„Nauka pisania pod dyktando Vonneguta”
Przeczytana książka jest ciekawą pozycją. Uważny czytelnik wyciągnie z niej dużo dla siebie, jeżeli pragnie zostać pisarzem. Jest to bowiem próba pokazania drogi do sławy, poprzez zasady wyznawane przez jednego z najlepszych pisarzy amerykańskich, Kurta Vonneguta.
Czy trzeba znać twórczość tego Pana, aby się uczyć ? Niekoniecznie, choć wstyd nie przeczytać czegokolwiek.
Publikacja jest napisana w taki sposób, że czytelnik (przyszły pisarz),uczy się na przykładach mistrza. To w zupełności wystarczy, by spojrzeć na swoje próby pisania krytycznie i próbować coś z tym zrobić.
Jednocześnie dla tych co przeczytali wszystko Vonneguta (do nich się zaliczam),jest to niezła retrospekcja po publikacjach Kurta i meandrach jego pisania. Dzięki tej książce nabrałem „smaka” na powtórne zagłębienie się w twórczość Vonneguta.
Autorka pisze lekko i potrafi nas w swoje rozważania wciągnąć. Ja w pewnym momencie nie mogłem się już od lektury oderwać.
Ciekawa dwutorowa historia, z jednej strony retrospekcja, z drugiej podręcznik pisania.
Staranne wydanie w twardej oprawie z obwolutą. W środku kilkadziesiąt ilustracji.
Ze swej strony polecam fanom i próbującym tworzyć coś samemu. Kilkadziesiąt dobrych rad mogą odmienić wasz warsztat.

„Nauka pisania pod dyktando Vonneguta”
Przeczytana książka jest ciekawą pozycją. Uważny czytelnik wyciągnie z niej dużo dla siebie, jeżeli pragnie zostać pisarzem. Jest to bowiem próba pokazania drogi do sławy, poprzez zasady wyznawane przez jednego z najlepszych pisarzy amerykańskich, Kurta Vonneguta.
Czy trzeba znać twórczość tego Pana, aby się uczyć ? Niekoniecznie,...

Ta książka – to dwie wielkie ściemy.

Ściema pierwsza:
VONNEGUT – wydrukowano na okładce wielkimi literami, a niżej tytuł „Zlituj się nad czytelnikiem. Zasady twórczego pisania”. Myślałem, że to książka Vonneguta, do tej pory w Polsce niewydana. Dopiero gdy zacząłem czytać wstęp zwróciłem uwagę, że na okładce, malutkim drukiem umieszczone poniżej Vonneguta drugie nazwisko: Suzanne McConnell. To ona jest autorką książki, w której wedle zaleceń amerykańskiego wydawcy, miało się znaleźć 60% tekstów Vonneguta. Nie wiem, nie liczyłem, może tak jest, ale jeśli nawet więcej niż połowę książki zajmują cytaty, to na pewno, nie wszystkie dotyczą one, tak jak sugeruje tytuł, zasad twórczego pisania.

Ściema druga:
Teksty Vonneguta o pisaniu zajmują może 10% książki, i trzeba się przebijać przez morze słów, żeby je wyłowić. Reszta - to fragmenty powieści autora plus uwagi autorki na ich temat. Jeśli nie ma się tych książek na świeżo przeczytanych, bez znajomości kontekstu – są mało użyteczne. Trudno się domyślić, o co chodzi i wydają się mało zajmujące.

Nie polecam. Lepiej poczytać Vonneguta bez pomocy pani McConnell.

Ta książka – to dwie wielkie ściemy.

Ściema pierwsza:
VONNEGUT – wydrukowano na okładce wielkimi literami, a niżej tytuł „Zlituj się nad czytelnikiem. Zasady twórczego pisania”. Myślałem, że to książka Vonneguta, do tej pory w Polsce niewydana. Dopiero gdy zacząłem czytać wstęp zwróciłem uwagę, że na okładce, malutkim drukiem umieszczone poniżej Vonneguta drugie nazwisko:...

Jestem wielką fanką prozy Kurta Vonneguta i tej sympatii nie kryję. Twórczość pisarza cechuje prosty styl przejawiający się krótkimi, konkretnymi zdaniami oraz akapitami, a przede wszystkim duża dawka czarnego humoru i niecodzienne, acz okrutnie prawdziwe, pisanie o świecie. Kurt Vonnegut dzielił się swoim spojrzeniem na proces twórczy. Prowadził kursy pisania. Na jeden z nich uczęszczała Suzanne McConnell, z którą autor się zaprzyjaźnił i która podjęła próbę uporządkowania jego rad. Tak oto powstała publikacja „Zlituj się nad czytelnikiem. Zasady twórczego pisania”.

Nie jest to do końca poradnik. Co prawda początkujący literat znajdzie w publikacji wiele wskazówek, przykładów, analiz itp. A skoro są to słowa mistrza literatury amerykańskiej, człowieka, który odniósł sukces warto się z tym materiałem zapoznać i go przemyśleć.

Suzanne McConnell przytacza w książce wiele cytatów, anegdot, wspomnień o Kurcie Vonnegucie oraz analizuje jego prozę. Przez co staje się on bohaterem tekstu i (chyba) kradnie całe show. Można powiedzieć, że „Zlituj się nad czytelnikiem” to nietypowa biografia. Ze zlepku różnych opowieści i przywołanych wypowiedzi powstaje sylwetka pisarza. Możemy z nich wywnioskować jaki był, co było dla niego ważne, jak myślał, czym się inspirował. Dodać do tego trzeba też omówienie fragmentów jego publikacji oraz stylu. I to jest chyba najważniejsze, kiedy mówimy o autorze książek – nie ploteczki, a jego twórczość oraz sposób myślenia.

Suzanne McConnell oddaje mistrzowi (a przy okazji swojemu przyjacielowi) Vonnegutowi hołd. Nieco nonszalancki, ale jednak hołd. Miała powstać poradnik i to się udało, ale tchnięto w niego ducha. Ducha wspaniałego artysty. Drodzy pisarze, drodzy fani Vonneguta, bierzcie tę książkę i upajajcie się jego obecnością.

Jestem wielką fanką prozy Kurta Vonneguta i tej sympatii nie kryję. Twórczość pisarza cechuje prosty styl przejawiający się krótkimi, konkretnymi zdaniami oraz akapitami, a przede wszystkim duża dawka czarnego humoru i niecodzienne, acz okrutnie prawdziwe, pisanie o świecie. Kurt Vonnegut dzielił się swoim spojrzeniem na proces twórczy. Prowadził kursy pisania. Na jeden z...

„Zlituj się nad czytelnikiem” nie jest tylko podręcznikiem pisania. Jest także odrobiną wspomnień, rozszerzoną i mocno subiektywną biografią wrzuconą na dokładkę. Takie połączenie byłoby dla niektórych głęboko satysfakcjonujące, a innych irytowałoby. Należę do trzeciej kategorii – tych, którzy przeczytali z zaciekawieniem, ale nic nowego na temat pisania się nie dowiedzieli.
Więcej dlaczego na https://konfabula.pl/zlituj-sie-nad-czytelnikiem-kurt-vonnegut-suzanne-mcconnell/

„Zlituj się nad czytelnikiem” nie jest tylko podręcznikiem pisania. Jest także odrobiną wspomnień, rozszerzoną i mocno subiektywną biografią wrzuconą na dokładkę. Takie połączenie byłoby dla niektórych głęboko satysfakcjonujące, a innych irytowałoby. Należę do trzeciej kategorii – tych, którzy przeczytali z zaciekawieniem, ale nic nowego na temat pisania się nie...

Vonneguta i jego prozy można nie lubić, ale moim zdaniem zasługuje chociaż na szacunek - mało jest autorów tak charakterystycznych i wyrazistych. "Zlituj się nad czytelnikiem" nie jest stricte podręcznikiem kreatywnego pisania - to bardziej wycieczka w życie i twórczość Vonneguta z komentarzami McConnell. Ewentualne nauki płynące z książki oparte są właśnie na analizie tych dwóch elementów, a chociaż trochę praktycznych porad się znajdzie to nie oczekujcie praktycznego poradnika w stylu "5 kroków jak zostać pisarzem".

Najlepszą cechą "Zlituj się nad czytelnikiem" jest jej kompleksowość - omawia nie tylko techniczne aspekty pisarstwa, ale też proces twórczy, problemy z motywacją i dyscypliną, eksploruje nawet gorsze momenty, jakie zapewne nachodzą każdego pisarza. Przesłanie płynące z tej książki jest względnie optymistyczne, ale w przewrotnym, vonnegutowskim stylu - jeśli naprawdę tego chcecie to piszcie jakby nie miało być jutra, ale liczcie się z przeszkodami i faktem, że prawdopodobnie się z tego fachu nie utrzymacie. Pisarstwo z czasem staje się coraz mniej opłacalnym zajęciem, przynajmniej klasyczne powieściopisarstwo - odsetek autorów, którzy trafiają na listy bestsellerów jest niski i chociaż historie spektakularnego sukcesu są dobrze widoczne, łatwo zapomina się o całych rzeszach pisarzy, którym aż tak się nie powiodło. Nie oznacza to oczywiście, że są to autorzy piszący źle, śmiałbym wręcz zasugerować, iż ilość genialnych powieści, które nie uzyskały zasłużonej uwagi jest zapewne całkiem spora - po prostu zabrakło im szczęścia. Tym bardziej nieco cyniczne, ironiczne podejście Vonneguta do pisarstwa jako takiego jest bardzo zdrowe - możecie być najlepsi z najlepszych, możecie tworzyć powieści, którymi duchy wielkich pisarzy zachwycają się w zaświatach, ale zastanówcie się nad sensowną pracą dorywczą, bo za coś trzeba opłacić rachunki.

Jak wspomniałem - jeśli oczekujecie praktycznego poradnika jak pisać, by osiągnąć sukces to raczej nie ten adres. Jeśli widzieliście niedawno wydanego "Wieloryba" to koncept pisarstwa w wersji Vonneguta jest dość podobny - po prostu piszcie prawdziwie. Albo tak jak tylko uznacie za słuszne, Wasze pióro, Wasza decyzja. McConnell, która funkcjonuje jako narratorka "Zlituj się nad czytelnikiem" oczywiście przepuszczę pewne rzeczy przez swój sposób widzenia. Dość często względnie wchodzi w polemikę z twierdzeniami swojego nauczyciela i wytyka nieścisłości. Widać jednak, że nauka nie poszła w las i McConnell jest świetnym przewodnikiem po świecie Vonneguta - książkę czyta się płynnie i przyjemnie, stylistycznie ciężko by jej było coś zarzucić.

Ja osobiście z przyjemnością stosuje się do rad Vonneguta, z pominięciem porady, by używać krótkich, prostych zdań - będę pisał jak mi się podoba.

https://www.facebook.com/gniazdoszeptunow

Vonneguta i jego prozy można nie lubić, ale moim zdaniem zasługuje chociaż na szacunek - mało jest autorów tak charakterystycznych i wyrazistych. "Zlituj się nad czytelnikiem" nie jest stricte podręcznikiem kreatywnego pisania - to bardziej wycieczka w życie i twórczość Vonneguta z komentarzami McConnell. Ewentualne nauki płynące z książki oparte są właśnie na analizie tych...

👉 Klasyka literatury Kurt Vonnegut! Miałam przyjemność przeczytać jego książki, więc byłam ciekawa tego wydania. Okładka klasycznie minimalistyczna.

IG: Czytomanka

👉 Suzanne McConnell, była uczennica Kurta Vonneguta, ukazuje nowe oblicze mistrza literatury amerykańskiej – jako nauczyciela pisania. Vonnegut nieraz w swoich powieściach, esejach i wypowiedziach poruszał zagadnienia związane z pisarskich rzemiosłem, jednak nigdy wcześniej nie ukazała się książka w całości poświęcona jego naukom. McConnell zręcznie przeprowadza czytelnika przez labirynt wskazówek pisarza, przywołując doświadczenia z życia Vonneguta, opowiadając anegdoty o nim i pokazując, w jaki sposób wszyscy możemy skorzystać z jego mądrości.

👉Opowieść o życiu pisarza. Dla mnie gorzej się czytało, niż poprzednie książki, ale z każdej jego powieści można wyciągnąć coś nowego. Warta przeczytania!

❗ Ocena: 7/10

Wspolpraca barterowa

Dziękuje @zysk_wydawnictwo za egzemplarz!

👉 Klasyka literatury Kurt Vonnegut! Miałam przyjemność przeczytać jego książki, więc byłam ciekawa tego wydania. Okładka klasycznie minimalistyczna.

IG: Czytomanka

👉 Suzanne McConnell, była uczennica Kurta Vonneguta, ukazuje nowe oblicze mistrza literatury amerykańskiej – jako nauczyciela pisania. Vonnegut nieraz w swoich powieściach, esejach i wypowiedziach poruszał...

Nudne, męczące, rozwlekłe. Niczego ciekawego się nie dowiemy, a te zasady... do omówienia na 15 stronach, a nie na 500.

Nudne, męczące, rozwlekłe. Niczego ciekawego się nie dowiemy, a te zasady... do omówienia na 15 stronach, a nie na 500.

W pierwszej kolejności jest to książka o Vonnegucie, w drugiej jak pisać. W pierwszej wywody filozoficzne, w drugiej konkretne rady. Tych drugich jest trochę mniej. Tych pierwszych - jego podejście i ukazanie go w jego tekstach.

W pierwszej kolejności jest to książka o Vonnegucie, w drugiej jak pisać. W pierwszej wywody filozoficzne, w drugiej konkretne rady. Tych drugich jest trochę mniej. Tych pierwszych - jego podejście i ukazanie go w jego tekstach.

To opowieść o życiu pisarza (zarówno samego Vonneguta, jak i jego uczniów, ale też osoby, która tę opowieść czyta),jego problemach i sposobach radzenia sobie z nimi. Czasem wpadnie coś o postaciach, czy dialogach, przebłyski warsztatu.

Jednak lektura pozostawiła mnie z uczuciem wyczerpania tematu, niemal nic więcej nie zostało do dodania. Oczywiście autorka skupia się na mentalnej stronie pracy pisarskiej, podejściu, ale opowieść jest spójna i wartościowa.

Warto sięgnąć nawet jeśli nie piszesz.

To opowieść o życiu pisarza (zarówno samego Vonneguta, jak i jego uczniów, ale też osoby, która tę opowieść czyta),jego problemach i sposobach radzenia sobie z nimi. Czasem wpadnie coś o postaciach, czy dialogach, przebłyski warsztatu.

Jednak lektura pozostawiła mnie z uczuciem wyczerpania tematu, niemal nic więcej nie zostało do dodania. Oczywiście autorka skupia się na...

Bardzo dobra książka na temat twórczości i metody pisarskiej Vonneguta. Napisała ją McConnell. Polecam !

Bardzo dobra książka na temat twórczości i metody pisarskiej Vonneguta. Napisała ją McConnell. Polecam !