Bardzo ciekawa część. Na uwagę zasługuje wątek Wilczych dzieci, który autorka porusza. Wśród sag które przeczytałam z tego okresu nigdzie nie został on poruszany. Polecam.

Bardzo ciekawa część. Na uwagę zasługuje wątek Wilczych dzieci, który autorka porusza. Wśród sag które przeczytałam z tego okresu nigdzie nie został on poruszany. Polecam.

Najlepsza część z całej serii. Bardzo trudne i tragiczne losy Marii i Anny i całej ich rodziny. Smutna i wzruszająca opowieść, Napisana w rewelacyjny sposób. Można powiedzieć, że czytając książkę czytelnik czuje ogrom ich nieszczęścia. Zdecydowanie polecam serię.

Najlepsza część z całej serii. Bardzo trudne i tragiczne losy Marii i Anny i całej ich rodziny. Smutna i wzruszająca opowieść, Napisana w rewelacyjny sposób. Można powiedzieć, że czytając książkę czytelnik czuje ogrom ich nieszczęścia. Zdecydowanie polecam serię.

To była chyba najbardziej przygnębiająca z dotychczasowych części serii. Pełna zwrotów akcji i wzruszeń. Zdecydowanie dająca do myślenia, w różnych aspektach, głównie w temacie roli zwykłych ludzi w wydarzeniach rozgrywających się niezależnie od nich.

Koszmar rozłączonych rodzin, wszechogarniające okrucieństwo, głód, cierpienie, brak nadziei... to tylko nieliczne problemy ludzi z okresu powojennego, które zostały poruszone w książce. Autorka naprawdę stara się uczciwie zaprezentować emocje każdej ze stron. I robi to z odpowiednią dozą szacunku i zrozumienia dla panujących realiów.

[SPOILER]
Anna to dla mnie najdziksza z dotychczasowych bohaterek. Jej decyzje, sposób ich realizacji są bardzo impulsywne. A przy okazji widać, że doświadczenia we wczesnym dzieciństwie mocno ją naznaczyły. Ciekawa była relacja z ciotką, która dość szybko zniknęła z jej życia, ale nauczyła ją niezbędnego fachu. Ciekawa była relacja z macochą, która ją ostatecznie doceniła i zaakceptowała. Ciekawa była relacja z rodzeństwem i resztą "paczki" dzieciaków z lasu. Ciekawa była relacja z Rosjaninem. I w końcu ciekawa była relacja z rodzoną matką i resztą polskiej rodziny.

Maria w tej części oddała pole swojej córce, choć trzymała się blisko i wciąż była w pogotowiu. A przy okazji miała bardzo romantyczny wątek miłosny.

Anna też miała swój moment, szkoda ogromna, że taki krótki. Jestem ciekawa kolejnej części!

Jedyny mój zarzut jest taki, że odczuwać lekki niedosyt w ukazaniu Rosjan. Uważam, że brakuje pokazania tego, czym naprawdę się charakteryzowali. Ale i tak sądzę, że dbałość historyczna została zachowana na bardzo wysokim poziomie, za co Autorka zasługuje na wielkie uznanie!

To była chyba najbardziej przygnębiająca z dotychczasowych części serii. Pełna zwrotów akcji i wzruszeń. Zdecydowanie dająca do myślenia, w różnych aspektach, głównie w temacie roli zwykłych ludzi w wydarzeniach rozgrywających się niezależnie od nich.

Koszmar rozłączonych rodzin, wszechogarniające okrucieństwo, głód, cierpienie, brak nadziei... to tylko nieliczne problemy...

"Anna. Gorzki smak miodu" to czwarta część sagi opowiadającej o losach rodziny Ostojańskich, inspirowana kolejami życia kresowej rodziny autorki. Fabuła obejmuje lata 1947-1952. Część stanowi fikcja literacka, natomiast prawdziwe jest tło historyczne. Tytułowa Anna, córka Marii i Klausa ma prawie 13 lat. Choć niewiele pamięta z wczesnego dzieciństwa, nie udało się Hoffbergom wyprzeć z pamięci dziewczyny polskiej przeszłości, do której będzie chciała wrócić. Nim to się stanie los nie oszczędzi jej przeżyć. Zmuszona radzić sobie z rozmaitymi przeciwnościami Anna szybko pojmie, iż żeby nie dać się zabić należy znaleźć bezpieczne schronienie i zdobyć coś do jedzenia. Ukrywa się przed terrorem Sowietów w lesie, wraz z grupą dzieci nazywanych "wilczymi dziećmi". Doświadczenia Anny i jej kompanów wpisane są w szerszy kontekst, właśnie w tej książce, chyba po raz pierwszy od wielu lat wydobywający spod powłoki zapomnienia temat cierpienia niemieckich sierot, zmuszonych znaleźć sposób na przetrwanie. Ich historie są dramatyczne i wzruszające. W sumie mam poczucie, iż to najbardziej rozrywająca serce część sagi. Opowiada nie tylko o dramacie najmłodszych, najbardziej bezbronnych ofiarach wojny. Zmusza do refleksji nad wyborami naszych przodków, jednocześnie stawiając pytania dotyczące m.in. wierności własnym ideałom czy opłacalności brnięcia w walkę, zamiast szukania bezpiecznego schronienia dla siebie i rodziny. Ta książka to słodko - gorzka, przewrotna opowieść o życiu tuż po wojnie, w sowieckich już Prusach Wschodnich. O brutalności "wyzwolicieli", cierpieniu, poniżeniu, sile przetrwania, biedzie i głodzie. Poszukiwaniu utraconej tożsamości, oswajaniu się z okrutną prawdą oraz próbach zakorzenienia się w nowych miejscach. Także opowieść o niegasnącej nadziei i miłości, które dodają siły, do tego, by nie poddawać się i walczyć o osoby nam bliskie. O silnych kobietach, odkrywaniu kobiecości, ludzkiej natury, intymności.
Nie tylko ten, ale i wcześniejsze części sagi "Wiek miłości. Wiek nienawiści" są znakomicie napisaną, emocjonującą, ponadczasową, wciągającą historią rodzinną wkomponowaną w realia historyczne, które mają do odkrycia wiele oblicz. Trzeba mieć dar, aby rozbudzić w czytelnikach chęć sięgnięcia po kolejny tom i moim zdaniem autorka go ma. Zakończenie tego tytułu to prawdziwy sztos. Dobrze, że piąty (niestety już ostatni) tom mam pod ręką. Całym sercem zachęcam posięgnięcie po ten cykl.

"Anna. Gorzki smak miodu" to czwarta część sagi opowiadającej o losach rodziny Ostojańskich, inspirowana kolejami życia kresowej rodziny autorki. Fabuła obejmuje lata 1947-1952. Część stanowi fikcja literacka, natomiast prawdziwe jest tło historyczne. Tytułowa Anna, córka Marii i Klausa ma prawie 13 lat. Choć niewiele pamięta z wczesnego dzieciństwa, nie udało się...

4 część sago polskiej rodziny zamieszkałej na kresach. Kończy się wojna. Porwana przez ojca córka Marysi, Anna ma już prawie 13 lat. Nosi niemieckie imię Elise. Bardzo kocha ojca, ma dwóch przyrodnich braci, jest dobrze traktowana. Ale ojciec ginie, macocha również i ona zostaje sama z braćmi. Muszą walczyć o przetrwanie. Co ich czeka jako Niemców w nieprzyjaznym im świecie? Jak potoczą się dalsze losy Anny (Elise). Bardzo wciągająca saga oparta na historii i prawdziwych losach ludzi z rodziny autorki.

4 część sago polskiej rodziny zamieszkałej na kresach. Kończy się wojna. Porwana przez ojca córka Marysi, Anna ma już prawie 13 lat. Nosi niemieckie imię Elise. Bardzo kocha ojca, ma dwóch przyrodnich braci, jest dobrze traktowana. Ale ojciec ginie, macocha również i ona zostaje sama z braćmi. Muszą walczyć o przetrwanie. Co ich czeka jako Niemców w nieprzyjaznym im...

Kolejny "połknięty" tom. Szkoda tylko, że na wstępie autorka w krótkiej nocie nie przedstawiła głównych postaci, bo momentami miałam mętlik w głowie i mocno musiałam się zastanawiać who is who. Za dużo dla mnie tych styjów, wujów, cioć i ich przyjaciół.

Kolejny "połknięty" tom. Szkoda tylko, że na wstępie autorka w krótkiej nocie nie przedstawiła głównych postaci, bo momentami miałam mętlik w głowie i mocno musiałam się zastanawiać who is who. Za dużo dla mnie tych styjów, wujów, cioć i ich przyjaciół.

Ja tylko czekałem czym tym razem zaskoczy mnie Pani Sawicka... i znowu się nie zawiodłem.
Im bliżej końca całej sagi tym lepiej się ją czyta. Tom o Annie? Wyborny.

Ja tylko czekałem czym tym razem zaskoczy mnie Pani Sawicka... i znowu się nie zawiodłem.
Im bliżej końca całej sagi tym lepiej się ją czyta. Tom o Annie? Wyborny.

Największym "osiągnięciem" autorki w tym tomie była moim zdaniem zmiana perspektywy i obalenie stereotypów dobry Polak-zly Niemiec. I to nie chodzi o fakt, że pierwszy raz przeczytałem o złych Polakach czy dobrych Niemcach ale ta książka najbardziej mi to uzmysłowiła.

Największym "osiągnięciem" autorki w tym tomie była moim zdaniem zmiana perspektywy i obalenie stereotypów dobry Polak-zly Niemiec. I to nie chodzi o fakt, że pierwszy raz przeczytałem o złych Polakach czy dobrych Niemcach ale ta książka najbardziej mi to uzmysłowiła.

Najlepsza część, jaką do tej pory czytałam. Mimo bardzo poważnych problemów tu poruszonych (wilcze dzieci),poznaje się tę historię z wielką przyjemnością.

Najlepsza część, jaką do tej pory czytałam. Mimo bardzo poważnych problemów tu poruszonych (wilcze dzieci),poznaje się tę historię z wielką przyjemnością.

Wg mnie najlepsza część z całej sagi, a mam już wszystkie 5 części za sobą.
Czyta się świetnie, historia jest wciągająca, a wątek 'młodych wilczków', czyli niemieckich dzieci, walczących po wojnie o przeżycie, jak dla mnie nowy i bardzo ciekawy.
Książka opisuje historię Anny - córki Marii i niemieckiego nazisty, wychowanej przez ojca.
To przez co przeszła ta dziewczynka, jej odwaga, siła ducha i wola życia są godne podziwu.
Gorąco polecam!

Wg mnie najlepsza część z całej sagi, a mam już wszystkie 5 części za sobą.
Czyta się świetnie, historia jest wciągająca, a wątek 'młodych wilczków', czyli niemieckich dzieci, walczących po wojnie o przeżycie, jak dla mnie nowy i bardzo ciekawy.
Książka opisuje historię Anny - córki Marii i niemieckiego nazisty, wychowanej przez ojca.
To przez co przeszła ta dziewczynka,...