Jak to w zborach opowiadań bywa różne opowiadania mają różne poziomy. Wszystkie były w miarę fajne lecz dla mnie ciężko się wkręcić w takie krótkie historie. Zabrakło mi zainteresowania.

Jak to w zborach opowiadań bywa różne opowiadania mają różne poziomy. Wszystkie były w miarę fajne lecz dla mnie ciężko się wkręcić w takie krótkie historie. Zabrakło mi zainteresowania.

Im dalej tym lepiej. Ostatnie 4 opowiadania mi się najbardziej podobały (właściwie tylko dzięki nim ocena podskoczyła o jedną gwiazdkę) a szczególnie ostatnie. Ciekawy pomysł przedstawienia eutanazji. Każde opowiadanie miało ciekawy pomysł. To trzeba oddać Mastertonowi. Należy jednak zaznaczyć że ŻADNE z tych opowiadań nie jest straszne. Ani trochę. Z kolei opis z tyłu książki wspomina o "znakomitym zbiorze opowiadań". Ja rozumiem że trzeba zachęcić żeby się książka sprzedawala ale szacunek dla czytelnika też powinien być. Tą książkę traktuje jako zbiór opowiadań ale nie grozy a obyczajowych z elementami fantastyki i zjawisk nadprzyrodzonych.

Im dalej tym lepiej. Ostatnie 4 opowiadania mi się najbardziej podobały (właściwie tylko dzięki nim ocena podskoczyła o jedną gwiazdkę) a szczególnie ostatnie. Ciekawy pomysł przedstawienia eutanazji. Każde opowiadanie miało ciekawy pomysł. To trzeba oddać Mastertonowi. Należy jednak zaznaczyć że ŻADNE z tych opowiadań nie jest straszne. Ani trochę. Z kolei opis z tyłu...

Książeczka taka sobie. Niektóre opowiadanka ciekawe, niektóre nie. Ogólnie można jakoś przebrnąć. Takie mini makabreski. Wolę Kinga.

Książeczka taka sobie. Niektóre opowiadanka ciekawe, niektóre nie. Ogólnie można jakoś przebrnąć. Takie mini makabreski. Wolę Kinga.

1. Sarkofag - 3 stronicowe opowiadanie o robaku wysysającym tłuszcz. 6/10
2. Burgery z Calais - obrzydliwe opowiadanie o burgerach pozyskiwanych z płodów, trupów i amputowanych kończyn. Ale mięso to mięso, prawda? 7/10
3. Bazgroła - bohater wciąż spotyka wyryte w różnych miejscach napisy, nawiązujące do jego życia. Oczywiście wywołują paranoję i doprowadzą do morderstwa. Pomysł fajny, ale postać Pana Bazgroły śmieszna. 7/10
4. Epifania - o pięknym młodzieńcu ze zdjęcia, który staje się realny i spełnia wszystkie fantazje. 5/10
5. Posocznica - o dwojgu ludziach zakochanych i oddanych sobie, związanych jak jedno ciało. W pewien sposób piękne, choć zjedzenie kota było obrzydliwe. Końcówka groteskowa, ale smutna. 9/10
6. Sąsiedzi z piekła - bohater w różnych miejscach słyszy i widzi tę samą scenę: małego chłopca proszącego matkę by przestała. W rezultacie okazuje się że to regresja z dzieciństwa i wspomnienie jak matka zabiła jego siostrę. Fajne. 8/10
7. Anty-Mikolaj - mroczna wersja świąt. Straszny Mikołaj zabija nieuczciwych ludzi. 6/10
8. Wizerunek zła - upiorna Lady of Shalott wychodzi z lustra i morduje. Takie sobie. 3/10
9. Camelot - ukochana bohatera zostaje wciągnięta przez lustro. Opowiadanie surrealistyczne, bo wciągające lustra i gadające zwierzęta są tu na porządku dziennym. Poza tym za dużo całkowicie zbędnego seksu. Bardzo słabe. 2/10
10. Towarzystwo współczucia - czytałam je już w Obliczach strachu. Świetne opowiadanie i można byłoby z tego zrobić kapitalny film! Ludzie którzy stracili bliskich w wypadkach, chcą umrzeć dokładnie tak jak oni. Sama końcówka nie pasuje, ma się nijak do historii ale i tak 10/10

1. Sarkofag - 3 stronicowe opowiadanie o robaku wysysającym tłuszcz. 6/10
2. Burgery z Calais - obrzydliwe opowiadanie o burgerach pozyskiwanych z płodów, trupów i amputowanych kończyn. Ale mięso to mięso, prawda? 7/10
3. Bazgroła - bohater wciąż spotyka wyryte w różnych miejscach napisy, nawiązujące do jego życia. Oczywiście wywołują paranoję i doprowadzą do morderstwa....

Miał być wywołujący dreszcze zbiór 10 opowiadań grozy. Ja zamiast grozy czułem jednak najczęściej niesmak i obrzydzenie. Dla czytelników o mocnych nerwach i odpornym żołądku.
Plusy:
- pokazanie wielu zboczeń, spaczonych uczuć i dewiacji ludzi;
- nie pozwól obsesji przejąć kontroli nad swoim życiem;
- wiele czarnego humoru i ironii;
- szybki sposób na odchudzanie, czyli Sarkofag, zanim zaczniecie się odchudzać przeczytajcie to opowiadanie;;
- co można znaleźć w dobrym hamburgerze, a może warto strzec się fast foodów;
- z nadmiarem uczuć można również przesadzić, obsesja miłości też nie jest dobra;
- opowieść i nietypowym żyjącym lustrze;
- pokazanie, że w życiu najczęściej nie ma nic za darmo;
- każda historia posiada najczęściej tzw. drugie dno;
- najlepsze opowiadanie to dla mnie „Anty Mikołaj” oparte na legendzie.
Minusy:
- opowiadanie o lustrach to nietypowa wyuzdana orgia;
- „Posocznica” – jest tak okropnie „niejadalna”, że aż niestrawna;
- przesadna ilość nagromadzonej obrzydliwości, wzbudzająca najczęściej niesmak.
Ogółem cały zbiór taki sobie.

Miał być wywołujący dreszcze zbiór 10 opowiadań grozy. Ja zamiast grozy czułem jednak najczęściej niesmak i obrzydzenie. Dla czytelników o mocnych nerwach i odpornym żołądku.
Plusy:
- pokazanie wielu zboczeń, spaczonych uczuć i dewiacji ludzi;
- nie pozwól obsesji przejąć kontroli nad swoim życiem;
- wiele czarnego humoru i ironii;
- szybki sposób na odchudzanie, czyli...

Z natury nie lubię zbiorów opowiadań , a te zestaw przekonuje mnie tym mocniej . Opowiadania bardzo nierówne , zbyt mocno erotyczne , wręcz niektóre wulgarne . 9 - ka dla opowiadania hamburgerowego .

Z natury nie lubię zbiorów opowiadań , a te zestaw przekonuje mnie tym mocniej . Opowiadania bardzo nierówne , zbyt mocno erotyczne , wręcz niektóre wulgarne . 9 - ka dla opowiadania hamburgerowego .

zbiór opowiadań, które mogę podzielić na: straszne, nijakie i obrzydliwe

nic specjalnego

zbiór opowiadań, które mogę podzielić na: straszne, nijakie i obrzydliwe

nic specjalnego

Bardzo nierowna pod wzgledem jakosci od genialnych opowiadan takich jak anty mikolaj i wizerunek zla przez przecietniaki jak bazgrola czy towarzystwo wspolczucia po calkiem slabe camelot i epifania.

Bardzo nierowna pod wzgledem jakosci od genialnych opowiadan takich jak anty mikolaj i wizerunek zla przez przecietniaki jak bazgrola czy towarzystwo wspolczucia po calkiem slabe camelot i epifania.

9/52

Czy jest to festiwal strachu? Bynajmniej. bardziej pasowało by tu festiwal pożądania, chociaż i to nie zawsze. Zbiór niestety bardzo nierówny, gdyby zawierał wyłącznie opowiadania na poziomie tych z burgerami, anty-mikołajem lub camelot (ale tak do 2/3, potem klimat siada). byłoby znakomicie. Niestety przez większość trudno było mi przebrnąć.

9/52

Czy jest to festiwal strachu? Bynajmniej. bardziej pasowało by tu festiwal pożądania, chociaż i to nie zawsze. Zbiór niestety bardzo nierówny, gdyby zawierał wyłącznie opowiadania na poziomie tych z burgerami, anty-mikołajem lub camelot (ale tak do 2/3, potem klimat siada). byłoby znakomicie. Niestety przez większość trudno było mi przebrnąć.

Bardzo dobry zbiór opowiadań.
Warto przeczytać.
Polecam.

Bardzo dobry zbiór opowiadań.
Warto przeczytać.
Polecam.