Ostatnia część także ciekawa ale mam wrażenie jakby wyszła spod innego pióra. Tak się trochę ciągneło jak flaki z olejem ciekawa historia tych dwojga. Ale czasami bywa ale...

Ostatnia część także ciekawa ale mam wrażenie jakby wyszła spod innego pióra. Tak się trochę ciągneło jak flaki z olejem ciekawa historia tych dwojga. Ale czasami bywa ale...

Skończyłam przed momentem ostatnią część trylogii,łzy w oczach miałam i wzruszyłam się przy tej powieści obyczajowej.
Poruszyła mnie ta książka,bohaterowie cudowni.
Historia Piotra i Tessy wciągająca,znakomita.
Cudowna seria❤️❤️❤️

Skończyłam przed momentem ostatnią część trylogii,łzy w oczach miałam i wzruszyłam się przy tej powieści obyczajowej.
Poruszyła mnie ta książka,bohaterowie cudowni.
Historia Piotra i Tessy wciągająca,znakomita.
Cudowna seria❤️❤️❤️

Piękna i wzruszająca historia ❤️

Piękna i wzruszająca historia ❤️

To moje trzecie spotkanie z Anną Szafrańską i muszę przyznać, że jest jeszcze lepsze niż poprzednie, kiedy przeczytałam "Spragnionych, by kochać".
"Spragnieni, by trwać" to trzecia i ostatnia część serii, w której głównymi bohaterami są postacie, które poznajemy w drugiej części. I przyznaję, że to chyba zaintrygowało mnie najbardziej, ponieważ byłam bardzo ciekawa w jaki sposób skrzyżowały się losy Teresy i Piotra. Tak jak wspomniałam znałam ich już wcześniej, ale ta część rzuca na nich zupełnie inne światło i oddaje z nowej perspektywy.
Autorka stworzyła świetną wielowymiarową historię, która na długo zapadnie mi w pamięć. Bardzo polubiłam zarówno Teresę jak i Piotrka i cieszę się, że miałam możliwość wrócić do innych bohaterów z poprzednich części. Ta powieść wielokrotnie mnie zaskoczyła i do samego końca nie byłam pewna jak autorka postanowiła ją zakończyć. Końcówkę czytałam wręcz w wypiekami na twarzy.
Serdecznie polecam tę książkę nie tylko fanom autorki. Na pewno nie będziecie zawiedzeni, ja się nie zawiodłam i z chęcią przeczytałabym ją jeszcze raz, ponieważ zdecydowanie skradła moje serce. Będę ją bardzo miło wspominać. Wielokrotnie wywołała uśmiech na mojej twarzy, ale przyznaję, że nie raz też się wzruszyłam. Dla takich powieści warto czytać.

To moje trzecie spotkanie z Anną Szafrańską i muszę przyznać, że jest jeszcze lepsze niż poprzednie, kiedy przeczytałam "Spragnionych, by kochać".
"Spragnieni, by trwać" to trzecia i ostatnia część serii, w której głównymi bohaterami są postacie, które poznajemy w drugiej części. I przyznaję, że to chyba zaintrygowało mnie najbardziej, ponieważ byłam bardzo ciekawa w jaki...

Nie przepadam za polskimi pozycjami, te jednak podbiły moje serce! Lekka, przyjemna, nie przesadzona, czyta się szybko i przyjemnie. Psychologiczne dobrze przedstawione wątki. Najbardziej co prawda podobała mi się część druga z tej serii, ale to miłe zakończenie :)

Ig @kindlestagrampl

Nie przepadam za polskimi pozycjami, te jednak podbiły moje serce! Lekka, przyjemna, nie przesadzona, czyta się szybko i przyjemnie. Psychologiczne dobrze przedstawione wątki. Najbardziej co prawda podobała mi się część druga z tej serii, ale to miłe zakończenie :)

Ig @kindlestagrampl

Najlepsza część z całej serii.

Najlepsza część z całej serii.

Ten tom najbardziej mi się podobał ze wszystkich, chociaż za mało było jak dla mnie wątku Piotrka z Eweliną. Ale i tak gorąco polecam!

Ten tom najbardziej mi się podobał ze wszystkich, chociaż za mało było jak dla mnie wątku Piotrka z Eweliną. Ale i tak gorąco polecam!

"Wracanie do tego,co było, nie jest najlepszym rozwiązaniem. Pewne rzeczy trzeba odpuścić, szczególnie gdy nie ma się na nie wpływu. I nic nie można z nimi zrobić."

Piotr miał ciężkie dzieciństwo. Zamiast zaznać miłości, dowiedział się czym jest ból, cierpienie, poniżanie i przemoc. Jedyną bliską dla niego osobą była jego siostra- Ewelina, którą tak bardzo skrzywdził. Teraz został sam i może liczyć tylko na siebie. Stawia 'małe kroki' i próbuje wyjść na prostą i żyć normalnie. Pewnego dnia poznaje córkę swojego szefa- Teresę. Na początku nie darzył jej sympatią, jednak z czasem zdał sobie sprawę z tego, że to właśnie ona jest osobą, której najbardziej potrzebuje. To właśnie ona jako pierwsza dostrzegła w nim jego dobrą stronę.

Wypadek sprzed kilkunastu lat odmienił życie Teresy o 180 stopni, przez co jej codzienność różni się od życia jej przyjaciół. Dziewczyna pragnie spełniać marzenia, normalnie żyć i nie martwić się o jutro, jednak jej rodzice są nadopiekuńczy i nie pozwalają jej na wiele rzeczy. W swoim domu czuje się jak w złotej klatce. Ukrywa prawdę o wypadku i o stanie swojego zdrowia przed przyjaciółmi. Jednak przy Piotrze otwiera się i wyznaje swoje sekrety. Zaufała mu i to właśnie dzięki Piotrowi osiągnęła szczęście, o którym tak bardzo marzyła.

Spotkali się przypadkiem i nie byli z tego zadowoleni. Okazało się, że mają wiele wspólnego i rozumieją się jak nikt inny. Czy Piotr odkupi swoje winy i Ewelina mu wybaczy? Czy Teresa zdoła przekonać przyjaciół, że Piotr jest teraz innym człowiekiem i nie ma złych zamiarów? Jak zareagują jej przyjaciele, kiedy dowiedzą się, że jej chłopakiem jest właśnie Piotr?

Powtórzę to po raz kolejny: ta seria jest rewelacyjna! Ubolewam nad tym, że to była trzecia i ostatnia część bo nie chce rozstawać się z tymi bohaterami🥺

Piotra poznaliśmy już w poprzedniej części i to z całkiem innej strony, z tej złej. Teraz widzimy jak próbuje się pozbierać i ułożyć sobie życie. Widzimy jak dręczy go przeszłość i to, jakie piekło przeszła przez niego Ewelina. Wziął się w garść, chciał naprawić swoje błędy. Uczciwie pracował, chodził na terapię, chciał 'przepracować' swoją przeszłość. Przede wszystkim zrozumiał, gdzie popełnił błędy i chciał zmiany na lepsze.

Z jednej strony rozumiałam Teresę i jej pragnienia, z drugiej strony rozumiałam jej rodziców oraz ich troskę. W końcu była ich kochającą córeczką i chcieli zapewnić jej bezpieczeństwo, oni również wiele przeszli i wycierpieli. Teresa miała wokół siebie naprawdę wspaniałe osoby i prawdziwych przyjaciół.

Bohaterowie zostali rewelacyjnie wykreowani, a autorka po raz kolejny udowodniła, że potrafi stworzyć postacie z trudną przeszłością i problemami. Bardzo podobała mi się ich relacja, która rozwijała się w odpowiednim tempie. Podobało mi się jak zaczynali sobie ufać, jak budowali wspólną więź, jak się przed sobą otwierali i poznawali. Ich emocje i myśli były rewelacyjnie opisane. Szkoda, że tak mało treści było z perspektywy Piotra, z chęcią poznałabym jego myśli, kiedy poznał Teresę😊

Ta dwójka potrzebowała siebie nazwajem, aby przetrwać- Piotr, aby uporać się z przeszłością, Teresa, aby zawalczyć o swoje szczęście i zdrowie. Oboje dźwigali na swoich barkach ciężki bagaż doświadczeń. Tacy młodzi, a tyle przeszli. Oboje inni, z całkiem inną historią, a jednak tacy podobni. Uczyli się od siebie wzajemnie, uzupełniali się. Razem mogli zbudować piękną przyszłość. I to było piękne i wyjątkowe!

Polecam Wam całą serię 🥰🥰🥰🥰

"Wracanie do tego,co było, nie jest najlepszym rozwiązaniem. Pewne rzeczy trzeba odpuścić, szczególnie gdy nie ma się na nie wpływu. I nic nie można z nimi zrobić."

Piotr miał ciężkie dzieciństwo. Zamiast zaznać miłości, dowiedział się czym jest ból, cierpienie, poniżanie i przemoc. Jedyną bliską dla niego osobą była jego siostra- Ewelina, którą tak bardzo skrzywdził....

To druga powieść Anny Szafrańskiej, którą miałam przyjemność czytać. Bohaterowie to młodzi, dwudziestoletni ludzie, wydawałoby się, że ich problemy jakże odmienne od moich, ale czy na pewno? Czy życie nie doświadczyło już ich zbytnio?
Życie Teresy różni się znacznie od beztroskiej codzienności rówieśników. Otoczona rodzicielską opieką, pod kloszem, wchodzi w dorosłość. Dziewczyna poznaje Piotra, którego nie powinna lubić, bo w przeszłości ranił najbliższych i robił rzeczy, o których wolałby zapomnieć. Losy tych dwojga krzyżują się, co zagraża relacjom z przyjaciółmi. Czy będzie musiała wybierać między uczuciem a bliskimi? Czy Piotr się zmienił, a może jego działania mają jakiś ukryty, niecny cel?
To nie jest lekka historia o młodych ludziach, których życie składa się tylko z imprez i nauki. Wręcz przeciwnie, zmagają się z problemami, niczym dorośli i mimo swojego młodego wieku, wykazują się ogromną dojrzałością, opierając się na już niemałych doświadczeniach, niejednokrotnie smutnych, traumatycznych. Wielki krok w dorosłe życie oraz wczesne macierzyństwo nadają im nowego trybu, zmieniają się priorytety. Przyjaźń, okazuje się leczniczym nektarem, który zachłannie spijają, biorąc energię na kolejne trudne dni. Muszą podejmować decyzje, które mogą ważyć na ich dalszych losach.
Wzruszająco a zarazem bardzo prawdziwie przedstawiony obraz rodziny, którą zawładnęły tragiczne wydarzenia i walka o zdrowie córki. To nie tygodnie, ale lata zamartwiania się, gdy życie podporządkowane zostało tylko jednemu, dziecku. Rola rodzica, poświecenie, odpowiedniość, która codziennie budzi obawy. Swoją troską chcą zapewnić bezpieczeństwo córce, ale czy to, daje szczęście, czy nie posuwają się o krok za daleko?
To historia, wraz z którą unosi się pełen wachlarz emocji, temat choroby powoduje refleksję. Obserwujemy zmagania z przeszłością, która nie pozwala czerpać radości z życia, bo błędne decyzje skomplikowały relacje wielu osób. Jak oderwać przypiętą łatkę, jak zatrzeć złe wrażenia po młodzieńczych wybrykach? Pomoc drugiej osoby w takiej sytuacji jest nieoceniona, a wyciągnięta dłoń, może tak wiele. Druga szansa należy się każdemu, bo następnym razem, to my, może będziemy jej potrzebować. Tak wiele wartościowych prawd przemyciła autorka za sprawą bohaterów. Ujęła moje serce, które ściskało się ze wzruszenia, a fabuła nie pozwoliła zasnąć, aż do późnych godzin nocnych, dopóki ostatnia strona nie została przewrócona.

To druga powieść Anny Szafrańskiej, którą miałam przyjemność czytać. Bohaterowie to młodzi, dwudziestoletni ludzie, wydawałoby się, że ich problemy jakże odmienne od moich, ale czy na pewno? Czy życie nie doświadczyło już ich zbytnio?
Życie Teresy różni się znacznie od beztroskiej codzienności rówieśników. Otoczona rodzicielską opieką, pod kloszem, wchodzi w dorosłość....

Piękna , wzruszająca historia .

Piękna , wzruszająca historia .