Dziewczyna rajdowca to romans pełen humoru. Czytając tę książkę nie raz śmiałam się z tekstów głównej bohaterki Madie czy ogólnie z jej osoby.
Dziewczyna ma niewyparzony język, niezłe teksty, szalone pomysły, a podczas kłótni to zawsze ona musiała mieć ostatnie zdanie.
Madie bierze udział w wyścigach samochodowych u siebie w mieście. Kocha tę adrenalinę i tę szybkość, jednak nie wychodzi poza granice swego miasta. Nie szuka rozgłosu, nie chce by o niej pisali w necie czy w gazetach dlatego nie bierze udziału w wyścigach w innych miastach.
Tak jak dziewczyna kocha wyścigi tak samo nienawidzi rajdowców- ma ku temu powody.
Kiedy więc do rodzinnego miasta powraca na czas urlopu dwóch zawodników F1 Madie jest wkurzona. Przy pierwszej okazji postanawia utrzeć nosa jednemu z nich, więc staje z nim do wyścigu, który to wygrywa.
Chłopak (Jax) nie wiedział, że ściga się z dziewczyną. Jakie było jego zdziwienie, gdy poszedł do rywala z gratulacjami, a tu z samochodu wychodzi brunetka z zadartym do góry nosem. Od tego momentu Madie staje sie jego utrapieniem.

Te ich kłótnie były śmiechowe 😆.
Nie muszę chyba dodawać, że od nienawiści do miłości jest jeden krok- jednak Madie dzielnie walczy by Jax'a posłać do diabła.
Czy uda się jej oprzeć jego urokowi?

Dziewczyna rajdowca to romans pełen humoru. Czytając tę książkę nie raz śmiałam się z tekstów głównej bohaterki Madie czy ogólnie z jej osoby.
Dziewczyna ma niewyparzony język, niezłe teksty, szalone pomysły, a podczas kłótni to zawsze ona musiała mieć ostatnie zdanie.
Madie bierze udział w wyścigach samochodowych u siebie w mieście. Kocha tę adrenalinę i tę szybkość,...

Kolejna znakomita powieść autorki, bardzo polecam!

Kolejna znakomita powieść autorki, bardzo polecam!

Książka Kamili Mikołajczyk pochłonęła mnie do reszty. Lekki język, ciekawa fabuła, nienachalny erotyzm - to sukces do stworzenia idealnej powieści. Autorce się to udało. Szczerze polecam i właśnie zaczynam kolejną część - mam nadzieje, że utrzyma poziom....

Książka Kamili Mikołajczyk pochłonęła mnie do reszty. Lekki język, ciekawa fabuła, nienachalny erotyzm - to sukces do stworzenia idealnej powieści. Autorce się to udało. Szczerze polecam i właśnie zaczynam kolejną część - mam nadzieje, że utrzyma poziom....

"Prawda jest taka, że gdyby tylko zechciała, mógłbym z nią być i każdego dnia ją uszczęśliwiać. Problem polega na tym, że tylko ja tego pragnę".

Tyle się nasłuchałam o tej książce, że w końcu się za nią zabrałam. Nie miałam zbyt wielkich i wygórowanych oczekiwań względem tej historii. Potrzebowałam czegoś lekkiego i właśnie takie coś otrzymałam. Książka okazała się dobra, zapewniła mi dużo śmiechu oraz rozrywki. Autorka w ciekawy sposób wykreowała bohaterów.
Lubię, gdy postacie kobiece są wyraziste i z pazurem, a Maddie taka była. Nie dawała sobie w kaszę dmuchać, a jej sarkastyczne poczucie humoru rozwalało na łopatki.
Ale, żeby nie było zbyt nudno, to i główny bohater miał jaja. Kiedy było trzeba, potrafił się odgryźć.
Relacja między nimi od początku była napięta, a nawet wybuchowa. Typowe hate- love, z naciskiem na nienawiść. Ich potyczki słowne, docinki, po prostu coś pięknego. A zakończenie nie było wybuchem miłości. Można powiedzieć, że ta dwójka zaczęła dochodzić do porozumienia, ale bez większych uczuć. Co było równie ciekawym zjawiskiem.

Spodobał mi się klimat tej historii. Raczej rzadko spotykam się z książkami, gdzie główną role odgrywają wyścigi samochodowe. A muszę przyznać, że ta tematyka trafia w moje gusta.

Książkę pochłonęłam dość szybko. Strona uciekała za stroną, nawet nie wiem kiedy. Byłam tak pochłonięta tą historią, że w mgnieniu oka dotarłam do ostatniego rozdziału.
Cieszyłam się też, że na legimi jest również drugi tom, bo moja ciekawość, jeśli chodzi o dalsze losy bohaterów rosła.

"Prawda jest taka, że gdyby tylko zechciała, mógłbym z nią być i każdego dnia ją uszczęśliwiać. Problem polega na tym, że tylko ja tego pragnę".

Tyle się nasłuchałam o tej książce, że w końcu się za nią zabrałam. Nie miałam zbyt wielkich i wygórowanych oczekiwań względem tej historii. Potrzebowałam czegoś lekkiego i właśnie takie coś otrzymałam. Książka okazała się dobra,...

Co czuję po przeczytaniu książki? Chyba wyłącznie rozczarowanie, miała wyjść amerykańska historia, a wyszła typowo polaczkowa opowiastka, nie dla mnie zupełnie 🤷

Co czuję po przeczytaniu książki? Chyba wyłącznie rozczarowanie, miała wyjść amerykańska historia, a wyszła typowo polaczkowa opowiastka, nie dla mnie zupełnie 🤷

Jax jest diabelnie seksownym, upartym i sarkastycznym kierowcą Formuły 1🏎️. Gdy przegrywa wyścig z dziewczyną, bierze sobie za cel uprzykrzyć jej życie. Niechęć do niej, a także pragnienie utarcia jej nosa zmienia się w fascynację, której trudno się oprzeć.

Madie jest wyrazistą, wyszczekaną upartą dziewczyną, która nie pozwoli sobie w kaszę dmuchać. Gdy słyszy, że Jax nazywa ją publicznie swoją dziewczyną, chce się zemścić w każdy możliwy sposób (łącznie z wyskoczeniem z pędzącego samochodu😱).

Relacja tych dwojga jest mocno skomplikowana, a przez niechęć Madie do rajdowców, Jax ma dwa razy trudniejsze zadanie. Czy w końcu między tym dwoje coś zaiskrzy na tyle, by mogło przezwyciężyć problemy z przeszłości? 🤫

Urzekła mnie też babcia Nancy. Jej charakterek w jakimś stopniu musiał przejść na wnuczkę😅.

Książka na jeden wieczór dobrej zabawy. Niechęć, chęć zemsty i pożądanie aż kipią, a dalszy ciąg czeka na przeczytanie.

Jax jest diabelnie seksownym, upartym i sarkastycznym kierowcą Formuły 1🏎️. Gdy przegrywa wyścig z dziewczyną, bierze sobie za cel uprzykrzyć jej życie. Niechęć do niej, a także pragnienie utarcia jej nosa zmienia się w fascynację, której trudno się oprzeć.

Madie jest wyrazistą, wyszczekaną upartą dziewczyną, która nie pozwoli sobie w kaszę dmuchać. Gdy słyszy, że Jax...

Mam mieszane uczucia, po przeczytaniu "Dziewczyny rajdowca".
Książka zapowiadała się nawet dobrze. Liczyłam jednak na więcej wyścigów, a tu były tylko trzy... Nie pasuje mi tytuł do fabuły. Przecież Jax nie jest rajdowcem tylko kierowcą wyścigowym, ścigającym się w F1, gdyby był rajdowcem to ścigałby się np. w rajdach WRC...
Czytając powieść, miałam wrażenie, że czytałam wypociny nastolatki z wattpada. Dużo dialogów, które nadają tempa powieści. Jednak większość dialogów to kłótnie miedzy Madie i Jaxem, wyzywanie się nawzajem. Ona zbuntowana , wulgarna i irytująca, on ugania się za nią przez całą książkę. Hate to love, które w tym wydaniu nie fascynuje, a wkurza.
Po co było umieszczanie fabuły w USA? Nie wiem, jak to za bardzo określić, ale ich "angielski" sposób mówienia pasuje mi bardziej do zbuntowanych nastolatków z polski niż ze Stanów. Co tam robi Jaxuś? 
Zaczęłam czytać "Dziewczynę rajdowca", bo zobaczyłam kilka pochlebnych opinii na LC (mamy świat wyścigów F1, namiętna miłość, fascynujące hate to love)... i się rozczarowałam. Czytanie to była męczarnia, ale muszę przyznać, że pomysł na fabułę był dobry - tylko wykonanie już nie koniecznie.

Mam mieszane uczucia, po przeczytaniu "Dziewczyny rajdowca".
Książka zapowiadała się nawet dobrze. Liczyłam jednak na więcej wyścigów, a tu były tylko trzy... Nie pasuje mi tytuł do fabuły. Przecież Jax nie jest rajdowcem tylko kierowcą wyścigowym, ścigającym się w F1, gdyby był rajdowcem to ścigałby się np. w rajdach WRC...
Czytając powieść, miałam wrażenie, że czytałam...

Książka wywołuje w czytelniku przeróżne emocje od szczęścia do złości, wiele niespodziewanych zdarzeń i zwrotów akcji.

Książka wywołuje w czytelniku przeróżne emocje od szczęścia do złości, wiele niespodziewanych zdarzeń i zwrotów akcji.

Mieszkająca z babcią Madie jest pełna sprzeczności. Z jednej strony reaguje alergicznie na wszystko, co jest związane z rajdami, a z drugiej sama chętnie bierze udział w lokalnych wyścigach.
Ma to swoje uzasadnienie, bowiem w żyłach dziewczyny niemal dosłownie płynie paliwo… nic dziwnego… ona i jej brat są trzecim pokoleniem w rajdowej rodzinie. Niechęć jest trudna do określenia… chciała pójść w ślady ojca, ale jej nie pozwolili. Pozostała jej tylko walka na lokalnym torze i… zgrzytanie zębami na brata, który dostał szansę kontynuowania rodzinnej tradycji.
Życia nie ułatwia jej też zafiksowana na punkcie wyścigów babcia, a gdy do Austin na trzymiesięczną przerwę między sezonami przyjeżdża dwóch kierowców Formuły 1 w miarę uporządkowany świat Madie drży w posadach.
Jakby tego było mało obaj kierowcy chętnie odwiedzają lokalny tor i to nie tylko w roli kibiców…
Dlaczego Madie nie lubi słuchać o rajdach?
Co sprowadza kierowców F1 do Austin?
Jak Madie „zniesie” obecność kierowców w mieście?
Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie właśnie w tej książce.

Czytając opinie na temat „Dziewczyny rajdowca” jednym z wielu zarzutów był błąd w tytule, bowiem (podobno) Formuła 1 to nie rajdy a wyścigi. Osobiście nie mam z tym problemu i używam obu określeń zamiennie. I wiem… teraz zostanę za to zlinczowana, ale mam to gdzieś.
Przejdźmy zatem do samej książki…
Akcja jest prowadzona z dwóch perspektyw: Madie i Jaxa, czyli kierowcy F1. To dobrze, bo możemy poznać charaktery postaci w różnych sytuacjach i, równocześnie, dowiadujemy się co główni bohaterowie o sobie myślą.
Osobiście szlag my mnie trafił, gdybym musiała przebywać z kimś takim jak Madie. Przeszłość przeszłością, ale to nie powód, by zachowywać się tak jak ona i oceniać wszystkich jedną miarą.
Jax ma trudny orzech do zgryzienia. Z jednej strony nie chce się angażować w związek (zwłaszcza na odległość),a z drugiej coś go ciągnie do Madie. Nie wie co, bowiem… dziewczyna nie zdradziła mu swojego nazwiska. Dlaczego? Sprawdźcie sami.
Ewidentnymi minusami są: umieszczenie akcji poza Polską, ale zachowanie polskiej mentalności i… odmiany imion, zwłaszcza zdrobnień.
Przyznam się też, że pierwsza (mniej więcej) połowa książki sprawiała, że przysypiałam, ale nie zdradzę Wam co sprawiło, że nie mogłam się oderwać od lektury.
Zauważyłam, że jest już drugi tom serii, więc jest wielce prawdopodobne, że sięgnę po niego z czystej ciekawości jak potoczyły się losy głównych bohaterów.

Mieszkająca z babcią Madie jest pełna sprzeczności. Z jednej strony reaguje alergicznie na wszystko, co jest związane z rajdami, a z drugiej sama chętnie bierze udział w lokalnych wyścigach.
Ma to swoje uzasadnienie, bowiem w żyłach dziewczyny niemal dosłownie płynie paliwo… nic dziwnego… ona i jej brat są trzecim pokoleniem w rajdowej rodzinie. Niechęć jest trudna do...

Przyznam szczerze, że sama nie wiem jak mam tę książkę ocenić. Wiele rzeczy mi się w niej nie podobało, zaczynając od tego, czego nie rozumiem totalnie u polskich autorów - umieszczenia swoich historii w Ameryce, jednocześnie zachowując polską mentalność, slang i o zgrozo zdrabnianie imion (Jaxuś!),sttasznie mi to psuje odbiór powieści.
Trochę słabo też wypada to, że bohaterka jest w szkole do tego, co się dzieje i jak się zachowje, dużo scen w stylu "jak nastolatki wyobrażają sobie życie" i to, co mogłoby się wydarzyć. Fabuła też w sumie leży, dużo tutaj mielenia w kółko tych samych scen. Szczerze to po prostu taka mocno średnia jest ta książka, ale niektóre historie mają to do siebie, że nawet jak są złe albo nie najlepiej napisane, to i tak się je dobrze czyta i tak też tutaj było.
Wbrew wszelkiej logice książkę skończyłam w jeden dzień, polubiłam bohaterów i choć sama nie rozumiem dlaczego, to na pewno sięgnę po drugą część.

Przyznam szczerze, że sama nie wiem jak mam tę książkę ocenić. Wiele rzeczy mi się w niej nie podobało, zaczynając od tego, czego nie rozumiem totalnie u polskich autorów - umieszczenia swoich historii w Ameryce, jednocześnie zachowując polską mentalność, slang i o zgrozo zdrabnianie imion (Jaxuś!),sttasznie mi to psuje odbiór powieści.
Trochę słabo też wypada to, że...