Przygód z Martą Bijan ciąg dalszy!

"Muchomory w Cukrze" były dla mnie fajną przystawką, na której bawiłem się przyzwoicie, ale po lekturze pragnąłem czegoś więcej. Czegoś z pazurem i większą ilością gęsiej skórki. No i sięgnąłem po "Domy i Inne Duchy", czyli zbiorek krótkich opowiadań grozy, który autentycznie sprawił, że czułem mocny niepokój podczas lektury.

Tomik składa się z 10 krótkich opowiadań, które pomimo, że na pierwszy rzut oka opowiadają o różnych bohaterach i ich "przygodach" to w finale składają się na jedną większą całość, tworząc coś na znak książkowego "Pulp Ficton" w wydaniu grozy.

Zanim jednak przejdę do fabuły, muszę podkreślić, że strasznie podoba mi się wydanie tego tomiku. Przypomina XVIII wieczny notatnik, na przodzie klimatyczna ilustracja od @nocne_koszmarki, a w środku każde opowiadanie jest oznaczone niepokojącym linorytem. Do tego czcionka jest stylizowana na pisaną na maszynie i to wszystko razem sprawia, że klimat jest jeszcze bardziej odczuwalny, niż przy normalnej lekturze. Zwłaszcza, że widać, że p. Bijan mocno inspirowała się tekstami Lovecrafta i Poego podczas pracy nad tym zbiorkiem. Taki mały hołd dla klasyków literatury grozy to coś co zawsze docenię.

Co do fabuły to kurcze, chyba trzeba samemu przeczytać, żeby móc się przekonać, bo ciężko tu nawet po krótce streścić co się działo. Muszę jednak powiedzieć, że każde opowiadanie jest wyjątkowe, trzymające w napięciu i niepokojące. Oczywiście są lepsze i gorsze, ale każde na pewno jest warte uwagi i coś sobą reprezentujące.

Jeśli lubicie poczucie niepokoju, gęsiej skórki, a zwłaszcza podczas wieczornej lektury to polecam z całego serca, bo naprawdę można się mocno przestraszyć momentami. Nie jest to jednak taki typowy strach, do którego przyzwyczaił nas ostatni natłok średniej jakości horrory. Tutaj strach wynika z niewiadomej, dziwnego poczucia czyjejś obecności i z obrzydzenia scenami, które obserwujemy. Naprawdę mocno czuć tu obecność Lovecrafta i myślę, że każdy fan Samotnika z Providence powinien chociaż spróbować zobaczyć jak to się udało tej młodej i utalentowanej autorce.

Co do języka i stylu wciąż nie mam się do czego przyczepić. Przez książkę się mknie, a styl p. Bijan jest przyjemny i wartki (na tyle, na ile pozwala na to konwencja grozy).

Ja jestem zadowolony i na pewno nadal będę bacznie obserwował pisarską karierę Marty Bijan.

Jeśli podobało Ci się co tu napisałem to zapraszam na mojego Instagrama po więcej recenzji I ciekawostek ze świata kultury :)

https://instagram.com/kulturiada?igshid=YzAwZjE1ZTI0Zg==

Przygód z Martą Bijan ciąg dalszy!

"Muchomory w Cukrze" były dla mnie fajną przystawką, na której bawiłem się przyzwoicie, ale po lekturze pragnąłem czegoś więcej. Czegoś z pazurem i większą ilością gęsiej skórki. No i sięgnąłem po "Domy i Inne Duchy", czyli zbiorek krótkich opowiadań grozy, który autentycznie sprawił, że czułem mocny niepokój podczas lektury.

Tomik...

Kocham! Kocham! Kocham!
Spodziewałam się bardzo dobrej książki, dostałam niesamowity zbiór opowiadań, który myślę zostanie że mną na Dłuuugo.
Takiego końca miesiąca się nie spodziewałam.

Kocham! Kocham! Kocham!
Spodziewałam się bardzo dobrej książki, dostałam niesamowity zbiór opowiadań, który myślę zostanie że mną na Dłuuugo.
Takiego końca miesiąca się nie spodziewałam.

Z reguły nie lubię opowiadań. Omijam szerokim łukiem, ale skusiłam się na ten zbiór ze względu na wyzwanie czytelnicze. Przez długi czas podczas czytania miałam w głowie takie ALE O CO CHODZi? i dopiero zakończenie wszystko wyjaśniło. Wszystkie elementy wskoczyly na swoje miejsce a ja naprawdę dobrze się bawiłam!

Z reguły nie lubię opowiadań. Omijam szerokim łukiem, ale skusiłam się na ten zbiór ze względu na wyzwanie czytelnicze. Przez długi czas podczas czytania miałam w głowie takie ALE O CO CHODZi? i dopiero zakończenie wszystko wyjaśniło. Wszystkie elementy wskoczyly na swoje miejsce a ja naprawdę dobrze się bawiłam!

pomyślałabym, że zbiór jak zbiór, ale to zakończenie! jakie to dopracowane i przemyślane!

pomyślałabym, że zbiór jak zbiór, ale to zakończenie! jakie to dopracowane i przemyślane!

Straszne. Klimatyczne. Obrzydliwe. Idealne.

Straszne. Klimatyczne. Obrzydliwe. Idealne.

,,To tylko ̶n̶a̶z̶w̶y̶, zbiór przypadkowych elementów [...]"
(wyrwane z kontekstu, ale idalnie podsumowuje)

❗TW: sceny erotyczne, brutalne opisy, (jest więcej, ale nie pamiętam)

Po tych wszystkich ocenach myślałam, że jest to jakieś niesamowite odkrycie, normalnie cud literatury... otóż nie. Opowiadania były nietypowe i specyficzne, to prawda, ale w porównaniu do innych mrocznych, osobliwych historii te były nijakie. Nawet nie wiem, skąd te zachwyty, bo większość opowiadań była (przynajmniej dla mnie) bez sensu, kompletnie ich nie rozumiałam. Czasami się czułam, jakby urywały się w środku.

Zakończenie sprawiło, że wszystkie połączyły się w logiczną całość, ale no nadal, one nie miały sensu. Widziałam, że niektórzy pisali o pięknym języku, ale dla mnie również nie był on "inny", wręcz typowy.

,,To tylko ̶n̶a̶z̶w̶y̶, zbiór przypadkowych elementów [...]"
(wyrwane z kontekstu, ale idalnie podsumowuje)

❗TW: sceny erotyczne, brutalne opisy, (jest więcej, ale nie pamiętam)

Po tych wszystkich ocenach myślałam, że jest to jakieś niesamowite odkrycie, normalnie cud literatury... otóż nie. Opowiadania były nietypowe i specyficzne, to prawda, ale w porównaniu do innych...

Czytasz historię za historią i zastanawiasz się dlaczego one tak nagle się urywają, kończą w połowie zdania, milkną bez echa. Koniec wyjaśnia wszystko, brakujące puzzle wskakują na swoje miejsce, a ty zastanawiasz się jakie uczucia wywołała w tobie ta pozycja.

Czytasz historię za historią i zastanawiasz się dlaczego one tak nagle się urywają, kończą w połowie zdania, milkną bez echa. Koniec wyjaśnia wszystko, brakujące puzzle wskakują na swoje miejsce, a ty zastanawiasz się jakie uczucia wywołała w tobie ta pozycja.

planowałam wystawić negatywną ocenę, bo przez większość czasu średnio mi się podobało, ale na koniec gdy wszystko się połączyło to trochę wow. mam ochotę przeczytać drugi raz, tylko teraz skakać po rozdziałach według chronologii wydarzeń, żeby jakoś ułożyć tą historię i ją zrozumieć. może trochę przekombinowane, ale jednak myślę o niej po przeczytaniu i jakieś wrażenie na mnie zrobiła. nie jestem pewna czy pozytywne, ale nie obojętne.

planowałam wystawić negatywną ocenę, bo przez większość czasu średnio mi się podobało, ale na koniec gdy wszystko się połączyło to trochę wow. mam ochotę przeczytać drugi raz, tylko teraz skakać po rozdziałach według chronologii wydarzeń, żeby jakoś ułożyć tą historię i ją zrozumieć. może trochę przekombinowane, ale jednak myślę o niej po przeczytaniu i jakieś wrażenie na...

Jestem zachwycony! Ta proza ma w sobie coś z Lovecrafta jeśli chodzi o ewokację grozy, tajemniczości, podskórnego napięcia i nienazwanego zła. Moim ulubionym opowiadaniem jest póki co "Złe miejsce" o pisarzu i jego żonie. Zrobiło na mnie ogromne wrażenie. No i cudowna puenta spinająca wszystkie wątki.

Jestem zachwycony! Ta proza ma w sobie coś z Lovecrafta jeśli chodzi o ewokację grozy, tajemniczości, podskórnego napięcia i nienazwanego zła. Moim ulubionym opowiadaniem jest póki co "Złe miejsce" o pisarzu i jego żonie. Zrobiło na mnie ogromne wrażenie. No i cudowna puenta spinająca wszystkie wątki.

7,5

7,5