Przy tej książce miałam rollercoaster emocji - szczególnie na końcu, który zmiótł mnie z planszy, a ja tak lubię :) Na zmianę śmiałam się, płakałam, krzyczałam w poduszkę z ekscytacji (bookwormsy serio tak robią) i złościłam, gdy Autor miał dla postaci i wydarzeń inne plany, niż ja, ale to sprawiało, że zabawa była jeszcze lepsza. Podobało mi się, że nie zostałam zasypana encyklopedią pojęć i terminów, będąc wprowadzaną do nowego świata, a to wcale nie jest proste - zostałam przeprowadzona przez ten proces lekko i przyjemnie. Takie same były dialogi - na początku wydawały mi się zbyt proste i oczywiste, ale w miarę wsiąkania w świat, i historię, poznawania bohaterów oraz zżywania się z nimi, ich wypowiedzi stawały się idealne. Przez chwilę żyłam opowiadaną historią, w świecie, do którego zostałam zaproszona i nie mogę się doczekać, aż do niego wrócę w 2 części. Podsumowując - mega fun z czytania, czyli tak, jak lubię najbardziej.

Przy tej książce miałam rollercoaster emocji - szczególnie na końcu, który zmiótł mnie z planszy, a ja tak lubię :) Na zmianę śmiałam się, płakałam, krzyczałam w poduszkę z ekscytacji (bookwormsy serio tak robią) i złościłam, gdy Autor miał dla postaci i wydarzeń inne plany, niż ja, ale to sprawiało, że zabawa była jeszcze lepsza. Podobało mi się, że nie zostałam zasypana...

Tytułowy Feniks jest najemnikiem i trudni się zabijaniem demonów. Jest uznawany za pechowca i nie cieszy się uznaniem u swoich pobratymców. Wszystko się zmienia gdy na jego drodze staje nieznajoma dziewczyna..

Bardzo spodobał mi się pomysł na historię, że zastosowana w niej magia była rozsądnie dawkowana. Mam też wrażenie, że kilka aspektów tej historii działa trochę na zasadzie miecza obusiecznego. Z jednej strony bardzo podobał mi się polowania na demony, ale mimo że miały one różne klasy, to miałam odczucie pewnej monotonii i powtarzalności. Bardzo przypadła mi do gustu relacja między Feniksem, a Łowczynią. Dwoje "ludzi" pchniętych do niemalże wypaczonego świata, w którym odnaleźli siebie i u swojego boku walczą o coś lepszego. Jednak mam wrażenie, że są bardzo zagubieni i nie do końca wiedzą czym jest to "coś lepszego". Jednak po dłużej chwili z nimi spędzonej miałam wrażenie, że trochę mi ich za dużo. Po pewnym czasie stali się jak papużki nierozłączki. Zastanawiam się jakbym odebrała relację między nimi gdyby była ona dawkowana.

Końcówka absolutnie mnie zaskoczyła, niestety jestem nią przygnębiona. Mam nadzieję, że taki a nie inny rozwój wydarzeń ma swoje mocne podstawy. Mam również nadzieję, że autor pobawi się w dobrego boga i coś niecoś podziała. 😂

Historia naprawę mi się podobała, relacja między głównymi bohaterami była cudowna, jednak miałam wrażenie, że Łowczyni jest psychicznie zbyt krucha i delikatna w porównaniu ze swoimi umiejętnościami.

Jestem ciekawa jak zmieni się w kolejnym tobie, jaką przejdzie transformację.

Tytułowy Feniks jest najemnikiem i trudni się zabijaniem demonów. Jest uznawany za pechowca i nie cieszy się uznaniem u swoich pobratymców. Wszystko się zmienia gdy na jego drodze staje nieznajoma dziewczyna..

Bardzo spodobał mi się pomysł na historię, że zastosowana w niej magia była rozsądnie dawkowana. Mam też wrażenie, że kilka aspektów tej historii działa trochę na...

„Siew. Krew Feniksa” to debiut Marka Pastuszczaka i według mnie bardzo dobry debiut, który zasługuje na to by po niego sięgnąć.
Autor stworzył świat w którym pełno jest potworów, demonów, smoków, krasnoludów, elfów oraz Mrocznych Najemników czy Łowców.
Książka wciąga od pierwszej strony i sprawia, że od początku czujemy dotyk magicznej ręki. Owa ręka należała do tajemniczej dziewczyny, która nigdy nie znała swojego imienia i mieszkała w jaskini. Posiada mroczną i dość bolesną przeszłość. Jaką? Dziewczyna ma pewien dar. Potrafi pochłaniać magię w każdej postaci. Potrafi również wyczuć magię. Dzięki tym zdolnościom łatwo jej przychodzi zabijanie demonów, i dlatego przy pomocy Feniksa została przyjęta do Gildii i zamieniła swoją jaskinię w dom.
Feniks to główny bohater, który uczy się na Mrocznego Łowce. Nauka to nie przychodzi mu łatwo. Za każdym razem gdy udaje się łowy by zabić demona, ginie jego „nauczyciel”. Zostaje przez to zawieszony w tej dziedzinie, a nawet grozi mu całkowicie wydalenie z Gildii.
Zazwyczaj zbyt długie opisy budowy ciała i wyglądu zewnętrznego nudziły mnie. Ale tutaj mamy bardzo dobre przedstawienie bohaterów zarówno pierwszo jak i drugo planowych.
Książka jest z gatunku fantastyki i chociaż nie często ostatnio sięgam po ten gatunek to „Siew. Krew Feniksa”, sprawił, że chyba wrócę do niego. To co najbardziej podobało mi oprócz świetnie wykreowanych bohaterów to język, jakim posługuje się autor. Proste zdania, a zarazem przemyślane oraz doskonały dobór słów.
Na uwagę zasługuje również bardzo rozwinięty jak na ten gatunek, watek miłosny. To w jaki sposób rodzi się uczucie pomiędzy dwojga bohaterów i ich dalsze losy, bardzo przypominały mi bohaterów z mojego ulubionego cyklu „Miecz Prawdy” T. Goodkinda.
Jeśli jesteś fanem fantastyki i lubisz debiuty to polecam „Siew. Krew Feniksa”. Polecam również tym co czytają całkiem inną literaturę. Myślę, że książce Marka Pastuszczaka każdy znajdzie coś dla siebie.

„Siew. Krew Feniksa” to debiut Marka Pastuszczaka i według mnie bardzo dobry debiut, który zasługuje na to by po niego sięgnąć.
Autor stworzył świat w którym pełno jest potworów, demonów, smoków, krasnoludów, elfów oraz Mrocznych Najemników czy Łowców.
Książka wciąga od pierwszej strony i sprawia, że od początku czujemy dotyk magicznej ręki. Owa ręka należała do tajemniczej...

Jedna z najlepszych książek fantasy jakie miałem okazję przeczytać. Żaden fragment książki nie wydawał się niepotrzebny, dialogi były ciekawe oraz emocjonujące. Przyznam że domyśliłem się jednego z wątków fabularnych, ale nie powiedział bym że to źle. Liczę na dalszy rozwój historii :)

Jedna z najlepszych książek fantasy jakie miałem okazję przeczytać. Żaden fragment książki nie wydawał się niepotrzebny, dialogi były ciekawe oraz emocjonujące. Przyznam że domyśliłem się jednego z wątków fabularnych, ale nie powiedział bym że to źle. Liczę na dalszy rozwój historii :)

Jestem mile zaskoczona, ponieważ czytając, wydaje się, że autor ma za sobą już kilka powieści. Książka jest bardzo dobrze napisana, czyta się przyjemnie i szybko.
Co do fabuły, to podoba mi się świat, który stworzył autor. Demony, łowcy, miasta bogów itp. Pojawia się wątek miłosny, a sama romantyczkom nie jestem, więc czasami miałam troszkę dość tych czułych uniesień ze strony głównych bohaterów. Jednak dzięki temu, wczułam się w relacje między Feniksem, a Łowczynią, co później dawało sporo szoku, gdy dotarłam do zakończenia.
Feniks jest uroczym chłopakiem z dużą dawką szczęścia. Jednak uważam, że jest trochę taki ciapa w porównaniu do Łowczyni i gdyby nie ona, to chłop skończył by bez pracy na bank.
Brakowało mi troszkę opisów demonów, ale były na tyle wystarczające, że pobudzały wyobraźnie.
Pod koniec książki dzieje się bardzo dużo rzeczy, w odróżnieniu od reszty gdzie właśnie opierała się na relacji Feniks-Łowczyni.
Zakończenie mnie zaskoczyło, bo w końcu ktoś, kto nie boi się zabić głównego bohatera w książce! I dzięki temu, mamy piekielnie wkurzoną babe-demona, więc coś czuje, że w następnych częściach szykuje się dużo krwi i zabijania. Także czekam na drugą część!

Jestem mile zaskoczona, ponieważ czytając, wydaje się, że autor ma za sobą już kilka powieści. Książka jest bardzo dobrze napisana, czyta się przyjemnie i szybko.
Co do fabuły, to podoba mi się świat, który stworzył autor. Demony, łowcy, miasta bogów itp. Pojawia się wątek miłosny, a sama romantyczkom nie jestem, więc czasami miałam troszkę dość tych czułych uniesień ze...

Naprawdę jestem pod wrażeniem jako że jest to pierwsza książka autora.
Nie nudziłem się podczas czytania, nie ma zbędnych, długich dialogów.
Widać, że w tej części bardziej autor skupił się na relacji romantycznej Feniksa i Łowczyni - osobiście nie czytam takich książek (romantycznych) ale naprawdę mi to nie przeszkadzało bo było też dużo akcji.
Historia bardzo ciekawa i tajemnicza do samego końca, aż chce się chwycić kolejną część.
Mam tylko 3 uwagi ale to tylko moje osobiste odczucia.

1. Dla mnie trochę za szybko ta ich relacja się rozwinęła. Na samym początku Feniks znał Łowczynie bardzo krótko, nie wiedział kim jest, wiedział że jest niebezpieczna skoro w pojedynkę zabija demony. Przez to że nie wiedział o niej jeszcze nic oprócz jej siły to powinien lekki dystans trzymać, ale na tle reszty idzie o tym zapomnieć.

2. Niemowlę które Łowczyni trzymała na rękach. Jak to zwykle bywa każdy sobie wyobraża scenę w głowie i jedyne co mi nie pasowało to ze dziecko miało chyba 4 dni i już patrzyło na Łowczynie i tam wchodziła z nią w interakcje 😃 Śmiałem się sam do siebie wtedy bo dzieci tak dopiero zaczynają "widzieć" pomiędzy 6-10 tygodniem 😃 A dopiero gdzieś 2-3 msc wędrować za ruchami innych 😛 Czepialstwo z mojej strony, ale jak to czytałem to się śmiałem bo sobie wyobrażałem takie niemowlaki z filmów co dopiero się urodziły, a już patrzyły i miały z 6 msc 😃

3. Też czepialstwo ale wydaje mi się ze jest nadużycie słowa "cholera". Jak ktoś czyta z przerwami to tego nie widać ale przez weekend przeczytałem druga polowe i było widać ze w kilku miejscach się pojawia w podobny sposób. "I, cholera..", "ale cholera.." na początku jest fajnie bo wprowadza taką lekkość w wypowiedziach, ale za którymś razem już masz takie w głowie "ale to już było" 😛

Jak widać drobne czepianie się 😛 Naprawdę jestem pod wrażeniem i czekam na kolejną część

Naprawdę jestem pod wrażeniem jako że jest to pierwsza książka autora.
Nie nudziłem się podczas czytania, nie ma zbędnych, długich dialogów.
Widać, że w tej części bardziej autor skupił się na relacji romantycznej Feniksa i Łowczyni - osobiście nie czytam takich książek (romantycznych) ale naprawdę mi to nie przeszkadzało bo było też dużo akcji.
Historia bardzo ciekawa i...

Przyznam, że zaczynałem książkę z dość dużym dystansem, bo to w końcu debiut autora, ale jestem naprawdę miło zaskoczony.
Postacie są zrobione całkiem zgrabnie i nawet wątek romantyczny (za którymi zwykle nie przepadam) wokół którego toczy się w znacznej mierze fabuła, jest tak dobrze zrobiony, że nie tylko mi nie przeszkadzał, ale faktycznie zacząłem się nim przejmować.
Magia jest zarysowana dość ogólnie, może w następnych częściach będzie więcej o tym jak działa, ale reszta budowy świata wyszła naprawdę dobrze. Nie rzucił mi się w oczy żaden moment, w którym narrator wystawia kawę na ławę, a mam wrażenie, że mam o świecie dość dobre pojęcie. Szczególnie zwróciłem uwagę na klasyfikację demonów. Nigdzie nie jest opisana wprost, a dość szybko załapałem jak przebiega.
Podsumowując: szczerze polecam

Przyznam, że zaczynałem książkę z dość dużym dystansem, bo to w końcu debiut autora, ale jestem naprawdę miło zaskoczony.
Postacie są zrobione całkiem zgrabnie i nawet wątek romantyczny (za którymi zwykle nie przepadam) wokół którego toczy się w znacznej mierze fabuła, jest tak dobrze zrobiony, że nie tylko mi nie przeszkadzał, ale faktycznie zacząłem się nim...

Książka jest fantastyczna i porywająca.
Złapałam się wiele razy na tym, że kręciłam się w miejscu czytając ją przez nagły rozwój akcji.
Z bohaterami łatwo jest się przywiązać i towarzyszyć im w przygodach. Wspaniałe fantasy z zaskakującym zakończeniem co zostawia dreszczyk emocji po przeczytaniu.
Wywołuje wiele różnych emocji, wzrusza i bawi.
Polecam serdecznie każdemu miłośnikowi ,,Wiedźmina" czy ,,Zwiadowców" :)
Czekamy na drugą część!!

Książka jest fantastyczna i porywająca.
Złapałam się wiele razy na tym, że kręciłam się w miejscu czytając ją przez nagły rozwój akcji.
Z bohaterami łatwo jest się przywiązać i towarzyszyć im w przygodach. Wspaniałe fantasy z zaskakującym zakończeniem co zostawia dreszczyk emocji po przeczytaniu.
Wywołuje wiele różnych emocji, wzrusza i bawi.
Polecam serdecznie każdemu...

ciekawe połączenie akcji, magii i ... harlekina w oryginalnym uniwersum - czyta się to naprawdę dobrze - gorąco polecam !

ciekawe połączenie akcji, magii i ... harlekina w oryginalnym uniwersum - czyta się to naprawdę dobrze - gorąco polecam !

Bardzo dobra książka. Przyjemnie się czytało.
Świat ciekawie zbudowany, a postacie autentyczne. Potrafi poruszyć wyobraźnią i zagrać na emocjach.
Zakończenie dość niespodziewane, ale dzięki temu ciekawe. Z niecierpliwością czekam na kolejną część cyklu i dalszy rozwój wydarzeń.

Bardzo dobra książka. Przyjemnie się czytało.
Świat ciekawie zbudowany, a postacie autentyczne. Potrafi poruszyć wyobraźnią i zagrać na emocjach.
Zakończenie dość niespodziewane, ale dzięki temu ciekawe. Z niecierpliwością czekam na kolejną część cyklu i dalszy rozwój wydarzeń.