Fabuła bardzo wciągająca. Wartka akcja, czyta się i przyjemnie, i bardzo szybko. Praktycznie na każdej stronie coś się dzieje.

Fabuła bardzo wciągająca. Wartka akcja, czyta się i przyjemnie, i bardzo szybko. Praktycznie na każdej stronie coś się dzieje.

Nie jest to może dzieło sztuki, ale z pewnością - moim skromnym rzecz jasna zdaniem - bardzo udana powieść z uniwersum Obcego (a z pewnością wyraźnie lepsza od niedawno wydanej kontynuacji - OBCY: Morze Boleści). Lebbon świetnie odnajduje się w klimatach grozy, buduje znakomity klimat i naprawdę całość bazuje na bardzo ciekawym scenariuszu. Niby znowu mamy ikoniczną Ripley - ale jej postać jest tu świetnie wykorzystana, zaś pozostałe postacie również dobrze opisane, każda z wyraźnie innym charakterem i osobowością. Jako wielki miłośnik uniwersum OBCEGO - szczerze polecam tę książkę.

Nie jest to może dzieło sztuki, ale z pewnością - moim skromnym rzecz jasna zdaniem - bardzo udana powieść z uniwersum Obcego (a z pewnością wyraźnie lepsza od niedawno wydanej kontynuacji - OBCY: Morze Boleści). Lebbon świetnie odnajduje się w klimatach grozy, buduje znakomity klimat i naprawdę całość bazuje na bardzo ciekawym scenariuszu. Niby znowu mamy ikoniczną Ripley...

Chyba nikt, kto jest fanem Obcego nie sięgnie po tę książkę. Więc moja ocena jest oceną fana i dla fanów. Jest to pierwsza książka o Obcym jaką przeczytałem i... szału nie ma ale myślałem, że będzie gorzej. Jest ok, czyta się szybko bo i akcja pędzi jak w filmie.

Chyba nikt, kto jest fanem Obcego nie sięgnie po tę książkę. Więc moja ocena jest oceną fana i dla fanów. Jest to pierwsza książka o Obcym jaką przeczytałem i... szału nie ma ale myślałem, że będzie gorzej. Jest ok, czyta się szybko bo i akcja pędzi jak w filmie.

Dla fanów serii Obcy, bardzo ciekawa… akcja dzieje się między częścią pierwszą a drugą…

Dla fanów serii Obcy, bardzo ciekawa… akcja dzieje się między częścią pierwszą a drugą…

Nie tak dawno skończyłem tetralogię "Obcego" opartą na scenariuszach filmowych. W przypadku tego typu publikacji nie da się jednoznacznie rozdzielić powieści i filmów, bo niejako jedno wynika z drugiego. Słaba fabuła scenariusza, siłą rzeczy wpływa na książkę, bo i Autor książki, nawet jakby chciał iść w nieco inną stronę, to nie może, bo scenariusz. I koło się zamyka. Sięgając po nowy cykl rozgrywający się w uniwersum "Alien" byłem, może i nie pełen obaw, bo to za dużo powiedziane, ale... powiedzmy ostrożny. Ostrożny, tak jak podczas spotkania łosia w lesie, którego chcesz sfotografować i dziękujesz bogu za teleobiektyw, a jednocześnie korci cię podejść jak najbliżej, aby nacieszyć oczy wielkim i pięknym zwierzęciem. No, to było coś takiego, a także przyświecała mi stara maksyma życiowa Jacka Reachera: "Licz na najlepsze, szykuj się na najgorsze". A co mnie spotkało?

Hmmm... No, pozytywne zaskoczenie. Ot co. Może zacznę od tego, że "Obcy: Wyjście z cienia" należy wcisnąć między pierwszą a drugą część filmu (lub książek na podstawie scenariuszy). Mija 37 lat od wydarzeń na pokładzie Nostromo i w zupełnie innej części kosmosu, pod powierzchnią planety LV-178, górnicy niechcący budzą ksenomorfy. Niedopitki próbują wrócić na Stację Kosmiczną "Marion", ale dochodzi do katastrofy w wyniku której ginie wiele osób, dochodzi do poważnych uszkodzeń, a stacja zaczyna opadać ku przeklętej planecie. Po śmierci dowódcy, władzę na "Marion" obejmuje główny inżynier Hoop i nadając komunikat SOS, ściąga do siebie kapsułę ratunkową, na której pokładzie śpią sobie snem zahibernowanych Ripley i mruczący rudzielec Jones. Przy "Marion" jest zacumowany jeden z promów, na którego pokładzie żywe pozostają jedynie ksenomorfy, głodne i wkurzone. A doświadczenie pani bosman będzie przydatne w walce z wrogiem, który ma tylko jeden cel: zabić wszystkich.

Wydawać by się mogło, że "Obcy: Wyjście z cienia" to kolejny akcyjniak rozgrywający się w kosmosie, w którym jedyne co znajdziemy, to szybkie tempo i szybką śmierć kolejnych bohaterów. Nic bardziej mylnego. Napisana w 2014 roku powieść Tima Lebbona, autora m.in. trylogii "The Rage War" osadzonej również w uniwersum Obcego, to dreszczowiec science-fiction z elementami akcji, ale w przeciwieństwie do "Obcego: Decydujące starcie" czy "Obcego 4: Przebudzenie", ta akcja nie dominuje całej fabuły. Tim Lebbon daje nam za to ciekawą historię, w której nieco bardziej zgłębimy mitologię ksenomorfów, ale także tych, którzy być może stworzyli te bestie, a może byli tylko ich kolejnymi ofiarami? W każdym razie pojawia się zupełnie nowy gatunek obcych, owszem wymarły, ale jednak, a także resztki ich cywilizacji, na którą natrafia Ripley i jej nowi znajomi. To jest zresztą bardzo mocny wątek tej powieści. "Obcy: Wyjście z cienia" to już nie tylko ciągła ucieczka przed potworami z kosmosu, ale konkretna opowieść, która sprawia, że ciężko się od tej książki oderwać. Serio, ta nowa odsłona uniwersum to naprawdę miłe zaskoczenie i dowód na to, że jest coś jeszcze do opowiedzenia.

Ale "Obcy: Wyjście z cienia", to nie tylko bardzo dobra fabuła, ale i zupełnie inne podejście do bohaterów. Już A.C. Crispin próbowała coś z nimi zrobić w "Obcym 4", ale wiadomo - wiązał ją scenariusz. W mojej ocenie bardzie słaby scenariusz. Tim Lebbon tego problemu nie miał i napisał kilka bardzo ciekawych postaci w tym... Ellen Ripley. Tak, Ripley nabiera tu charakteru. Nie jest już zimną heroską samotnie stającą w szranki z bestią z kosmosu. Lebbon dał jej wiele cech, czyniąc z niej babkę z krwi i kości, która boi się, tęskni, ma wyrzuty sumienia, która jest gotowa do poświęceń, i której serduszko zaczyna bić nieco szybciej, gdy w pobliżu przemyka kapitan Hooper. Sam Hoop to też postać niepozbawiona głębi. Jest nawet trochę podobny do Ripley, oboje porzucili najbliższych, choć Ellen myślała, że na znacznie krócej. I żebyśmy się dobrze zrozumieli: nadal jest tu sporo akcji, wciąż bohaterowie umierając i robią przy tym sporo bałaganu z własną krwią, wnętrznościami i oderwanymi kończynami, ale w tej powieści widać tę twórczą swobodę, tę oryginalność, czego filmowej tetralogii, z wiadomych względów brakowało.

Takie zaskoczenia to ja lubię. Nawet bardzo, dlatego też z tym większą przyjemnością polecam Wam tę powieść. "Obcy: Wyjście z cienia" to może i nie wybitne dzieło, do tego mu daleko, ale i to uniwersum nigdy do wybitności nie aspirowało. To przede wszystkim rozrywka na przyzwoitym poziomie i w takich kategoriach należy tę serię książek oceniać. Toteż oceniam i daję mocne siedem gwiazdek.

mroczne-strony.blogspot.com

Nie tak dawno skończyłem tetralogię "Obcego" opartą na scenariuszach filmowych. W przypadku tego typu publikacji nie da się jednoznacznie rozdzielić powieści i filmów, bo niejako jedno wynika z drugiego. Słaba fabuła scenariusza, siłą rzeczy wpływa na książkę, bo i Autor książki, nawet jakby chciał iść w nieco inną stronę, to nie może, bo scenariusz. I koło się zamyka....

Obecnie rzadko czytam horrory, ale jako zdecydowany fan oryginalnej serii filmowej nie mogłem nie sięgnąć po tę książkę, gdy zobaczyłem ją na półce w księgarni.

Gwoli krótkiego wstępu. Pierwszym filmem z cyklu, który obejrzałem był ''Alien 3 (1992)'' na VHS z wypożyczalni około roku 1993. Miałem wtedy niespełna 10 lat i byłem nim zafascynowany, ale i przerażony. Później nadrobiłem ''Alien (1979)'' Ridley'a Scott'a oraz ''Aliens (1986)'' James'a Camerona, które zapadły mi w pamięci po wsze czasy. Przez całe życie wielokrotnie do nich wracałem. Jeśli już kręcić s-f w kosmosie z elementami horroru czy thrillera to właśnie tak. Później seria zaczęła schodzić z tonu, rozmieniać się na drobne nie wspominając już o takich abominacjach i karykaturach jak ''Alien vs. Predator 2'' czy ''Alien: Covenant''.

Książka wraca do klimatu z pierwszych części filmowych i umiejscowiona jest między ''Ósmym pasażerem Nostromo'', a ''Decydującym starciem''.

Autor, o którym wcześniej w ogóle nie słyszałem, nie jest może językowym alfą i omegą, ale jak dla mnie czytało się to po prostu dobrze. Rzecz jasna trzeba też podziękować tłumaczowi, który nie zrobił z tego masła maślanego.
Tim Lebbon stworzył za to klimat jakiego oczekiwałem po takiej opowieści. Jest klaustrofobicznie, tajemniczo, mrocznie i niebezpiecznie. Bohaterowie nie są zbieraniną laureatów Nagrody Darwina, a fachowcami w swoich dziedzinach próbującymi przetrwać bieg wydarzeń w jakim się znaleźli. Jest dosłownie jedna sytuacja w drugiej połowie książki związana z jajami i twarzołapem kiedy przewróciłem oczami, a to jest ogromny sukces. Gdyby trochę lepiej podbudował ten moment miałby 100% w unikaniu najgłupszych i oczywistych klisz tego gatunku (pamiętajcie jednak, że odkrycia Ameryki też tu nie będzie).
Co do samych obcych ponownie są inteligentnymi jak na zwierzęta, bezwzględnymi drapieżnikami, przystosowanymi do przetrwania w najtrudniejszych warunkach, a nie zwykłym mięsem armatnim lub maskotką działającą na zasadzie nostalgii. Są szybcy, niewyobrażalnie silni i świetnie się maskują, a oprócz wrodzonej agresji potrafią też opracować odpowiednią taktykę polowania. Jako że książka napisana jest w 2014 roku wyklucza całkowicie wydarzenia i genezę powstania xenomorphów z filmu "Obcy: Przymierze'' co w ogóle jest plusem nad plusami okrywając je ponownie mgłą tajemnicy. Dowody wskazują tu na wiele odleglejsze czasy.

Na samym początku poznajemy załogę statku ''Marion'' - jednostki krążącej wokół niegościnnej planety LV-178, na którą naprzemiennie wysyłane są kilkunastoosobowe grupy górników, by wydobywać z tutejszej kopalni trymonit, bardzo drogi pierwiastek.
Jest tu Hooper - główny inżynier pokładowy, Jordan - Pani kapitan, Lachance - pilot, Baxter - łącznościowiec, Garcia - sanitariuszka, Kasjanow - lekarz pokładowa, Sneddon - oficer naukowa, Jones - kolejny pilot, Cornell - oficer ochrony, Powell i Welford - inżynierowie czy kolejna pilotka - Keech. Chociaż akcja rozpoczyna się dość szybko i nieoczekiwanie mamy chwilę na zapoznanie się z kilkoma postaciami, ale w trakcie opowieści nadal są rozwijane. Nie odniosłem wrażenia, by ludzie Ci byli pustymi wydmuszkami stworzonymi tylko po to by ich za chwilę zabić.

I tutaj dzieje się coś co dla jednych może być plusem, a dla innych wielkim minusem. Pojawia się Ellen Ripley. Oczywistym minusem, który sam odczułem z początku na własnej skórze jest to, że znowuż nie powstrzymano się, by dorzucić do historii sztandarowego bohatera serii, który dziwnym trafem zawsze musi się znaleźć w środku wydarzeń gdziekolwiek by się nie działy. Tu też oczami przewróciłem. Druga rzecz to to, iż skoro pojawia się w ''Decydującym starciu'' to znaczy, że nie będzie suspensu. I tak przeżyje.
Ale właśnie... Autor w ciekawy sposób sprowadza nam naszą protagonistkę, rozwija postać metodą jaką nie mogły zrobić tego filmy, a na koniec stosuje zgrabny fortel tłumaczący nam, dlaczego w ''Aliens'' Ripley (ani nikt inny) nawet się nie zająknęła o horrorze z LV-178. To są akurat plusy.

Ciekawi Was co na to wszystko megakorporacja Weyland-Yutani? Czy mają wśród załogi kogoś na kiwnięcie palcem? Z tym autor też całkiem nieźle się uporał omijając już typowe kliszowe wątki dla tej serii.

Dla kogoś to może być totalnie bezużyteczny chłam, ale dla mnie udany powrót do ulubionej serii GROZY z KLIMATEM.
Na tle całej literatury dałbym temu pewnie max. 6/10, ale jako wyjątkowy fan dam 7/10 i czekam na kolejne tomy. Jest cała trylogia. Takie guilty pleasure.

PS: Zabrakło mi tutaj jednej bardzo mocnej sceny, gdzie któryś z bohaterów w dramatyczny i zapierający dech w piersi sposób walczyłby o życie przeciwko obcemu tak jak to było po mistrzowsku opisane w "Terrorze" na przykładzie lodomistrza Thomas'a Blanky'ego.

Obecnie rzadko czytam horrory, ale jako zdecydowany fan oryginalnej serii filmowej nie mogłem nie sięgnąć po tę książkę, gdy zobaczyłem ją na półce w księgarni.

Gwoli krótkiego wstępu. Pierwszym filmem z cyklu, który obejrzałem był ''Alien 3 (1992)'' na VHS z wypożyczalni około roku 1993. Miałem wtedy niespełna 10 lat i byłem nim zafascynowany, ale i przerażony. Później...

Pozycja obowiązkowa dla fanów uniwersum Obcego. Historia dość zgrabnie opowiedziana i ma swoje naprawdę niezłe momenty. Co najważniejsze nie jest ona adaptacją któregoś z filmów a zupełnie nową opowieścią. Jest tutaj dwóch głównych bohaterów. Jednym z nich jest Chris Hooper i to głównie z jego perspektywy obserwujemy całą akcję. Drugim bohaterem jest dobrze znana wszystkim Ellen Ripley. Jej wątek jest dość ciekawy i skupia się na elemencie który w filmach był tylko przez moment wspomniany. Oprócz tego warto wspomnieć o przedstawieniu nowego rodzaju Obcego, no i swoją obecność zaszczyca nas sama królowa. Pojawia się również jedna znana z filmów postaci, która odgrywa ważną rolę. Ale to już o kogo mi chodzi to przekonacie się sami.

Pozycja obowiązkowa dla fanów uniwersum Obcego. Historia dość zgrabnie opowiedziana i ma swoje naprawdę niezłe momenty. Co najważniejsze nie jest ona adaptacją któregoś z filmów a zupełnie nową opowieścią. Jest tutaj dwóch głównych bohaterów. Jednym z nich jest Chris Hooper i to głównie z jego perspektywy obserwujemy całą akcję. Drugim bohaterem jest dobrze znana wszystkim...

Całkiem niezła historia z Obcymi w tle. Wciśnięcie tu Ripley trochę na siłę, za co ocena niżej, ale mimo wszystko jest dobrze.

Całkiem niezła historia z Obcymi w tle. Wciśnięcie tu Ripley trochę na siłę, za co ocena niżej, ale mimo wszystko jest dobrze.

Nie jestem fanką serii, ale w tym przypadku bawiłam się świetnie. Książka z elementami przygody, choć i horroru tu nie brakuje. Polecam.

Nie jestem fanką serii, ale w tym przypadku bawiłam się świetnie. Książka z elementami przygody, choć i horroru tu nie brakuje. Polecam.

Dobra. Lecz styl pisarski trochę rozczarowuje. Chętnie przeczytam tom 2 jak wyjdzie

Dobra. Lecz styl pisarski trochę rozczarowuje. Chętnie przeczytam tom 2 jak wyjdzie