Świetna książka. Trudno uwierzyć, że jest to debiut literacki. Początek wieku, wielki malarz i kobiety jego życia. Jaki wpływ miały kobiety na jego życie? Nie można oderwać się od tej książki. Polecam.

Świetna książka. Trudno uwierzyć, że jest to debiut literacki. Początek wieku, wielki malarz i kobiety jego życia. Jaki wpływ miały kobiety na jego życie? Nie można oderwać się od tej książki. Polecam.

Wykreowana przez autorkę historia 4 muz Egona Schiele. Znakomita powieść obyczajowa osadzona w pierwszych latach XX wieku. Ilustracjami do książki może być twórczość malarza znanego z ekspresyjnych aktów. Jak na tamte czasy bardzo odważnych

Wykreowana przez autorkę historia 4 muz Egona Schiele. Znakomita powieść obyczajowa osadzona w pierwszych latach XX wieku. Ilustracjami do książki może być twórczość malarza znanego z ekspresyjnych aktów. Jak na tamte czasy bardzo odważnych

Cudowna i łapiąca za serce historia, angażująca przez cały czas. Świetnie wykreowana fikcja historyczna. Jeżeli macie okazję, to spróbujcie w audiobooku!

Cudowna i łapiąca za serce historia, angażująca przez cały czas. Świetnie wykreowana fikcja historyczna. Jeżeli macie okazję, to spróbujcie w audiobooku!

Nigdy wcześniej nie widziałam obrazów Schielego, a dzięki tej książce mogłam zapoznać się z jego twórczością i wcale tego nie żałuję. „Cztery muzy” opowiada historię, która nie jest w 100% oparta na faktach, zawiera jedynie niektóre prawdziwe informacje, a jednak czytając tę książkę ma się wrażenie, że to wszystko wydarzyło się na prawdę. Malownicze opisy powstawania dzieł malarza oraz świata, w którym żył pobudzają wyobraźnię. Styl autorki i jej lekkie pióro sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko i w żadnym stopniu nie da się odczuć nudy. Wydarzenia z życia Schielego poznajemy dzięki czterem perspektywom wspaniałych kobiet, ale również jemu zostaje poświęcona chwila uwagi. Każdy punkt widzenia był inny, ale zawierał w sobie coś wyjątkowego. Sophie Haydock w świetny sposób wykreowała bohaterów i tchnęła życie w postacie z obrazów. Nie byli oni idealni, posiadali wady i popełniali błędy, ale dzięki temu dało się odczuć ich autentyczność. Nie pozwoliła ona, aby chociaż jedna z kobiet, które w życiu malarza były bardzo ważne, została zapomniana. Książka wywołuje wiele emocji, wciąga do granic możliwości oraz skłania do zapoznania się z twórczością mężczyzny. Życie Schielego nie było usłane różami, a to, co osiągnął jest dowodem na to, że ciężką pracą i wytrwałością można osiągnąć naprawdę wiele. Niestety mało jest książek, które poruszają tematykę sztuki, a szkoda, ponieważ „Cztery muzy” pokazują, że da się to zrobić w świetny sposób.

Nigdy wcześniej nie widziałam obrazów Schielego, a dzięki tej książce mogłam zapoznać się z jego twórczością i wcale tego nie żałuję. „Cztery muzy” opowiada historię, która nie jest w 100% oparta na faktach, zawiera jedynie niektóre prawdziwe informacje, a jednak czytając tę książkę ma się wrażenie, że to wszystko wydarzyło się na prawdę. Malownicze opisy powstawania dzieł...

Fikcja literacka o ważnych kobietach w życiu i twórczości Egona Schielego.

Fikcja literacka o ważnych kobietach w życiu i twórczości Egona Schielego.

Sięgnęłam po tę książkę chcąc skupić się na malarzu, ale on był wart uwagi dopiero pod koniec opowieści. Przeżywałam za to z każdą z czterech obecnych przy nim kobiet. I każda z nich była inna. I każda była niezwykła. Nawet jeśli nie trzymałam kciuków za każde ich działanie, to bardzo je rozumiałam. Do tego są wydarzenia opisane z więcej niż jednej perspektywy, zachęcające do zadawania sobie pytań.
Nie lubię książek historycznych, ale tutaj Autorka malowała epokę i lokalizację z taką lekkością, że niezwykle odczuwałam tamtą atmosferę i coraz bardziej rozbudzała się moja ciekawość.
Niech te Cztery Muzy i mnie zainspirują.

Sięgnęłam po tę książkę chcąc skupić się na malarzu, ale on był wart uwagi dopiero pod koniec opowieści. Przeżywałam za to z każdą z czterech obecnych przy nim kobiet. I każda z nich była inna. I każda była niezwykła. Nawet jeśli nie trzymałam kciuków za każde ich działanie, to bardzo je rozumiałam. Do tego są wydarzenia opisane z więcej niż jednej perspektywy, zachęcające...

Mówiąc o Egonie Schiele od razu myślimy o jego studiach nad ludzkim ciałem i najbardziej intymnych szczegółach ukazywanych na jego obrazach. Ten skandalista ocierający się o pornografię (a nawet przekraczający granicę) był niezwykle płodnym artystą, w którego dorobku znalazły się portrety, autoportrety, pejzaże oraz wspomniane akty. W swojej twórczości wykształcił indywidualny styl, inspirowany secesją, który charakteryzował się skręconymi, zdeformowanymi kształtami ciał i wyrazistymi, kanciastymi liniami. Schiele był również znany z tego, że miał wielkiego mistrza – był nim bowiem Gustav Klimt, który wspierał młodego artystę, był jego mentorem, wprowadził go w środowisko wiedeńskiej secesji.
Właśnie o tym artyście, a także o najważniejszych kobietach w jego życiu przeczytać możemy w wyjątkowej powieści „Cztery Muzy”, autorstwa Sophie Haydock. Opublikowana nakładem wydawnictwa Albatros kolejna już pozycja z serii butikowej, to wyjątkowa propozycja, łącząca w sobie wątki obyczajowe z historycznymi faktami. Poza tym bowiem, że książka jest powieścią, to życie Schielego zostało oddane niezwykle plastycznie, a nawet poświęcono sporo miejsca jego dzieciństwu i traumatycznym wydarzeniom, głównie związanym z chorobą ojca, a także kazirodczym zapędom względem siostry, która zresztą była jedną z jego modelek.
Wypadek rowerowy i potrącenie pewnej staruszki, Adele Harms, a następnie odwiedzona przez nią wystawa prac Schielego, staje się pretekstem do przeniesienia się do przeszłości i opowieści o dawnych czasach, a także o Wiedniu XX wieku, tętniącym życiem, wypełnionym kolorami, barwami artystów, z przepełnionymi kawiarniami, obyczajowymi skandalami. Mieście przyciągającym artystów niczym magnes swoimi obietnicami, ale też możliwościami. Poznajemy dwie siostry Adele i Edith Harms, które nie mogły być od siebie bardziej różne. Adele – wyrafinowana, oszałamiająco piękna, rozkapryszona, przyzwyczajona, że otrzymuje zawsze to, czego chce i jej młodsza siostra Edith, bojąca się namiętności i pasji, wycofana, cicha i skromna o dobrym sercu. To Adele pierwsza dostrzega przystojnego sąsiada, a przyciąga ją do niego nie tylko przyjemna fizjonomia, ale także otaczający go nimb tajemniczości, atmosfera skandalu i chęć zdobywania. Fakt, że niespodziewanie oświadcza się on siostrze, budzi w niej prawdziwą nienawiść i pragnienie zemsty.
Gertrude, to kolejna kobieta w życiu Egona i być może najważniejsza. Jego młodsza siostra była bowiem jego pierwszą modelką, to na niej studiował również kobiece rysy. Wpatrzona w niego przez całe życie, jako pierwsza dostrzegła niezwykłą pasję brata, wychowywanego pod dyktando ojca i jego ataków. Urodzony w austriackim miasteczku Tulln nad Dunajem, gdzie ojciec, Adolf, pracował w Austriackich Kolejach Państwowych mając pod nadzorem stację kolejową w Tullinie, był wychowywany na jego następcę. Jednak zamiast uczyć się pilnie, Egona zawsze bardziej fascynowało rysowanie, co przysporzyło mi nie lada kłopotów i stało się przyczyną zmiany szkół. Śmierć ojca sprawiła, że opiekę nad dziećmi przejął majętny wuj, co umożliwiło Egonowi studiowanie na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu.
Poznajemy również Wally, a właściwie Walburgię Neuzil, modelkę Egona, niezwykle charyzmatyczną i obdarzoną świadomością ciała modelkę, związaną ze swoim mistrzem. Wcześnie była modelką Klimta, szybko stała się dla niego kimś więcej – asystentką, ale też pojętną uczennicą, dzięki czemu wyręczała go w wielu kwestiach. To Klimt przedstawił ją Egonowi, na długo związując ze sobą ich losy.

Mówiąc o Egonie Schiele od razu myślimy o jego studiach nad ludzkim ciałem i najbardziej intymnych szczegółach ukazywanych na jego obrazach. Ten skandalista ocierający się o pornografię (a nawet przekraczający granicę) był niezwykle płodnym artystą, w którego dorobku znalazły się portrety, autoportrety, pejzaże oraz wspomniane akty. W swojej twórczości wykształcił...

Z pewnością jest to niezwykła książka o jeszcze bardziej niezwykłej historii pięciu osób. Ich losy były ze sobą połączone, stały się nierozerwalne i stworzyły idealną całość.
Zachwycił mnie styl, w jakim autorka przedstawiła tę powieść. Można powiedzieć, że były to cztery różne historie, tak różne, jak bohaterki, o których była mowa. Gerti, Wally, Adele, Edith. Cztery różne żywioły, cztery różne historie miłosne. Śmiało można tak napisać, bo czy Egon nie kochał chociaż w najmniejszym stopniu każdej z nich?
Ta książka mnie prześladowała za każdym razem, gdy odłożyłam ją choćby na chwilę.
Sama nie wiem, jakiego zakończenia się spodziewałam, na szczęście autorka mnie nie zawiodła, poprowadziła wszystko bardzo dobrze, od początku do końca.

Z pewnością jest to niezwykła książka o jeszcze bardziej niezwykłej historii pięciu osób. Ich losy były ze sobą połączone, stały się nierozerwalne i stworzyły idealną całość.
Zachwycił mnie styl, w jakim autorka przedstawiła tę powieść. Można powiedzieć, że były to cztery różne historie, tak różne, jak bohaterki, o których była mowa. Gerti, Wally, Adele, Edith. Cztery...

Całkiem ciekawa pozycja bibliograficzna..4muzy.

Całkiem ciekawa pozycja bibliograficzna..4muzy.

"Okrucieństwem tego życia jest to, że poddajemy się losowi, a potem musimy z tym żyć dzień po dniu. Kształtują nas wybory, do których odmawia się nam prawa. A potem, zanim się obejrzymy, życie czyni nas kimś bardzo dalekim od naszych wyobrażeń."

Piękna, dogłębnie przejmująca i smutna książka. Napisana bardzo starannie, lekko i melancholijnie. Łatwo wprowadza czytelnika w klimat tamtych lat.
Egon Schiele i jego cztery muzy. Adele, Edith, Gertrude i Vally. Wszystkie kochają jednego mężczyznę i wszystkie zostają w jakiś sposób przez niego skrzywdzone.
Szkoda mi było wszystkich bohaterek, ale najbardziej współczułam Vally. Wiem, że ta książka to w większości tylko oparte na faktach wyobrażenie autorki, ale i tak bardzo działa na emocje.
Uderza opis hiszpanki - w kontekście niedawnej pandemii robi naprawdę duże wrażenie.
Mam wielką nadzieję, że autorka nie poprzestanie na tej jednej powieści.
Z całego serca polecam!

"Okrucieństwem tego życia jest to, że poddajemy się losowi, a potem musimy z tym żyć dzień po dniu. Kształtują nas wybory, do których odmawia się nam prawa. A potem, zanim się obejrzymy, życie czyni nas kimś bardzo dalekim od naszych wyobrażeń."

Piękna, dogłębnie przejmująca i smutna książka. Napisana bardzo starannie, lekko i melancholijnie. Łatwo wprowadza czytelnika w...