Kontynuacja bardzo na plus. Pomimo, że pierwsza część chyba bardziej mi sie podobała to dwójka podobnie wciągała. Czekam na dalsze losy bohaterów :D

Kontynuacja bardzo na plus. Pomimo, że pierwsza część chyba bardziej mi sie podobała to dwójka podobnie wciągała. Czekam na dalsze losy bohaterów :D

Książka, którą przeczytałam z prawdziwą przyjemnością, szczególnie, że bardzo lubię starosłowiańskie klimaty i wierzenia. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy.

Książka, którą przeczytałam z prawdziwą przyjemnością, szczególnie, że bardzo lubię starosłowiańskie klimaty i wierzenia. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy.

Duża bardziej rozbudowana fabuła i więcej bohaterów w stosunku do Drogi do Wyraju. Ciekawa tajemnica zapoczątkowana w poprzednim tomie rozrasta się i coraz to ujawnia przed czytelnikiem kolejne aspekty oraz wątki. Świetnie przedstawiony i spójny system magiczny, wliczając bogów. Naprawdę czekam na finałowy tom i mam nadzieję że nie minie kilka lat zanim się ukaże.

Duża bardziej rozbudowana fabuła i więcej bohaterów w stosunku do Drogi do Wyraju. Ciekawa tajemnica zapoczątkowana w poprzednim tomie rozrasta się i coraz to ujawnia przed czytelnikiem kolejne aspekty oraz wątki. Świetnie przedstawiony i spójny system magiczny, wliczając bogów. Naprawdę czekam na finałowy tom i mam nadzieję że nie minie kilka lat zanim się ukaże.

Przepowiednia, która się spełnia, Księżycowe Jezioro barwiące się na czerwono, znikające dzieci - to wszystko tworzy niezwykle intrygujący klimat.

Bohaterowie, Elgan, Dorada i Mirosław, stają przed niezwykłymi wyzwaniami i koniecznością rozwiązania tajemniczych zagadek, które mogą zadecydować o przyszłości ich świata. Pytania o poskromienie magii, odnalezienie zemsty i panowanie nad potężnymi mocami są jak klucze otwierające drzwi do niezwykłej przygody.

Pozostaje wiele pytań i tajemnic do odkrycia, co sprawia, że czytelnik czuje się wciągnięty w wir wydarzeń i emocji. Świat, gdzie magia jest zarówno darem, jak i klątwą, obiecuje fascynujące przygody i niezapomniane doświadczenia.

Przyznam szczerze że część 2 pochłonęła mnie bez reszty!
Nie powiem irytujące jest to, że Elgan jeszcze nie przypomniał sobie kim był🤦‍♀️🤦‍♀️

Przepowiednia, która się spełnia, Księżycowe Jezioro barwiące się na czerwono, znikające dzieci - to wszystko tworzy niezwykle intrygujący klimat.

Bohaterowie, Elgan, Dorada i Mirosław, stają przed niezwykłymi wyzwaniami i koniecznością rozwiązania tajemniczych zagadek, które mogą zadecydować o przyszłości ich świata. Pytania o poskromienie magii, odnalezienie zemsty i...

"Magia Wyklęta" to kontynuacja "Drogi do Wyraju". Akcja ma miejsce niewiele później od zakończenia poprzedniego tomu i idzie w stronę, która może i jest zaskakująca, ale mnie nie przypadła do gustu.
......

Zacznę od tego, że kompletnie nie rozumiem decyzji rady królewskiej, która została podjęta na podstawie przepowiedni, której jej członkowie w ogóle nie rozumieją. Prześladowanie czarownic na tej podstawie wydawało mi się tak nieodpowiedzialne i zwyczajnie nierozsądne, że automatycznie darzyłam antypatią postaci z tym powiązane. Dorada, która wreszcie nabrała trochę rozumu, miała przez to niepotrzebne problemy i wdała się w znajomość z kimś, kto wyraźnie był wobec niej nieuczciwy. Mowa o bohaterce, której imienia już nawet nie pamiętam, ale pojawiła się epizodycznie w tomie 1. Jej losy kompletnie mnie nie obchodziły, więc kiedy wyszła na pierwszy plan zamiast Elgana, który jest chyba najważniejszą postacią w tej serii, zrobiło mi się przykro. Samego wąpierza było tu niewiele, wrócił dopiero pod koniec książki, a szkoda, bo wątek z jego zatraceniem z pewnością byłby bardzo ciekawy. Trochę całość uratowały losy pewnej wiedźmy i wróża — były pełne napięcia i grozy, ale to za mało, bym była zadowolona z lektury.
......

To, co dalej mi nie podeszło, to wmieszanie w książkę greckich bogów. Znów przez to pojawiły się nawiązania do naszej rzeczywistości, które nie powinny mieć miejsca w odseparowanym uniwersum. Zwyczajnie bohaterowie nigdy nie powinni słyszeć o Olimpie.
......

Uniwersum, wciąż niespójne, ale delikatnie się rozwinęło i ma duży potencjał. Nawet pomimo wspomnianych niekonsekwencji. Podział na czarowników, czarodziei i wiedźmy był szczególnie ciekawy.
.....

Wydanie jak poprzednio, językowo w porządku.
.....

"Magia Wyklęta" niestety nie okazała się kontynuacją, na którą liczyłam. Akcja trochę zwolniła, bohaterowie więcej ze sobą rozmawiali, ale ciągle towarzyszyło mi uczucie przesytu i niepotrzebnego odejścia od sedna sprawy, czyli wspomnień Elgana. 5/10 🌾

"Magia Wyklęta" to kontynuacja "Drogi do Wyraju". Akcja ma miejsce niewiele później od zakończenia poprzedniego tomu i idzie w stronę, która może i jest zaskakująca, ale mnie nie przypadła do gustu.
......

Zacznę od tego, że kompletnie nie rozumiem decyzji rady królewskiej, która została podjęta na podstawie przepowiedni, której jej członkowie w ogóle nie rozumieją....

Drugi tom Demonów Welesa trochę poleżał na mojej półce, ale w końcu się zabrałem za Magię wyklętą i jak w przypadku pierwszej części, nie zawiodłem się. Mniej tu przygód Elgana, więcej Dorady i Mirosława. Parę rzeczy zostaje tu wyjaśnione, inne dalej okrywa tajemnica, co sprawia, że ta część wydaje mi się lepsza od Drogi do Wyraju, bardziej dopracowana i dojrzalsza. Dalej jest to jednak fantastyka w trwającej modzie na klimaty słowiańskie i jest to bardzo dobra kontynuacja serii. Kończy się tak, że możemy podejrzewać dalszych przygód naszych bohaterów i dobrze, bo to rewelacyjna historia. Świat tu przedstawiony jest dopracowany i wykreowany genialnie, przez co jest wiarygodny i zachwycający. Czyta się to doskonale, mimo że moim zdaniem w pierwszym tomie było trochę więcej humoru. Książka jest praktycznie nieodkładalna i po ostatniej stronie chce się jeszcze więcej. Kiedy otrzymamy z rąk autorki trzecią odsłonę? Nie wiadomo, bo chyba pojawiły się tam problemy z wydawcą, ale trzymam kciuki i pewnie nie tylko ja, by te problemy się rozwiązały, bo musimy poznać dalsze przygody bohaterów tej opowieści. Po Magii wyklętej, myślę, że możemy się spodziewać czegoś jeszcze lepszego, bo widać, że z tomu na tom styl pisania autorki dojrzał, jest lepszy, a jednocześnie dalej jest lekki, co dodatnio wpływa na odbiór książki. Śmiało mogę powiedzieć, że jestem fanem tego cyklu i nie mogę się doczekać jego dalszego ciągu. Wyszło z tego rewelacyjne fantasy w słowiańskim klimacie, które ja kupuję bezapelacyjnie. Serdecznie polecam!!!

Drugi tom Demonów Welesa trochę poleżał na mojej półce, ale w końcu się zabrałem za Magię wyklętą i jak w przypadku pierwszej części, nie zawiodłem się. Mniej tu przygód Elgana, więcej Dorady i Mirosława. Parę rzeczy zostaje tu wyjaśnione, inne dalej okrywa tajemnica, co sprawia, że ta część wydaje mi się lepsza od Drogi do Wyraju, bardziej dopracowana i dojrzalsza. Dalej...

Tylko 5 *, losy glownych bohaterow były tak naprawde na ostatnich kartach tomu drugiego. Zbyt duzo opisow, strasznie mi sie dluzylo z ta nudna wandzia w jej bezcelowej podrozy.
Czesc pierwsza zdecydowanie ciekawsza, ale boje sie 3 bo jak widze autorka jest nastawiona z ta "wartka akcja" na kilka tomow a na to sie niepisze

Tylko 5 *, losy glownych bohaterow były tak naprawde na ostatnich kartach tomu drugiego. Zbyt duzo opisow, strasznie mi sie dluzylo z ta nudna wandzia w jej bezcelowej podrozy.
Czesc pierwsza zdecydowanie ciekawsza, ale boje sie 3 bo jak widze autorka jest nastawiona z ta "wartka akcja" na kilka tomow a na to sie niepisze

Czy można się oprzeć spisanej przed laty przepowiedni?

Wszystko wskazuje na to, że każda prędzej czy później się wypełnił.

Wody Księżycowego Jeziora nabierają szkarłatnej barwy, a kolejne dzieci znikają z wiosek i miast rozsianych nie raz w dużych odległościach od siebie. Proroctwo zaczęło się wypełniać.

I wiedźmy najlepiej zdają sobie z tego sprawę.

To właśnie one mają stać za zagładą królestwa. Wszystkie osoby parające się dziką magią stanowią zagrożenie dla magii poznanej od jej naukowej strony. Początkowe zakazy szybko przeradzają się w wyroki. Czarownice muszą uciekać. Gdy na szali jest ich życie nie będą ryzykować.

W chaosie wojny opętującej mieszkańców królestwa Elgan zapomina o nękającym go problemie. Na głowie ma teraz inne zmartwienia. Docierają do niego plotki o kolejnych krokach podejmowanych przez Doradę, a gdy w końcu udaje im się spotkać z niepokojem zauważa zmianę dziewczyny.

A chaos w królestwie dopiero zaczyna się kształtować.

"Magia wyklęta" to drugi tom, w którym romansuję z twórczością Kamili Szczubełek. Tak jak poprzednia książka tak i ta została napisana w przyjemny sposób, przez co czyta się lekko.

Choć było tego mniej niż w pierwszym tomie docinki niektórych z bohaterów i sytuacje, które po sobie następują nieodmiennie wywoływały uśmiech na twarzy. Brakowało mi Elgana, jednak poznanie historii jego życia nieco mi to zrekompensowało.

Liczę, że kolejne tomy wkrótce się ukażą i podniosą jeszcze poziom serii.

Mieliście okazję czytać tę książkę? Którą postać, według Was, zmieniła się najbardziej?

Czy można się oprzeć spisanej przed laty przepowiedni?

Wszystko wskazuje na to, że każda prędzej czy później się wypełnił.

Wody Księżycowego Jeziora nabierają szkarłatnej barwy, a kolejne dzieci znikają z wiosek i miast rozsianych nie raz w dużych odległościach od siebie. Proroctwo zaczęło się wypełniać.

I wiedźmy najlepiej zdają sobie z tego sprawę.

To właśnie one mają...

Magia wyklęta część druga Drogi do wraju. Wcześniejszą czytałam w ubiegłym roku w lipcu. Byłam bardzo ale to bardzo zafascynowana przygodami Elgana. Nietypowy wątpierz, który jest wyjątkiem od stereotypów. Niestety ogromne było moje rozczarowanie gdy w tej części pojawia się on dopiero w dwudziestym pierwszym rozdziale z dwudziestu pięciu. Zawiodłam się🥺. Nie wiem w sumie dlaczego tak się na to nastawiłam.
Od teraz przygody pobocznych postaci, które już nie są tak do końca drugoplanowe zawładnęły książką. Jest dużo magii, charakterystycznych kobiet, zagadek, tajemnic i przepowiedni. Wyjaśniło się wiele wątków o ich pochodzeniu i przeznaczeniu. Fani fantastyki będą usatysfakcjonowani. Wykreowany świat przenosi nas do krainy bogów, talizmanów, mitycznych istot czy rytuałów. Ku mojej uciesze w kulminacyjnym punkcie losy bohaterów ponownie się krzyżują . Napawa mnie to optymizmem przed kolejną częścią. Na pewno przeczytam 🔥

Magia wyklęta część druga Drogi do wraju. Wcześniejszą czytałam w ubiegłym roku w lipcu. Byłam bardzo ale to bardzo zafascynowana przygodami Elgana. Nietypowy wątpierz, który jest wyjątkiem od stereotypów. Niestety ogromne było moje rozczarowanie gdy w tej części pojawia się on dopiero w dwudziestym pierwszym rozdziale z dwudziestu pięciu. Zawiodłam się🥺. Nie wiem w sumie...

W moim odczuciu Droga do Wyraju była lepsza, ale Magia Wyklęta też dostarczyła mi mnóstwa rozrywki. Nie nudziłam się w trakcie, po prostu nie dostarczyła mi takiej dawki ekscytacji, co pierwszy tom. Mimo to naprawdę dobrze słucha się ich przygód i już nie mogę doczekać się kolejnych tomów i ogólnie kolejnych książek autorki, bo jestem ogromnie ciekawa, co jeszcze zrodzi się w jej głowie!

W moim odczuciu Droga do Wyraju była lepsza, ale Magia Wyklęta też dostarczyła mi mnóstwa rozrywki. Nie nudziłam się w trakcie, po prostu nie dostarczyła mi takiej dawki ekscytacji, co pierwszy tom. Mimo to naprawdę dobrze słucha się ich przygód i już nie mogę doczekać się kolejnych tomów i ogólnie kolejnych książek autorki, bo jestem ogromnie ciekawa, co jeszcze zrodzi się...