Książka jest bardzo dobra ale mi się nie podobała. O ile z dużym zainteresowaniem poczytałem o życiu reportera, o tyle podejście autora nie odpowiada mi. Mimo wielu zapewnień, odczułem, że jednak chodziło o znalezienie niezgodności w życiorysie. Może tak nie było, ale tak ton i kierunek poszukiwań odebrałem. Przykładowo, autor odkrywa nieścisłości w życiorysach pisanych przez Kapuścińskiego. Sensację może zrobić z tego chyba tylko ktoś, kto nie żył w czasach "komuny" i nie napisał wtedy życiorysu, który decydować mógł o przyjęciu na studia, czy do pracy. O ile mi wiadomo, całkiem sporo osób w takich momentach naginało rzeczywistość lub zwyczajnie łgało. Nie tłumaczę postępowania Kapuścińskiego, ale nawet nie będąc autorem biografii (i drążącym sprawę reporterem), daleki byłbym od robienia z tego wielkiego problemu. Tak było. Autor biografii ma najwyraźniej z tym problem, że Kapuściński nie był "święty", że był człowiekiem. I to mi się też w książce nie podobało. Ale w tym przypadku jestem w stanie bardziej Artura Domosławskiego zrozumieć.
Tak czy inaczej, pozycja warta lektury z punktu widzenia osób ciekawych życia Ryszarda Kapuścińskiego.

Książka jest bardzo dobra ale mi się nie podobała. O ile z dużym zainteresowaniem poczytałem o życiu reportera, o tyle podejście autora nie odpowiada mi. Mimo wielu zapewnień, odczułem, że jednak chodziło o znalezienie niezgodności w życiorysie. Może tak nie było, ale tak ton i kierunek poszukiwań odebrałem. Przykładowo, autor odkrywa nieścisłości w życiorysach pisanych...