To kolejna książka Autorki, którą przeczytałam. Niezła. Choć dla mnie za dużo było tu niesamowitości i niepokoju.

To kolejna książka Autorki, którą przeczytałam. Niezła. Choć dla mnie za dużo było tu niesamowitości i niepokoju.

Drugi tom serii "Uwikłane", jednak myślę że spokojnie można ją przeczytać bez znajomości poprzedniej części. Nawiązanie jest bardzo delikatne, fabuła nie jest powiązana.

Uwikłana opowiada historię Zuzy Wilk, poetce, która swoje wiersze publikuje na Instagramie. Podczas pewnej imprezy w lesie dochodzi do zaginięcia jej siostry Zośki. Zuza wciąż zmaga się z traumą po tej feralnej nocy i postanawia trochę zmienić swoje życie. Wraz z partnerem wprowadza się do jego domu na wsi, gdzie towarzyszyć im będzie brat Michała, Juliusz oraz wspólna przyjaciółka braci Liwia. Jednak wbrew wszystkiemu Zuza nie może zaznać spokoju. Dręczą ją demony przeszłości. Co się za tym wszystkim kryje?

Akcja jest powolna, nie ma zawrotnej prędkości. Wszystko dzieje się pomału, autorka powoli odkrywa przed nami karty. Zuza sprawia wrażenie bardzo przestraszonej, naiwnej i niepewnej dziewczyny. Jej paranoiczne zachowanie nadało książce mroczniejszego klimatu. Czytelnik mógł się zastanowić czy bohaterka faktycznie ma problemy psychiczne czy kryje się za tym coś innego. Fabuła jest dość przewidywalna, po paru rozdziałach można się domyślić zakończenia. Jednak autorka tak poprowadziła historię, że nie przeszkadza to w odbiorze książki, a dodaje pikanterii i człowiek zastanawia się czy dobrze wydedukował. Zakończenie mi się podobało, autorka fajnie dokręciła śrubę stawiając kropkę nad "i" całej powieści.

Moja relacja z książkami Alicji Sinickiej jest przeciętna. Za mną pięć czy sześć książek spod pióra autorki i żadna nie wywarła na mnie szałowego wrażenia, zdarzały się nudniejsze pozycje, ale generalnie mam do nich dość ambiwalentny stosunek. Są dla mnie dobrą odskocznią od krwawych kryminałów, które na co dzień u mnie goszczą.

Drugi tom serii "Uwikłane", jednak myślę że spokojnie można ją przeczytać bez znajomości poprzedniej części. Nawiązanie jest bardzo delikatne, fabuła nie jest powiązana.

Uwikłana opowiada historię Zuzy Wilk, poetce, która swoje wiersze publikuje na Instagramie. Podczas pewnej imprezy w lesie dochodzi do zaginięcia jej siostry Zośki. Zuza wciąż zmaga się z traumą po tej...

Książka może nie jest zachwycająca, ale niezła. Na pewno lepsza niż pierwsza część serii (choć obie książki łączy ze sobą bardzo niewiele i spokojnie można czytać je zupełnie osobno). Słuchałam audiobooka.

Książka może nie jest zachwycająca, ale niezła. Na pewno lepsza niż pierwsza część serii (choć obie książki łączy ze sobą bardzo niewiele i spokojnie można czytać je zupełnie osobno). Słuchałam audiobooka.

jakoś mnie nie porwała, może bohaterka zbyt naiwna? może intryga zbyt naciągana? dotrwałam do końca ale zaraz zapomniałam :)

jakoś mnie nie porwała, może bohaterka zbyt naiwna? może intryga zbyt naciągana? dotrwałam do końca ale zaraz zapomniałam :)

Główna bohaterka żyjąca w zasadzie bez sensownego planu na życie. Jedynym jej celem było wrzucanie raz w tygodniu krótkiego wierszyka na insta, no ale będąc właścicielką całej kamienicy rozumiem, że można tak żyć :)
Nie mogłam wgryźć się na początku w tą opowieść. Wydała mi się zbyt młodzieżowa i dość infantylna. Książka nie trzymała mnie w napięciu ale byłam ciekawa zakończenia.

Była tam drobna nieścisłość, na początku historii powiedziane jest, że ojciec Zuzy i Zośki umarł jakiś czas przed tą imprezą w lesie, Zośka musiała przejąć obowiązki prowadzenia kawiarni... po czym w środku powieści Zuza opowiada, że ojciec ją budził rano po imprezie w lesie i pytał gdzie jest Zośka oraz w trakcie szukania sprawcy zaginięcia córki podejrzewał gościa który wynajmował mieszkanie w jego kamienicy.
Nie wiem czy to pomyłka czy celowy zabieg autorki, żeby nie do końca wierzyć bohaterce?

Główna bohaterka żyjąca w zasadzie bez sensownego planu na życie. Jedynym jej celem było wrzucanie raz w tygodniu krótkiego wierszyka na insta, no ale będąc właścicielką całej kamienicy rozumiem, że można tak żyć :)
Nie mogłam wgryźć się na początku w tą opowieść. Wydała mi się zbyt młodzieżowa i dość infantylna. Książka nie trzymała mnie w napięciu ale byłam ciekawa...

Uwikłana

Zuza Wilk jest dwudziestodwuletnia poetka, autorka. Grono jej fanów rośnie z dnia na dzień.
Pewnego dnia dziewczyna postanawia wyjechać i odpocząć do domku swojego chłopaka w miejscowości Zadra.
Dom położony jest na skraju lasu. Kobieta ma tam ciszę i spokój, którego potrzebuje.
Na miejscu okazuje się, że będzie miała towarzystwo w postaci brata bliźniaka swojego chłopaka i ich wspólną przyjaciółką. Starają się nie wchodzić sobie w drogę. Czy wszyscy się lubią? 🤔
Czy jest ktoś, kto nie lubi Zuzy? 🤔
Nagle poetkę zaczyna prześladować przeczucie, że wokół niej dzieje się coś złego. Czy ma dobre przeczucie? 🤔
Czy to tylko wyobraźnia? 🤔
Na te pytania znajdziecie odpowiedzi jak sięgnięcie po książkę 📖 ♥️.

Bardzo zaintrygowała mnie okładka. Książka nie jest z gatunku, które czytam na ogół, ale muszę Wam powiedzieć, że wciągnęła mnie ta historia bardzo. Podczas czytania zastanawiało mnie, co się dalej wydarzy. Książkę czytało mi się dobrze.

Polecam Wam 😁.

Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz ❤️

Uwikłana

Zuza Wilk jest dwudziestodwuletnia poetka, autorka. Grono jej fanów rośnie z dnia na dzień.
Pewnego dnia dziewczyna postanawia wyjechać i odpocząć do domku swojego chłopaka w miejscowości Zadra.
Dom położony jest na skraju lasu. Kobieta ma tam ciszę i spokój, którego potrzebuje.
Na miejscu okazuje się, że będzie miała towarzystwo w postaci brata bliźniaka swojego...

Ciekawa pozycja

Ciekawa pozycja

Główna bohaterka zagubiona i momentami drażniła mnie jej naiwność. Jednak książka ciekawa i intrygująca. Niby domyślałam się zakończenia, jednak w efekcie dałam się zaskoczyć. Zdecydowanie się przy niej nie nudziłam i trzymała mnie w napięciu do samego końca.

Główna bohaterka zagubiona i momentami drażniła mnie jej naiwność. Jednak książka ciekawa i intrygująca. Niby domyślałam się zakończenia, jednak w efekcie dałam się zaskoczyć. Zdecydowanie się przy niej nie nudziłam i trzymała mnie w napięciu do samego końca.

Historia poetki, ktora po traumie zwiazanej ze śmiercią przybranej siostry zaczyna czuć się jakby była chora psychicznie nie wie sama co jest prawdziwe. Jak zwykle czytelnik próbuje doszukać się rozwiązania i jest ono jak zwykle zaskakujące.

Historia poetki, ktora po traumie zwiazanej ze śmiercią przybranej siostry zaczyna czuć się jakby była chora psychicznie nie wie sama co jest prawdziwe. Jak zwykle czytelnik próbuje doszukać się rozwiązania i jest ono jak zwykle zaskakujące.

Trzymała w napięciu do końca, nie nudziłam się czytając.

Trzymała w napięciu do końca, nie nudziłam się czytając.