Bardzo krótkie opisy, mało szczegółowe. Bohaterki z zamierzchłych czasów, bez większych emocji.

Bardzo krótkie opisy, mało szczegółowe. Bohaterki z zamierzchłych czasów, bez większych emocji.

Książka jest beznadziejna. Sprawy opisane bardzo ogólnikowo i nieciekawie. Nawet historie, które znałam wcześniej i uważam za interesujące tutaj były przedstawione tak pobieżnie, że gdybym czytała o nich pierwszy raz nie zagościły by w moich myślach na dłużej. Autor zamiast faktów podaje swoje przypuszczenia, sugeruje, że lepiej wie jakie były motywy zbrodni. W książce występują błędy, a niejednokrotnie odnosiłam wrażenie, że autor używa określeń niezgodnie z ich znaczeniem.

Książka jest beznadziejna. Sprawy opisane bardzo ogólnikowo i nieciekawie. Nawet historie, które znałam wcześniej i uważam za interesujące tutaj były przedstawione tak pobieżnie, że gdybym czytała o nich pierwszy raz nie zagościły by w moich myślach na dłużej. Autor zamiast faktów podaje swoje przypuszczenia, sugeruje, że lepiej wie jakie były motywy zbrodni. W książce...

Zlo istnieje od początku świata, na wszystkich szerokościach geograficznych, na kazdym poziomie spolecznym. Zmieniaja się tylko metody zabijania. Kiedys arszenikiem przyprawiali niczym solą. Teraz maja bardziej wyszukane, sadystyczne sposoby. Ogolnie zgroza. Co ludziom siedzi w głowie.

Zlo istnieje od początku świata, na wszystkich szerokościach geograficznych, na kazdym poziomie spolecznym. Zmieniaja się tylko metody zabijania. Kiedys arszenikiem przyprawiali niczym solą. Teraz maja bardziej wyszukane, sadystyczne sposoby. Ogolnie zgroza. Co ludziom siedzi w głowie.

Pierwszy raz jakoś rozczarowałem się książką napisaną przez Pana Jarosława. Oczywiście, źle na pewno nie jest ale to już jakby nie to samo. Sam autor zaznaczył, że odchodzi od analizy sensu stricte jeno pisze pozycję "rozrywkową". I dobrze. Me ulubione sarkazmy, niczym u Dinsdale'a Pirahnii, i odautorskie i sytuacyjne, wiadomo jak to u seryjnych morderców. Jednak czegoś jakby brak, negacji jakby za wiele, jakby taka autorska "dekompensacja" zaszła. Być może i słusznie, kto wie. Być może po prostu nie był to mój czas na tą pozycję.

Pierwszy raz jakoś rozczarowałem się książką napisaną przez Pana Jarosława. Oczywiście, źle na pewno nie jest ale to już jakby nie to samo. Sam autor zaznaczył, że odchodzi od analizy sensu stricte jeno pisze pozycję "rozrywkową". I dobrze. Me ulubione sarkazmy, niczym u Dinsdale'a Pirahnii, i odautorskie i sytuacyjne, wiadomo jak to u seryjnych morderców. Jednak czegoś...

Pierwsza moja styczność z twórczością autora i niestety od razu duże rozczarowanie.

Już w pierwszym rozdziale autor tłumaczy się z błędu popełnionego w jednej z poprzednich książek (opisanie fikcyjnego mordercy jako istniejącego w rzeczywistości),co dramatycznie zmniejszyło moje zaufanie co do rzetelności jego pracy wykonywanej przy zbieraniu materiałów do swoich książek.

Do tego tłumaczy się moim zdaniem dość nieudolnie:
"część społeczeństwa chce żeby seryjni mordercy istnieli - i część ta, łącznie z naukowcami, niechętnie weryfikuje dane o sprawcach na rzecz nieskończonego powielania nierzetelnych informacji".
Czyli idąc dalej tokiem myślenia autora - wszystkie książki o istniejących mordercach można między bajki włożyć i nie ma co liczyć na sprawdzone fakty (a ja naiwna właśnie faktów oczekiwałam po "literaturze faktu", nie wiem co mi przyszło do głowy).

Na prawie 160 stronach autor zamieścił opisy ponad 60 seryjnych morderczyń, co siłą rzeczy sprawia, że część z nich dostąpiła zaszczytu tylko króciutkiej wzmianki. Nie jest to jednak bardzo zauważalne, ponieważ znaczna większość charakterystyk jest napisana w bardzo podobny sposób i usypia to czujność. Momentami autor próbuje naprawić monotonię wrzucając kilka specjalistycznych terminów zmieniając niestety dany fragment w pseudonaukowy bełkot. Do tego błędy, których nie powinno być w książce o takiej tematyce np. nazywanie przez autora arszeniku pierwiastkiem (arszenik to tlenek arsenu).

Były również momenty humorystyczne, jednak nie wiem czy były one zamierzonym celem autora, czy są winą mojego specyficznego poczucia humoru.
Dla przykładu przytoczę dwa cytaty, pierwszy to pierwsze zdanie z pierwszego rozdziału (po którym już wiedziałam, że może być wesoło):
"Kobieta, zdawałoby się, istota z delikatności utkana, nie może dokonywać strasznych zbrodni, które szokują nawet wtedy, gdy są mężczyzn udziałem."
Drugi pochodzi z opisu jednej z morderczyń:
"Mężczyzna wysyłał jej kwiaty, ona rewanżowała się ciastem. Doszło do spotkania. Po jakimś czasie, do konsumpcji biologicznych uwarunkowań wzajemnej atrakcyjności" :)

We wstępie autor mówi o swojej twórczości:
"Dzisiaj już nie piszę dla siebie, a zasiadając do pisania doskonale wiem, że książka zostanie wydana."

Tylko jej jakość pozostawia wiele do życzenia... niestety.
Książki nie polecam i na razie nie mam zamiaru sięgać po inne "dzieła" autora.

Pierwsza moja styczność z twórczością autora i niestety od razu duże rozczarowanie.

Już w pierwszym rozdziale autor tłumaczy się z błędu popełnionego w jednej z poprzednich książek (opisanie fikcyjnego mordercy jako istniejącego w rzeczywistości),co dramatycznie zmniejszyło moje zaufanie co do rzetelności jego pracy wykonywanej przy zbieraniu materiałów do swoich książek....

Książka lepsza niż pierwsze wydanie Seryjnych morderców. Język poprawniejszy. Autor ponownie wchodzi na grunt medycyny sądowej i ponownie udowadnia, że nie ma na jej temat zielonego pojęcia. Jeszcze jedna uwaga: nie ma takiego narządu w ciele człowieka jak woreczek żółciowy. Panie Stukanie konsultuj Pan tą swoją "literaturę faktu", bo stajesz się mało wiarygodny.

Książka lepsza niż pierwsze wydanie Seryjnych morderców. Język poprawniejszy. Autor ponownie wchodzi na grunt medycyny sądowej i ponownie udowadnia, że nie ma na jej temat zielonego pojęcia. Jeszcze jedna uwaga: nie ma takiego narządu w ciele człowieka jak woreczek żółciowy. Panie Stukanie konsultuj Pan tą swoją "literaturę faktu", bo stajesz się mało wiarygodny.

książka napisana bardzo dobrze i ciekawie.
poszczególnym przypadkom nie jest poświęcone może i szczególnie dużo uwagi ale to nawet dobrze ponieważ wszystkie wg. typów są praktycznie takie same.
szkoda że książka nie ujmuje tematu kobiet nie zabijających wg. schematycznej serii a w sposób bardziej przypadkowy.
na samym końcu opisany jest jeden takowy przypadek będący zdecydowanie ciekawszy od całej reszty.
niezaprzeczalnie jednak autor opisał temat najlepiej jak tylko mógł to zrobić jednocześnie ujmując wszystkie bardziej znaczące przypadki i nie zanudzając czytelnika.

książka napisana bardzo dobrze i ciekawie.
poszczególnym przypadkom nie jest poświęcone może i szczególnie dużo uwagi ale to nawet dobrze ponieważ wszystkie wg. typów są praktycznie takie same.
szkoda że książka nie ujmuje tematu kobiet nie zabijających wg. schematycznej serii a w sposób bardziej przypadkowy.
na samym końcu opisany jest jeden takowy przypadek będący...

Świetna pozycja, opis ogólny seryjnych morderczyń bardzo czytelny. Co prawda czytając po kolei konkretne przypadki, po pewnym czasie byłam znudzona, co absolutnie nie jest winą autora książki, tylko samych "bohaterek książki".
U seryjnych morderczyń nie ma tak wielkiego zróżnicowania MO jak u męskich przedstawicieli tej grupy, co sprawia, że męskie przypadki seryjnych morderców studiuje się z większym zapałem.
Zdecydowanie warta przeczytania:)

Świetna pozycja, opis ogólny seryjnych morderczyń bardzo czytelny. Co prawda czytając po kolei konkretne przypadki, po pewnym czasie byłam znudzona, co absolutnie nie jest winą autora książki, tylko samych "bohaterek książki".
U seryjnych morderczyń nie ma tak wielkiego zróżnicowania MO jak u męskich przedstawicieli tej grupy, co sprawia, że męskie przypadki seryjnych...

Każdy ma swoje zainteresowania :)

Każdy ma swoje zainteresowania :)

Wstęp lekko za długi i zbyt ogólny. Jednak same opisy morderczyń bardzo ścisłe i konkretne, bez zbędnych opinii. Wiele z nich już znałam, czasami brakowało mi kilku informacji. Opisy mogłby być bardziej szczegółowe i przez to mocniej rozbudowane.

Wstęp lekko za długi i zbyt ogólny. Jednak same opisy morderczyń bardzo ścisłe i konkretne, bez zbędnych opinii. Wiele z nich już znałam, czasami brakowało mi kilku informacji. Opisy mogłby być bardziej szczegółowe i przez to mocniej rozbudowane.