W niniejszej książce Ludwig von Mises przedstawia początek oraz rozwój idei socjalizmu, faszyzmu i interwencjonizmu, a także skutki prowadzenia takiej polityki. Według Misesa w dużej mierze rozrost i propagowanie idei zawdzięczamy intelektualistą z czym trudno się nie zgodzić. Przedstawiona zostaję droga, która doprowadziła do rozróżnienia terminów socjalizm/socjalista i komunizm/komunista. Na koniec autor stawia pytanie czy nadejście socjalizmu jest faktycznie nieuniknione i co robić aby tak się nie stało.

Książka jest napisana w sposób zdecydowanie luźniejszy niż pozostałe dzieła Misesa, ale nie zatraca przy tym naukowego ducha.
Niestety tak samo jak w przypadku "Mentalności Antykapitalistycznej" tak i tutaj jest problem ze zbyt małą objętością książki. Dla wielu może być to zaleta, ale nie da się ukryć, że przez to argumentacja nie jest tak rozwinięta jak mogłaby być i występują w niej ogólniki. Przykładem takiego uproszczenia jest opisanie udziału armii czerwonej w Drugiej Wojnie Światowej, przez co może się wydawać, że Mises całkowicie dyskredytuje bądź co bądź duży wkład ZSRR w zwycięstwo nad nazistami, a tak naprawdę autor dyskredytuje, ale ogromne rozbuchanie tego wkładu przedstawiane w propagandzie sowieckiej.
Cierpią też na tym rozdziały poświęcone faszyzmowi i nazizmowi, które są po prostu zbyt krótkie.
Choć z drugiej strony książka była tak naprawdę dodatkiem do jednego z zagranicznych wydań "Socjalizmu" Misesa, a u nas wydano to jako osobne dzieło, więc nie ma co się dziwić niedużej ilości stron.

Mimo wszystko książka jest na tyle dobra i treściwa, że zasługuje na wysoką ocenę.

W niniejszej książce Ludwig von Mises przedstawia początek oraz rozwój idei socjalizmu, faszyzmu i interwencjonizmu, a także skutki prowadzenia takiej polityki. Według Misesa w dużej mierze rozrost i propagowanie idei zawdzięczamy intelektualistą z czym trudno się nie zgodzić. Przedstawiona zostaję droga, która doprowadziła do rozróżnienia terminów socjalizm/socjalista i...

Niewielka książeczka (100 stron),która jest jak dla mnie jedynie wprowadzeniem do wyjaśnienia teorii socjalizmu. Książka przeznaczona jest dla osób, które nie miały wcześniej do czynienia z naukami politycznymi i nie wiedzą, czym tak naprawdę w swej istocie jest komunizm i socjalizm. Autor jest przedstawicielem ekonomicznej szkoły austriackiej, zdobywcą licznych nagród i zdecydowanym przeciwnikiem socjalizmu i interwencjonizmu. Szkoda tylko, że to co on i jego koledzy dowiedli już 100 lat temu, czyli nieracjonalność i szkodliwość społeczną socjalizmu, politycy we współczesnej Europie mimo wszystko i z wielkim uporem starają się nadal wcielić w życie. Można tylko powtórzyć za doktorem Plamą z Hydrozagadki, ´tym razem się nie udało i następnym razem też się nie uda´! Tylko ktoś niestety musi za to zapłacić.

Niewielka książeczka (100 stron),która jest jak dla mnie jedynie wprowadzeniem do wyjaśnienia teorii socjalizmu. Książka przeznaczona jest dla osób, które nie miały wcześniej do czynienia z naukami politycznymi i nie wiedzą, czym tak naprawdę w swej istocie jest komunizm i socjalizm. Autor jest przedstawicielem ekonomicznej szkoły austriackiej, zdobywcą licznych nagród i...

Plusy:
+ ogrom wiedzy
+ zwięźle napisana
+ interesujące przykłady historyczne

Minusy:
- trudno się ją czyta, momentami wydaje się nudna

Podsumowanie:
Ten legendarny już przedstawiciel austriackiej szkoły ekonomii rozprawia się z socjalizmem, podając konkretne przykłady i doświadczenia. Kto interesuje się ekonomią, powinien po nią sięgnąć, jednakże jeśli chcesz dopiero zacząć swoją przygodę z ekonomią, czy wolnorynkową gospodarką to są bardziej przystępne książki dostępne na rynku.

Plusy:
+ ogrom wiedzy
+ zwięźle napisana
+ interesujące przykłady historyczne

Minusy:
- trudno się ją czyta, momentami wydaje się nudna

Podsumowanie:
Ten legendarny już przedstawiciel austriackiej szkoły ekonomii rozprawia się z socjalizmem, podając konkretne przykłady i doświadczenia. Kto interesuje się ekonomią, powinien po nią sięgnąć, jednakże jeśli chcesz dopiero...

Kolejna z książek którą powinien przeczytać każdy człowiek, pokazujący głupotę interwencjonizmu i całej otoczki socjalizmu.

Kolejna z książek którą powinien przeczytać każdy człowiek, pokazujący głupotę interwencjonizmu i całej otoczki socjalizmu.

Interpretując w jakiś sposób tytuł tegoż eseju przed rozpoczęciem czytania, nasuwała się momentalnie myśl o niewidzialnej ręce rynku, determinowanej de facto przez wybory samych ludzi wpływających na wahania popytu i podaży i przez to na sam system cen, który wskazuje o dostępności konkretnego dobra. Na początku też tak było, profesor tłumaczył wszystko z ekonomicznego stanowiska, zresztą do czego był bardzo predysponowany. Następnie przez większość pracy próbował przedstawić rozwój doktryny interwencjonistycznej i socjalistycznej jako wynik „pracy” intelektualistów, zatem późniejszy chaos międzywojenny można określić jako planowany. Jak już wspomniałem przy okazji oceny „Mentalności antykapitalistycznej”, bardziej przypadają mi do gustu stricte ekonomiczne prace L. Von Misesa. I takie postrzeganie utrzymuję nadal.

Interpretując w jakiś sposób tytuł tegoż eseju przed rozpoczęciem czytania, nasuwała się momentalnie myśl o niewidzialnej ręce rynku, determinowanej de facto przez wybory samych ludzi wpływających na wahania popytu i podaży i przez to na sam system cen, który wskazuje o dostępności konkretnego dobra. Na początku też tak było, profesor tłumaczył wszystko z ekonomicznego...

Niby socjalizm został przez ekonomistów szkoły austriackiej zrównany z ziemią wielokrotnie, a sam Mises zrobił to już blisko sto lat temu podczas debaty kalkulacyjnej, ale mimo to idee socjalistyczne wciąż żyją. Oczywiście nie w formie w jakiej proponował to chociażby Oskar Lange, ale do wielu intelektualistów, polityków i wyborców wciąż pewne prawdy nie docierają.

Mises w swojej krótkiej książeczce analizuje zjawisko socjalizmu i interwencjonizmu, zgrabnie mieszając analizę ekonomiczną, filozoficzną i historyczną. "Planowany chaos" ma bardziej charakter publicystyczny, a Mises odchodzi od naukowego języka i w wielu miejscach dosadnie pozwala sobie określać socjalistycznych zbrodniarzy i stojących za nimi ideologów.

Głównym minusem książki jest jej objętość. Aż prosiłoby się o dłuższą analizę faszyzmu czy nazizmu, a tematy te zostały potraktowane po macoszemu. Oprócz tego z dzisiejszej perspektywy z dystansem podchodzić należy do sympatii Misesa wobec demokracji, jako tego "wolnościowego ustroju", a także do tego, że każdy interwencjonizm musi prowadzić do socjalizmu. Na płaszczyźnie logicznej - być może, jednak jak pokazuje rzeczywistość - po osiągnięciu pewnego poziomu rozwoju gospodarczego rządzący są w stanie trwać przy absurdalnych rozwiązaniach, nawet gdy nie spełniają zakładanych przez nich założeń.

"Planowany chaos" poleciłbym przede wszystkim początkującym, zainteresowanym ekonomią i polityką. Dla zaawansowanych wolnościowców książka w większości będzie zbyt oczywista, a dla zaawansowanych "niewolnościowców" argumentacja może okazać się zbyt ogólna, dlatego polecałbym w takim wypadku bardziej szczegółowe publikacje.

Niby socjalizm został przez ekonomistów szkoły austriackiej zrównany z ziemią wielokrotnie, a sam Mises zrobił to już blisko sto lat temu podczas debaty kalkulacyjnej, ale mimo to idee socjalistyczne wciąż żyją. Oczywiście nie w formie w jakiej proponował to chociażby Oskar Lange, ale do wielu intelektualistów, polityków i wyborców wciąż pewne prawdy nie docierają.

Mises w...

Książka jest głównie przeznaczona dla przeciętnych czytelników nie zainteresowanych wolnorynkowa ekonomią, jednak myślę że nawet bardziej obeznani z nią czytelnicy znajdą wiele ciekawych informacji. Książka zajmuje się głównie krytyką interwencjonizmu, który szkodzi gospodarce, zamiast jej pomagać. Dużo miejsca poświęcono także na krytykę marksizmu i związanych z nim ruchów politycznych. Znajdziemy tutaj bogaty opis tego, co komuniści próbowali zrobić z Europą(i częściowo osiągnęli sukces). Autor w krótkich rozdziałach wspomina także o Mussolinim i Hitlerze. Gorąco polecam przeczytać tą książkę wszystkim. Książka została udostępniona w formie darmowego ebooka przez fundację PAFERE.

Książka jest głównie przeznaczona dla przeciętnych czytelników nie zainteresowanych wolnorynkowa ekonomią, jednak myślę że nawet bardziej obeznani z nią czytelnicy znajdą wiele ciekawych informacji. Książka zajmuje się głównie krytyką interwencjonizmu, który szkodzi gospodarce, zamiast jej pomagać. Dużo miejsca poświęcono także na krytykę marksizmu i związanych z nim ruchów...

Ciekawe połączenie informacji z dziedzin historii i ekonomii. A z czasem czytania książka staje się coraz ciekawsza. Podejmuje tematykę zasad jakimi rządziły się ustroje socjalistyczne - w Rosji, Niemczech i Włoszech. Autor pokazuje zasady myślenia socjalistów jakie nimi kierują i wychodzi im na przeciw. Absurdy stawianych tez przez socjalistów wprawiają momentami w śmiech. Jednym z takich powiedzeń jest, że socjalizm nie udał się dlatego, że nie zostały spełnione odpowiednie warunki (dodatkowo różni socjaliści przegadują się nad swoimi pomysłami wprowadzania i sprawowania ustroju socjalistycznego). Autor od razu zauważa, że ludzie w ten sposób nie wyciągają wniosków ze wszystkich nieudanych eksperymentów jakimi były omawiane ustroje totalitarno-socjalistyczne. Jeśli eksperyment jest przeprowadzany powinien mówić, że: rozwiązanie A dało efekt B, a nie w sposób, że efekt B nie został spełniony, bo rozwiązanie A zostało źle wprowadzone. Ale książka nie jest tylko o stawianiu tez jakie można wywnioskować na podstawie eksperymentów, ale o fałszu tychże eksperymentów w złożonych warunkach ekonomii.

Polecam książkę wszystkim, którzy chcą cieszyć się intelektualną elokwencją jaka płynie od pierwszych liter do końcowego zdania publikacji.

Ciekawe połączenie informacji z dziedzin historii i ekonomii. A z czasem czytania książka staje się coraz ciekawsza. Podejmuje tematykę zasad jakimi rządziły się ustroje socjalistyczne - w Rosji, Niemczech i Włoszech. Autor pokazuje zasady myślenia socjalistów jakie nimi kierują i wychodzi im na przeciw. Absurdy stawianych tez przez socjalistów wprawiają momentami w śmiech....

Lektura tej książki dla człowieka opierającego swój światopogląd o spam serwowany mu poprzez wszelakiego rodzaju media głównego nurtu będzie niemałym szokiem. Wywód przeprowadzony rzeczowo i konsekwentnie dokonuje bezlitosnego demontażu mitologii socjalistyczno-totalitarnej jaką przepojone były w chwili wydania tego dzieła i są do dziś środki masowego przekazu. I choć autor jest w swoich sądach bezlitosny dla drugiej strony, to ten brak skrupułów objawia się poprzez siłę niezaprzeczalnych faktów. Autor prezentuje na kartach tej książki czym jest elegancja intelektu opartego o wiedzę na temat skutków działań ludzi, a nie, jak w przypadku zwolenników wszechwładzy państwa, absurdalnej wierze w utopie, która przynosi tylko kataklizmy dla ludzkości.
Wzorcowy "odkażacz" umysłu.

Lektura tej książki dla człowieka opierającego swój światopogląd o spam serwowany mu poprzez wszelakiego rodzaju media głównego nurtu będzie niemałym szokiem. Wywód przeprowadzony rzeczowo i konsekwentnie dokonuje bezlitosnego demontażu mitologii socjalistyczno-totalitarnej jaką przepojone były w chwili wydania tego dzieła i są do dziś środki masowego przekazu. I choć autor...

Kolejna książeczka polemiczno-publicystyczna prof. Misesa: tym razem mniej ekonomiczna, a bardziej „politologiczna”. Ekonomii dotyczy w zasadzie jedynie pierwszy rozdział poświęcony „gospodarce mieszanej”, który skądinąd na tle pozostałych wypada najsłabiej. Poza tym mamy dość przenikliwą i erudycyjną analizę fenomenu komunistycznego i radzieckiego, oraz dużo bardziej powierzchowne analizy faszyzmu i niemieckiego narodowego socjalizmu. Niezmiennie prawdziwe są powracające w kilku miejscach tezy o niemożności rachunku ekonomicznego w socjalizmie i jego niższej efektywności ekonomicznej. Demagogią i propagandowym kłamstwem jest natomiast Misesa ocena przebiegu II wojny światowej i groteskowe zawyżanie sukcesów Anglosasów a pomniejszanie sukcesów Rosjan. Zdecydowaną manipulacją ze strony autora jest też ograniczenie użycia terminu „ekonomiści” do zwolenników wyznawanej przez niego teorii liberalnej. Tym niemniej, tę akurat książeczkę Misesa warto przeczytać – choć z należytym krytycyzmem.

Kolejna książeczka polemiczno-publicystyczna prof. Misesa: tym razem mniej ekonomiczna, a bardziej „politologiczna”. Ekonomii dotyczy w zasadzie jedynie pierwszy rozdział poświęcony „gospodarce mieszanej”, który skądinąd na tle pozostałych wypada najsłabiej. Poza tym mamy dość przenikliwą i erudycyjną analizę fenomenu komunistycznego i radzieckiego, oraz dużo bardziej...