się wszystkie ważne wątki powieści, a przeskoki czasowe są wyraźnie zaznaczone. Wojna, podróże na inną planetę i czasy powojenne.
Zastanawiałam się, czy adaptację zrozumieją osoby, które nie znają oryginału i uważam, że jak najbardziej. Autorzy wykorzystali kolor, rysunki są precyzyjne, a kreska idealna, bo w oldschoolowym stylu. Komiks nie zastąpi jednak powieści. W obliczu dzisiejszych kryzysów przesłanie książki Kurta Vonneguta nabiera nowego znaczenia. Tym bardziej, że oryginał jest powieścią mocno biograficzną - Vonnegut opisał w niej własne doświadczenia z czasów, kiedy jako jeniec wojenny był świadkiem bombardowania Drezna - najbardziej kontrowersyjnego ataku aliantów na miasto bez strategicznego dla wojny znaczenia. Komiks "Rzeźnia numer pięć, czyli krucjata dziecięca" jest, moim zdaniem, przystępniejszy niż powieść, a dzięki rysunkom łatwiej trafia do czytelnika.

Opowieść o życiu Billy’ego Pilgrima towarzyszy mi od prawie czterdziestu lat. Jedno z najważniejszych dzieł antywojennych przeczytałam pierwszy raz w liceum. Potem wracałam do powieści Kurta Vonneguta kilka razy. Gdy zobaczyłam komiksową adaptację tego klasycznego dzieła, byłam prawie pewna, że nie będzie udana. Na wszelki wypadek nie czytałam żadnych o niej opinii. Okazało...

Przerażająco prawdziwe

Przerażająco prawdziwe

Arcydzieło literatury w mistrzowski sposób przełożone na medium komiksowe. Nie wierzyłam, że da się to zrobić z prozą Vonneguta, fabularnym pomieszaniem z poplątaniem, gdy dzieje się pięć wątków jednocześnie w kilku różnych gatunkach literackich, a jednak się znakomicie udało.
Scenarzysta, ilustrator - chapeux bas!

Arcydzieło literatury w mistrzowski sposób przełożone na medium komiksowe. Nie wierzyłam, że da się to zrobić z prozą Vonneguta, fabularnym pomieszaniem z poplątaniem, gdy dzieje się pięć wątków jednocześnie w kilku różnych gatunkach literackich, a jednak się znakomicie udało.
Scenarzysta, ilustrator - chapeux bas!

Ocena komiksu - warstwy wizualnej - na 8, choć, na miłość boską, mniejszego tekstu już się nie dało? Serio, powieści graficzne czytają nie tylko ludzie z sokolim wzrokiem, a tu polecam zaopatrzyć się przed lekturą w lupę.
Natomiast nie podobała mi się sama historia, co oczywiście nie jest winą komiksu - nie czytałam oryginału, ale informacje w tym komiksie mówią, że jest on dość wiernym odwzorowaniem dzieła Vonneguta. Dla mnie to było zbyt odjechane i dziwne - połączenie II wojny światowej, przeskoki czasowe i fantastyka. Poza tym całość robi bardzo przygnębiające wrażenie - i nie chodzi nawet o bezsens wojny, o ruiny Drezna, o głupotę tych, którzy uważają, że to "nieuchronne", ale o to, że sama postać głównego bohatera jest dziwaczna i mi się nie podobała.

Ocena komiksu - warstwy wizualnej - na 8, choć, na miłość boską, mniejszego tekstu już się nie dało? Serio, powieści graficzne czytają nie tylko ludzie z sokolim wzrokiem, a tu polecam zaopatrzyć się przed lekturą w lupę.
Natomiast nie podobała mi się sama historia, co oczywiście nie jest winą komiksu - nie czytałam oryginału, ale informacje w tym komiksie mówią, że jest...