Kiedy zaczęłam czytać tę pełną humoru książkę wydawało mi się, że nie napisała jej Anna Sakowicz. Autorkę znam z zupełnie innych książek i trudnych tematów, dlatego coś mi tu nie pasowało. Ale im dalej czytałam, tym robiło się mniej wesoło. Lektura była dla mnie ogromnym zaskoczeniem.
Mirosława Świerk ma za sobą nieudane małżeństwo. Kobieta razem z kotem Leosiem mieszka we własnym domu, w jednej ze spokojniejszych dzielnic Gdańska. Jest autorką romansów, które wydaje pod pseudonimem Miranda Dobson. Kobieta pomaga ojcu w opiece nad chorą na alzheimera matką. Niespodziewanie do jej domu trafia prawie 90-letnia babka Zuzanna, nazwana przez nią dzikim "Hunem". Ta charyzmatyczna kobieta nieźle namiesza w poukładanym już życiu wnuczki. Jakby tego było mało, pojawia się też Lucjan Kulesza. Bardzo popularny autor kryminałów, w którym Miranda kochała się jako studentka. Jaką tajemnicę nosi ze sobą babcia Zuzanna i co oprócz pisania książek połączy Mirandę i Lucjana?
Przeczytajcie i przekonajcie się sami. Mnie ta książka bardzo zaskoczyła. Początek zanosił się na lekką i przyjemną lekturę. Jak zaczęłam ją czytać to nie mogłam się opanować od śmiechu, ale humor mieszał się tu z ciężkim tematem jakim jest opieka nad osobą chorą na alzheimera. Anna Sakowicz w niesamowity sposób opisała etapy postępującej choroby matki bohaterki. Cierpliwość ojca Mirandy opiekującego się żoną na co dzień jest niebywała. Widać jego niemoc i bezsilność, ale bardzo zaskoczył mnie też jego spokój i miłość, którą obdarza żonę każdego dnia. Patrzenie na to jak zmienia się i powoli odchodzi najbliższy dla nas człowiek wymaga ogromnej siły. Często taka osoba przypłaca to swoim zdrowiem i depresją. Autorka bardzo trafnie opisała emocje targające zarówno chorym, jak i jego rodziną. Pokazała jak trudna jest codzienność dzielona z osobą chorą mieszkającą pod jednym dachem. Jak ogromna jest bezradność opiekunów osoby chorej, którzy znikąd nie mają fachowej pomocy. Jak powoli i cierpliwie sami uczą się jak z takim chorym postępować. Wreszcie jak znikoma jest pomoc naszego państwa, dla którego chory człowiek jest niewidzialny.
Pani Anna porusza w książce ogrom ważnych tematów, starość, przemijanie, choroba alzheimera i powolne odchodzenie. Ale też zmaganie się najbliższych z osobą chorą i wreszcie podjęcie najtrudniejszej chyba decyzji w życiu. Czy oddać chorego do zakładu czy trwać nadal przy nim? Nie są to łatwe decyzje i myślę, że nikt kto nie był w takiej sytuacji, nie jest w stanie jej ocenić. Autorka poruszyła też w książce temat stalkingu.
Podsumowując, "Grzeczna dziewczynka" to lektura, która Was rozśmieszy, ale też wzruszy do łez. Polecam ją z całego serca.

"Znajomych już dawno nie mieli. Pierwsze objawy choroby skutecznie ich przegoniły. Jakby alzheimerem można było się zarazić! Państwo też umywało ręce, choć trzeba było przyznać, że ośrodek pomocy społecznej wypłacał Gosi co miesiąc dwieście złotych z groszami. Nie wystarczało nawet na nierefundowane leki, ale dobre i to. W chorobie człowiek bierze wszystko, każdą jałmużnę i każdą oznakę empatii. Na grymaszenie go nie stać. Zresztą nie przyniosłoby odpowiedniego skutku, bo taki chory dla państwa jest niewidzialny. Jeżeli nie potrafi postawić krzyżyka w okienku przy nazwisku kandydata na posła, nie istnieje. Nie opłaca się w niego inwestować. Samotność więc stała się naturalnym drugim imieniem każdego opiekuna osoby z niepełnosprawnością"

Kiedy zaczęłam czytać tę pełną humoru książkę wydawało mi się, że nie napisała jej Anna Sakowicz. Autorkę znam z zupełnie innych książek i trudnych tematów, dlatego coś mi tu nie pasowało. Ale im dalej czytałam, tym robiło się mniej wesoło. Lektura była dla mnie ogromnym zaskoczeniem.
...

I znów autorka to zrobiła. Znów wciągnęła mnie w swoją historię. Zaintrygowała wykreowanymi postaciami. Może ten styl jest tak łatwy w odbiorze z uwagi, że autorka w swoich książkach bazuje na własnych przeżyciach.

I znów autorka to zrobiła. Znów wciągnęła mnie w swoją historię. Zaintrygowała wykreowanymi postaciami. Może ten styl jest tak łatwy w odbiorze z uwagi, że autorka w swoich książkach bazuje na własnych przeżyciach.

Wzruszająca i zabawna jednocześnie historia o chorobie i starości oraz młodości, która jest obok. Polecam

Wzruszająca i zabawna jednocześnie historia o chorobie i starości oraz młodości, która jest obok. Polecam

Uwielbiam książki które pokazują Nam życie osób chorych.A ta jest mi bardzo bliska.Uwielbiam

Uwielbiam książki które pokazują Nam życie osób chorych.A ta jest mi bardzo bliska.Uwielbiam

Boże ta książka była super jednocześnie się śmiałam a potem płakałam bo mi sie przypominały złe doznania. Ale książka miała w sobie taką historie jak by to działo się na żywo tylko to książka nie dla dzieci dlatego daje 8 gwiazdek

Boże ta książka była super jednocześnie się śmiałam a potem płakałam bo mi sie przypominały złe doznania. Ale książka miała w sobie taką historie jak by to działo się na żywo tylko to książka nie dla dzieci dlatego daje 8 gwiazdek

Myślałam, że będzie to lekka książka umialająca czas oczekiwania na córkę kończącą gimnastykę. Myliłam się. Nie da się jej czytać w rozproszeniu. Porusza tak trudny temat, temat o którym nie mówi się wiele a przecież istnieje. Alzheimer. Choroba, która zabiera uczucia, człowieczeństwo, rodzinę, radość życia. Wstrząsająca.

Myślałam, że będzie to lekka książka umialająca czas oczekiwania na córkę kończącą gimnastykę. Myliłam się. Nie da się jej czytać w rozproszeniu. Porusza tak trudny temat, temat o którym nie mówi się wiele a przecież istnieje. Alzheimer. Choroba, która zabiera uczucia, człowieczeństwo, rodzinę, radość życia. Wstrząsająca.

"GRZECZNA DZIEWCZYNKA" - ANNA SAKOWICZ
Książka porusza ciężkie tematy, tematy powszechnie uznane za tabu, o tym się nie mówi. On istnieje, a jednak kiedy ktoś w naszym otoczeniu zachoruje na Alzheimera nagle nie mamy czasu, nie wiemy jak zareagować. Kiedy natomiast zachoruje ktoś z naszej rodziny na początku nie wiemy co się za tym kryje, że nie jest to choroba, na którą jest lekarstwo. Państwo nie pomaga w żaden sposób osobom dotkniętym alzheimerem czy raczej im rodzinom.
Autorka w znakomity subtelny sposób ukazuje świat postępującej choroby, do tego zahacza o jeszcze delikatny temat jakim jest starość i demencja.
Babcia autorki ponad dziewięćdziesięcioletnia Zuzanna nagle zjawia się u wnuczki, z którą lata nie miała za bardzo kontaktu. Do tego towarzyszą wydarzenia z opieki nad mamą Mirandy, Małgorzatą nazywaną przez wszystkich Gosią. Tata Mirandy, by odpocząć i nie popaść w depresje od czasu do czasu powierza opiekę nad żoną, córce. Sprawy się komplikują kiedy Gosi choroba pogłębia się.
Książka wstrząsa, zmusza do refleksji oraz zatrzymania się, a także do zwolnienia. Polecam by czytać, choć można ją słuchać zarówno na empik jak i Legimi. Na tej drugiej platformie jest również synchroaudiobook.
Książki Sakowicz zawsze powodują we mnie zatrzymanie się i szukanie później następnych książek o tej samej tematyce.

Książkę oceniam 10 na 10, ponieważ nie da się przejść obojętnie wokół tej pozycji.
OCENA 10/10
03/23
ilość stron: 344
data wyd 20.11.2020
czas przewidziany czytania: 5 h 44 min.
czas słuchania: 10 h 11 min
lektor - empik - Całun Gabriela

Anastazja
Skończona 04.02.2023 ( czyt)

"GRZECZNA DZIEWCZYNKA" - ANNA SAKOWICZ
Książka porusza ciężkie tematy, tematy powszechnie uznane za tabu, o tym się nie mówi. On istnieje, a jednak kiedy ktoś w naszym otoczeniu zachoruje na Alzheimera nagle nie mamy czasu, nie wiemy jak zareagować. Kiedy natomiast zachoruje ktoś z naszej rodziny na początku nie wiemy co się za tym kryje, że nie jest to choroba, na którą...

Książka cudna , temat alzchaimera w rodzinie pięknie ujęty

Książka cudna , temat alzchaimera w rodzinie pięknie ujęty

58/2023 (A)

58/2023 (A)

"Grzeczna dziewczynka" to gorzko-zabawna opowieść! Prawda, zgadzam się. Jest o młodej pisarce, której mam ma alzheimera. Jednocześnie ni stąd ni zowąd zjawia się jej babka, której lata nie widziała i nie utrzymywała z nią kontaktów. Jest to również historia miłosna. Książka porusza ciężkie tematy, ale zawiera też humorystyczne wstawki - jak w życiu....

"Grzeczna dziewczynka" to gorzko-zabawna opowieść! Prawda, zgadzam się. Jest o młodej pisarce, której mam ma alzheimera. Jednocześnie ni stąd ni zowąd zjawia się jej babka, której lata nie widziała i nie utrzymywała z nią kontaktów. Jest to również historia miłosna. Książka porusza ciężkie tematy, ale zawiera też humorystyczne wstawki - jak w życiu....