Piękna opowieść.

Piękna opowieść.

Książkę przeczytalam dzięki Book Tourowi zorganizowanemu przez bloga "Czytam dla przyjemności". Główna bohaterka Ada poszukuje swojego miejsca w życiu. Mimo, że osiągnęła już tak wiele pomimo swojej choroby (autoagresja) ma wrażenie że cały czas coś jej w życiu ucieka. Choroba bardzo wpływa na jej codzienne życie. Ada chce odnaleźć prawdę o swojej przeszłości, swoich korzeniach. Uważa że przyczyną choroby jest brak ojca w jej życiu a matka nie mówi jej prawdy na temat ojca. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Jest ona pełna refleksji. Autorka ukazuje nam w niej jak bardzo ważna w życiu każdego człowieka jest rodzina a tym bardziej gdy ma w tej rodzinie wsparcie. To tak naprawdę książka o każdej z nas. O kobietach które codziennie mierzą się z przeciwnościami losu. Gorąco polecam tę pozycję do przeczytania.

Książkę przeczytalam dzięki Book Tourowi zorganizowanemu przez bloga "Czytam dla przyjemności". Główna bohaterka Ada poszukuje swojego miejsca w życiu. Mimo, że osiągnęła już tak wiele pomimo swojej choroby (autoagresja) ma wrażenie że cały czas coś jej w życiu ucieka. Choroba bardzo wpływa na jej codzienne życie. Ada chce odnaleźć prawdę o swojej przeszłości, swoich...

Każda z nas kobiet ma w życiu swoje priorytety, najważniejszym jest rodzina, dom. Sporo z nas stara się pogodzić obowiązki prywatne z zawodowymi. I zaczyna się pęd... Aż w którymś momencie organizm odmawia posłuszeństwa, buntuje się i zaczyna źle funkcjonować. Z takim problemem mierzy się Ada główna bohaterka, która cierpi na nieuleczalną chorobę. Pomimo, wbrew i na przekór stara się jednak zrealizować jako kobieta i decyduje się urodzić drugie dziecko, nawet za cenę własnego zdrowia. To kobieta która daje za każdym razem z siebie 100 %, a jak trzeba to jeszcze więcej. Dopiero choroba mobilizuje ją do poszukiwania prawdy, prawdy o sobie i swojej przeszłości, o swoim ojcu. Bohaterka rozbija skorupkę, którą w którymś momencie się otacza i szuka aktywnie tego co najważniejsze. Tego co przede wszystkim uzdrowi jej umysł, a co za tym idzie też i ciało. Polecam tę książkę, która choć niewielkiej objętości ma w sobie dość istotne przesłanie. Nie zamykajmy się w sobie, nie uciekajmy przed życiem, ale odważnie stawiajmy czoła wszelkim przeciwnościom losu.

Każda z nas kobiet ma w życiu swoje priorytety, najważniejszym jest rodzina, dom. Sporo z nas stara się pogodzić obowiązki prywatne z zawodowymi. I zaczyna się pęd... Aż w którymś momencie organizm odmawia posłuszeństwa, buntuje się i zaczyna źle funkcjonować. Z takim problemem mierzy się Ada główna bohaterka, która cierpi na nieuleczalną chorobę. Pomimo, wbrew i na przekór...

Książka jest niepozorna, do przeczytania w jeden wieczór jednak jej zawartość to jeden wielki ładunek pozytywnej energii, spokoju w przyjmowaniu wyroków losu i nie poddawania się w walce z nimi. Mimo trochę sielskiej fabuły nie można przejść obok niej obojętnie, bo to co w niej odkrywamy z każdym przeczytanym słowem jest pełne nadziei i optymizmu tak potrzebnych w obecnych czasach.

Książka jest niepozorna, do przeczytania w jeden wieczór jednak jej zawartość to jeden wielki ładunek pozytywnej energii, spokoju w przyjmowaniu wyroków losu i nie poddawania się w walce z nimi. Mimo trochę sielskiej fabuły nie można przejść obok niej obojętnie, bo to co w niej odkrywamy z każdym przeczytanym słowem jest pełne nadziei i optymizmu tak potrzebnych w obecnych...

Skorupkę………. To niewielka objętościowa książeczka, która może budzić skrajne emocje. Niewątpliwie jest to książka inna niż wszystkie, bo fabuła w zasadzie jest prosta: kobieta szuka informacji o ojcu; nie napotyka przy tym większych problemów, opisów przyrody brak; zero erotyki; zero brutalności. Miałem wrażenie, że cała książka toczy się w głowie i sercu głównej bohaterki. Widzimy jej proces dojrzewania do walki o siebie, walki z samą sobą. Książka nie tyle wzrusza to prowokuje do przemyślenia własnego życia i postępowania, bo niektóre działania bohaterki które początkowo wydawały się niewykonalne okazały się proste. Odważmy się więc wszyscy mówić o tym co dla nas ważne, pytać i szczerze mówić dlaczego pytamy. Nie bójmy się prosić o pomoc specjalistów ale nie ufajmy im bezgranicznie bądźmy dla siebie ważni.

Skorupkę………. To niewielka objętościowa książeczka, która może budzić skrajne emocje. Niewątpliwie jest to książka inna niż wszystkie, bo fabuła w zasadzie jest prosta: kobieta szuka informacji o ojcu; nie napotyka przy tym większych problemów, opisów przyrody brak; zero erotyki; zero brutalności. Miałem wrażenie, że cała książka toczy się w głowie i sercu głównej...

... niewielka ta książka - pomyślałam. Dotknęłam okładki, potem kartek, przeczytałam i zamknęłam. I nie zapomniałam, bo okazało się, że warto chcieć przemienić się z orchidei w mlecza. Warto zmienić czasem perspektywę postrzegania tego, co nas w życiu otacza i spojrzeć na otoczenie z wysokości mlecza a nie wyniosłego storczyka.
Język tej historii, opowiedzianej prosto i zwyczajnie jest i piękny i bliski. Fabuła trzyma się życia i rzeczywistości, a bohaterka jest jedną z wielu współczesnych kobiet, które szukają siebie, dbają o najbliższych i walczą z własnymi słabościami, także zdrowotnymi.
To książka pełna mądrości i spokoju, planów i walki z życiowymi przeszkodami. Warta przeczytania.

... niewielka ta książka - pomyślałam. Dotknęłam okładki, potem kartek, przeczytałam i zamknęłam. I nie zapomniałam, bo okazało się, że warto chcieć przemienić się z orchidei w mlecza. Warto zmienić czasem perspektywę postrzegania tego, co nas w życiu otacza i spojrzeć na otoczenie z wysokości mlecza a nie wyniosłego storczyka.
Język tej historii, opowiedzianej prosto i...

Ada jest chora na nieuleczalną chorobę. Ale wychodzi z założenia, że to ciało choruje a nie głowa. Jest żoną wspaniałego Jaśka, matką Patryka i Kamy, przyjaciółką, pracuje, po prostu nie poddaje się. Zwłaszcza, że we wszystkim wspierają ją mąż i najbliżsi. Rodzina jest dla niej najważniejsza, bo jest jej opoką, bezpiecznym miejscem, w którym może się schować kiedy organizm odmawia współpracy. Szuka sobie zajęć aby nie myśleć, nie popaść w rozpacz. A to joga, a to medycyna niekonwencjonalna. Postanawia również poszukać informacji na temat ojca oraz jego rodziny. Bo Ada wychowywała się bez ojca. Chce dowiedzieć się jakie choroby były w jego rodzinie i co ona po nich w genach odziedziczyła. Przy okazji odkrywa tajemnice a raczej kłamstwa, które przez lata na temat ojca powtarzała mama. Dlaczego? Tego dowie się po latach. Można powiedzieć w skrócie - szukała chorób a znalazła prawdę.
Kiedy dowiadujemy się o chorobie budujemy skorupę wokół siebie, zamykamy się w niej, cierpimy i wszystkich obwiniamy, że nas nie rozumieją, Ta skorupa odgradza nas od życia. Stajemy się "martwi" a tak nie powinno być, trzeba żyć do końca, jakby jutra miało nie być. Nie poddawać się. Walczyć ze swoimi słabościami, bólem na przekór wszystkiemu i wszystkim, ze stereotypem, że jeżeli jesteś chory na nieuleczalną chorobę to masz się położyć w łóżku, leżeć i czekać. Tylko na co? Ada pokazuje nam, aby przede wszystkim nie myśleć o chorobie, oswoić się z nią i nie pozwolić aby zdominowała nas, nasze życie, życie naszych najbliższych, aby nas pokonała. Trzeba młotkiem rozbić tą skorupę, którą jest choroba. „Bo wszystko to jest w naszych głowach” - jak mówi mój mąż i coś w tym jest. POLECAM!!!
Książkę przeczytałam dzięki Book Tourowi zorganizowanemu przez Czytam dla przyjemności.

Ada jest chora na nieuleczalną chorobę. Ale wychodzi z założenia, że to ciało choruje a nie głowa. Jest żoną wspaniałego Jaśka, matką Patryka i Kamy, przyjaciółką, pracuje, po prostu nie poddaje się. Zwłaszcza, że we wszystkim wspierają ją mąż i najbliżsi. Rodzina jest dla niej najważniejsza, bo jest jej opoką, bezpiecznym miejscem, w którym może się schować kiedy organizm...

Każdy z nas żyje w skorupce ograniczającej radość życia, która narosła z przyzwyczajeń, niewiedzy, braku pewności siebie, strachu przed kompromitacją. Szkopuł w tym, aby zacząć działać. Zdecydowanie.

Powieść Alicji Santarius mówi o tym, że świadomość uzdrawia. Świadomość swoich możliwości, stanu zdrowia, które nie zawsze jest po naszej stronie, ale też świadomość tego, kim się jest i kim byli nasi przodkowie. Książka posiada wiele warstw - jest tu wątek poszukiwania informacji o przodkach, odkrywania własnej przeszłości, radzenia sobie z chorobą oraz z ludźmi, którzy niekoniecznie są dla nas mili. Jest jak dobra przyjacielska porada, która nigdy się nie przeterminuje - powieść ustami bohaterki, Ady, ponownie nam przypomina: nie ustawaj w wykonywaniu swojej pasji, zaufaj intuicji, zadawaj pytania, nie bój się walczyć o swoje.
Spomiędzy wszystkich warstw przebija się jeszcze jedna, zaiste najważniejsza myśl, niczym srebrzysta nitka w szalu - powieść uświadamia, jak ogromnym wsparciem jest rodzina.

Jeśli książki mogą być relaksacyjne, to ta właśnie taka jest. Warto zagłębić się w jej stronicach!

Każdy z nas żyje w skorupce ograniczającej radość życia, która narosła z przyzwyczajeń, niewiedzy, braku pewności siebie, strachu przed kompromitacją. Szkopuł w tym, aby zacząć działać. Zdecydowanie.

Powieść Alicji Santarius mówi o tym, że świadomość uzdrawia. Świadomość swoich możliwości, stanu zdrowia, które nie zawsze jest po naszej stronie, ale też świadomość tego,...

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2022/07/90-22-skorupke-rozbic-mlotkiem-alicja-santarius/

“Skorupkę rozbić młotkiem” polecam osobom, które pragną lektury dającej możliwość spojrzenia na swoje życie. Zastanowienie się nad niektórymi sprawami i jak my sami reagujemy. Ada jest tylko naszą przewodniczką, która obserwując siebie dochodzi do ciekawych wniosków, mianowicie że należy żyć w zgodzie z samym sobą, że wiele chorób fizycznych zaczyna się od stanu naszej psychiki. Czasami wpływ na nasze życie mają przeżycia naszych przodków, dlatego warto znać historię swojej rodziny. Doceniajmy każdą przeżytą chwilę, celebrujmy spotkania z rodziną i znajomymi. To właśnie daje nam energię na kolejne dni. Bo gdy jesteśmy szczęśliwi, to inaczej podchodzimy do niepowodzeń, które zdarzają się każdemu z nas.

Jest to powieść pełna refleksji, wskazówek dotyczących życia. Jako ciekawostkę powiem wam, że forma jej napisania przypomina pamiętnik. Nie znajdziecie tutaj dialogów typowych dla powieści, ponieważ ich tu nie ma. Za to są wspomnienia i relacje z codzienności, liczne poszukiwania odpowiedzi na nurtujące bohaterkę pytania. Jest też tajemnica z przeszłości, która odkryta pozwala odzyskać spokój.

Zapraszam was do odbycia nostalgicznej podróży w głąb siebie.

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2022/07/90-22-skorupke-rozbic-mlotkiem-alicja-santarius/

“Skorupkę rozbić młotkiem” polecam osobom, które pragną lektury dającej możliwość spojrzenia na swoje życie. Zastanowienie się nad niektórymi sprawami i jak my sami reagujemy. Ada jest tylko naszą przewodniczką, która obserwując siebie dochodzi do ciekawych wniosków, mianowicie że...

Pełna emocji, wrażliwości, delikatności, uwaznosci... Taka kobieca..
Gorąco polecam.

Pełna emocji, wrażliwości, delikatności, uwaznosci... Taka kobieca..
Gorąco polecam.