Królowie strzelców. Piłka w cieniu imperium

Bardzo dobry zbiór reportaży o sporcie, życiu, polityce, wojnie. Mnie najbardziej się podobały rozdziały o litewskiej koszykówce i węgierskich waterpolistach.

Bardzo dobry zbiór reportaży o sporcie, życiu, polityce, wojnie. Mnie najbardziej się podobały rozdziały o litewskiej koszykówce i węgierskich waterpolistach.

Świetny zbiór historii z pogranicza polityki i sportu. Istotnie, zgodnie z cytatem z samej książki, sport nigdy nie będzie wolny od polityki. Początkowo myślałem, że książka dotyczyć będzie jedynie piłki nożnej, lecz mamy także historię reprezentacji Węgier w piłce wodnej oraz Litwinów grających w koszykówkę. Natomiast prawie wszystkie reportaże są w jakiś sposób związane z Rosją czy też Związkiem Radzieckim. Można więc powiedzieć, że to jest to imperium, w którego cieniu funkcjonuje sport.

Na pewno książka godna polecenia fanom sportu, szczególnie piłki nożnej, choć moim zdaniem nie jest to wymagane, aby mogła się ona podobać czytelnikowi. Każda historia brzmi bowiem, jakby była wyjęta wprost z filmu... czasem jednak brakuje szczęśliwego zakończenia.

Świetny zbiór historii z pogranicza polityki i sportu. Istotnie, zgodnie z cytatem z samej książki, sport nigdy nie będzie wolny od polityki. Początkowo myślałem, że książka dotyczyć będzie jedynie piłki nożnej, lecz mamy także historię reprezentacji Węgier w piłce wodnej oraz Litwinów grających w koszykówkę. Natomiast prawie wszystkie reportaże są w jakiś sposób związane...

Piłka nożna, to najpopularniejszy sport zespołowy świata. Dość powiedzieć, że FIFA po ostatnim mundialu ogłosiła, iż ponad połowa populacji ludzkiej choć przez chwilę oglądało mecze ostatniego turnieju o Puchar Globu. Można w ciemno założyć, że Ronaldo i Messi to jedni z najbardziej znanych ludzi na świecie. Ich sława obiega świat wraz z reklamowanymi chrupkami i napojami. Ot, to właśnie globalizacja! Dziś zawodowy futbol, na najwyzszym poziomie, to swoista korporacja, a piłkarze są świetnie płatnymi najemnikami - grają tam, gdzie dostaną lepszy kontrakt, a nie dla wzniosłych idei.
Zbigniew Rokita opowiada w tej książce o trochę innej piłce nożnej. Jego piłka jest romantyczna. Potrafi w krótkim czasie poruszyć tlumy angielskich i mężczyzn zainteresowanych nową grą. W Rosji poznajemy Mikołaja Starostina, człowieka który był prześladowany przez Berię, za to że odnosi sukcesy. Natomiast w Abchazji ludzie są dumni ze swoich pilkarzy, bo wygrali w meczu. W końcu jakiś powód do dumy w tym zapomnianym przez cały świat miejscu. Takich ciekawych wątków jest jeszcze conajmniej kilkanaście w tej książce.
Celem autora nie jest zrelacjonowanie tych przeszłych wydarzeń, a pokazanie roli jaką sport odgrywał w społeczeństwie i jak potrafił odbić swoje piętno na historii świata.

Piłka nożna, to najpopularniejszy sport zespołowy świata. Dość powiedzieć, że FIFA po ostatnim mundialu ogłosiła, iż ponad połowa populacji ludzkiej choć przez chwilę oglądało mecze ostatniego turnieju o Puchar Globu. Można w ciemno założyć, że Ronaldo i Messi to jedni z najbardziej znanych ludzi na świecie. Ich sława obiega świat wraz z reklamowanymi chrupkami i napojami....

Zaskakująco dobra pozycja, powinna przypaść do gustu szczególnie tym z czytelników, którzy na co dzień żyją sportem. Mnie najbardziej podobały się rozdziały o litewskich koszykarzach i nieuznawanej przez futbolowe władze piłkarskiej reprezentacji Abchazji. Cieszy mnie fakt, że autor dołącza do grona młodych polskich reportażystów obok Wojciecha Góreckiego i Tomasza Grzywaczewskiego podejmujących problematykę abchaską. Uważam, że tą książką Zbigniew Rokita wchodzi razem z drzwiami na salony polskiego reportażu. Już zamówiłem jego kolejną książkę ,,Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku".

Zaskakująco dobra pozycja, powinna przypaść do gustu szczególnie tym z czytelników, którzy na co dzień żyją sportem. Mnie najbardziej podobały się rozdziały o litewskich koszykarzach i nieuznawanej przez futbolowe władze piłkarskiej reprezentacji Abchazji. Cieszy mnie fakt, że autor dołącza do grona młodych polskich reportażystów obok Wojciecha Góreckiego i Tomasza...

Autor stworzył zbiór reportaży z futbolem w tle. Poznajemy między innymi początki piłki kopanej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, początkową niechęć Stalina, który twierdził, że jest to sport kapitalistyczny i burżuazyjny, a z czasem doszedł do wniosku, że może być doskonałym narzędziem propagandowym.
Ponadto autor zabiera na Krym, gdzie krótko opisuje funkcjonowanie tamtejszej ligi po odłączeniu Krymu od Ukrainy.
Ciekawym wątkiem są również mistrzostwa świata państw nieuznawanych jako niepodległe, grają tam takie "potęgi" jak Kurdystan, czy Abchazja.
Jednak najciekawszą według mnie historią jest ta opisująca losy Ernesta Wilimowskiego, bardzo ciekawa postać.
Reasumując, są nudniejsze wątki, ale książka jako całość trzyma dobry poziom.

Autor stworzył zbiór reportaży z futbolem w tle. Poznajemy między innymi początki piłki kopanej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, początkową niechęć Stalina, który twierdził, że jest to sport kapitalistyczny i burżuazyjny, a z czasem doszedł do wniosku, że może być doskonałym narzędziem propagandowym.
Ponadto autor zabiera na Krym, gdzie krótko opisuje...

Spodziewałem się czegoś innego.

Największe zalety:
+ ciekawie odzwierciedlone tło historyczne
+ tematy związane z Abchazją czy Gruzją opisane są w szalenie interesujący sposób
+ otworzyła mi oczy na wiele zależności na świecie

Największe wady:
- czasem nudnawa
- trochę stronnicza

Spodziewałem się czegoś innego.

Największe zalety:
+ ciekawie odzwierciedlone tło historyczne
+ tematy związane z Abchazją czy Gruzją opisane są w szalenie interesujący sposób
+ otworzyła mi oczy na wiele zależności na świecie

Największe wady:
- czasem nudnawa
- trochę stronnicza

Piłka nożna miała zdyscyplinować niepokornych brytyjskich uczniów. Wykorzystać ich niewyczerpane pokłady energii w zdrowej rywalizacji i dać odetchnąć profesorom, którzy nie mieli z nimi lekko. Nieoczekiwanie stała się jedną z najpopularniejszych dyscyplin sportowych – i od tej właśnie historii rozpoczyna swoją książkę Królowie strzelców. Piłka w cieniu imperium dziennikarz i zapalony kibic, Zbigniew Rokita. Do Wielkiej Brytanii zagląda jednak tylko na chwilę.

Królowie strzelców. Piłka w cieniu imperium opowiadają bowiem nie o imperium brytyjskim, a o Rosji i najbliższym jej otoczeniu. Bohaterami reportaży są między innymi bracia Starostinowie, Ernest Wilimowski, rosyjscy oligarchowie czasów Putina, a także piłkarze z Abchazji czy Górnego Karabachu. Niezwykle ciekawa jest również historia koszykarzy litewskich w czasach rodzącej się państwowości oraz… zawodników słynnej węgierskiej reprezentacji w waterpolo. Tej samej, która tuż po tamtejszej rewolucji spuściła łomot Związkowi Radzieckiemu.

Sport miesza się tu z polityką, a raczej polityka miesza się do sportu. Na każdym kroku. Starostinowie za sprawą Berii lądują przecież na zsyłce, później zaś wydzierają ich sobie co bardziej wpływowi watażkowie na czele z synem Stalina, Wasilijem Józefowiczem. Wilimowski pozostaje rozdarty pomiędzy polską a niemiecką reprezentacją, choć w głębi serca czuje się przede wszystkim Ślązakiem, także o losach Żalgirisu decydują politycy.

Pisząc o tych wydarzeniach, Zbigniew Rokita poświęca dużo uwagi tłu. Procesom zachodzącym w społeczeństwach czy gospodarkach, zmieniającym się modom, ale i problemom poszczególnych jednostek. Autor zaskakuje jednocześnie ciekawostkami, anegdotami, ale też konkretnymi informacjami, których próżno szukać w innych wydawnictwach. Językiem posługuje się reportażowym, na szczęście lekkim i przystępnym. Takim, by i kibice na co dzień unikający książek sobie z tekstem poradzili. I tylko szkoda, że całość liczy niecałe dwieście stron…

PS. Powstał nawet spektakl inspirowany tą książką!

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/

Piłka nożna miała zdyscyplinować niepokornych brytyjskich uczniów. Wykorzystać ich niewyczerpane pokłady energii w zdrowej rywalizacji i dać odetchnąć profesorom, którzy nie mieli z nimi lekko. Nieoczekiwanie stała się jedną z najpopularniejszych dyscyplin sportowych – i od tej właśnie historii rozpoczyna swoją książkę Królowie strzelców. Piłka w cieniu imperium dziennikarz...

Lekki język i dużo wiedzy podanej w przystępny sposób. Choć gra w piłkę nie interesuje mnie wcale, tu jest punktem wyjścia dla nakreślenia rozmaitych zjawisk łączących sport z otaczającą go rzeczywistością obszarów za żelazną kurtyną. Szczególnie przypadł mi do gustu rozdział o litewskiej tożsamości oraz ten o zawodach reprezentacji krajów nieuznaych, w ciekawy sposób pokazujący umowność naszego świata.

Lekki język i dużo wiedzy podanej w przystępny sposób. Choć gra w piłkę nie interesuje mnie wcale, tu jest punktem wyjścia dla nakreślenia rozmaitych zjawisk łączących sport z otaczającą go rzeczywistością obszarów za żelazną kurtyną. Szczególnie przypadł mi do gustu rozdział o litewskiej tożsamości oraz ten o zawodach reprezentacji krajów nieuznaych, w ciekawy sposób...

Książka bardzo przyjemna, opowiadająca ciekawe historie o sporcie we Wschodniej Europie. Widać, że autor to pasjonat kilku dyscyplin sportowych. Jedyny minus, że jest za krótka.

Książka bardzo przyjemna, opowiadająca ciekawe historie o sporcie we Wschodniej Europie. Widać, że autor to pasjonat kilku dyscyplin sportowych. Jedyny minus, że jest za krótka.

Dla mnie arcydzieło: najlepsza około sportowa książka jaką czytałem.

Dla mnie arcydzieło: najlepsza około sportowa książka jaką czytałem.