Jesteśmy społecznością, która kocha książki

...Pamiętam, jak kiedyś tato pokiwał mi ostrzegawczo palcem przed nosem i powiedział: "W tobie jest więcej dobra niż zła. A nadmiar dobra może człowieka zgubić, bo ulega złudzeniu, że inni też są dobrzy, co niekoniecznie jest prawdą".

I znowu przychodzisz jak do siebie,
A ja przełykam smutek
I przyjmuję cię z uśmiechem.

W tobie jest więcej dobra niż zła. A nadmiar dobra może człowieka zgubić, bo ulega złudzeniu, że inni też są dobrzy, co niekoniecznie jest prawdą.

Dlaczego mężczyźni zawsze chcą nam otwierać wino? Serio, używanie korkociągu nie jest skomplikowane.

Wysoka wrażliwość to więzienie. Człowiek cały czas czuje się osaczony przez własne emocje.

Od małego czytałam wiersze. W dzieciństwie chyba wszyscy lubią poezję. Julian Tuwim, Jan Brzechwa, Wanda Chotomska. Kto nie zna twórczości naszych rodzimych poetów?

Za każdym razem, gdy używam w myślach słowa "zaginęła", coś burzy mi krew, serce przyspiesza rytm, policzki drętwieją.

Umacniam się w przekonaniu, że dom jest zanurzony w historii, pełno tu zabytkowych mebli, w większości wymagających renowacji, i obrazów przodków wiszących na ścianach białych niczym blade tło dla czasu, który tu się zatrzymał.

Za dużo deszczu spadło na tę różę. Nie wiem, czy kiedyś zakwitnie. To o róży tez pragnę zapisać.

Wchodząc z nim po schodach, czuję się, jakbym niosła w głowie ciężki kamień. Gdy przekraczam próg sypialni, zmęczenie uderza we mnie ze zdwojoną siłą. Zasypiam, gdy tylko przykładam głowę do poduszki.

Miałam wrażenie, że dostałam odroczony wyrok.

Zatraciłam się jeszcze bardziej w wierszach. Zanurzałam się w swoim wewnętrznym świecie, czasem czułam, jakbym zbroiła się na niepewną przyszłość.

Nie wytrzymam dłużej w tym stanie zawieszenia między tamtą nocą a obecnym życiem. Muszę znaleźć sojusznika, a Michał jest najbliżej.