Lubię takie klimaty. Super książka, trochę różni się od filmu, ale równie wciągająca. Kocham zwierzęta, więc szczególnie jedna scena mnie rozwaliła. To było straszne.

Lubię takie klimaty. Super książka, trochę różni się od filmu, ale równie wciągająca. Kocham zwierzęta, więc szczególnie jedna scena mnie rozwaliła. To było straszne.

To mnie przeraziło. Mam tyle zwierząt, że nie wiem, jakbym sobie poradziła w świecie, gdzie one mają bardzo nikłe szanse na przeżycie, bo nie wiedzą, że trzeba być cicho. Łamie to serce.
Cała historia była bardzo ciekawa, to jak różne osoby zareagowały, jakie kroki podjęli.
Nawet nie wiedziałam, że to na podstawie tej książki jest film. Obie pozycje są jednak bardzo dobre. Początek szczególnie. To jak ci naukowcy schodzą do tej jaskini, przypomniało mi kolejny film "Jaskinia". Lepiej nie otwierać od dawna niedostępnych miejsc.

To mnie przeraziło. Mam tyle zwierząt, że nie wiem, jakbym sobie poradziła w świecie, gdzie one mają bardzo nikłe szanse na przeżycie, bo nie wiedzą, że trzeba być cicho. Łamie to serce.
Cała historia była bardzo ciekawa, to jak różne osoby zareagowały, jakie kroki podjęli.
Nawet nie wiedziałam, że to na podstawie tej książki jest film. Obie pozycje są jednak bardzo dobre....

Określenie "mrożący krew w żyłach" nabrało dla mnie całkiem nowego odcienia - w kolorze bladej żółci z szarością, przemieszanej z krwawą czerwienią. Gdyby nie okres pandemii i tego czego doświadczamy w związku z działaniami za naszą południowo-wschodnią granicą, mogłabym potraktować przebieg wydarzeń w książce jak opis zupełnie nie związany z rzeczywistością. Niestety, często łapałam się na wstrzymywaniu oddechu i słów cisnących się na usta razem z bohaterami książki a post-apokaliptyczny świat raptem okazał się być oddalony o moment.

Określenie "mrożący krew w żyłach" nabrało dla mnie całkiem nowego odcienia - w kolorze bladej żółci z szarością, przemieszanej z krwawą czerwienią. Gdyby nie okres pandemii i tego czego doświadczamy w związku z działaniami za naszą południowo-wschodnią granicą, mogłabym potraktować przebieg wydarzeń w książce jak opis zupełnie nie związany z rzeczywistością. Niestety,...

Jak dla mnie znakomita książka, bohaterów polubiłam i każdy może się z nimi utożsamiać. Pomysł na post apo bardzo ciekawy. Ale dopiero jak w nocy poszłam do toalety to uzmysłowiłam sobie jak dużo dźwięków wydaję i wtedy oblał mnie zimy pot.

Jak dla mnie znakomita książka, bohaterów polubiłam i każdy może się z nimi utożsamiać. Pomysł na post apo bardzo ciekawy. Ale dopiero jak w nocy poszłam do toalety to uzmysłowiłam sobie jak dużo dźwięków wydaję i wtedy oblał mnie zimy pot.

Książkę przeczytałam pewnie tak jak większość dopiero po obejrzeniu filmu. Film strasznie mi się podobał i chociaż nie był to horror, to jednak znalazło się sporo momentów, gdzie czułam dreszcze na przysłowiowych plecach (ogólnie nie jestem fanką horrorów.)
Co do samej książki, znając już ogólny zarys fabuły, nie była ona dla mnie zaskoczeniem. Nie czułam tego dreszczu emocji, bo wiedziałam jak wydarzenia będą po sobie następować. Niestety to nie jedyne minusy.

Zazwyczaj lubię narracje pierwszoosobową, bo pozwala nam się wczuć w postać i lepiej zrozumieć otaczający ją świat. Jednak tu mam wrażenie, że główna bohaterka jest mocno niedojrzała i nie chciałam jej lepiej poznawać.
Nie podoba mi się nie tylko narracja z poziomu bohaterki, ale ta ogólna prowadzona przez autora. Kreowanie rzeczywistości nie porywa. Opisy otoczenia, pomieszczeń są jakieś takie maszynowe i bez wyrazu. Opisy wydarzeń i towarzyszącej im scenerii przypominają mi kiepskie wypracowania szkolne. Wprowadzanie bohaterów i ich charakterystyki nie sprawia naturalnego wrażenia.

Dialogi są sztuczne, mało rozbudowane tak jakby bohaterzy nie potrafili się ze sobą komunikować, lub wręcz nie chcieli. Lubię jak ksiażki żyją, kiedy tekst łatwo można wizualizować i wyobrazić sobie opisywane sceny. Kiedy z każdą postacią przeżywa się jej emocje i współodczuwa sympatię (bądź też nie),w stosunku do innych postaci i bohaterów. Tutaj zabrakło tego elementu.

Nie podoba mi się to niezaplanowane przeskakiwanie z tematu na temat i rozdziały, które sprawiają wrażenie mocno chaotycznej i nieuporządkowanej linii czasu. Dla przykładu: jeden rozdział kończy się na emisji programu telewizyjnego, a zaraz czytamy elaborat o spaghetti mamy bohaterki.

Zazwyczaj to książka wygrywa w zderzeniu z filmem, tutaj jest na odwrót. Nawet jeśli w filmie pewne wątki zostały pominięte to nie wpływa na jego ocenę. Mam nieodparte wrażenie, że ocena byłaby znacznie niższa gdyby nie to, że ja już znałam te postacie w wersji filmowej i miałam już w stosunku do nich pewne odczucia.

 Książkę otrzymałem/otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Książkę przeczytałam pewnie tak jak większość dopiero po obejrzeniu filmu. Film strasznie mi się podobał i chociaż nie był to horror, to jednak znalazło się sporo momentów, gdzie czułam dreszcze na przysłowiowych plecach (ogólnie nie jestem fanką horrorów.)
Co do samej książki, znając już ogólny zarys fabuły, nie była ona dla mnie zaskoczeniem. Nie czułam tego dreszczu...

Dałam radę przeczytać, sześć rozdziałów. Książka marna, nie warto tracić na nią czasu.

Dałam radę przeczytać, sześć rozdziałów. Książka marna, nie warto tracić na nią czasu.

Bardzo ciekawy pomysł, zaczyna się dobrze, niestety opowieść jest płytka i ciężko w nią uwierzyć... Polubiłam główną bohaterkę, pomysł z opisem historii z perspektywy osoby niesłyszącej jest genialny, jednak całej powieści zabrakło polotu. Ucieczka przed krwiożerczymi potworami, opuszczenie domu, śmierć przyjaciela i członków rodziny owszem przeraża, przeraża chaos informacyjny, czy to w TV, czy mediach społecznościowych ale zabrakło mi szczegółów, detali, smaczków, które nadałyby tej historii więcej prawdopodobieństwa. Dlaczego ojciec rodziny nie musiał ani razu narąbać drewna, żeby napalić w piecu lub kominku? Skąd Milczący mieli kilkanaście lub kilkadziesiąt dzwoniących naładowanych komórek plus drugie tyle działających telefonów, żeby na nie w tej samej chwili zadzwonić? Sorry, ale nie kupuję tego. Dodatkowo mam wrażenie, że im bardziej ciągnie się akcja, tym wespy stają się mniej groźne.

Daję mocne 6/10.

Bardzo ciekawy pomysł, zaczyna się dobrze, niestety opowieść jest płytka i ciężko w nią uwierzyć... Polubiłam główną bohaterkę, pomysł z opisem historii z perspektywy osoby niesłyszącej jest genialny, jednak całej powieści zabrakło polotu. Ucieczka przed krwiożerczymi potworami, opuszczenie domu, śmierć przyjaciela i członków rodziny owszem przeraża, przeraża chaos...

Ujdzie, ale dupy nie urywa. Film lepszy.

Ujdzie, ale dupy nie urywa. Film lepszy.

Przeczytałem tę książkę do końca tylko dlatego, że w ogóle zacząłem ją czytać. Autor na siłę próbuje zrobić z tej historii i inteligentniejszą, niż jest w rzeczywistości, przy czym czułem się jakbym oglądał film klasy B ze Steven Segalem w roli głównej. Póki co najgorsza książka jaką było mi dane przeczytać w tym roku.

Przeczytałem tę książkę do końca tylko dlatego, że w ogóle zacząłem ją czytać. Autor na siłę próbuje zrobić z tej historii i inteligentniejszą, niż jest w rzeczywistości, przy czym czułem się jakbym oglądał film klasy B ze Steven Segalem w roli głównej. Póki co najgorsza książka jaką było mi dane przeczytać w tym roku.

Bardzo oklepany pomysł, momentami miałam wrażenie, że już to wszystko skądś znam, bardzo podobne do "Cichego Miejsca", niektóre sceny jak żywcem zdarte z filmu.

Pomysł ciekawy, nie powiem, ale nie jest jakiś mega odkrywczy, nie czułam napięcia, strachu, praktycznie niczego. Autorowi w żaden sposób nie udało się mnie zainteresować, nie zżyłam się z bohaterami, historia mnie męczyła i irytowała.

No a zakończenie? Brak, książka urywa się nagle...

Bardzo oklepany pomysł, momentami miałam wrażenie, że już to wszystko skądś znam, bardzo podobne do "Cichego Miejsca", niektóre sceny jak żywcem zdarte z filmu.

Pomysł ciekawy, nie powiem, ale nie jest jakiś mega odkrywczy, nie czułam napięcia, strachu, praktycznie niczego. Autorowi w żaden sposób nie udało się mnie zainteresować, nie zżyłam się z bohaterami, historia...