(Disclaimer: filmu nie oglądałem)
Książka opisuje głośną swego czasu sprawę jednego z ostatnich pojedynków sądowych we Francji, który odbył się pod koniec XIV wieku (ostatni we Francji miał miejsce w XVI wieku). Jean de Carrouges zażądał tego rodzaju próby by udowodnić winę swojego rywala i dawnego przyjaciela, Jacquesa Le Gris, który miał napaść i zgwałcić jego żonę, Marguerite. Pomimo bycia w niekorzystnej sytuacji (de Carrouges jako podrzędny rycerz bez "pleców" z opinią człowieka wybuchowego i prowadzącego spory z rywalem),Parlament paryski przychylił się do jego wniosku i wydał zgodę na przeprowadzenie pojedynku. Ten ostatecznie zakończył się śmiercią Le Grisa, któremu w ten sposób "udowodniono" nie tylko winę zgwałcenia Marguerite, ale również krzywoprzysięstwo.
Autor przedstawia nie tylko historię zbrodni, procesu i pojedynku, ale również tło epoki oraz sylwetki osób zamieszanych w całą historię. Sytuacja rycerstwa normandzkiego, kobiet z warstw wyższych (zwłaszcza w sytuacji takiej jak Marguerite),wojny Francji z Anglią, średniowieczne sądownictwo i inne są pokazane w sposób dość barwny i przystępny również dla osób, które nie wiedzą wiele o tej epoce. Jakichś szczególnie rażących błędów nie widziałem, ale pewien niepokój wzbudziło we mnie stwierdzenie autora, na początku, że gdy źródła milczały na jakiś temat, korzystał z własnej inwencji. Ktoś może uznać, że jestem przeczulony, ale dla mnie jest to zawsze sygnał ostrzegawczy. Tym bardziej, że w niektórych fragmentach pojawiają się niemal fabularyzowane wstawki, a sposób prowadzenia przypisów pozostawia trochę do życzenia.
Mimo to, myślę że jest to książka warta przeczytania, zwłaszcza przez osoby zainteresowane średniowieczem.

(Disclaimer: filmu nie oglądałem)
Książka opisuje głośną swego czasu sprawę jednego z ostatnich pojedynków sądowych we Francji, który odbył się pod koniec XIV wieku (ostatni we Francji miał miejsce w XVI wieku). Jean de Carrouges zażądał tego rodzaju próby by udowodnić winę swojego rywala i dawnego przyjaciela, Jacquesa Le Gris, który miał napaść i zgwałcić jego żonę,...

"Ostatni pojedynek" Eric Jager
27 listopada 1386 roku odbył się ostatni we Francji pojedynek na śmierć i życie. To właśnie śmierć miała pokazać winnego , a zwycięscy pozwolić czyścić swoje imię.
Niesamowita książka, napisana z detaliczna dokładnością, opisująca każdy szczegół i mimo, że historyczna to wcale nie nudna.. Książka powstała na bazie kronik i dokumentów ocalałych z epoki średniowiecza. Niesamowita podróż w czasie.
Powstała podobno ekranizacja książki, ale film dopiero przed nami. Książka nas porwała , mam nadzieję, że film odda choć połowę tej wspaniałej atmosfery 🩷
#ostatnipojedynek #ericjager #wydawnictwomarginesy #średniowiecze #niejestemstatystycznympolakiemlubięczytaćksiążki #czytamwszędzie #lubimyczytaćpl

"Ostatni pojedynek" Eric Jager
27 listopada 1386 roku odbył się ostatni we Francji pojedynek na śmierć i życie. To właśnie śmierć miała pokazać winnego , a zwycięscy pozwolić czyścić swoje imię.
Niesamowita książka, napisana z detaliczna dokładnością, opisująca każdy szczegół i mimo, że historyczna to wcale nie nudna.. Książka powstała na bazie kronik i dokumentów...

To nie jest powieść, tylko książka popularno-naukowa. Piszę to zdanie na samym początku, bo może jeden z drugim natknie się na nie, zanim sięgnie po książkę i nie będzie potem bzdurnie oceniał 4 lub 5/10, "bo to nie jest powieść". Historia jest fascynująca, wciągająca, świetnie napisana i pozostawiająca po sobie wiedzę i pole do przemyśleń. To gawęda, od której nie można się oderwać.

To nie jest powieść, tylko książka popularno-naukowa. Piszę to zdanie na samym początku, bo może jeden z drugim natknie się na nie, zanim sięgnie po książkę i nie będzie potem bzdurnie oceniał 4 lub 5/10, "bo to nie jest powieść". Historia jest fascynująca, wciągająca, świetnie napisana i pozostawiająca po sobie wiedzę i pole do przemyśleń. To gawęda, od której nie można...

Od razu zastrzeżenie - proszę nie sugerować się filmem Ridleya Scotta stworzonym na podstawie tej książki, odbiegającym jednak od niej ze względu na zastosowanie przez reżysera koncepcji znanej z filmu z Kurosawy Rashomon czyli oceny pewnego wydarzenia przez trzech różnych świadków. Tego nie ma w książce.
Mam też pewną pretensję do wydawcy, że okładka i opis sugerują bardziej powieść historyczną niż dzieło historyka.
Przechodząc do oceny samej książki - jest to praca wybitnego mediewisty dotycząca czternastowiecznej historii jednego z ostatnich pojedynków tzw. sądów bożych. Otrzymujemy szczegółowe opisanie faktów, jak i skrótowe, ale bardzo trafne nakreślenie tła wydarzeń. Przy okazji dowiadujemy się o istocie systemu feudalnego we Francji, sposobach walki rycerstwa i zależności hierarchicznych w ówczesnym społeczeństwie, tak pokrótce, aby nie wprowadzać czytelnika w zawiłości problematyki.
Polecam tym, którzy lubią ciekawe, thrillerowate historie z dawnych epok, ale też nie stronią od rzetelnej wiedzy. To prawdziwe późne średniowiecze pokazane w najlepszej formie, krótko (bo książka ma niewiele ponad 300 stron) i bardzo esencjonalnie.

Od razu zastrzeżenie - proszę nie sugerować się filmem Ridleya Scotta stworzonym na podstawie tej książki, odbiegającym jednak od niej ze względu na zastosowanie przez reżysera koncepcji znanej z filmu z Kurosawy Rashomon czyli oceny pewnego wydarzenia przez trzech różnych świadków. Tego nie ma w książce.
Mam też pewną pretensję do wydawcy, że okładka i opis sugerują...

Skuszona filmem Ridleya Scotta sięgnęłam po "Ostatni Pojedynek. I nie zawiodłam się. To zgrabnie napisana opowieść zachowująca idealny balans między przyjemnym, a pożytecznym. Autor porusza się w gąszczu historycznych detali z wyczuciem, nie nużąc czytelnika zbytnią szczegółowością. W rezultacie pozycję popularnonaukową czyta się jak rasową powieść.

Gwoli kronikarskiej ścisłości, w przeciwieństwie do filmu nie jest to historia z serii me too, bo nie na ten aspekt sprawy został położony główny nacisk. Autor skupił sie na mentalności i bolączkach przedstawicieli wyższych sfer średniowiecznej Francji na przykładzie trzech osób, których losy niefortunnie splątaly się przed wiekami.

Zupełnie nie dziwię się, że "Ostatni Pojedynek" został zekranizowany. Obraz epoki, który odmalował autor i postacie, które ożywił aż się o to prosiły.

Skuszona filmem Ridleya Scotta sięgnęłam po "Ostatni Pojedynek. I nie zawiodłam się. To zgrabnie napisana opowieść zachowująca idealny balans między przyjemnym, a pożytecznym. Autor porusza się w gąszczu historycznych detali z wyczuciem, nie nużąc czytelnika zbytnią szczegółowością. W rezultacie pozycję popularnonaukową czyta się jak rasową powieść.

Gwoli kronikarskiej...

Autor na podstawie źródeł historycznych przybliża nam pojedynek- ,, sąd boży ", który stoczyli dwaj rycerze 29 grudnia 1386 roku. Dawniej dwaj przyjaciele, towarzysze w walce Jean de Carrouges i Jacques Le Gris poróżnili się. W tle chodziło o zaszczyty, pozycję na dworze króla i posiadłości. Żona Jeana dr Carrouges oskarżyła Jacquesa Le Gris o gwałt. Jej mąż dochodząc sprawiedliwości odwołuje się ostatecznie do króla prosząc o sąd boży. Jego przegrana oznacza hańbę dla rodziny i śmierć jego żony na stosie. Książka nie jest powieścią a relacją historyczną. Czyta się jak powieść, poznajemy realia epoki, ale też dramat ludzi uwikłanych w skandal.

Autor na podstawie źródeł historycznych przybliża nam pojedynek- ,, sąd boży ", który stoczyli dwaj rycerze 29 grudnia 1386 roku. Dawniej dwaj przyjaciele, towarzysze w walce Jean de Carrouges i Jacques Le Gris poróżnili się. W tle chodziło o zaszczyty, pozycję na dworze króla i posiadłości. Żona Jeana dr Carrouges oskarżyła Jacquesa Le Gris o gwałt. Jej mąż dochodząc...

Przeczytałam książkę zainspirowana filmem z 2021 roku, który oglądałam w sylwestra 2022 :D
Osią fabuły tego filmu są relacje między dwoma giermkami Jean de Carrouges (Matt Damon) oraz Jacques Le Gris (Adam Driver - Kocham!),którzy byli niegdyś przyjaciółmi, i wspólnie przelewali krew na placu boju. Z czasem poróżniły ich pieniądze oraz wpływy na dworze, których ten drugi miał wyraźnie więcej niż ten pierwszy.
Autor pisał swoją książkę ponad 10 lat. Źródła ciągną się na ponad 30 stronach.
Załączono nawet zdjęcie strony z notatnika Prawnika Jeana Le Coqa dotyczące sprawy sądowej jacques’a Le Gris. (Bibliotheque Nationale de France)

Przeczytałam książkę zainspirowana filmem z 2021 roku, który oglądałam w sylwestra 2022 :D
Osią fabuły tego filmu są relacje między dwoma giermkami Jean de Carrouges (Matt Damon) oraz Jacques Le Gris (Adam Driver - Kocham!),którzy byli niegdyś przyjaciółmi, i wspólnie przelewali krew na placu boju. Z czasem poróżniły ich pieniądze oraz wpływy na dworze, których ten drugi...

Niestety to nie jest powieść a szczegółowy zapis historyczny konkretnego wydarzenia. Dla miłośników - polecam.

Niestety to nie jest powieść a szczegółowy zapis historyczny konkretnego wydarzenia. Dla miłośników - polecam.

Chciałbym trochę z Jagerem poprzeżywać tę historię, skoro nie jest to opracowanie naukowe czy historyczne. Chciałbym masy ciekawostek, konkretów i porządnych przypisów (nie samej rozwleczonej bibliografii bez odnośników do źródeł),skoro nie jest to powieść.

Jest za to jedynie chronologiczny zapis zdarzeń o wątpliwej konstrukcji. Bez literackiego sznytu, pisany tak jakby całe zdania, czy akapity mogły być bezokolicznikami. Jager opisuje rzeczone wydarzenia rozwlekle, tu doda coś od siebie, troszku pogdyba, choć sam przyzna, że nie wiadomo jak to było, przypomina po kilka razy, powtarza, jakby nie wierzył w czytelnika lub uzasadniał wartość własnej pracy wodolejstwem. Fabularyzuje, konfabuluje, choć stylem i formą nie chce się do tego przyznać. Ni pies to, ni wydra. Sam nimb, bez wizerunku.

Spec od literatury średniowiecznej, a nie zajął się ani literaturą, ani średniowieczem per se. Nie napisał powieści, ani opracowania naukowego. Trochę tylko w epilogu uchylił rąbka, sprzedał kawałek siebie. Te ledwie parę stron nie dało mi jednak się dowiedzieć, czy facet potrafi pisać. Ot, zjechał z autostrady, wlazł na podwórko z kart własnej publikacji, mówiąc "Dzień dobry, czy słyszał pan o tej średniowiecznej dramie, co to o niej książkę piszę" francuskiemu rolnikowi (obecnemu właścicielowi wielkopańskich niegdyś ziem),który zbeształ go wzrokiem i zignorował zachowaniem, co i ja niniejszym czynię.

Chciałbym trochę z Jagerem poprzeżywać tę historię, skoro nie jest to opracowanie naukowe czy historyczne. Chciałbym masy ciekawostek, konkretów i porządnych przypisów (nie samej rozwleczonej bibliografii bez odnośników do źródeł),skoro nie jest to powieść.

Jest za to jedynie chronologiczny zapis zdarzeń o wątpliwej konstrukcji. Bez literackiego sznytu, pisany tak jakby...

Nie ma pana bez ziemi, nie ma ziemi bez pana.

W XIV-wiecznej Francji pojedynki były czymś na porządku dziennym. Jednak sąd boży to całkiem inna sprawa, dużo poważniejsza, w którą zostaje zamieszany również panujący. W drugiej połowie XIV wieku, po wojnie w Szkocji normański rycerz, Jean de Carrouges, wraca do swego zamku. Tam dowiaduje się, że jego dawny przyjaciel i giermek, Jacques Le Gris, zgwałcił jego żonę, Margueritę. De Carrouges postanawia zawalczyć o dobre imię żony i zwraca się ze swoim oskarżeniem do króla Karola VI. Proces rusza, jednak szybko zatrzymuje się w martwym punkcie, a sąd orzeka tzw. sąd boży, czyli pojedynek na śmierć i życie między oboma rycerzami, który ma zaważyć na prawdziwości oskarżeń i zdecydować, czy Marguerite nie kłamała, oskarżając Le Grisa.

Do lektury tej książki skusił mnie film Ridleya Scotta Ostatni pojedynek. Uprzedzając pytania – nie, filmu nie oglądałam, ale chciałam najpierw poznać pierwowzór. Szczerze mówiąc, to jednocześnie rozczarowałam się lekturą, jak i byłam nią całkiem usatysfakcjonowana. I już pędzę Wam wyjaśnić skąd to ambiwalentne uczucie.

Więcej: https://wiewiorkawokularach.blogspot.com/2022/09/ostatni-pojedynek-zbrodnia-skandal-i-sad-bozy-w-sredniowiecznej-francji-eric-jager.html

Nie ma pana bez ziemi, nie ma ziemi bez pana.

W XIV-wiecznej Francji pojedynki były czymś na porządku dziennym. Jednak sąd boży to całkiem inna sprawa, dużo poważniejsza, w którą zostaje zamieszany również panujący. W drugiej połowie XIV wieku, po wojnie w Szkocji normański rycerz, Jean de Carrouges, wraca do swego zamku. Tam dowiaduje się, że jego dawny przyjaciel i...