Kontynuacja, zamknęcie wszystkich wątków.

Kontynuacja, zamknęcie wszystkich wątków.

; Są dwa rodzaje ludzi - Ci, którzy żyją, próbując budować przyszłość i ci, którzy spędzają życie, próbując odbudować przeszłość ;
- Max Payne

Druga część ; 5 sekund do IO. Rebeliantka ; Małgorzaty Wardy, jest mocną konstrukcją wnikającą w świat gry która zyskała popularność na całym świecie, jeśli uważałam że w pierwszej części otrzymałam dozę emocji i mega napięcia, że książka trzymała moje nerwy na wodzy, tutaj miałam paletę uczuć, od złości, po wszelkie miłosne uniesienia, z wszelką wirtualną rzeczywistością w którą nie raz zdarza nam się uciec, po to by poczuć inny wymiar, odnaleźć się w iluzji i zapragnąć bycia innym, lepszym, doskonalszym, inteligentniejszym w tym świecie magii. Złudna namacalność pozwoliła otworzyć zmysły na wszelkie poczucie smaku, zapachu, nacieszyć oczy, nadziwić się, wsłuchać w pragnienia jakie niosą doznania, to szczęście i piękno, kryje drugie dno, mroczne, skrywa tajemnice, strach, wywołuje lęk, ból, gra którą toczą gracze stanowi przetrwanie, nie dla kolejnego poziomu, ale dla pozyskania kontraktu z firmą która suwerennie dysponuje dużymi pieniędzmi. A tam gdzie one stanowią priorytet, nie ma skrupułów.

Kiedy Mika spotyka w realnym świecie Janka, tego który ją ratował na Planecie IO, z którym lubiła przebywać, poznawać i chłonąć jego Avatara jak gąbkę, będąc świadoma tego że jej uczucia nie są ulotne w stosunku do chłopaka, w rzeczywistym świecie okazał się ; szarą myszką; daleki od ideału, trochę niechlujny, czasem pogardliwy. Im bardziej z nim przebywała, tym bardziej przekonywała się co do nie go, wiedząc że pracując dla policji łamie wszelką lojalność wobec nie go. Kiedy znajduje przypadkiem fiszkę z nazwą broni z której to Sebastian strzelał w szkole, coś w niej pęka, łamie się, odchodzi od nie go, kontaktując się z Czaplińskim który daje jej kolejną szansę na konfrontacje z grą i jej uczestnikami. Tym razem dziewczyna podpisuje kontrakt na duże pieniądze, wchodzi do świata najnowszej gry ; Tytan ; gdzie udoskonalona wersja poprzedniej, jest bardziej niebezpieczna, bogatsza o grafikę i drapieżniki. Jej misja miała polegać na byciu Opiekunką, której celem miało być niedopuszczenie istot pozaziemskich na statek kosmiczny, gdyż ci byli zainfekowani bakterią która mogła spowodować upadek cywilizacji na Ziemi. Broń którą mieli się posługiwać była stworzona już nie na miarę potrzeb gracza, ale stanowiła prototyp najnowszego modelu który powodował niesamowity ból nawet po odłączeniu od gry. Czy ta gra była bezpieczna dla dzieci? Powstał protest pomiędzy dwiema wielkimi firmami gier komputerowych, gdzie jedni byli przeciwko płynącym zagrożeniom ze świata wirtualnego, natomiast założyciel Work a Dream był zdania że uczestnicy gry bawią się w najlepsze. Zaistniał pomysł zorganizowania w Alpach konferencji by wszystkim wytłumaczyć czym jest synchroniczna gra najnowszej technologii. Mika otrzymuje wiele wskazówek odnośnie przeprowadzonej misji, dowiaduje się od towarzyszy dlaczego nie ma wśród nich tych z którymi wcześniej się zaprzyjaźniła. Kiedy wraca do Polski kontaktuje się z Jankiem, po drodze jest świadkiem nieuniknionego ataku hejterskiego na chłopaka. Każdy obarcza go winą za współudział w strzelaninie jaka była wynikiem prawdopodobnie zemsty w szkole, Janek tłumaczy ten atak tłumacząc że nie miał nic wspólnego z kupnem broni, tym bardziej z jej otrzymaniem. Lecz kiedy sytuacja gęstnieje ich drogi po raz kolejny się rozchodzą, a Mika bierze sprawy w swoje ręce, chcąc pomóc w prowadzonym śledztwie i oczyścić nałożone zarzuty na Janka. Co zwycięży, chęć posiadania dużej gotówki z kontraktu, usamodzielnienie się, nowa ścieżka życia, czy prawda która skrywa drugie dno. Co grozi Mice w świcie wirtualnym, czy jest ktoś kto nie jest odpowiedzialny za masakrę w szkole, czy faktycznie Janek był przyczyną całej sytuacji. I najważniejsze pytanie: ich miłość ma szansę na przetrwanie?

Niewyobrażalny obraz cyberprzestrzeni, gry która wpływa na psychikę gracza, manipuluje procesami układu nerwowego, budzi niepochamowaną rządzę zdobywania punktów, kontrowersyjna, agresywna, uzależniajaca, gracz czuje całym sobą otaczające go zagrożenie, obawę o własne wirualne życie, utratę Avatara, kombinuje jak zakupić dodatki które pozwalają przetrwać w brutalnym swiecie i środowisku, jednocześnie budząca zachwyt, mieniąca się fluosencją, wprawiająca w podziw, zapierająca dech w piersiach, barwna, gładka, miekka i puszysta struktuka z której gracz nie chcę wyjśc, pragnie dla siebie takiego świata, jednocześnie wyniszczającego organizm, a z drugiej strony powodującą iluzję bezpieczeństwa, tutaj nie ma czasu na słabość, na chwile zastanowienia, każda decyzja jest na wagę złota, tym bardziej że kontrakty z firmy opiewają na wielkie sumy. Czy istnieje granica pomiędzy zdrowym rozsądkiem a zabawą? Czy gracz tylko jest uczestnikiem niesamowitych przeżyć jaką oferuje najnowsza technologia, czy to już nauka która ma za zadanie wyzwalać agresję, nie zdrową adrenalinę, rywalizację, zawiść, zazdrość, wywołać pokłady najgorszych doznań i czynników jakie wywołuje śmierć i uśmiercanie? Ukazany obraz gry, to nie tylko czasochłonna gonitwa za istotami pozaziemskimi, zdobywanie punków, zdobywanie dodatków, ale handel, rozmowy jakie nie można ustalić za pomocą najlepszych policyjnych informatyków do ustalenia co można kupić, co sprzedać, tutaj wszystko jest skrzętnie ukryte, chronione, a każda wymiana odbywa się jakby legalnie. Powieść w której można zobaczyć niebezpieczeństwa płynące z internetu, kim staje się człowiek w momencie zagrożenia, kiedy opinia innych bierze górę, ten sam człowiek staje się ofiarą, jak łatwo go pogrążyć, obrzucić obelgami, zarzucić najgorszymi zarzutami, wyrzucić ze społeczeństwa, staje się celem, króliczkiem, zaszczuty, opuszczony, błądzi próbując się ratować. Książka pokazuje brutalną prawdę stron które nie są w żaden sposób chronione, łamiąc wszelkie prawa człowiek stacza się na skraj uzależnień, nie mogąc oderwać się od gry - przenika w nią, ucieka od realnego świata, obowiązków, zaniedbuje siebie i otoczenie, gubi rytm dnia, ucieka od samotności, a chęć zdobycia dużych pieniędzy jest motywująca, bo każdy przecież ma pragnienia i marzenia. Tutaj tłem są postacie które są osobami borykającymi się z różnymi problemami, ośrodek opiekuńczy, brak akceptacji, empatii, do tego opinia która kładzie się na psychice bohaterów. Ta książka ukazuje problem z jaką mierzą się młodzież, szkoła, rodzice, dorośli, jak cienka jest granica pomiędzy realnym światem a tym wyidealizowanym, czyżbyśmy pragnęli tak bardzo być sztucznie inteligentni?

Pięknie zobrazowana powieść która przenosi w świat wirtualnej przestrzeni, wartka akcja która jest daleka od nudy, lekka i płynna narracja pozwalająca zobaczyć świat widziany oczami bohaterki, wejść w jej buty i przemierzyć księżyc Tytana, poczuć wszelkimi zmysłami otoczenie, być pod wrażeniem przyrody, dać się ponieść emocji, poczuć napięcie, wywołane gęsią skórką. Literatura młodzieżowa ale z mocnym przesłaniem, z uwagą przyglądałam się wszelkiej nie mocy policjantów, śledztwu, tego jak trudno uzyskać pewne odpowiedzi, ślady, jak łatwo jest pozyskać zakazany owoc, bo przecież nie od dziś wiadomo, najciemniej pod latarnią. Mnie te dwie części urzekły, uważam że każdy rodzic powinien przeczytać tę książkę by zwrócić uwagę, gdzie i jak jego dziecko spędza wolny czas. Polecam.

Wydawnicto: Media Rodzina.

; Są dwa rodzaje ludzi - Ci, którzy żyją, próbując budować przyszłość i ci, którzy spędzają życie, próbując odbudować przeszłość ;
- Max Payne

Druga część ; 5 sekund do IO. Rebeliantka ; Małgorzaty Wardy, jest mocną konstrukcją wnikającą w świat gry która zyskała popularność na...

Dużo czasu zajęło mi sięgnięcie po drugi tom "5 sekund do IO", sama nie wiem czemu zwlekałam tak długo. Obawiałam się, że nie będę nic pamiętać z treści pierwszego tomu, jednak o dziwo dość szybko udało mi się wdrożyć w historię.

Ciężko oceniać kolejny tom gdy pierwszy czytałam ponad dwa lata temu, jednak mam wrażenie, że ta część bardziej mi się podobała. Autorka bardziej skupiła się na prowadzeniu akcji w świecie realnym i muszę powiedzieć, że wyszło to na dobre historii. Spodobał mi się również rozwój bohaterów, zwłaszcza Miki, która wydawała się dojrzalsza i bardziej rozważna. Wątek romantyczny był nieprzesadzony i nierozwleczony, za to fajnie uzupełniał relacje bohaterów.

"5 sekund do IO. Rebeliantka" to bardzo dobra kontynuacja serii. Jeśli taki poziom by się utrzymał to pozostaje mi tylko żałować, że Małgorzata Warda nie zdecydowała się na kolejny tom.

Dużo czasu zajęło mi sięgnięcie po drugi tom "5 sekund do IO", sama nie wiem czemu zwlekałam tak długo. Obawiałam się, że nie będę nic pamiętać z treści pierwszego tomu, jednak o dziwo dość szybko udało mi się wdrożyć w historię.

Ciężko oceniać kolejny tom gdy pierwszy czytałam ponad dwa lata temu, jednak mam wrażenie, że ta część bardziej mi się podobała. Autorka...

Książka jest dobra. Ja osobiście widziałam w tej książce, to samo co w pierwszej, czyli grę, mimo że wychodzimy z tych realiów. Mimo wszystko dobrze wspominam książkę i polecam.

Książka jest dobra. Ja osobiście widziałam w tej książce, to samo co w pierwszej, czyli grę, mimo że wychodzimy z tych realiów. Mimo wszystko dobrze wspominam książkę i polecam.

Fantastyczny drugi tom przygód dziewczyny w grze, która wydaje się być życiem. Niesamowicie obrazowe przedstawienie realiow "komputerowych". Polecam wszystkim nie tylko mlodziezy.

Fantastyczny drugi tom przygód dziewczyny w grze, która wydaje się być życiem. Niesamowicie obrazowe przedstawienie realiow "komputerowych". Polecam wszystkim nie tylko mlodziezy.

Mam wrażenie, że Rebeliantka jest lepsza niż pierwszy tom. W 5 sekund do Io
właściwie to gra była treścią książki. Tu świat realny wysuwa się na pierwszy plan mimo, że nadal gra jest jego istotnym elementem.
Widać jak Mika zmieniła się od czasów Io. Tam była zafascynowana sztucznym światem, przyjmowała go niemal bezrefleksyjnie. Teraz jakby dorosła, widzi złożność sztucznego świata: piękno i możliwości kontra ludzkie zachowania.Do tego dochodzą dylematy i dramaty w realu.
Zakończenie mnie całkiem zaskoczyło - w sensie, że jak to? JUŻ? Koniec? A co z...? Czy autorka dopisze tom trzeci, żeby pozamykać wątki, czy może swoim zwyczajem zostawi wszystko otwarte?
Bardzo dobra książka.

Mam wrażenie, że Rebeliantka jest lepsza niż pierwszy tom. W 5 sekund do Io
właściwie to gra była treścią książki. Tu świat realny wysuwa się na pierwszy plan mimo, że nadal gra jest jego istotnym elementem.
Widać jak Mika zmieniła się od czasów Io. Tam była zafascynowana sztucznym światem, przyjmowała go niemal bezrefleksyjnie. Teraz jakby dorosła, widzi złożność...

Przeczytałam drugą cześć z wielkim zainteresowaniem. Gry komputerowe to na prawdę jest problem. Młodzież XXI wieku jest narażona na wiele niebezpieczeństw związanych z tym tematem, wiąże się to też z ogromnymi wydatkami finansowymi. A wszystko po to by móc pobyć w innym świecie, wirtualnym świecie,świecie który nie istnieje. Nie liczy się wtedy nic więcej. W tej chwili mam juz przesyt tego komputerowego świata.. zmęczyłam się , wracam do mojej ulubionej literatury.

Przeczytałam drugą cześć z wielkim zainteresowaniem. Gry komputerowe to na prawdę jest problem. Młodzież XXI wieku jest narażona na wiele niebezpieczeństw związanych z tym tematem, wiąże się to też z ogromnymi wydatkami finansowymi. A wszystko po to by móc pobyć w innym świecie, wirtualnym świecie,świecie który nie istnieje. Nie liczy się wtedy nic więcej. W tej chwili mam...

Jak to zwykle bywa z kontynuacjami, druga część opowieści o wirtualnym świecie super realistycznej gry już nie daje takich wrażeń, jak pierwsza (przynajmniej w mojej opinii). Pierwsza część zakończyła się optymalnie - Mika dostała szansę pracy dla potentata gier komputerowych, ale w sferze domysłów pozostał fakt, czy ją podejmie. I takie otwarte zakończenie nadawało całości jakiegoś refleksyjnego wymiaru.

Gdy w drugiej części okazuje się, że bohaterka skorzystała z oferty We Fly High, pod znakiem zapytania staje to, czy dotychczasowe (niekoniecznie pozytywne) doświadczenia czegoś ją nauczyły. Niby podejmuje ponownie współpracę z policją, niby coraz bardziej dostrzega nadużycia, na jakie gra daje przyzwolenie, ale cały czas nie może opowiedzieć się konkretnie po żadnej ze stron. Nawet w przypadku Janka, z którym schodzą się i rozstają - niby go kocha, niby chce go ratować, a działa tak, jakby chciała wszystko zniszczyć. Można tłumaczyć to młodym wiekiem bohaterki, jasne. Ale dla mnie było przede wszystkim irytujące.

Równie nieprzekonujące było dla mnie całe policyjne śledztwo i sceny na Tytanie (nie grał mi ten rzekomy super realizm, w którym faktyczne aspekty warunków na Tytanie tak naprawdę nie były brane pod uwagę). Przez cały czas lektury miałam wrażenie, że autorka dała się ponieść fali powodzenia, jakim cieszyło się "5 sekund do Io" i uznała, że pisanie powieści z wątkami fantastyki to bułka z masłem. Że starczy mieć bujną wyobraźnię. A tu jednak też (może nawet bardziej) trzeba liczyć się z faktami i prawdopodobieństwem...

Martwi mnie zakończenie książki. Znowu otwarte. Czyli możliwe, że pojawi się jeszcze dalszy ciąg...

Jak to zwykle bywa z kontynuacjami, druga część opowieści o wirtualnym świecie super realistycznej gry już nie daje takich wrażeń, jak pierwsza (przynajmniej w mojej opinii). Pierwsza część zakończyła się optymalnie - Mika dostała szansę pracy dla potentata gier komputerowych, ale w sferze domysłów pozostał fakt, czy ją podejmie. I takie otwarte zakończenie nadawało całości...

Druga część "5 sekund do IO" również zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. Bardzo dało się wyczuć ile autorka musiała się wdrożyć w świat gier aby stworzyć taką książkę. Na pewno polecam każdemu kto czytał pierwszy tom. Nie zawiedziecie się.

Druga część "5 sekund do IO" również zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. Bardzo dało się wyczuć ile autorka musiała się wdrożyć w świat gier aby stworzyć taką książkę. Na pewno polecam każdemu kto czytał pierwszy tom. Nie zawiedziecie się.

Producenci gry "Bitwa o iO" wynaleźli nową, lepszą wersję - "Tytan", który jeszcze przed premierą staje się tak popularny, iż ludzkość może być zagrożona. Sława wirtualnego świata sięga zenitu, wszyscy chcą zagrać i poczuć to, czego często nie są w stanie zaznać w życiu prawdziwym. Wykorzystywana jest w różnych celach, by zaznać przyjemności fizycznej, by poczuć ból, by zranić... To właśnie najbardziej niepokoi policję, z którą współpracuje Mika. Ma dowieść, iż "Tytan" ma zły wpływ na społeczeństwo, ale co ma zrobić dziewczyna, która sama wciągnęła się w grę...
Dostała możliwość zarabiania za bycie Opiekunką gry... Czy może tak po prostu ją zniszczyć? Polubiła przecież innych graczy, z którymi połączyło ją coś więcej niż tylko wspólna pasja.
I jeszcze Ian... a tak naprawdę Janek, który stał się dla niej jednym z ważniejszych ludzi na Ziemi... Przez nią może mieć kłopoty... Do tego stopnia, że nie będzie mógł wyjść na ulicę, bo będzie rozpoznawany jako związany ze strzelaniną szkolną w Warszawie...
Czy Janek wybaczy Mice zdradę? Czy Mika dowie się kim jest? Czy uchroni się przed zgubą samej siebie?

https://timeofbook.blogspot.com/2018/09/80-5-sekund-do-io-rebeliantka.html

Producenci gry "Bitwa o iO" wynaleźli nową, lepszą wersję - "Tytan", który jeszcze przed premierą staje się tak popularny, iż ludzkość może być zagrożona. Sława wirtualnego świata sięga zenitu, wszyscy chcą zagrać i poczuć to, czego często nie są w stanie zaznać w życiu prawdziwym. Wykorzystywana jest w różnych celach, by zaznać przyjemności fizycznej, by poczuć ból, by...