Nie potrafiłem złapać klimatu książki

Nie potrafiłem złapać klimatu książki

Przyjemna, ale miejscami miałem wrażenie, że czegoś mi tu brakuje. Ciekawa kreacja świata, bohaterowie z olbrzymim potencjałem i tylko gdzieś po drodze rozjechało mi się to na fabule. Czuć, że to dopiero wstęp do historii i jako samodzielna część nie dostarczyła mi odpowiedniej dawki emocji, a szkoda, bo po wydawnictwie i okładce liczyłem na coś mocniejszego. Tak czy inaczej czekam na kontynuację.

Przyjemna, ale miejscami miałem wrażenie, że czegoś mi tu brakuje. Ciekawa kreacja świata, bohaterowie z olbrzymim potencjałem i tylko gdzieś po drodze rozjechało mi się to na fabule. Czuć, że to dopiero wstęp do historii i jako samodzielna część nie dostarczyła mi odpowiedniej dawki emocji, a szkoda, bo po wydawnictwie i okładce liczyłem na coś mocniejszego. Tak czy...

Nie wiem jak to opisać najlepiej, ale barzo uwierzylam w ten swiat! Narracja, wypowiedzi bohaterow i ich zachowania... to Wszystko jest bardzo spojne, bardzo wiarygodne, a sposob w jaki pani Ewelina potrafi opisywac swiat sptrawil, ze wsiaklam w historie troche moza za ciezka dla mnie - ale to najlepszy dowod, jak bardzo wiarygodnosc ksiazki moze pomoc sie wciagnac. z niecierpliwoscia czekam na kontynuacje!

Nie wiem jak to opisać najlepiej, ale barzo uwierzylam w ten swiat! Narracja, wypowiedzi bohaterow i ich zachowania... to Wszystko jest bardzo spojne, bardzo wiarygodne, a sposob w jaki pani Ewelina potrafi opisywac swiat sptrawil, ze wsiaklam w historie troche moza za ciezka dla mnie - ale to najlepszy dowod, jak bardzo wiarygodnosc ksiazki moze pomoc sie wciagnac. z...

Bardzo polubiłem Eustachego, jednego z trzech głównych bohaterów, zgorzkniałego wędrownego zielarza z tajemniczą przeszłością, który nie da się w kaszę dmuchać. Pozostali dwaj protagoniści nie zyskali aż takiej mojej sympatii, narwany Ravi niejednorodnie irytował mnie charakterem, a Słowik był najmniej interesujący z trzech, jednak byli spoko i dali się lubić, a książka nadrabia kilkoma innymi interesującymi postaciami pobocznymi.
Akcja powieści ogranicza się w większości do obszaru jednej wioski wraz z przygranicznym lasem zamieszkałego przez dzikich, jednak nie uznaję tego za minus. Wręcz przeciwne, uważam że dodaje to klimatu, szczególne że autorka potrafi nawet sielankowe momenty napisać interesująco.
Widzę w opiniach ludzi narzekających na chaos fabularny, ale osobiście nie miałem problemu z podążaniem za wątkami.
Książkę polecam i czekam na drugi tom.

Bardzo polubiłem Eustachego, jednego z trzech głównych bohaterów, zgorzkniałego wędrownego zielarza z tajemniczą przeszłością, który nie da się w kaszę dmuchać. Pozostali dwaj protagoniści nie zyskali aż takiej mojej sympatii, narwany Ravi niejednorodnie irytował mnie charakterem, a Słowik był najmniej interesujący z trzech, jednak byli spoko i dali się lubić, a książka...

Niezwykle zaskoczyła mnie ta książka.
Podchodziłem sceptycznie (sam nie wiem, dlaczego),ale w sumie bardzo bardzo bardzo dobrze mi się tego słuchało - aż będę musiał sięgnąć po papier.
Bardzo realistyczny świat. Kojarzy się z Wiedźminem (ale to dobre skojarzenie),jest spójny, prawdziwy, pełen trudów, a przedstawione ludy są całkiem ok.
No i nawet niezła magia (jestem fanem sensownej magii).
Bohater całkiem wiarygodny (aczkolwiek wkurzył mnie, jak został we wsi, "bo tak wypada" - a raczej każdy normalny zwiałby i wątpię, aby dane słowo kogoś powstrzymało).
Dodatkowo przepiękny język, fantastycznie plastyczne opisy, a niekoniecznie rozwlekłe i nużące.
W całej historii był klimat (a niekoniecznie tylko akcja, akcja i akcja). Dzięki temu czuć było narastające napięcie, a kulminacja i finały usatysfakcjonowały mnie.

Niezwykle zaskoczyła mnie ta książka.
Podchodziłem sceptycznie (sam nie wiem, dlaczego),ale w sumie bardzo bardzo bardzo dobrze mi się tego słuchało - aż będę musiał sięgnąć po papier.
Bardzo realistyczny świat. Kojarzy się z Wiedźminem (ale to dobre skojarzenie),jest spójny, prawdziwy, pełen trudów, a przedstawione ludy są całkiem ok.
No i nawet niezła magia (jestem...

Przyznaję się bez bicia, że nie miałam w planie sięgać po Więcej niż zło Eweliny Stefańskiej. Zobaczyłam jednak ten tytuł w mojej apce EmpikGo i pomyślałam, że w sumie zarys fabuły jest dość intrygujący, więc mimo średnich opinii, które przewinęły się przed moimi oczami, dam szansę temu debiutowi.

„Słowik” i Eustachy.
"Każde zwycięstwo ma swoją cenę.
Okaleczony starzec, podający się za wędrownego zielarza. Kaleki żołnierz z gorącym poczuciem misji. Młody syn plemiennego wodza, ciągle żyjący w cieniu zmarłego ojca. Piękna tancerka rzucająca uroki równie łatwo, jak powłóczyste spojrzenia.

Ich losy połączą się w zapomnianej przez Bogów i ludzi wiosce na skraju nieprzebytej puszczy.

Tajemnica okrutnych morderstw, widmo wojny, mordercze zapędy okolicznych plemion, wreszcie brudna, śmiercionośna magia – z tym wszystkim przyjdzie się zmierzyć ludziom, którzy ledwie się znają, szczerze się nienawidzą i nie powiedzieli sobie ani słowa prawdy. A jednak będą musieli sobie zaufać."

Fabuła utonęła w chaosie.
Jak już nadmieniłam we wstępie, zaraz po premierze czytałam kilka opinii książki, które nie zwiastowały cudów. Więc podeszłam do tego tytułu raczej z nastawieniem, co przyniesie mi fabuła, a mniej, jak to autorka tam wszystko poukładała.

I w sumie, pod odsłuchaniu całości, mogę śmiało napisać, że to podejście było właściwe. Gdyż chaos fabularny (przeszłość czy przyszłość — jeden czort ;)),który serwuje autorka, nie pomaga powieści.

Choć historia, jak i samo tło (które czasem potrzebuje rozwinięcia),jest dość ciekawa, a postacie takie jak „Słowik”, czy bardzo fajnie wykreowany, tajemniczy zielarz Eustachy, dają radę.

Dlatego jeżeli sięgniecie po Więcej niż zło Eweliny Stefańskiej, to nie oczekujcie cudów, bo książka nie porywa, ale jeżeli seria będzie kontynuowana, to myślę, że ma szansę rozwinąć się w coś ciekawego.

https://unserious.pl/2023/03/wiecej-niz-zlo/

Przyznaję się bez bicia, że nie miałam w planie sięgać po Więcej niż zło Eweliny Stefańskiej. Zobaczyłam jednak ten tytuł w mojej apce EmpikGo i pomyślałam, że w sumie zarys fabuły jest dość intrygujący, więc mimo średnich opinii, które przewinęły się przed moimi oczami, dam szansę temu debiutowi.

„Słowik” i Eustachy.
"Każde zwycięstwo ma swoją cenę.
Okaleczony starzec,...

Robiłam do tej książki 2 podejścia i za każdym razem nie potrafię się w nią wczuć - brakuje w niej tej iskry, która przyciąga.
Z chęcią kiedyś poczytam jeszcze coś od autorki, ale zdecydowanie nie będzie to kontynuacja tej opowieści.

Robiłam do tej książki 2 podejścia i za każdym razem nie potrafię się w nią wczuć - brakuje w niej tej iskry, która przyciąga.
Z chęcią kiedyś poczytam jeszcze coś od autorki, ale zdecydowanie nie będzie to kontynuacja tej opowieści.

"Więcej niż zło" Ewelina Stefańska to pierwszy tom cyklu "kroniki traw".
Poznajemy w niej wielu super bohaterów między innymi Edmunda — okaleczonego starca, który podaje się za wędrownego zielarza, a nim nie jest.
Słowika kalekiego żołnierza z misją ratowania każdego. Młodego chłopca, który żyje w cieniu tragicznie zmarłego ojca.
Czy ich znajomość przetrwa trudy i kłamstwa? Co ich połączyło?
Jest to historia, która zaczyna się w pewnym momencie na osi czasu i trwa kilka dni, taki pomysł bardzo mi się podoba. Mamy tu też do czynienia z magią, pojawia się zła postać, której muszą przeszkodzić. Super zamysłem było dodanie bohaterów po przejściach, którzy swoje w życiu widzieli i zło też czynili.
Następnym plusem historii jest połączenie bohaterów, którzy sobie nie ufają, nie potrafią razem działać.
Książka podobała mi się podczas czytania, lecz nie zapada w pamięć. Szybko się ją czytało, historia spójna i nie taka oczywista jak się wydaje.

⭐️⭐️⭐️⭐️/5
instagram - emcia.czyta

"Więcej niż zło" Ewelina Stefańska to pierwszy tom cyklu "kroniki traw".
Poznajemy w niej wielu super bohaterów między innymi Edmunda — okaleczonego starca, który podaje się za wędrownego zielarza, a nim nie jest.
Słowika kalekiego żołnierza z misją ratowania każdego. Młodego chłopca, który żyje w cieniu tragicznie zmarłego ojca.
Czy ich znajomość przetrwa trudy i kłamstwa?...

Bardzo długo miałam wrażenie, że książka jest o niczym. Praktycznie do połowy bardzo się nudziłam i nie mogłam wczuć w opisywaną historię. Dopiero później zaczęły się sceny, które bardzo mnie wciągnęły, ale to nadal były tylko sceny. Przeplatane takimi, które miałam wrażenie, że niewiele wnoszą. I praktycznie do samego końca nie mogłam zrozumieć, o co właściwie tutaj chodzi.
Miałam wrażenie, że autorka chce wprowadzić na siłę tajemniczość i w konsekwencji z tym przesadziła. Czasem odrobiny wiedzy czytelnikowi nie zaszkodzi, a tutaj długo nie wiedzieliśmy nic. Często nawet bohaterowie wiedzieli, a my nie. Męczyło mnie to.
Druga rzecz, która mnie męczyła to przeskoki w narracji. Czasem historia była opowiada w czasie przeszłym, czasem w teraźniejszym. Narracja potrafiła się parokrotnie zmienić w jednej scenie. Bardzo wybijało mnie to z rytmu i przeszkadzało w czytaniu. Próbowałam doszukać się jakieś logiki, ale niestety mi się nie udało.
Powieść ma fajny pomysł, trochę kuleje wykonanie, mimo wszystko widzę, że jest tutaj duży potencjał i po następne książki (bo to debiut) Eweliny Stefańskiej na pewno również sięgnę.

Bardzo długo miałam wrażenie, że książka jest o niczym. Praktycznie do połowy bardzo się nudziłam i nie mogłam wczuć w opisywaną historię. Dopiero później zaczęły się sceny, które bardzo mnie wciągnęły, ale to nadal były tylko sceny. Przeplatane takimi, które miałam wrażenie, że niewiele wnoszą. I praktycznie do samego końca nie mogłam zrozumieć, o co właściwie tutaj...

Wzajemna wrogość nie wyklucza udanej współpracy.

Po przybyciu do położonej na odludziu wioski, okaleczony zielarz Eustachy natrafia na młodego i walecznego, lecz kalekiego żołnierza, z którym zaczyna łączyć go wspólne poczucie misji. W tym samym czasie, w puszczy, młody i buńczuczny syn zmarłego wodza plemienia, co chwila nadwyręża zaufanie swojego plemienia. Los ich wszystkich złączy się w jeden, a przyczyną tego będzie tajemnicza i śliczna tancerka władająca potężną mocą.

Debiuty literackie mają w sobie pewien urok, który nakazuje czytelnikowi przymknięcie oka na pewne niedociągnięcia. Nie zawsze jednak one występują, a debiut absolutnie nie przypomina pierwszej styczności autora ze słowem pisanym 😶

Więcej niż zło to przygoda, która wciąga czytelnika na dobre. Ewelina Stefańska zadbała o znakomity klimat swojej powieści i wspaniały świat, w którym panują własne reguły, zwyczaje i hierarchia 😊

Miejscami czułem pewien chaos fabularny. Zdarzyło mi się też nie zrozumieć pewnych aspektów, a to dlatego, że nie wszystko dostajemy podane na tacy, jak to zwykle bywa. Autorka bawi się z czytelnikiem i jego intuicją oraz czujnością, a historia oferuje nieco więcej, niż zwykłą i prostą rozrywkę 🥰

Zdecydowanie książka zasługuje na rozgłos równy z wieloma innymi, często bardziej uznanymi tytułami z gatunku fantastyki, w którym autorka czuję się jak ryba w wodzie. Zdecydowanie czekam na kolejny tom z wypiekami na twarzy! 😅

Wzajemna wrogość nie wyklucza udanej współpracy.

Po przybyciu do położonej na odludziu wioski, okaleczony zielarz Eustachy natrafia na młodego i walecznego, lecz kalekiego żołnierza, z którym zaczyna łączyć go wspólne poczucie misji. W tym samym czasie, w puszczy, młody i buńczuczny syn zmarłego wodza plemienia, co chwila nadwyręża zaufanie swojego plemienia. Los ich...