Domarö bajeczna wyspa. Pełna bieli. Tylko śnieg skrzy się rozjaśniamy blaskiem latarni. Wkrótce ginie mała dziewczynka. Córeczka Andersa i Cecylii. Poszukiwania Mai nie dają rezultatu. Policja jest bezradna. Cecylia nie wytrzymuje presji rozpaczy i odchodzi od męża, po latach poznaje nowego partnera. Anders jak gałąź złamany przez los, szuka ukojenia w alkoholu. Nałóg jest coraz silniejszy i wkrótce opanowuje go do cna. Mężczyzna orientuje się, że jego życie sięgnęło dna. Postanawia walczyć z ogarniającym go marazmem i powrócić na wyspę by odnaleźć córeczkę. Zatrzymuje się w domu jaki znał z dzieciństwa. To siedziba należąca do jego babci Anny-Grety. Barwnej postaci, która swoje przeżyła. Zarówno pierwszą miłość do Erika, jego załamanie nerwowe -gdy wznoszony własnoręcznie dom okazał się wpadką, zaginięcie męża, osamotnienie i los wdowy noszącej w swej łonie dziecko. Kobieta jednak należała do odważnych, walczyła o swoje i nie poddawała się, postanawiając samodzielnie zapewnić byt swemu potomkowi. W tym celu zaczęła nawet przemycać alkohol na łodzi…celnika, który się w niej zakochał. Następnie wynajmowała letnikom domy, które zostały jej powierzone w spadku. W ten sposób poznała Simona. Inną kluczową postać powieści. Ten sztokholmczyk był iluzjonistą. Początkowo związany z Maritą, która okazała się nie wartą miłości narkomanką, chciał ratować swe małżeństwo i wybrał się na Domarö. Jego połowica długo nie zagrzała tu miejsca, znikała, aż w końcu przybyła w towarzystwie osiłka. Jak przebiegała ta wizyta ukazują karty książki. Kolejny partner Anny-Grety też ma swoje sekrety. Zdobywa wiele przy pomocy Spiritusa, robaka wyrzuconego na brzeg.
Okazuje się, że to miejsce ma jeszcze jedno oblicze-mroczne. Przeszłość Domarö ginie w pomroku dziejów, kiedy ludzie inaczej patrzyli na świat. Spostrzegali go jako arenę boju miedzy żywiołami. Jednym z nich była woda. By udobruchać taki żywioł i uzyskać jego przychylność uciekano się do odprawiania różnego rodzaju ceremonii, a także często składano ofiary z ludzi. Podobnie było na tej wyspie. Początkowo gniew bóstw łagodziło heroiczne dobrowolne poświecenie się członków społeczności miasta. Wkrótce na mieszkańców spadł blady strach, bo nikt nie wiedział kogo kolej przyjdzie w następnym roku podczas letniego przesilenia. Początkowo poświęcano wybranych mężczyzn. Potem zmuszano ich siłą do oddania się morzu. Gdy lista kandydatów skurczyła się dramatycznie przyszła pora na kobiety, a niebawem także niewinne dzieci, które wleczono siłą na skałę ofiarną bądź topiono wyrzucając z pokładu łódki. Jednak wszystkie bóstwa są wymagające jeśli przestaniesz składać im hołd zemszczą się. Czy to zemsta wzburzonej wody odpowiedzialna jest za zaginiecie Mai i innych osób, które przepadły bez wieści? Kto podpala domy mieszkańców Domarö? Kim są chłopcy szalejący na motorowerze? Dlaczego mieszkańcy nie mogą opuszczać wyspy? Czemu zaczynają się zachowywać wobec siebie bardzo agresywnie? Jaki związek ma z tym Maja? Czy była dobrą dziewczynką, za którą uważał ją jej ojciec? Czy zostanie odnaleziona? Lektura przyniesie odpowiedź na pytania. Nie będzie to lekka lektura, zaprowadzi czytelnika w ciemne głębiny morza i ludzkich umysłów.

Domarö bajeczna wyspa. Pełna bieli. Tylko śnieg skrzy się rozjaśniamy blaskiem latarni. Wkrótce ginie mała dziewczynka. Córeczka Andersa i Cecylii. Poszukiwania Mai nie dają rezultatu. Policja jest bezradna. Cecylia nie wytrzymuje presji rozpaczy i odchodzi od męża, po latach poznaje nowego partnera. Anders jak gałąź złamany przez los, szuka ukojenia w alkoholu. Nałóg jest...