Super książka polecam 😉

Super książka polecam 😉

Jest piękną książką chociaż gdy wcześniej od przeczytania obejrzałam film myślałam że jest do kitu

Jest piękną książką chociaż gdy wcześniej od przeczytania obejrzałam film myślałam że jest do kitu

Na pewno każdy z Was zna książkę pt. "Tajemniczy ogród". Dziś przychodze z recenzja " Tajemniczy ogród. Opowieść filmowa" Od @wydawnictwoznakemotikon .
Książka autorstwa @lindachapmanauthor na pewno na nowo zaciekawi nowe pokolenie czytelników, ale i każdego, kto już miał szanse zapoznać się z lektura.
Juz sama okładka i wstęp sprawiają, że chce się zagłębić w nowa odslone historii sieroty Mary, która zmienia miejsce zamieszkania, przenosząc się do tajemniczego wuja. Mimo jego surowości i wielu zakazów, dziewczyna zaczyna zwiedzać posiadłość oraz okolice. Poznaje każdy zakatek, trafiając w końcu do ogromnego ogrodu.
Poznaje dwóch chłopców - Dickona i Colina, a także bezpanskiego psiaka, z którymi rozpoczyna wspaniała przygode.
Czy jednak wszystko jest takie, jakie się wydaje być? Opowieść przepełniona jest ogromem różnych emocji oraz uczuć, które czuje nie tylko dziecko, ale każdy człowiek rodziny. Przemiany osobowosciowe jak i zmiany w postrzeganiu różnych sytuacji pokazują, że nie zawsze coś musi być takie, jak sobie wymyslimy.
.
"Tajemniczy ogród" To historia, do której można wracać co jakiś czas. Jest ponadczasowa i dla każdego. W nowej propozycji @wydawnictwoznakemotikon możemy zaobserwować piękne kadry z filmu a czytajac, w ogóle się nie nudzimy. Nie ma takiego momentu, gdzie możnaby złapać oddech i wyluzować. Czy warto przeczytać? Myślę, że każdy powinien sam to sprawdzić 😁 ja polecam.

Na pewno każdy z Was zna książkę pt. "Tajemniczy ogród". Dziś przychodze z recenzja " Tajemniczy ogród. Opowieść filmowa" Od @wydawnictwoznakemotikon .
Książka autorstwa @lindachapmanauthor na pewno na nowo zaciekawi nowe pokolenie czytelników, ale i każdego, kto już miał szanse zapoznać się z lektura.
Juz sama okładka i wstęp sprawiają, że chce się zagłębić w nowa odslone...

#404 - Tajemniczy ogród. Opowieść filmowa - Linda Chapman - Wydawnictwo Znak Emotikon

#157/52/2020

Książka miała swoją premierę dnia 28.09.2020 roku i ma 208 stron. Bardzo chętnie wróciła do tej historii po latach.

Jest ona bardzo ładnie wydana, a w środku znajdziecie ciekawą grafikę i zdjęcia z planu filmowego.

Powieść jest lekka, zaciekawiła bardzo moją Ewę i mam nadzieję, że kiedyś dzięki niej, więgnie także po pierwowzór tej książki.

"Jest też stara świątynia, która wyrasta z ziemi, a pośrodku niej znajduje się jezioro, jest ścieżka z posągami stojącymi po obu stronach strumienia, który leczy rany."

Bardzo dziękujemy za książkę Wydawnictwo Znak Emotikon <3

https://www.facebook.com/zaczytanaeliza/photos/a.1656801191286441/2512568409043044/

#404 - Tajemniczy ogród. Opowieść filmowa - Linda Chapman - Wydawnictwo Znak Emotikon

#157/52/2020

Książka miała swoją premierę dnia 28.09.2020 roku i ma 208 stron. Bardzo chętnie wróciła do tej historii po latach.

Jest ona bardzo ładnie wydana, a w środku znajdziecie ciekawą grafikę i zdjęcia z planu filmowego.

Powieść jest lekka, zaciekawiła bardzo moją Ewę i mam...

"Tajemniczy ogród" przenosi nas do wnętrza nas samych, do najgłębszych zakamarków naszej osobowości, do tej części, której się boimy, wstydzimy... Mała dziewczynka odkrywa w każdym z bohaterów jego prawdziwe oblicze nie zważając na ryzyko, jakie się z tym wiąże... A ryzyko było spore. Książka po cichu, między swoimi kartami mówi do nas między wierszami, o tym, że powinniśmy żyć pełnią życia i nie powinniśmy bać się emocji. Do czego może doprowadzić strach, o tym trzeba się przekonać czytając książkę. Na pewno warto, choćby po to, żeby sięgnąć do wnętrza samego siebie i odszukać w sobie prawdę, szczerość, empatię, nadzieję i miłość....

"Tajemniczy ogród" przenosi nas do wnętrza nas samych, do najgłębszych zakamarków naszej osobowości, do tej części, której się boimy, wstydzimy... Mała dziewczynka odkrywa w każdym z bohaterów jego prawdziwe oblicze nie zważając na ryzyko, jakie się z tym wiąże... A ryzyko było spore. Książka po cichu, między swoimi kartami mówi do nas między wierszami, o tym, że powinniśmy...

„Jest też stara świątynia, która wyrasta z ziemi, a pośrodku niej znajduje się jezioro, jest ścieżka z posągami stojącymi po obu stronach i strumień, który leczy rany.” Opowieść o tym, jak tajemnice, domysły i niedopowiedzenia mogą wpłynąć na nasze życie oraz na to jak postrzegamy swoich najbliższych. Przygody Mary uświadamiają czytelnika, że nic nie jest takie, jakie wydaje się być, że zaślepieni nie dostrzegamy prawdziwej przyczyny postępowania naszych najbliższych, a w konsekwencji oddalamy się od siebie. Mary, Colin i Dickon to trójka młodych ludzi, którzy dzięki swojej determinacji odnajdują radość i szczęście, a tym samym zachęcają czytelników do poszukiwania własnego tajemniczego ogrodu z cudownym strumieniem.

„Jest też stara świątynia, która wyrasta z ziemi, a pośrodku niej znajduje się jezioro, jest ścieżka z posągami stojącymi po obu stronach i strumień, który leczy rany.” Opowieść o tym, jak tajemnice, domysły i niedopowiedzenia mogą wpłynąć na nasze życie oraz na to jak postrzegamy swoich najbliższych. Przygody Mary uświadamiają czytelnika, że nic nie jest takie, jakie...

Są takie książki z dzieciństwa, które szczególnie zapadają w pamięć i do których chętnie się wraca. Myślę, że dla wielu (podobnie, jak dla mnie) taką magiczną opowieścią z czasów dzieciństwa jest „Tajemniczy Ogród”. Mimo że w ciągu swojego życia czytałam powieść kilkukrotnie oraz oglądałam film, to opowiedziana na nowo przez Lindę Chapman historia Mary Lennox oraz ukrytego na terenie posiadłości Misselthwaite Manor zaniedbanego ogrodu, w którym dzieją się prawdziwe cuda, wciągnęła mnie bez reszty. Może dlatego, że rozgrywająca się na kartach książki akcja ma szybkie tempo; tutaj nic się nie wlecze, a czytelnik nie ma szans się nudzić. Bohaterowie są dobrze nakreśleni, z krwi i kości – można naprawdę odczuć dreszcz na karku, słysząc w wyobraźni niosący się przez wrzosowiska dźwięk dzwoneczka pani Medlock i jej poirytowane wołanie. Ukazane są również emocje dziecięcych bohaterów; od strachu i smutku po wściekłość, wzruszenie czy radość. Powieść napisana ładnym językiem. Przeczytałam ją z przyjemnością razem z 8-letnim synem. Fantastycznie było znowu zanurzyć się w – początkowo nieco mrocznej i osnutej atmosferą niepewności, osamotnienia i smutku – opowieści. Tajemniczy ogród ma jednak ogromną moc, która potrafi odmienić serca i dusze. A może tę moc ma każde z dzieci – Mary, Colin i Dickon? Warto sięgnąć po książkę i przekonać się o tym samemu. To doskonały pomysł na rodzinne czytanie, a po lekturze warto obejrzeć najnowszą ekranizację. Książkę została wydana nakładem Wydawnictwa Znak i wizualnie jest dopracowana i bardzo przyjemna w odbiorze. Ma poręczny format, a wnętrze skrywa piękne filmowe kadry, które chronologiczne układają się w całą opowiedzianą na kartach książki historię. Jako mama 8-latka, który nie znał dotąd tej opowieści, mogę stwierdzić, że książka Lindy Chapman to świetna propozycja także dla tych młodszych czytelników jako pierwsze spotkanie z klasyką literatury dziecięcej.

Są takie książki z dzieciństwa, które szczególnie zapadają w pamięć i do których chętnie się wraca. Myślę, że dla wielu (podobnie, jak dla mnie) taką magiczną opowieścią z czasów dzieciństwa jest „Tajemniczy Ogród”. Mimo że w ciągu swojego życia czytałam powieść kilkukrotnie oraz oglądałam film, to opowiedziana na nowo przez Lindę Chapman historia Mary Lennox oraz ukrytego...

Osierocona dziewczynka przyjeżdża z Indii na malownicze wrzosowiska, trafiając pod ekscentrycznego wuja. Z biegiem czasu poznaje tajemniczego kuzyna i zaprzyjaźnia się z bratem pokojówki. Wreszcie trafia do tajemniczego, niezwykłego ogrodu. Znacie, prawda?
Teraz pojawia się okazja, by wrócić do tej historii na nowo. Ale tym razem będzie to historia nieco zmieniona. Ramy wprawdzie pozostają te same, ale są to ramy wypełnione ciut innymi barwami.
Innymi, bo nie ma ogrodnika Bena – ale za to jest wyjątkowy pies; nie ma spotkania z matką Marty – lecz jest groźna wizja wyjazdu do szkoły z internatem i równie niebezpieczny pożar; nie ma skakanki – jest natomiast konik na biegunach, który odegra bardzo istotną rolę.
A oprócz tego są duchy – w każdej dobrej historii powinno bowiem być miejsce na czary i inne niezwykłe wydarzenia. I rzeczywiście w tej „opowieści filmowej” ich nie brakuje. Mary, jeszcze mieszkając w Indiach, śni o ogrodzie, który wygląda niemal dokładnie tak, jak ten w posiadłości wuja. Patrząc na wzory na tapecie w swoim nowym pokoju wyobraża sobie, że kwiaty rosną na jej oczach, otulają ją i zabierają gdzieś daleko. Wydaje się, jakby wszystko wiodło ją do muru i tego, co jest po jego drugiej stronie.
Pierwszą myślą dziewczynki, gdy widzi zamknięty dotychczas ogród, jest – „To miejsce jest jak z baśni.” Na początku jednak ta baśniowość dotyczy tylko wyglądu – po drugiej stronie muru wszystko bowiem wydaje się nudne i szare. Szybko jednak okazuje się, że ogród naprawdę jest magiczny. Mary jest przekonana, że płynąca tam woda pomoże wyleczyć zranioną łapę psa i rzeczywiście tak się dzieje. Zachęcona tym dziewczynka postanawia wykorzystać cudowną moc ogrodu, aby wyleczyć również swego kuzyna, co naturalnie się udaje. „Lecząc” zaś kuzyna, bohaterka uzdrawia również relacje rodzinne, stosunki ojca z synem, własne wspomnienie o matce, a wreszcie dom, który odzyskuje dawny blask i radość.
Wszystko to dzieje się rzecz jasna dzięki tytułowemu tajemniczemu ogrodowi, ale też za przyczyną duchów – matki i ciotki Mary – które aktywnie, choć w nieco tajemniczy sposób, wspierają współpracę dziewczynki i magicznego miejsca. To dzięki nim ogród „wskazuje” Mary, gdzie powinna iść, pomaga odnaleźć klucz, ułatwia odkrycie furtki, a jakby tego było mało, reaguje na wesołość swoich gości i podziela ich smutki. Dlatego że, jak się wkrótce okazuje, Mary, jej kuzyn Colin oraz ich matki byli już kiedyś w tajemniczym ogrodzie i byli wtedy szczęśliwi. Właśnie z tego powodu Mary przypuszcza, że to za sprawą matki Colina ogród jest zaczarowany. „Myślę, że ona chciała, abym znalazła klucz i wykorzystała magię ogrodu do uleczenia jej syna” – mówi.
Mówi, a potem tworzy z tego historię, ponieważ zawsze lubiła opowiadać, a opowieści pomagały jej przetrwać trudne chwile. Chciała opowiadać różne historie innym, mimo, że nie każdy chciał jej słuchać, tłumacząc pogardliwie, że takie opowieści są dla dzieci. Jednak ci, którzy lubią historie opowiadane na nowo, z przyjemnością zanurzą się w opowieści o kilkorgu ludziach, „którzy razem mieszkali w starym, zaniedbanym domu. I mieli własny ogród. Tajemniczy ogród, który odkryli.”

Osierocona dziewczynka przyjeżdża z Indii na malownicze wrzosowiska, trafiając pod ekscentrycznego wuja. Z biegiem czasu poznaje tajemniczego kuzyna i zaprzyjaźnia się z bratem pokojówki. Wreszcie trafia do tajemniczego, niezwykłego ogrodu. Znacie, prawda?
Teraz pojawia się okazja, by wrócić do tej historii na nowo. Ale tym razem będzie to historia nieco zmieniona. Ramy...

Zazwyczaj mówi się, że najpierw powinno się przeczytać książkę, a film obejrzeć później. W tym przypadku najpierw zabrałam się za film, żeby wszystko było po kolei.
Szczerze mówiąc film był dla mnie całkiem przeciętny. Po zwiastunie spodziewałam się magicznego świata, fabuły klasyka wzbogaconej o rozbudowany wątek zmarłej matki. Okazało się, że poza pięknie stworzonymi obrazami ogrodu i dobrymi aktorami, cała reszta średnio bawi, średnio wzrusza, a dodatkowe wątki wcale nie są niezbędne.
Po książce moje wrażenia były lepsze. Była napisana tak, że nie miałam problemów z wyobrażeniem sobie pięknych ogrodów, czy surowych wnętrz domu.
Na pewno czytało się ją szybko i przyjemnie, choć nie mogę pozbyć się wrażenia, że lepiej czytać ją bez znajomości pierwowzoru.
Tak długo jak "Tajemniczy ogród. Wersja filmowa" nie będzie mylona z oryginalną historią, tak długo polecam sięgnąć po nią, chociażby ciekawości.

Zazwyczaj mówi się, że najpierw powinno się przeczytać książkę, a film obejrzeć później. W tym przypadku najpierw zabrałam się za film, żeby wszystko było po kolei.
Szczerze mówiąc film był dla mnie całkiem przeciętny. Po zwiastunie spodziewałam się magicznego świata, fabuły klasyka wzbogaconej o rozbudowany wątek zmarłej matki. Okazało się, że poza pięknie stworzonymi...

Mimo, że "Tajemniczy ogród" doczekał się mnóstwa różnych wydań, ja przeczytałam ten klasyk dopiero niedawno. Wszystko to zasługa Zwykłej Córki, gdyż czytałyśmy książkę razem.
Nasz egzemplarz, wydany przez Wydawnictwo Znak Emotikon, to mała, podręczna wersja, idealnie mieszcząca się w dziecięcym plecaczku. Opowieść filmowa, czyli edycja, która poza znajomą treścią posiada mnóstwo kolorowych kadrów ze srebrnego ekranu. Powieść ta podbija serca dzieci i dorosłych od ponad stu lat. Wydań książkowych jest całe mnóstwo. Jest zatem w czym wybierać. Na naszym regale jednak znalazła się dopiero teraz.
Więcej na blogu Zwykłej Matki

Podział na krótkie rozdziały, gdzie każdy z nich oprócz podtytułu opatrzony został wspaniałymi ołówkowymi grafikami, powodują, że przyjemność z czytania staje się jeszcze większa.

Chyba nie muszę nikomu streszczać tej historii? Może jednak trochę?

Mimo, że "Tajemniczy ogród" doczekał się mnóstwa różnych wydań, ja przeczytałam ten klasyk dopiero niedawno. Wszystko to zasługa Zwykłej Córki, gdyż czytałyśmy książkę razem.
Nasz egzemplarz, wydany przez Wydawnictwo Znak Emotikon, to mała, podręczna wersja, idealnie mieszcząca się w dziecięcym plecaczku. Opowieść filmowa, czyli edycja, która poza znajomą treścią posiada...