Świetna książka z elementami mitologii.

Świetna książka z elementami mitologii.

Uwielbiam tę książkę! Świetnie się na niej bawiłam!

Uwielbiam mitologie grecką zatem już od dłuższego czasu się za nią zabieram i gdy to już zrobiłam to przepadałam. Początek był trochę trudny, realia świata, nazewnictwo i kultura były ciężkie do przyswojenia. Jednak z czasem zaczęłam po prostu płynąc wraz z tą historią. Dawno żadna książki mnie tyle razy nie zaskoczyła. Ilość stworów akcji przyprawiła mnie o małe zawirowanie w głowie.

Jest to historia brutalna pod wieloma względami co może nie wszystkim podrasować ale mi to się świetnie komponowało z konwencją świata (wszystko było takie spartańskie 😅 gra słów zamierzona).

Na koniec powiem jeszcze, że uwielbiam Lore 🤩

Uwielbiam tę książkę! Świetnie się na niej bawiłam!

Uwielbiam mitologie grecką zatem już od dłuższego czasu się za nią zabieram i gdy to już zrobiłam to przepadałam. Początek był trochę trudny, realia świata, nazewnictwo i kultura były ciężkie do przyswojenia. Jednak z czasem zaczęłam po prostu płynąc wraz z tą historią. Dawno żadna książki mnie tyle razy nie zaskoczyła....

Zaczęło się naprawdę dobrze. Od razu zwróciłam uwagę na konstrukcję treści, skupiającej się głównie na wymianie dialogów pomiędzy bohaterami oraz wydarzeniach napędzających akcję książki, a muszę przyznać, że działo się dużo. Lore szybko zostaje wplątana w intrygi pomiędzy domami herosów oraz bogów, pomimo jej niechęci do całego mitologicznego świata, w którym się wychowała. Można wysnuć wniosek, iż większość fabuły kręci się wokół konfliktu moralnego Lore i jej zobowiązania wobec poległej rodziny, a raczej jego braku. Główna postać ratuje się ucieczką i poszukiwaniem świętego spokoju, jednak odległe porachunki z przeszłości nie dadzą o sobie zapomnieć. Czy oznacza, to, że Lore jest negatywną postacią? Według mnie nie, ponieważ cechuje ją zdecydowanie i upór w dążeniu do celu, a także lojalność wobec najbliższych jej osób. Szczególnie jest to widoczne w relacji Lore i Castora, ale pozostali bohaterowie również mogą na nią liczyć.
Pozostałe postacie dużo mniej przypadły mi do gustu. Jakoś nie zapałałam sympatią do Castora, który kojarzył mi się z damą do ratowania z opresji. Serio, próbowałam go polubić, ale jego oczekiwanie na pomoc od innych stawiało go w niedobrym świetle i w pewnym momencie zaczęło irytować. Również czarne charaktery nie zostały skonstruowane jakoś wybitnie, są to typowo negatywne postacie w znaczny sposób cieszące się z krzywdy, jaką zadali pozytywnym bohaterom.
Im dalej zagłębiałam się w losy postaci, tym bardziej byłam rozczarowana. Wydaje mi się, że miałam o wiele większe oczekiwania od tej książki, liczyłam na znacznie więcej scen mrożących krew w żyłach, tymczasem nie wszystko poszło zgodnie z moimi założeniami. Po opisie z okładki spodziewałam się licznych walk, przejawu wyjątkowych umiejętności przez bohaterów, większej ilości opisów fantastycznych nawołujących do mitologii, tymczasem autorka sztywno trzymała się reguł, co zabiło kreatywny pomysł na fabułę. Więcej pojawiało się skradania i uciekania, mniej planowania i strategii dlatego z czasem zaczęłam się nudzić. Lore nie wykazywała znaczących talentów, na które po cichu stawiałam, również jej przyjaciele, czy nawet obecność bogini nie poprawiały sytuacji. Fabuła z czasem zaczęła się ciągnąć, a te wszystkie skradajki, plany i pościgi zlały się w jedno. Nowinki z przeszłości Lore sprawiały, iż akcja nabierała rozpędu, jednak historia bohaterki jakoś mnie nie zachwyciła. Autorka w denerwujący sposób pomijała i plątała fragmenty dotyczące wspomnień Lore. Niestety, było to widoczne i psuło radość z czytania.
Finał okazał się nawet interesujący, ale już ostatnie akapity sprawiły, że książka nabrała dość infantylnego charakteru. Znów liczyłam na pewien element dramatu i tu także się lekko rozczarowałam.
Czy polecam? Jeśli lubicie lekkie powieści młodzieżowe, zwłaszcza wykorzystujące motyw mitologii, ostatecznie możecie po nią sięgnąć. Książka nie jest tragiczna i da się ją czytać, ale dla mnie jest to taki średniak dla zabicia czasu.

Zaczęło się naprawdę dobrze. Od razu zwróciłam uwagę na konstrukcję treści, skupiającej się głównie na wymianie dialogów pomiędzy bohaterami oraz wydarzeniach napędzających akcję książki, a muszę przyznać, że działo się dużo. Lore szybko zostaje wplątana w intrygi pomiędzy domami herosów oraz bogów, pomimo jej niechęci do całego mitologicznego świata, w którym się...

TW: przemoc, torturowanie niemowląt, napaść seksualna na nieletniej.

Ja rozumiem, że ma być brutalnie, a głównych bohaterów ukształtowały traumy, ale no kurczę, wydarzenia kluczowe dla fabuły miały miejsce, kiedy bohaterowie mieli... 10 lat.

W narracji jest to traktowane z powagą typu "o tak, w życiu wydarzyło się wiele złych rzeczy, ... o, mamy kolejny plan zakładający ryzyko nagłej śmierci!"

TW: przemoc, torturowanie niemowląt, napaść seksualna na nieletniej.

Ja rozumiem, że ma być brutalnie, a głównych bohaterów ukształtowały traumy, ale no kurczę, wydarzenia kluczowe dla fabuły miały miejsce, kiedy bohaterowie mieli... 10 lat.

W narracji jest to traktowane z powagą typu "o tak, w życiu wydarzyło się wiele złych rzeczy, ... o, mamy kolejny plan zakładający...

Czasami nadchodzi taki moment, w którym musisz zdecydować, co jest dla ciebie dobre. A potem działać bez względu na konsekwencje.*

Istnienie greckich bogów nie jest niczym nowym. Mało kto jednak wie, że za sprawą klątwy Zeusa, raz na siedem lat stają się oni nieśmiertelni i przez tydzień stają się ofiarami łowców. Kto zabije jakiegoś Boga, zdobywa jego nieśmiertelność oraz siłę. Przynajmniej na kolejne siedem lat. Lore pochodzi z rodu Perseusza i siedem lat temu była dumna ze swojego dziedzictwa, jednak gdy straciła całą rodzinę, wyrzekła się go i żyła jak zwykły śmiertelnik. Liczy, że przeszłość do niej nie wróci, ale gdy zjawia się u niej Atena i prosi ją o pomoc w zamian za zemstę, Lore przyjmuje jej ofertę. Czy to była dobra decyzja?

Lubię książki, w których mowa o mitologi, a tutaj jest ona ukazana w zupełnie innej odsłonie, niż dotychczas mogliśmy czytać. Śmiertelni bogowie, na których się poluje i którzy mogą stracić wszystko. Dużo się w tej książce dzieje, nie ma mowy o nudzie, a co lepsze autorka zaskakuje kilkoma plot twistami. Akcja pędzi, ale wszystko ma swój czas i miejsce, a w dodatku nigdy nie wiadomo, co może wydarzyć się za chwilę, komu można ufać, a kto jest wrogiem.

Muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem tej książki. Czytało mi się ją szybko i przyjemnie. Byłam całkowicie zaangażowana i nie zauważałam umykających stron. Pomimo sporej objętości do ostatniego zdania dotarłam szybciej, niż bym chciała. Polubiłam bohaterów, zżyłam się z nimi i z fascynacją poznawałam kolejne wydarzenia. Fani wątków romantycznych mogą być zawiedzeni, bo takie tutaj są, ale w tle, bardziej dla złapania oddechu. Niemniej da się dostrzec to uczucie i zrozumieć skąd się wzięło. No i zakończenie trochę to wynagradza.

Finał moim zdaniem pozostawił autorce furtkę do napisania kontynuacji i liczę, że kiedyś powstanie. Polecam, dobra zabawa gwarantowana!

Czasami nadchodzi taki moment, w którym musisz zdecydować, co jest dla ciebie dobre. A potem działać bez względu na konsekwencje.*

Istnienie greckich bogów nie jest niczym nowym. Mało kto jednak wie, że za sprawą klątwy Zeusa, raz na siedem lat stają się oni nieśmiertelni i przez tydzień stają się ofiarami łowców. Kto zabije jakiegoś Boga, zdobywa jego nieśmiertelność oraz...

Po tyle książki spodziewałam się czegoś lepszego, jednak ku mojemu zdziwieniu nie jestem zawiedziona. Było dużo zwrotów akcji, które urozmaicały fabułę oraz końcówka trzymała mnie ciągle w napięciu. Jeśli lubicie bogów greckich, a nie macie co przeczytać to można po to sięgnąć, jednak chciałabym przypomnieć o ilości stron!

Po tyle książki spodziewałam się czegoś lepszego, jednak ku mojemu zdziwieniu nie jestem zawiedziona. Było dużo zwrotów akcji, które urozmaicały fabułę oraz końcówka trzymała mnie ciągle w napięciu. Jeśli lubicie bogów greckich, a nie macie co przeczytać to można po to sięgnąć, jednak chciałabym przypomnieć o ilości stron!

Przykro mi troche stwierdzić, ze ‘Lore’ nie pochlonelo mnie az tak jakbym tego chcial… Jednak wkrecilem sie, najprawdopodobniej przez fakt, ze jestem duzym fanem mitologii greckiej a wiele elementów tej mitologii wplecionych w historie ksiazki bylo czyms niezwykle przyjemnym dla moich oczu.
Co do samej fabuly - pomysl swietny, nie do konca wykorzystany potencjał. Autorka czesto tracila czas na zbędne dialogi, ktore latwo mozna bylo pominac bądź zastapic czyms ciekawszym (tu wlasnie byl idealny moment na element z mitologii).
Akcji nie brakuje juz od pierwszej strony ksiazki. Ciekawie było towarzyszyć Lore i jej kompanom w tej brutalnej i mitologicznej przygodzie - warto wspomniec, ze bohaterowie ksiazki sa barwni, ciekawi i latwo ich polubić. I wlasnie przez to ubolewam troche nad tym, ze autorka skupila sie mniej niz minimalnie nawet na bohaterach innych niz sama glowna bohaterka. Mysle, ze ksiazka przedstawia kilka naprawde ciekawych postaci, którzy zasłużyli na kilka rozdzialow poswieconych glownie im, zwłaszcza zważając na fakt, ze glowna bohaterka czesto tymi osobami sie otacza, wydaja sie wazni, ale gdzies gleboko oddaleni w calej historii. To na minus.
Zawiodlem sie lekko wyjatkowo mala iloscia zwrotow akcji - ksiazka napakowana przygodą a raptem jeden zwrot akcji, ktory nie byl trudny do przypuszczenia.
Mysle, ze chyba każdy zgodzi sie z tym, ze największym zawodem calego pomyslu tej ksiazki byla stosunkowo mala liczba ‘obecnych’ bogów greckich. Jak dla mnie kazdy rozdzial mogl skupiac sie na innym bóstwie z mitologii a ja bylbym w niebo wziety.
Kolejnym minusem, ktory mial mocny wpływ na ogolne odczucia po przeczytaniu byla wyjatkowo mdła postac antagonisty (przynajmniej przez większość ksiazki). Duzo gadania - malo efektow na temat jego sily, strachu, ktory mial we wszystkich wzbudzac itp - to chyba wlasnie gralo duza role w zakończeniu ksiazki, ktoremu niestety tez czegos brakowalo, jakos zero satysfakcji z wydarzen w końcowych rozdziałach.

Z plusów najbardziej zapamietam postac Ateny, wzruszającą przyjazn miedzy Miles’em i Lore, tajemnicza postac Hermesa oraz elementy z historii mitologii greckiej, ktore ciekawie bylo sobie przypomnieć.
Gdyby zgrac te elementy z dobrze przedstawiona fabula - otrzymalibyśmy cos cudownego.

Przykro mi troche stwierdzić, ze ‘Lore’ nie pochlonelo mnie az tak jakbym tego chcial… Jednak wkrecilem sie, najprawdopodobniej przez fakt, ze jestem duzym fanem mitologii greckiej a wiele elementów tej mitologii wplecionych w historie ksiazki bylo czyms niezwykle przyjemnym dla moich oczu.
Co do samej fabuly - pomysl swietny, nie do konca wykorzystany potencjał. Autorka...

To nie jest zła powieść. Da się wciągnąć w fabułę, polubić bohaterów i podziwiać świat przedstawiony, jednak czegoś mi brakowało. Osobiście uważam, że zakończenie miało duży potencjał, który nie został wykorzystany. Ostateczna walka była bardzo krótka i mimo lekkiego zwrotu akcji, dało się przewidzieć co wykonają bohaterowie. Nie chcę powiedzieć, że jest to zła książka, jednak oczekiwałam czegoś więcej.

Mówiąc parę słów o głównej bohaterce, nie była zła, jednak była płaska, naiwna i nierzetelna. Męczyły mnie fragmenty, w których bohaterka uważała siebie za najlepszą wojowniczkę, legendę bogów greckich, a później przy mało wymagających przeciwnikach, odnosiła poważne obrażenia, a gdy dochodziło do finalnej decyzji w ważnym fabularnie momencie, zapominała o wcześniejszych postanowieniach i wracała do wartości z początku książki. Tak samo nie rozumiem przekonywania czytelnika, że główna bohaterka jest bardzo ostrożna, a później ufa każdemu napotkanemu człowiekowi.

Podsumowując, mam wrażenie, że jest to bardzo dobra fabuła, napisana w zły sposób. Książka jest napisana językiem bardzo prostym i widać, że trafia do młodszych czytelników. Myślę, że gdyby zabrał się za to inny autor, być może wykorzystałby lepiej potencjał fabularny.

To nie jest zła powieść. Da się wciągnąć w fabułę, polubić bohaterów i podziwiać świat przedstawiony, jednak czegoś mi brakowało. Osobiście uważam, że zakończenie miało duży potencjał, który nie został wykorzystany. Ostateczna walka była bardzo krótka i mimo lekkiego zwrotu akcji, dało się przewidzieć co wykonają bohaterowie. Nie chcę powiedzieć, że jest to zła książka,...

Lubicie mitologię grecką?

Ja od zawsze byłam zafascynowana tym systemem wierzeń. Wszystko zaczęło się od „Mitologii" Jana Parandowskiego, a następnie serii o Percym Jacksonie Ricka Riordana. Nawet mój pseudonim to zdrobnienie od Eryni - bogini zemsty. Bardzo chętnie sięgam więc po książki z tym motywem.

Niestety „Lore" Alexandry Bracken nie spełniło moich oczekiwań. Przede wszystkim nie polubiłam żadnego z bohaterów, a już zwłaszcza Lore. Dziewczyna była zbyt narwana i naiwna. Wiele osób mówiło o niej jako o wielkiej wojowniczce, niestety nie zostało to odpowiednio zaakcentowane. Sam fakt tego, że większość walk kończyła się dla niej poważnymi obrażeniami, w momencie kiedy nie mierzyła się wcale z wymagającymi przeciwnikami, wskazuje na jej raczej przeciętne umiejętności. Co samo w sobie nie byłoby złe, gdyby nie przeświadczenie głównej bohaterki o swojej wyjątkowości. Jej pycha jest w powieści piętnowana i doprowadza do mniejszych i większych tragedii, ale niestety na koniec nie miałam poczucia, że dziewczyna się czegoś nauczyła. Na pewno żałowała swoich decyzji, byłam jednak przeświadczona, że przy następnej nadarzającej się okazji, znów rzuciła by się bez zastanowienia na dwukrotnie większego i potężniejszego przeciwnika.

Sam pomysł na fabułę był bardzo interesujący. Możliwość przejęcia mocy boga poprzez jego uśmiercenie stwarzał ogromny potencjał. Niemniej nie został on zanadto wyeksponowany. Bogowie pojawiali się na kartach powieści rzadziej niż bym tego chciała, a główni bohaterowie byli absolutnie przeciwni przejęciu roli bóstw i przypięciu sobie łatki zwierzyny łownej.

Jestem ciekawa czy gdybym przeczytała tę książkę parę lat temu nie uznałabym jej za świetną historię. Możliwe, że czuję pewne zmęczenie materiałem, jeżeli chodzi o mitologię grecką, a może po prostu przejadła mi się młodzieżowa fantastyka.

Zapraszam na mojego Bookstagrama: Lubicie mitologię grecką?

Ja od zawsze byłam zafascynowana tym systemem wierzeń. Wszystko zaczęło się od „Mitologii" Jana Parandowskiego, a następnie serii o Percym Jacksonie Ricka Riordana. Nawet mój pseudonim to zdrobnienie od Eryni - bogini zemsty. Bardzo chętnie sięgam więc po książki z tym motywem.

Niestety „Lore" Alexandry Bracken nie spełniło moich oczekiwań. Przede wszystkim nie polubiłam żadnego z bohaterów, a już zwłaszcza Lore. Dziewczyna była zbyt narwana i naiwna. Wiele osób mówiło o niej jako o wielkiej wojowniczce, niestety nie zostało to odpowiednio zaakcentowane. Sam fakt tego, że większość walk kończyła się dla niej poważnymi obrażeniami, w momencie kiedy nie mierzyła się wcale z wymagającymi przeciwnikami, wskazuje na jej raczej przeciętne umiejętności. Co samo w sobie nie byłoby złe, gdyby nie przeświadczenie głównej bohaterki o swojej wyjątkowości. Jej pycha jest w powieści piętnowana i doprowadza do mniejszych i większych tragedii, ale niestety na koniec nie miałam poczucia, że dziewczyna się czegoś nauczyła. Na pewno żałowała swoich decyzji, byłam jednak przeświadczona, że przy następnej nadarzającej się okazji, znów rzuciła by się bez zastanowienia na dwukrotnie większego i potężniejszego przeciwnika.

Sam pomysł na fabułę był bardzo interesujący. Możliwość przejęcia mocy boga poprzez jego uśmiercenie stwarzał ogromny potencjał. Niemniej nie został on zanadto wyeksponowany. Bogowie pojawiali się na kartach powieści rzadziej niż bym tego chciała, a główni bohaterowie byli absolutnie przeciwni przejęciu roli bóstw i przypięciu sobie łatki zwierzyny łownej.

Jestem ciekawa czy gdybym przeczytała tę książkę parę lat temu nie uznałabym jej za świetną historię. Możliwe, że czuję pewne zmęczenie materiałem, jeżeli chodzi o mitologię grecką, a może po prostu przejadła mi się młodzieżowa fantastyka.

Zapraszam na mojego Bookstagrama: https://www.instagram.com/p/Cy_YIOYtvVS/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==✨

Lubicie mitologię grecką?

Ja od zawsze byłam zafascynowana tym systemem wierzeń. Wszystko zaczęło się od „Mitologii" Jana Parandowskiego, a następnie serii o Percym Jacksonie Ricka Riordana. Nawet mój pseudonim to zdrobnienie od Eryni - bogini zemsty. Bardzo chętnie sięgam więc po książki z tym motywem.

Niestety „Lore" Alexandry Bracken nie spełniło moich oczekiwań....