Była to pierwsza książka z serii uniwersum metro 2033 i też ta książka zapoczątkowała to uniwersum. Tak wysoka ocena wynika z tego, że właśnie dzięki tej książce kolejne dwie półki mojej biblioteczki zapełniają książki z tej serii. Na początku może jest ciężka do czytania ale później pożera. Świetna książka, święta fabuła. Gigantyczny plus za "drugie dno"

Była to pierwsza książka z serii uniwersum metro 2033 i też ta książka zapoczątkowała to uniwersum. Tak wysoka ocena wynika z tego, że właśnie dzięki tej książce kolejne dwie półki mojej biblioteczki zapełniają książki z tej serii. Na początku może jest ciężka do czytania ale później pożera. Świetna książka, święta fabuła. Gigantyczny plus za "drugie dno"

Nie ma co się rozpisywać. Dzięki tej książce oraz grze Fallout 1 i 2 otworzyły mi się oczy na postapokaliptyczny Świat. Klasyka gatunku. Do dziś jestem pod wrażeniem jak bardzo autor książki miał lekkie pióro przy pisaniu. Wszystko jest tak idealnie spójne i ciekawe. Jeżeli przeczytałeś książkę i chcesz więcej to zachęcam do przesłuchania audiobooka którego czyta wspaniały Krzysztof Gosztyła. Można powiedzieć klimat metra wylewa się z głośników.

Nie ma co się rozpisywać. Dzięki tej książce oraz grze Fallout 1 i 2 otworzyły mi się oczy na postapokaliptyczny Świat. Klasyka gatunku. Do dziś jestem pod wrażeniem jak bardzo autor książki miał lekkie pióro przy pisaniu. Wszystko jest tak idealnie spójne i ciekawe. Jeżeli przeczytałeś książkę i chcesz więcej to zachęcam do przesłuchania audiobooka którego czyta wspaniały...

Najpierw była gra, teraz jest książka.Jest świetna, jedna z lepszych jakie przeczytałem o postapo. Warto,kolejne części będą czytane na pewno.

Najpierw była gra, teraz jest książka.Jest świetna, jedna z lepszych jakie przeczytałem o postapo. Warto,kolejne części będą czytane na pewno.

Porywajaca opowiesc ze swietnym tlem rosyjskiej historii, kultury, relacji spolecznych. Podejmuje problemu sensu zycia i potrzeby religii.
Minus za to ze niektore swiaty sa jednak zbyt wyswiechtane, oczywsite i plytkie.

Porywajaca opowiesc ze swietnym tlem rosyjskiej historii, kultury, relacji spolecznych. Podejmuje problemu sensu zycia i potrzeby religii.
Minus za to ze niektore swiaty sa jednak zbyt wyswiechtane, oczywsite i plytkie.

Książka ma niesamowity klimat, zwłaszcza kiedy czyta się ją wieczorem/nocą.
Świat jest dobrze wykreowany, za to bohaterowie oraz akcja trochę gorzej. Właściwie bardziej się czyta dla samego klimatu niż dla jakiejś akcji, bo tej jest mało. Ma to swoje plusy, jednak zdecydowanie górują w książce opisy jak wygląda metro.
Koniec też mnie zawiódł. Zamiast podkręcić tempo akcji to autor opisuje stacje już któryś raz z kolei. Dużo jest tu takich zapychaczy, opisy każdej stacji na X stron, których się nie zapamiętuje. I motyw, że główny bohater jest jakimś wybrańcem też mi średnio pasuje w postapokalipstycznym świecie. Podobało mi się za to jak autor pokazuje ludzi, którzy próbują jakoś dostosować się do życia w metrze i jak bardzo się podzielili.

Książka ma niesamowity klimat, zwłaszcza kiedy czyta się ją wieczorem/nocą.
Świat jest dobrze wykreowany, za to bohaterowie oraz akcja trochę gorzej. Właściwie bardziej się czyta dla samego klimatu niż dla jakiejś akcji, bo tej jest mało. Ma to swoje plusy, jednak zdecydowanie górują w książce opisy jak wygląda metro.
Koniec też mnie zawiódł. Zamiast podkręcić tempo akcji...

Świetna dystopia. Metro jako mikroświat, każda że stacji jako model różnego współczesnego systemu społecznego, ukazujące zalety, a bardziej wady tychże znanych nam zależności. Warto

Świetna dystopia. Metro jako mikroświat, każda że stacji jako model różnego współczesnego systemu społecznego, ukazujące zalety, a bardziej wady tychże znanych nam zależności. Warto

Bardzo realistyczna fantastyka, nie pod kątem szczurów ludojadów czy mutantów, ale zachowań społecznych, jakie mogły by zaistnieć wśród garstki ocalałych z nuklearnej zabawy. Na drodze głównego bohatera, Artema, Autor postawił przedstawicieli różnorodnych systemów politycznych, religijnych czy filozoficznych i pozwolił im się zaprezentować w mniej (to częściej) lub bardziej zachęcający sposób.

Pod kątem ideologicznym to trochę odkrywanie Ameryki – nie znajdziemy tu szczególnej głębi i rewolucyjnych idei, choć na tego typu wątkach zbudowana jest duża część fabuły. Mi to jednak nieszczególnie przeszkadzało, przecież dla wychowanego w kompletnym odcięciu od szkoły i mediów Artema każde zetknięcie z filozoficzną myślą było nowością. Jeśli dodać do tego młody wiek Autora, który Metro 2033 wydał w wieku 26 lat, to trudno wymagać tutaj jakiegoś poważnego traktatu filozoficznego.

Bohaterowie z Artemem na czele może i nie byli szczególnie porywający, ale na swój sposób swojscy i normalni. Mogę tylko powiedzieć, że nie ma sensu za bardzo się do większości z nich przywiązywać.

Ale to wszystko nic. Mnie bez reszty wciągnęła atmosfera - duszna, przytłaczająca, niespieszna i nastrojowa w rosyjski sposób. To, co działo się w tunelach swoją subtelnością i pewnym niedopowiedzeniem bardzo sugestywnie działało na wyobraźnię, chętnie zobaczyłabym to na ekranie. Dużą rolę w budowaniu klimatu miały też opisy stacji, uznane przez niektórych za zbyt rozwlekłe. Moim zdaniem pozwalały na lepsze zrozumienie tego, jak ludzie w metrze funkcjonowali, jak wyglądała ich monotonna codzienność, nędzne namiastki rozrywek i walka o pozory normalności, by zachować człowieczeństwo. Do detali budujących to uniwersum Autor naprawdę się przyłożył.

Ostatnimi laty mocno zaniedbałam gatunek fantasy, a tutaj trafiłam od razu w dziesiątkę. No, może w dziewiątkę ;)

Bardzo realistyczna fantastyka, nie pod kątem szczurów ludojadów czy mutantów, ale zachowań społecznych, jakie mogły by zaistnieć wśród garstki ocalałych z nuklearnej zabawy. Na drodze głównego bohatera, Artema, Autor postawił przedstawicieli różnorodnych systemów politycznych, religijnych czy filozoficznych i pozwolił im się zaprezentować w mniej (to częściej) lub bardziej...

Bardzo satysfakcjonująca pozycja, nowa forma społeczności ulokowana w podziemiach metra to świetny pomysł idealnie wpisujący się w rzeczywistość post Apo. Wątek drogi fajnie poprowadzony, wiadomo niektóre spotkania ciekawsze inne trochę płytkie, ale generalnie bardzo chętnie wracało się co wieczór do dalszej lektury.

Bardzo satysfakcjonująca pozycja, nowa forma społeczności ulokowana w podziemiach metra to świetny pomysł idealnie wpisujący się w rzeczywistość post Apo. Wątek drogi fajnie poprowadzony, wiadomo niektóre spotkania ciekawsze inne trochę płytkie, ale generalnie bardzo chętnie wracało się co wieczór do dalszej lektury.

Sam świat postapokaliptyczny bardzo dobrze wymyślony klimatyczny gęsty. Fabuła już gorzej od bohater idzie z punktu a do b poznaje różnych ludzi oczywiście zbiegi okoliczności ot typowe. Na plus że nie pędzi zbytnio tępo w sam raz. Główny bohater taki sobie ot kolejny wybraniec też bez szału. Reszta bohaterów mocno średnia.Co najbardziej odrzucało to dość płytka filozofia głównego bohatera nijaka taki typowy współczesny bełkot. Mimo wielu wad przyjemnie był to spędzony czas choć trochę czuje zawód tak świetnie i ciekawie wykreowany świat postapokaliptycznego metra moskiewskiego zasługiwał na coś lepszego. Autor potrafi zrobić świetny klimat i otoczenie ale gorzej z wrzuceniem w to histori

Sam świat postapokaliptyczny bardzo dobrze wymyślony klimatyczny gęsty. Fabuła już gorzej od bohater idzie z punktu a do b poznaje różnych ludzi oczywiście zbiegi okoliczności ot typowe. Na plus że nie pędzi zbytnio tępo w sam raz. Główny bohater taki sobie ot kolejny wybraniec też bez szału. Reszta bohaterów mocno średnia.Co najbardziej odrzucało to dość płytka filozofia...

Lubię metro. Mam na myśli kolejkę podziemną - najlepszy, najbardziej wydajny system komunikacji miejskiej. Nic dziwnego, że tylu ocalałych się w nim ukrywa. Żyją w stacjach - państwach, które handlują ze sobą, prowadzą dyplomację i wojny. Jak w świecie na powierzchni tuż przed apokalipsą.
Wyobrażacie sobie żyć i umierać w metrze?
Są wśród mieszkańców moskiewskiej kolejki ludzie, którzy nigdy nie widzieli światła dziennego. W tym Artem, który oglądał kawałek szarego, zachmurzonego nieba w czasie chłopięcego wybryku.
Artem przemierza metro z pewnym zadaniem. Ma mnóstwo czasu na życiowe przemyślenia. Który tunel wybrać? Jak ten wybór wpłynie na jego losy? Czy może się cofnąć?

Lubię metro. Mam na myśli kolejkę podziemną - najlepszy, najbardziej wydajny system komunikacji miejskiej. Nic dziwnego, że tylu ocalałych się w nim ukrywa. Żyją w stacjach - państwach, które handlują ze sobą, prowadzą dyplomację i wojny. Jak w świecie na powierzchni tuż przed apokalipsą.
Wyobrażacie sobie żyć i umierać w metrze?
Są wśród mieszkańców moskiewskiej kolejki...