Książka fenomenalna!

Szczerze mówiąc nie wgłębiałam się wcześniej w recenzje więc przed otworzeniem byłam przekonana że trzymam w ręku postapokaliptyczny horror i to mi wystarczyło. Zaczęłam czytać i co się okazało?
Okazało się, że fakt, to zdecydowanie literatura postapokaliptyczna, można ją nawet nazwać horrorem ale nie to jest najważniejsze. Cała książka jest wręcz najeżona spostrzeżeniami, zagadkami i rozważaniami na temat człowieczeństwa ogólnie pojętego. Ludzkość zrzucona do podziemia, upchnięta do mikroskali, żeby jak w szkle powiększającym pokazać wszystkie jej wady i zalety, które na powierzchni wydawały się ginąć i rozłazić po nieograniczonej przestrzeni. Tu , gdzie nie ma dokąd uciec wszystko jest po prostu "bardziej" chociaż zasady pozostają takie same. Ludzie toczą wojny raz jednocząc się przeciwko wspólnym wrogom a innym razem stając przeciwko sobie. Nadal kochają, mają rodziny, wychowują dzieci. Tworzą legendy, handlują i próbują przeżyć za wszelką cenę. Polityka zdaje się kiełkować w znanych z powierzchni kierunkach , tworzą się nowe religie czy zawiązują sojusze. Człowiek unicestwił już stworzoną przez siebie cywilizację ale zdaje się niewiele go to nauczyło. Ewoluuje więc pod ziemią a jego miejsce na powierzchni zajmuje ktoś... Gorszy? Lepszy? Inny? A może taki sam?
Początkowo zachłyśnięta wręcz książką próbowałam zaznaczać cytaty, który bym umieściła w recenzji. W połowie książki przestałam bo się okazało, że w zasadzie musiałabym przepisać niemal całość. To jest gigantyczny kawał traktatu filozoficznego, który dotyka tak wielu tematów i w tak zaskakujący sposób, że nie da się tego umieścić w recenzji. Każda stacja , przygoda czy zasłyszana przez Artema opowieść jest upstrzona metaforami i można ją rozumieć na milion sposobów.
Ale bez obaw! Wiem, że nie jest trudno wysmętniać się na takie tematy i zasypać czytelnika swoimi własnymi przemyśleniami zanudzając go przy tym na śmierć. Ale największą zaletą tej książki jest właśnie to, że wszystko jest podane bez specjalnego nadęcia czy patosu. To może być właśnie zarzut od czytelników , którzy lubią język , potocznie nazywany, ambitnym;). A tu poprostu czytamy doskonały horror czując jak się nam włosy jeżą na plecach i niemal przy okazji zaczynamy myśleć o sprawach ważnych lub ważniejszych. Bo przypominam, jesteśmy przecież w przerażającej atmosferze dawno niedziałającego metra, wśród szczurów mutantów i innych nieznanych form życia. Jeśli tego jeszcze mało mamy mnóstwo parapsychologii, mistycyzmu i akcji mrożącej krew w żyłach.
No a zakończenie... tu mi brak słów. Dawno nie czytałam książki, która by miała tak piekielnie doskonałe spięcie całej historii. Wszystko co nie zostało jeszcze przenicowane i dopowiedziane przez kilkaset stron grzebania mi w mózgu zostało zamknięte w ostatnich dwóch stronach.
Majstersztyk!

Książka fenomenalna!

Szczerze mówiąc nie wgłębiałam się wcześniej w recenzje więc przed otworzeniem byłam przekonana że trzymam w ręku postapokaliptyczny horror i to mi wystarczyło. Zaczęłam czytać i co się okazało?
Okazało się, że fakt, to zdecydowanie literatura postapokaliptyczna, można ją nawet nazwać horrorem ale nie to jest najważniejsze. Cała książka jest wręcz...