Po pierwszej części tej serii miałam nie odparta ochotę po szybkie przeczytanie kolejnej . Kołatało mi jak za starych ,dobrych czasów "czy będą żyli długo i szczęśliwie " tak intensywnie ,że przy kolejnej wizycie w bibliotece sięgnęłam po tę książkę . Cudnie się czytało . I niby romanse nie są dla mnie ,ale osadzenie opowieści w tak realnych zdarzeniach historycznych , że potraktowałam ta pozycję jak obyczajowa lekturę na kanwie wydarzeń historycznych . Dobrze się bawiłam przy lekturze i ani przez moment nie czułam się znużona opowieścią .

Po pierwszej części tej serii miałam nie odparta ochotę po szybkie przeczytanie kolejnej . Kołatało mi jak za starych ,dobrych czasów "czy będą żyli długo i szczęśliwie " tak intensywnie ,że przy kolejnej wizycie w bibliotece sięgnęłam po tę książkę . Cudnie się czytało . I niby romanse nie są dla mnie ,ale osadzenie opowieści w tak realnych zdarzeniach historycznych , że...

Niesamowita książka. Łezka się w oku kręci, że to już koniec, uwielbiam cały cykl. Autorka wykonała kawał dobrej roboty, przygotowując się do pisania, wiernie trzymała się prawdziwej historii Krakowa.
Poruszany jest tu problem podobny jak w książce "Musimy porozmawiać o Kevinie", czy człowiek może urodzić się od razu "zły", czy jednak jakieś konkretne wydarzenie z życia, tak na niego wpłynęło, że taki się stał? Czy historia mogła się potoczyć inaczej?
Zakończenie nawiązujące do pierwszego tomu cyklu Kobiet z ulicy Grodzkiej, wypadło wspaniale, aż miałam ochotę krzyczeć "nie idź tam!"..
Jedna z nielicznych serii, które wywarły na mnie tak duże wrażenie, nie mogłam się oderwać. Na pewno będę chciała przeczytać całość jeszcze raz.

Niesamowita książka. Łezka się w oku kręci, że to już koniec, uwielbiam cały cykl. Autorka wykonała kawał dobrej roboty, przygotowując się do pisania, wiernie trzymała się prawdziwej historii Krakowa.
Poruszany jest tu problem podobny jak w książce "Musimy porozmawiać o Kevinie", czy człowiek może urodzić się od razu "zły", czy jednak jakieś konkretne wydarzenie z życia,...

Cudowna książka! Podoba mi się w niej wszystko od początku do końca. Widać, że autorka dużo czytała o XIX-wiecznym Krakowie. Inspirująca silnej kobiety jako głównej bohaterki walczącej o swoje marzenia. Liczę na kolejny tom prequela "Kobiet z ulicy Grodzkiej", a póki co zabieram się za czytanie sagi :)

Cudowna książka! Podoba mi się w niej wszystko od początku do końca. Widać, że autorka dużo czytała o XIX-wiecznym Krakowie. Inspirująca silnej kobiety jako głównej bohaterki walczącej o swoje marzenia. Liczę na kolejny tom prequela "Kobiet z ulicy Grodzkiej", a póki co zabieram się za czytanie sagi :)

Książka „Apteka pod Złotym Moździerzem. Dziedzictwo” Lucyny Olejniczak zabiera nas do kontynuacji życia Magdaleny, jej męża Teodora, którzy wyruszają w podróż poślubną do Włoch. Na drodze młodej małżonki staje cyganka, która zasiewa ziarenko niepewności w jej życiu. Upragniona apteka ze złotym moździerzem, jaki pozostawiła znachorka mamie Magdy - Agnieszce, dumnie prezentuje się w witrynie apteki. W 1850 roku dochodzi do pożaru w Krakowie. Małżeństwo adoptuje bliźnięta: Lucka i Franka, którzy mają różne charakterki. Oj, będzie się działo. Szabla wujka Maurycego będzie służyła jako broń. Wszyscy będą wplątani w wydarzenia powstania styczniowego.
Autorka po mistrzowsku łączy wydarzenia historyczne z fikcją literacką. Jej pióro sprawia, że za każdym razem przenoszę się w swojej wyobraźni do wydarzeń rozgrywających się na kartach powieści. Koniecznie musze wybrać się na zwiedzanie Krakowa, dawno mnie tam już nie było.

Książka „Apteka pod Złotym Moździerzem. Dziedzictwo” Lucyny Olejniczak zabiera nas do kontynuacji życia Magdaleny, jej męża Teodora, którzy wyruszają w podróż poślubną do Włoch. Na drodze młodej małżonki staje cyganka, która zasiewa ziarenko niepewności w jej życiu. Upragniona apteka ze złotym moździerzem, jaki pozostawiła znachorka mamie Magdy - Agnieszce, dumnie...

lepsza niz 1 cz

lepsza niz 1 cz

Sagę "Kobiety z ulicy Grodzkiej" przeczytałam w styczniu 2020 roku. Teraz wpadły mi w ręce w bibliotece dwie inne książki "Obca" i "Apteka pod Złotym Moździerzem". "Apteka pod Złotym Moździerzem" stanowi kontynuację "Obcej". Akcja książki rozgrywa się w latach 1849-1889. Poznajemy burzliwe losy głównej bohaterki Magdy, która bohaterską postawą i nieprzeciętnymi zdolnościami twardo stąpając po ziemi realizuje swój cel, jakim jest stworzenie apteki, miejsca przyjaznego i niosącego pomoc innym. Jednocześnie walcząc z przeciwnościami losu, pokonując nieprzychylne nastawienie i łamiąc utarte stereotypy dotyczące pozycji kobiety w społeczeństwie, sama przeżywa swoje osobiste dramaty. Książka stanowi drugi tom opowieści o przodkach kobiet z ulicy Grodzkiej. Bardzo mi się podobało. Polecam.

Sagę "Kobiety z ulicy Grodzkiej" przeczytałam w styczniu 2020 roku. Teraz wpadły mi w ręce w bibliotece dwie inne książki "Obca" i "Apteka pod Złotym Moździerzem". "Apteka pod Złotym Moździerzem" stanowi kontynuację "Obcej". Akcja książki rozgrywa się w latach 1849-1889. Poznajemy burzliwe losy głównej bohaterki Magdy, która bohaterską postawą i nieprzeciętnymi...

"Obca" oraz "Dziedzictwo" - utrzymane na tym samym poziomie dla czytelnika. Ten tom to było takie "postawienie kropki", dzięki której wiele spraw się wyjaśniło i zostało zamkniętych (choć gdyby autorka się bardzo uparła mogłaby pociągnąć wątek amerykański Magdaleny). Po przeczytaniu tych części utwierdziłam się ostatecznie w przekonaniu jaką kanalią był protoplasta rodu, czyli Franciszek Bernat.
Gorąco polecam jako uzupełnienie sagi "Kobiety z ulicy Grodzkiej", bądź jako wprowadzenie (wszystko zależy od kolejności czytania).

"Obca" oraz "Dziedzictwo" - utrzymane na tym samym poziomie dla czytelnika. Ten tom to było takie "postawienie kropki", dzięki której wiele spraw się wyjaśniło i zostało zamkniętych (choć gdyby autorka się bardzo uparła mogłaby pociągnąć wątek amerykański Magdaleny). Po przeczytaniu tych części utwierdziłam się ostatecznie w przekonaniu jaką kanalią był protoplasta rodu,...

Kontynuacja losów Magdaleny - kibicowałam jej bardzo. Ta część jest równie ciekawa, trzyma poziom pierwszej. Czasem radosna i lekka, czasem trudna i smutna jak życie, pozbawiona lukrowanej otoczki. Nie raz miałam wrażenie, że czytam coś opartego na faktach. Bardzo życiowa i naturalna.
Smutne jednak miała życie… żeby nie napisać za dużo, bo spojler i mąż, i dzieci… ehh… Franciszek z każdym przeczytanym słowem denerwował mnie okrutnie! 😤 Drażniła mnie też jej bierność w stosunku do niego, a tego się po niej nie spodziewałam.
Jednak moje serce skradł tu Feliks Drobniak. Bardzo go polubiłam taki poczciwy, niezwykle zabawny i zwyczajnie dobry.
Samo zakończenie… bardzo mi się podobało.
A teraz biorę się za pierwszą część sagi.

Kontynuacja losów Magdaleny - kibicowałam jej bardzo. Ta część jest równie ciekawa, trzyma poziom pierwszej. Czasem radosna i lekka, czasem trudna i smutna jak życie, pozbawiona lukrowanej otoczki. Nie raz miałam wrażenie, że czytam coś opartego na faktach. Bardzo życiowa i naturalna.
Smutne jednak miała życie… żeby nie napisać za dużo, bo spojler i mąż, i dzieci… ehh…...

Świetne zakończenie sagi o kobietach z ulicy Grodzkiej. Wszystko się wyjaśniło. Fantastyczna saga, Zdecydowanie polecam.

Świetne zakończenie sagi o kobietach z ulicy Grodzkiej. Wszystko się wyjaśniło. Fantastyczna saga, Zdecydowanie polecam.

Książki tego typu czytam, żeby odpocząć od kryminałów. Przeczytałem obie książki, są równe. Jeśli chodzi o gatunek to romans/powieść obyczajowa. Trudno jednak o romans w ścisłym znaczeniu, w czasach kiedy spotkanie się na ulicy mężczyzny i kobiety sam na sam było traktowane jako niemoralne i rozpustne. W zasadzie to wątek romansowy mnie nie interesował. Ciekawe było tło historyczne (powstania). Z racji zawodowych fascynujący był wątek apteki, farmacji i leczenia.

Perypetie Magdy i jej bliskich to klasyka — walka z nieustającymi problemami i niewyraźne streszczenia miłych i szczęśliwych momentów.

W zasadzie nie zamierzałem nawet pisać o tej książce, ale muszę się podzielić jedną refleksją:
FRANCISZEK BERNAT TY KANALIO I SZUMOWINO!!!

Apteka Pod Złotym Moździerzem to wstęp i dopełnienie innego cyklu, na razie chyba po niego nie sięgnę, muszę trochę „odcukierkować” moją czytelniczą duszę.

Książki tego typu czytam, żeby odpocząć od kryminałów. Przeczytałem obie książki, są równe. Jeśli chodzi o gatunek to romans/powieść obyczajowa. Trudno jednak o romans w ścisłym znaczeniu, w czasach kiedy spotkanie się na ulicy mężczyzny i kobiety sam na sam było traktowane jako niemoralne i rozpustne. W zasadzie to wątek romansowy mnie nie interesował. Ciekawe było tło...