Spodziewałam się innych emocji. Liwia tak spokojnie podeszła do takiej ogromnej zmiany w życiu, Jedynie w Ignacym buzowały jakieś silniejsze uczucia.

Spodziewałam się innych emocji. Liwia tak spokojnie podeszła do takiej ogromnej zmiany w życiu, Jedynie w Ignacym buzowały jakieś silniejsze uczucia.

7,5/10
"Gdzie jest happy end?" to historia po którą sięgałam bez wielkich oczekiwań. Mówiąc szczerze najbardziej zachęcił mnie tytuł, bo właśnie ostatnimi czasy poszukuję "happy endu".
I przyznaję, że nie zostałam zachwycona, ale ta książka nawet mnie wciągnęła.
Akcja na początku rozwija się dość szybko, co wydaje się być troszkę niepokojące, no bo: co dalej? Niemniej jednak później pojawiają się inne mniejsze wątki i problemy. Tak więc, pomimo iż nie jest ciągle porywająco, to uważam, że naprawdę jest fajnie.
W historii pojawia się głównie tylko kilka postaci, toteż gdy ktoś ma problem z orientowaniem się kto jest kim, powinno być to dla niego dobre .

7,5/10
"Gdzie jest happy end?" to historia po którą sięgałam bez wielkich oczekiwań. Mówiąc szczerze najbardziej zachęcił mnie tytuł, bo właśnie ostatnimi czasy poszukuję "happy endu".
I przyznaję, że nie zostałam zachwycona, ale ta książka nawet mnie wciągnęła.
Akcja na początku rozwija się dość szybko, co wydaje się być troszkę niepokojące, no bo: co dalej? Niemniej...

Nie wiem na ile ocenić te książkę- nie dałam rady przeczytać całej. Zupełnie nie wciągnęła mnie ta historia, czytałam po rozdziale na siłę i w końcu się poddałam.

Nie wiem na ile ocenić te książkę- nie dałam rady przeczytać całej. Zupełnie nie wciągnęła mnie ta historia, czytałam po rozdziale na siłę i w końcu się poddałam.

Zawsze trzeba walczyć o swoje marzenia nawet z samą sobą.

Zawsze trzeba walczyć o swoje marzenia nawet z samą sobą.

Ile wiemy o swoich rodzicach ? Jak wielkie znaczenie ma dla każdego z nas znajomość swoich korzeni ? Niekiedy to, co wydaje nam się niezaprzeczalnym faktem, wcale nim nie jest.
Rodzina jest ważna, ale nie można zapominać o spełnianiu samego siebie. Czy poświęcenie się komuś bez końca to dobry pomysł na życie?
Ciepła, wzruszająca, ale i przemycająca wesołe wątki z życia trzypokoleniowej rodziny historia. Polecam.

Ile wiemy o swoich rodzicach ? Jak wielkie znaczenie ma dla każdego z nas znajomość swoich korzeni ? Niekiedy to, co wydaje nam się niezaprzeczalnym faktem, wcale nim nie jest.
Rodzina jest ważna, ale nie można zapominać o spełnianiu samego siebie. Czy poświęcenie się komuś bez końca to dobry pomysł na życie?
Ciepła, wzruszająca, ale i przemycająca wesołe wątki z życia...

Jestem trochę zawiedziona, książką ,ponieważ czytałam już kilka pozycji tej autorki i muszę stwierdzić, że to jest chyba pierwsza, która mi nie podeszła. Nudna, brak tego uczucia zniecierpliwienia co będzie dalej, jak potoczą się losy bohaterów. Nie polecam.

Jestem trochę zawiedziona, książką ,ponieważ czytałam już kilka pozycji tej autorki i muszę stwierdzić, że to jest chyba pierwsza, która mi nie podeszła. Nudna, brak tego uczucia zniecierpliwienia co będzie dalej, jak potoczą się losy bohaterów. Nie polecam.

No i co tu zrobić z oceną? Zarwałam ulubiony kryminał w TV, bo tak mnie wciągnęła ta opowieść. Jest mnóstwo nielogiczności i głupot, których nie mogę wymienić bez spojlerowania. Ale jest dość fajna konstrukcja, bardzo lekki język, parę trafnych (i parę też nietrafnych) psychologicznych spostrzeżeń.
W sumie przyjemne czytadło dla kobiet i może 7% mężczyzn :).
Jest na wyrost 7*.

No i co tu zrobić z oceną? Zarwałam ulubiony kryminał w TV, bo tak mnie wciągnęła ta opowieść. Jest mnóstwo nielogiczności i głupot, których nie mogę wymienić bez spojlerowania. Ale jest dość fajna konstrukcja, bardzo lekki język, parę trafnych (i parę też nietrafnych) psychologicznych spostrzeżeń.
W sumie przyjemne czytadło dla kobiet i może 7% mężczyzn :).
Jest na wyrost 7*.

Dwie gwiazdki to i tak za dużo, uważam. Ale wstawiłam je, ponieważ dobrnęłam aż do połowy książki. Na szczęście dawno wyleczyłam się z zachowania "nie lubię zostawiać niedoczytanych książek". Szkoda na to czasu. Bohaterkę (lat 40, mentalność nastolatki, egoizm - level hard) zostawiłam w starym domu, którego zwiedzanie o wiele bardziej ją interesuje, niż odkryty właśnie fakt, że całe jej dotychczasowe życie było kłamstwem. Chociaż wcześniejszą scenę z panem z biura też ledwo przełknęłam. Dalej nie czytam Szczerze nie polecam.

Dwie gwiazdki to i tak za dużo, uważam. Ale wstawiłam je, ponieważ dobrnęłam aż do połowy książki. Na szczęście dawno wyleczyłam się z zachowania "nie lubię zostawiać niedoczytanych książek". Szkoda na to czasu. Bohaterkę (lat 40, mentalność nastolatki, egoizm - level hard) zostawiłam w starym domu, którego zwiedzanie o wiele bardziej ją interesuje, niż odkryty właśnie...

Na świecie funkcjonują tysiące słów, ale są takie chwile, kiedy żadne nie pasuje.

Człowiek czasem latami żyje jak we śnie. Tak się przyzwyczaja do niektórych spraw, że przestają mu się wydawać dziwne, krzywdzące czy zwyczajnie głupie. Aż się obudzi i wtedy jest w szoku.

Czasem tak jest, że w dobrym towarzystwie bawi nawet najprostsza wymiana zdań.

Prawda czasem jest trudna, ale pomaga zrozumieć się nawzajem i może tez lepiej pojąc całe to pokręcone życie.

Życiem trzeba się opiekować, przyglądać temu, w jakim kierunku płynie. traktować jak kochane dziecko, z czułością, ale też mądrą stanowczością.

każdy od czasu do czasu potrzebuje odrobiny magii, oderwania od rzeczywistości.

Nigdy bowiem nie wiadomo, jaka mała decyzja zaważy na najważniejszych kwestiach.

Na świecie funkcjonują tysiące słów, ale są takie chwile, kiedy żadne nie pasuje.

Człowiek czasem latami żyje jak we śnie. Tak się przyzwyczaja do niektórych spraw, że przestają mu się wydawać dziwne, krzywdzące czy zwyczajnie głupie. Aż się obudzi i wtedy jest w szoku.

Czasem tak jest, że w dobrym towarzystwie bawi nawet najprostsza wymiana zdań.

Prawda czasem jest...

Interesujecie się przeszłością swoich przodków? Wiecie kim byli, skąd pochodzili? A czy posiadacie wiedzę gdzie poznali się Wasi rodzice? Moi poznali się w szkole, w której oboje pracowali. Dlaczego o to pytam? Za chwilę wszystko się wyjaśni...


Liwia jest księgową w korporacji i za kilka dni skończy czterdzieści lat. Z tej okazji jej matka przygotowuje skromną kolację, jest bowiem mistrzynią oszczędzania. Ale pomysł w żaden sposób nie spełnia oczekiwań Liwii. Bohaterka jest samotną matką, razem z pełnoletnią już Anią mieszkają u rodziców, jednak w sferze marzeń pozostaje własny kąt a najlepiej dom z widokiem na góry. Z wdzięczności do matki, że przyjęła ją w ciąży pod swój dach Liwia zgodziła się na wiele ustępstw, podporządkowała zasadom i by nie narażać się awersji Janiny do książek, swoje zakupy chowa w szafie (i nie tylko).

Rodzina Brackich żyje spokojnie i według utartych rytuałów i schematów, jednak pewnego poranka dzwonek do drzwi wprowadza zaskakujący zamęt. Kurier przynosi bowiem tajemniczą przesyłkę - kosz z jagodami (a jest marzec) i od tamtej chwili już nic nie będzie takie jak dawniej. Matka znika w swoim pokoju, ojciec staje się mrukliwy a Ania z Liwią by odkryć prawdę o osobie nadawcy zaczynają bawić się w detektywów, gdyż wyczuwają skrywaną latami tajemnicę rodzinną.

Dopiero wtedy Liwia zdaje sobie sprawę, że rodzice rzadko okazywali sobie uczucia a ona nie zna historii ich miłości. Co kryją kolejne przesyłki od tajemniczego nadawcy? Czy Janina wyzna wreszcie prawdę i powie kim on jest i dlaczego mąci ich spokój? Co na to wszystko ojciec Liwii - Ignacy? Jak potoczą się losy tej rodziny?


Krystyna Mirek pokazała tą historią, że maleńki kamyczek wywołuje lawinę - rodzina Brackich żyła sobie spokojnie, oszczędnie i w miarę szczęśliwie, do chwili, gdy pojawił się kosz z jagodami. Wywołał on w ich życiu istną lawinę, która wymusiła na bohaterach przyznanie się do ukrywanych wydarzeń z przeszłości. Z pozoru zgodne małżeństwo Janiny i Ignacego okazało się nie do końca tym, czym być miało. Liwia dowiedziała się, że przez niemal czterdzieści lat była okłamywana w kwestii swojego biologicznego ojca. Kto nim jest? Dlaczego nie był dla niej wsparciem od urodzenia? Czy zmienią się jej relacje z Ignacym?

Jednocześnie z poszukiwaniem swoich korzeni bohaterka przeżywa również miłosne uniesienia, które w jej sytuacji są dość nowymi doświadczeniami. Chciałaby zawalczyć o swoje szczęście, ale jednocześnie nieco się boi. Czy uda jej się znaleźć miłość?


Autorka pozwoliła czytelnikowi domyślić się nieco wcześniej pewnych rozwiązań podsuwając Prolog, do którego idealnie pasuje Epilog - pięknie zamyka fabułę. Gorąco polecam Wam zapoznanie się historią Liwii. Jestem pewna, że rozwiązanie niektórych wątków Was zaskoczy, zwłaszcza że nie dla każdego to będzie happy end...

Wielu było takich momentów, że irytowało mnie zachowanie Liwii, kobieta prawie czterdziestoletnia a wciąż żyjąca pod dyktando matki... Ja rozumiem, że ją przygarnęła w potrzebie, że wychowała wnuczkę, że pomagała pod każdym względem... Ale żeby ukrywać przed nią marzenia, nie mieć swojego zdania i nie próbować żyć pod swojemu? Dlatego bardzo cieszyła mnie przemiana bohaterki. Księgowa z osoby żyjącej z dnia na dzień zmienia się w kogoś, kto pragnie sam kształtować swoją przyszłość. Przestała odkładać spełnianie marzeń na bliżej nieokreślone jutro, tylko konkretnie podeszła do tematu, choć przypłaciła to zmęczeniem.



Podsumowując - "Gdzie jest happy end?" to powieść lekka, przyjemna w odbiorze, momentami zaskakująca a przede wszystkim dająca nadzieję, że każdy może znaleźć swoje szczęście. Historia rodziny Brackich pokazuje, że ukrywanie tajemnic z przeszłości nie wychodzi na dobre, bowiem przeznaczenie robi swoje. Jest to opowieść o rosnącej pewności siebie, planach, nadziejach na zmiany, samotnym rodzicielstwie, walce o miłość, dawaniu szans, zazdrości i złamanych sercach. Bardzo polecam Wam ten tytuł

Interesujecie się przeszłością swoich przodków? Wiecie kim byli, skąd pochodzili? A czy posiadacie wiedzę gdzie poznali się Wasi rodzice? Moi poznali się w szkole, w której oboje pracowali. Dlaczego o to pytam? Za chwilę wszystko się wyjaśni...


Liwia jest księgową w korporacji i za kilka dni skończy czterdzieści lat. Z tej okazji jej matka przygotowuje skromną kolację,...